p. 14
Op weg naar de volwassenheid begint zich om ons lichaam een onzichtbaar pantser te vormen. Het vormt zich tijdens de puberteit en wordt je hele volwassen leven lang almaar dikker. Dat groeiproces lijkt een beetje op dat van parels, hoe groter en dieper de wond, hoe steviger het pantser dat zich er omheen ontwikkelt.
Maar daarna begint dat mettertijd, als te lang gedragen kleding, te slijten op de plekken die het meest te verduren hebben, wordt het doorzichtig en dan scheurt het ineens bij een nieuwe beweging. Aanvankelijk merk je niets, ben je ervan overtuigd dat je pantser je nog helemaal beschermt, tot je op een dag om iets onnozels, zonder te begrijpen waarom, zit te huilen als een kind.
p. 16
"Tranen die niet naar buiten komen, zetten zich vast op je hart, mettertijd vormen ze er een korst omheen en leggen het lam zoals kalk neerslaat op het binnenwerk van de wasmachine waardoor die uitvalt."
p. 58
"Geen kind kan leven zonder liefde. Daarom past men zich aan aan het vereiste model, ook als het je helemaal niet aanstaat, ook als je het een verkeerd model vindt."
p. 115
"Die nacht had ik ineens iets gemerkt, en wel dat er tussen onze ziel en ons lichaam heel veel raampjes zijn; als ze openstaan, gaan daar de emoties doorheen, als ze op een kier staan sijpelen ze er met moeite door, alleen de liefde kan ze allemaal tegelijk opengooien, in één klap, als een windvlaag"
p. 135
"Begrip komt voort uit nederigheid, niet uit hoogmoed omdat je het meent te weten. (
) Vergissingen maken is natuurlijk, heengaan zonder ze begrepen te hebben wist de zin van een leven uit. De dingen die ons overkomen staan nooit op zichzelf, zijn er niet zomaar, in elke ontmoeting, in elke gebeurtenis hoe klein ook zit een betekenis, het begrip van jezelf komt voort uit de bereidheid ervoor open te staan, uit het vermogen op ieder moment van richting te veranderen, de oude huid achter te laten zoals de hagedissen bij de wisseling van het seizoen."
p. 137
"De enige leermeester die bestaat, de enige echte en geloofwaardige is je eigen geweten. Om dat te vinden moet je stil zijn alleen en stil je moet op de kale aarde staan, naakt en zonder iets om je heen alsof je al dood bent. In het begin hoor je niks, het enige wat je ervaart is angst, maar daarna in de diepte, heel ver, begin je een stem te horen..."
