Ik ben nog steeds niet klaar met mijn verhaal, ik moet nog steeds vertellen hoe het verder afloopt.. Ik was dus in Zaventem aangekomen, maar mijn koffer was nergens te bespeuren. Ik was wel niet echt blij dat mijn koffer verdwenen was want ik had er zo naar uitgezien al mijn cadeau's uit te delen, mijn foto's te tonen.. Maar aangezien dit allemaal in mijn valies zat, kwam hier dus niets van in huis! Gelukkig was ik zo slim geweest mijn pasteís de Belem in mijn handbagage te steken zodat we, toen ik thuis aankwam, toch nog van het meest heerlijke Portugese doce konden genieten. Van de moment dat ik mijn Belgische simkaart terug in mijn gsm stak, kreeg ik onophoudelijk berichten van vrienden en familie die mij een goede thuiskomst te wensen. Oef, dacht ik, ze zijn me na 3 maanden toch niet vergeten! De volgende dag was ik verplicht om in mijn pyjama, die gelukkig in mijn handbagage zat, rond te lopen: Zo bezocht ik dus mijn grootouders en zag ik enkele vrienden... in mijn pyjama. Maar na deze hele ervaring heb ik toch wel een beetje meer het "ik-trek-het-me-allemaal-niet-aan-gevoel" en dus was ik zo blij iedereen terug te zien dat het mij helemaal niet kon schelen hoe ik eruit zag! Die maandag ging ik voor de eerste keer terug naar mijn Belgisch schooltje, ik was zooo zenuwachtig! Sommigen zagen er helemaal anders uit, anderen waren nog geen haar veranderd, het was heel raar om iedereen terug te zien. Ik volgde de lessen wat mee, gelukkig was het de laatste dag voor de examens en dat wou dus zeggen dat er niet echt veel les gegeven werd, nogal goed want ik had echt geen idee waar de leerstof over ging. De school hier in België verschilde echt enorm met die in Portugal en het was terug een hele aanpassing om op tijd in de les te komen en stil te zijn. Ik ging ook voor de eerste keer in 3 maanden terug korfballen, ik was ook daarvoor best zenuwachtig maar het was precies of ik nooit weg was weggeweest! Maar dat geldde spijtig genoeg niet voor mijn korfbaltechnieken.. Daar is nog serieus wat werk aan, ik denk dat ik mijn ploegenootjes én trainers al meer dan eens een zenuwinzinking heb bezorgd! Terwijl iedereen examens aan het afleggen was, moest ik samen met de andere afs'ers bijlessen volgen, wat niet altijd even simpel was.. 3 maanden samengevat in 3 lesuren, kan je je het al voorstellen? Gelukkig is nu eindelijk het examen gedaan en kan het normale leven terug beginnen want tijdens de examenperiode bleef er niet veel tijd over om bij te praten.. Nu het vakantie is zie ik het weer helemaal zitten: naar de cinema gaan, uitgaan, bbq'en.. en niet te vergeten bij te studeren. De verloren tijd inhalen is mijn plan en genieten van elk moment! Dat is wel wat ik geleerd heb in de 3 maanden die ik in Portugal heb doorgebracht: Je moet genieten van elk moment want het is zo voorbij! Zaterdag is het nog eens een AFS bijeenkomst en dan is eigenlijk de ervaring officieel voorbij..
