Dwalen langs straten en gedachten ...
Geraakt worden ... door beelden, woorden, momenten,... Verwonderen, stilstaan, innerlijk glimlachen, schoonheid zien, genieten, in vraag stellen, ...
Vandaag gezien bij de afstudeerprojecten van laatstejaarsstudenten Beeldende Kunst Sint-Lucas Gent (Hogeschool voor Wetenschap & Kunst). Naam van de kunstenaar weet ik niet meer... Maakte de meeste indruk op mij...
Wie geïnteresseerd is, kan morgen en overmorgen nog gaan kijken van 14h tot 18h in de oude veeartsenijschool op het Citadelpleintje te Gent. Verder is er ook eindejaarstentoonstelling van alle studierichtingen en -jaren van de studenten Beeldende Kunst in de Zwartezustersstraat 34 en van de studenten Architectuur in de Hoogstraat 51. Hier ook knap werk gezien!! Ook tentoonstelling van Sint-Lucasacademie (volwassenenonderwijs) in Ingelandgat (om de hoek van Zwartezustersstraat) en Sint-Lucas Kunstsecundair onderwijs in de Oude Houtlei (andere hoek om).
Misschien een potentiële Koningin Elisabethwedstrijd kandidate?
12-06-2007
'n paard op m'n kop
(Foto: Els Ackaert)
Breng wat dwaasheid in je serieuze doen en streven. Dwaasheden op het goede moment zijn kostelijk.
Horatius
Wat vaker es goe lachen, vooral met onszelf,dan lossen (vermeende) problemen sneller op :o)
(foto genomen in Dampoort Station, Gent)
10-06-2007
Een mooie droom
Plotseling zag hij de stad als een uitgestrekt netwerk van gedachten. Gerechtshoven waren plekken waar mensen heen gingen om de wet te bestuderen, niet om recht te spreken. De bibliotheek, waarvan hij eerst dacht dat het om één gebouw ging, maar waarvan later bleek dat vrijwel de hele stad erdoor werd ingenomen, was een plek waar mensen heen gingen om hun gedachten, hun dromen, hun ingevingen, hun denkbeelden, hun herinneringen en hun voorspellingen vast te leggen. Ze kwamen er ook om de wijsheid van hun volk te vergroten. Er werden geen boeken uitgeleend. Er werden boeken geschreven en in bewaring gegeven.
De universiteiten waren instellingen voor volledige zelfontplooiing, voor de hoogst denkbare scholing in het leven. Iedereen gaf les aan iedereen. Iedereen was leraar, iedereen was student. De wijzen luisterden meer dan ze spraken, en als ze spraken, was dat om vragen te stellen die garandeerden dat generatie op generatie zich doorlopend aan diepzinnige ontdekkingen wijdde.
De universiteiten en hogescholen waren ook gelegenheden waar mensen heen gingen om te mediteren en kennis op te doen uit de stilte. Het onderzoek ging altijd door en iedereen wijdde zich aan de wetenschap of aan de toepassing daarvan. Het doel was om de verborgen wetten te ontdekken die alle dingen met elkaar verbonden, om de geest te verdiepen, om de ontvankelijkheid van het individu voor de kosmos groter te maken en om creatiever te worden.
Liefde was het belangrijkste studieobject aan de universiteiten. Hele faculteiten waren gewijd aan de kunst van het leven. De beschaving stond in dienst van een eenvoudig doel: de vervolmaking van de geest en het leren beheersen van het leven. Uit: Ben Okri./ De onzichtbareBoek 3. Hoofdstuk 7. pp. 72-73)
Hoe vindt een mens zijn roeping?
Als ieder mens zou doen wat hij zou moeten doen, zou het veel beter gaan met de wereld. Hoe vindt een mens zijn roeping? Een antwoord van de Nigeriaanse schrijver Ben Okri
"Het probleem van deze wereld is niet zozeer dat er een paar mensen met ongezonde, verkeerde ideeën zijn; er lopen veel mensen rond die niet geschikt zijn voor hun werk, niet trouw zijn aan zichzelf. De politiek is niet het probleem. Het zit dieper. Het voert terug naar het onderwijs, naar het individu. Veel mensen vervullen beroepen die in strijd zijn met hun ware aard. Op die manier dragen zij niet het beste bij aan de wereld. Als je niet doet wat jij moet doen, zie je de wereld verkeerd en wat je bijdraagt, draag je ook op de verkeerde manier bij. Als een boer beeldhouwer wil worden en een beeldhouwer schilder en een schilder activist, dan raakt de wereld verward. Politici die geen politici behoren te zijn, voeren verkeerd beleid. En slechte journalisten zorgen voor slechte journalistiek. Het gaat om je roeping. Als meer mensen trouw zouden zijn aan hun roeping, zou er meer geluk zijn in de wereld."
"Vrijheid is het grote thema van de eenentwintigste eeuw. Niet terrorisme. Ook niet religie. Vrijheid. Wij denken dat vrijheid betekent dat je kunt doen wat je wilt. Dat vrijheid consumptie en onbeperkte keuze inhoudt. Genotzucht. Maar ik denk dat dat een te materialistische visie op het begrip vrijheid is. De nieuwe vrijheid die wij op ons moeten nemen, is de vrijheid om voor onszelf te denken en ons denken niet langer te delegeren aan een of andere politicus of intellectueel. Mensen nemen dingen voor kennisgeving aan. Ze nemen standpunten in voordat ze zelf hebben nagedacht, voordat ze zelf hebben bepaald welk gevoel ze bij een onderwerp hebben. Mensen moeten de vrijheid nemen voor zichzelf te denken."
