Wolken
Bij het beschrijven van wolken zou ik me erg moeten haasten - al na een fractie van een ogenblik zijn het niet meer die wolken, maar andere.
Het is wolken eigen om zich nooit te herhalen in vorm, nuances, houding of compositie.
Niet bezwaard door enige herinnering zweven ze moeiteloos boven de feiten.
Wat heb je aan ze als getuigen, waarvan dan ook - ze waaien ogenblikkelijk naar alle kanten.
Vergeleken met de wolken lijkt het leven gefundeerd te zijn, haast bestendig, bijna eeuwig.
Naast wolken lijkt zelfs een steen een broeder op wie je kunt bouwen, maar zij, ach verre, wispelturige nichtjes.
Laat de mensen maar leven, als ze dat willen, en daarna doodgaan, iedereen op zijn beurt, zij, de wolken, hebben met heel dat vreemde gedoe niets te maken.
Boven jouw hele leven en het mijne, dat nog niet heel is, paradeerden en paraderen ze in pracht en praal.
Ze zijn niet verplicht met ons te sterven, Ook ongezien zullen ze verder zwerven.
(Wislawa Szymborska)
18-07-2007 om 18:01
geschreven door stefi 
|