...verwarmd door een vroege lentezon

 

Vandaag laat ik me meeslepen door de stemming van het weer.
Het lukt niet goed me erboven te stellen, ondanks m'n fleurige bloemetjes (foto genomen op één van de laatste zonnige dagen voor 't weekend). Nja, het hele weekend is m'n stemming niet meteen very happy en is het weer min of meer een weerspiegeling van m'n gevoelens van de moment. Beetje grijs, maar de zon is er wel op de achtergrond.

Gevoelens als teleurstelling, verlegenheid, irritatie, wrok, jaloezie
en angst brengen ons geen slecht nieuws. Integendeel,
ze schenken ons momenten van helderheid die
ons wijzen op wat we verdringen.

(Pema Chödrön)

Er was eens iemand
iemand
Hij werd veranderd in zichzelf
en herkende zich niet

Charles Plisnier

"Zij gaan naar het genoemde bed, hun bed,
om te 'genieten van de zoete slaap in elkanders omhelzing'
en om zich over te leveren 'aan hun bekoorlijke spel van de liefde'
en om tenslotte te luisteren naar
'wat zij elkander wilden vertellen'.
Slechts wanneer zij alles hebben verteld,
kan de slaap hen overvallen,
kunnen zij hun leden ontspannen
en hun zorgen verdrijven."


(enkele mooie regeltjes geschreven door Jacques De Visscher in een boek dat ik een tijdje geleden heb gelezen)

Verzet begint niet met grote woorden
maar met kleine daden

zoals storm met zacht geritsel in de tuin
of de kat die de kolder in z'n kop krijgt

zoals brede rivieren
met een kleine bron
verscholen in het woud

zoals een vuurzee
met dezelfde lucifer
die de sigaret aansteekt

zoals liefde met een blik
een aanraking iets dat je opvalt in een stem

jezelf een vraag stellen
daarmee begint verzet

en dan die vraag aan een ander stellen.


Remco Campert

Andere mensen fascineren me,

En het interessantste aspect van andere mensen

- het punt waar we in hen binnendringen –

is het gezicht. Het vertelt alles.

David Hockney

     Un soir fait de rose et de bleu mystique,
     Nous échangerons un éclair unique,
     Comme un long sanglot, tout chargé d'adieux;

     (Stukje uit het gedicht
     'La mort des amants' van Charles Baudelaire)



Verlaten rozekop gevallen op 't grind...

"Ik kan niet stoppen met denken
want mijn hersenen zitten altijd in mijn hoofd."

(Melih)



"Mijn hoofd is zeer braaf,
mijn schedel is mijn vriend."

(Arne)



t:mefestival 19-28 april 2007.
Ambrosia's Tafel. De Ware Gedachtevertellers

De ware gedachtevertellers is een multimediaal project van en met zeven “autistische” kinderen. Vanuit de vaststelling dat deze kinderen steevast worden gedwongen om zich aan te passen aan de ‘normale’ wereld, vatte Ambrosia’s Tafel het plan op om ze hun eigen werelden te laten maken. Het resultaat is een fascinerende installatie met verhalen, foto’s, tekeningen en videofilms die de toeschouwer meenemen op een uitzonderlijke reis door de leefwereld van deze zes kinderen. Een beeldenstroom van een onvermoede schoonheid, boordevol onthutsende verhalen en eigenzinnige beelden. Ontroerend emotioneel en breekbaar sterk.

We zien de dingen niet zoals ze zijn,
Maar zoals wij zijn. (Talmud)