|
Woensdag...
De "grote" valies, met haar kleren, is bijna klaar. Met de valies op de weegschaal. Oei... te veel (wat had ge verwacht), mag maar 20 kilo zijn! Ik vraag Elise er terug wat uit te doen. Groot probleem! Maar... als dit eruit moet, dan mag dat er toch in? En mijn handcreme, en mijn gezichtscreme, en mijn bodylotion, en reinigingsgel, en mijn reuk,...! Moet ik soms 3 maanden stinkend in Portugal rondlopen? Precies of in Portugal kan men dat niet kopen.
Ons Elise kan niet meer aanwezig zijn op haar laatste training van de korfbal. Druk, druk weet u wel. Tegen het einde van de training rijden we toch nog eens vlug een kijkje nemen! Ik zie haar denken: "Moet ik iedereen hier nu drie maanden gaan missen??", maar ze houdt zich sterk. Komaan pa, wij gaan verder inpakken.
Donderdag...
Ons Elise wil ook deze laatste dag nog naar school gaan. Ondertussen ben ik druk in de weer om de laatste dingen bij elkaar te krijgen. Ik moet nog een beschermhoesje vinden voor haar mp3-speler. Haar Portugese lessen moeten er nog in opgeladen worden. De handleiding van de kodak nagelezen, zodat hij goed kan ingesteld worden,...
Tante Martha heeft ook nog gebeld. Wist niet dat ons Elise nog naar school was. Die Elise toch, nu mag ze thuisblijven van school en nu wil ze niet. Heeft beloofd om elke dag een kaars te branden voor ons Elise! Tof nietwaar, en gezellig.
Om half vijf is ons Elise terug van school. En ze heeft nog veel plannen voor vanavond. Blijkbaar wil ze van een aantal mensen nog eens afscheid nemen. Dus... auto gestart, vader op de weg en wij zijn weg! Eerst moeke en vake in Lichtaart, dan naar Maria, haar lerares Portugees, in Bouwel, en vervolgens naar moemoe in Lille. Terug thuis, effe in de zetel gaan zitten met een koffietje. Het zijn de kleine dingen die het em doen.
De "kleine" valies moet nog ingeladen worden. Zie ik daar terug allerhande cremekes opduiken? Toch niet, zal mij vergist hebben. Nog enkele dagboekskes inladen. Enkele dagboekskes? Schrijft ze dan in elke dagboek, iets anders? Moet zo zijn. Zie hier anders de reden niet van in. Oh ja, vrouwen kunnen twee dingen tegelijk (of zelfs meer!), vandaar waarschijnlijk.
Ze heeft nog vlug een douche genomen en dan voor de laatste maal in lange tijd in haar eigen bed. Ik hoor haar nog enkele keren opstaan. Iets vergeten, of is er iets anders?
Vrijdagmorgen...
Kwart vóór drie! De wekker loopt af. Was niet nodig. Ben toch al drie uur wakker. Vlug, vlug wassen en iets eten. Moeten om kwart vóór vijf op de luchthaven zijn. Ondertussen heeft ons ma ons Elise opgeroepen.
Drie uur. Ons ma terug naar boven en ons Elise nog eens gevraagd om op te staan.
Tien na drie. Ons Elise is nog niet opgedoken. Het zal toch niet waar zijn zeker. Net nu mijn vrouw en ik de toekomst zo mooi voor ons zien. Eind september gaat ons Karlien terug op kot, onze Jannes gaat op sportklassen. E viva Belgica!! Zelf toch maar eens gaan kijken naar haar slaapkamer. Ik hoor beweging. Blijkbaar was ze terug ingedommeld. Ze gaat dan toch!!
Half vier. Alles ligt in de auto, we kunnen vertrekken. Geen verkeer op de weg, wat een luxe.
Vijf uur. We hebben het gehaald. De begeleidster van AFS wacht ons op. Ons Elise en haar drie medegezellinnen gaan inchecken. Oef! De valiezen wogen dan toch niet te zwaar. Goei weegschaaltje hebben wij. De moment van afscheidnemen komt dichterbij. Ons Elise weet haar emoties perfect te bedwingen ( zo vader, zo dochter), anderen hebben het er moeilijker mee.
Tien vóór zes. Ons Elise passeert de paspoortcontrole. Nog een laatste blik,... en ze is weg. We moeten haar nu drie maanden loslaten, maar ik vertrouw erop, ze zal dit goed doen.
Amuseer u Elise, tot in december!!
Pa
Klik hier: foto's afscheid op luchthaven
06-09-2008 om 00:00
geschreven door Elise
|