09-06-2007
odi et amo
Odi et amo
Quare id faciam, fortasse requiris
Nescio, sed fieri sentio,
Et excrucior
Catullus, 85 v. Chr.
Ik haat je en ik heb je lief
Je vraagt je wellicht af waarom
Ik weet het niet, maar ik voel het zo
En het kwelt me
Catullus (vert.)
06-06-2007
Het stokje...
Dingen die ik graag nog zou verwezenlijken voor ik het tijdelijke met het eeuwige wissel?
Er is zoveel en tegelijk niets niets móet... 't komt zoals 't komt... Ik hoop gewoon te kunnen blijven doen wat ik graag doe en mijn aandeel daarin zo groot, zo bewust mogelijk te houden
Er leven vele dromen, verlangens, plannen, want-to-do's, ... in mij maar die evolueren en veranderen in de loop van de tijd naargelang mijn levenspad verder schrijdt, mijn grenzen beetje bij beetje verruimen, mijn ideeën en kijk op't leven andere wegen zoeken naargelang mensen dat pad kruisen naargelang zich nieuwe mogelijkheden voordoen naargelang de kansen die ik voor mezelf creëer afhankelijk van mn fysieke conditie en gezondheid worden ze bescheidener
Grootse plannen laat ik varen in de lucht liever blijf ik op de grond en geniet van kleine dingen, van de natuur, van hoe de natuur zich manifesteert in deze door mensen gedomineerde wereld, van glimlachende mensen, van observeren van menselijke gedragingen schoonheid in "kleine" en "grote" "kunst" mijn grootste wens is misschien wel dat ik kan blijven genieten van het 'kleine', open blijf voor verwondering, blijf vertrouwen hebben, blijf geloven in liefde en in vriendschap, ondanks grote en kleine teleurstellingen vooral ook leren tevreden zijn met wat is en met wat niet is, in het hier en nu dat laatste is vaak o zo moeilijk en dat er altijd vriendschap en warme menselijke ontmoetingen zijn die die extra ruggesteun bieden en die als een korreltje zout en een snuifje peper 't leven extra smaak geven
Nu en dan vlieg ik wel graag es ertussenuit de wijde wereld in ach gewoon efkes de grens over naar Frankrijk heb nog veel te verkennen daar en enkele maanden doorheen Andalusië zwerven met een minibusje of op zoek naar de Minotauros op Kreta, Elfjes zoeken in Noorwegen, schapen hoeden in Ierland, kijken naar de lichtjes van Rome, Parijs, ... Misschien toch eenmaal naar Indië gaan? Of gewoon met m'n stalen ros door Vlaanderland toeren en daarbuiten, want 't is hier veel te dicht bevolkt
Geld? Tja, genoeg om mee te leven en wat extra is heel leuk en gemakkelijk maar 'véél geld' is een smerig goedje met een zéér ongezonde uitwaseming Mocht ik toch ooit een smak in m'n handen gegooid krijgen (maar 'kzou begod nie weten vanwaar want met de lotto doe ik nie mee), dan hoop ik dat ik er met gezond verstand mee omga en het kan delen (euh op een paar uitspattingskes na bv cabriootje, huisje in het Zuiden,... :) ...
Vandaag laat ik me meeslepen door de stemming van het weer. Het lukt niet goed me erboven te stellen, ondanks m'n fleurige bloemetjes (foto genomen op één van de laatste zonnige dagen voor 't weekend). Nja, het hele weekend is m'n stemming niet meteen very happy en is het weer min of meer een weerspiegeling van m'n gevoelens van de moment. Beetje grijs, maar de zon is er wel op de achtergrond.
27-05-2007
Gevoelens
Gevoelens als teleurstelling, verlegenheid, irritatie, wrok, jaloezie en angst brengen ons geen slecht nieuws. Integendeel, ze schenken ons momenten van helderheid die ons wijzen op wat we verdringen.
(Pema Chödrön)
26-05-2007
Zuiderse kleuren...
om een sombere dag op te vrolijken...
25-05-2007
Er was eens
Er was eens iemand iemand Hij werd veranderd in zichzelf en herkende zich niet
Charles Plisnier
23-05-2007
Kruim
Wat heel is kunnen wij niet zien, het is te groot, het past ons niet en niet in onze hoofden
maar wat aan mootjes, haksel is, verkiezeld kruim, gepureerd, verstoven of ontbonden
al het verdeelde zit voorgoed in ons.
Eva Gerlach
22-05-2007
Genieten
in het natuurreservaat in Clairmarais
21-05-2007
De terugkeer van Odysseus bij Penelope
"Zij gaan naar het genoemde bed, hun bed, om te 'genieten van de zoete slaap in elkanders omhelzing' en om zich over te leveren 'aan hun bekoorlijke spel van de liefde' en om tenslotte te luisteren naar 'wat zij elkander wilden vertellen'. Slechts wanneer zij alles hebben verteld, kan de slaap hen overvallen, kunnen zij hun leden ontspannen en hun zorgen verdrijven."
(enkele mooie regeltjes geschreven door Jacques De Visscher in een boek dat ik een tijdje geleden heb gelezen)
20-05-2007
Op bezoek bij de klaproos
Terug van 2 daagjes eerste indrukken St-Omer en het natuurreservaat in Clairmarais. Mooie streek. Hier alvast een bloeiende klaproos
