The World Box of Happiness: ook getest op mezelf... Elke zondag van 2012 trek ik een kaartje met opdracht uit 'Een schatkist vol geluk'...
07-09-2012
Opdracht 36: de mooiste dingen die je hebt gehoord.
Gabriella's song is het mooiste lied dat ik ooit hoorde. Het komt uit de film 'As it is in heaven'. Een film met zoveel herkenbaarheid wat mij betreft, dat het me compleet in tranen deed uitbarsten. Ik heb van kleins af aan zoveel moeite gedaan om mensen rondom mij te doen kijken naar de wereld zoals ik naar de wereld kijk. De mooie dingen te zien in zoveel kleine dingen. De essentie naar boven halen in plaats van te zeuren over wat niet belangrijk is. Kortom, een aanrader om te bekijken!
As It Is In Heaven (Zweedse titel: Så som i himmelen) is een Zweedse film uit 2004, geregisseerd door Kay Pollak. De muziek werd geschreven door Stefan Nilsson, die hiervoor een nominatie voor beste componist kreeg op het Europees Filmfestival in 2005. De film was in 2004, met 1.158.415 bezoekers, de best bezochte film in Zweden.
Daarnaast krijg ik compleet kippevel van bepaalde stemmen. Ik vergeet nooit meer Ronan Parke in Britain's Got Talent. Een klein verlegen jongetje stapt op't podium om z'n liedje te brengen. Na 2 woorden stonden mijn haren rechtop en liepen de tranen over m'n wangen. Metamorfose en pure kracht al zingend on stage! Bijgevoegd alvast de link naar z'n nummer. http://youtu.be/LvifyY3a1OI
Naast muziek heb ik ook iets met de zee. Het ritmisch geluid van de golven die omslaan geven me rust en vertrouwen. Voeg daarbij een warme zeebries, een duin om op te liggen en de zon op m'n gezicht en Ingske straalt compleet van binnen naar buiten.
Deze week heeft één mailtje mij uitermate gelukkig gemaakt. Een mailtje dat hooguit 3 minuten in beslag nam en dat ik deed dankzij opdracht 35 van de schatkist. Bestemd aan iemand die zo non-stop in m'n achterhoofd verborgen zat. Na een intense samenwerking groeiden onze wegen stilzwijgend uit mekaar. Mijn job kreeg een nieuwe invulling en beide hadden we andere dromen om na te jagen. Doch de band en vriendschap tussen ons was uitermate krachtig. Zijn kiné sessie werd steeds laatst op de avond gepland, zodat we daarna nog uren konden praten en lachen met de rest van't gezin. Echter na de kiné-stop hoorden we mekaar steeds minder vaak en kwam er van die gezellige babbel momenten niets meer in huis. Mijn man en ik vroegen ons regelmatig af hoe't nu met hem zou zijn. Ken je dat, zo zeggen van: 'Met die zouden we toch eens moeten afspreken hé, dat is al lang geleden...' En voor je't goed en wel beseft zijn er weken en maanden gepasseerd zonder één enkel contact.
Ergens in de voorjaarsperiode waren onze kinderen muziek aan't spelen en vroegen ze mij: "Mama, wanneer zien we die meneer nog eens van wie we die CD hebben gekregen, dat is lang geleden hé!". Dat zijn zo van die 'triggers' waardoor iemand sluimerend aanwezig in't achterhoofd plots naar voren wordt gekatapulteerd. 's Avonds ging ik op zoek naar zijn blog, die ik eveneens niet meer had gelezen. Heerlijk om te ontdekken dat hij een nieuw team rondom hem had verzameld, hij was fiere opa geworden en stond nog steeds even positief in't leven als toen we mekaar leerden kennen! Doch één zinnetje uit z'n blog kwam als een speer in m'n hart terecht. Precies alsof hij recht voor me stond en ten aanval ging: 'Ik heb nu een mooi begeleidingsteam. Niet meer die mensen die veel beloven en uiteindelijk niets doen buiten liever zelf in de belangstelling staan. Neen, het gaat prima zo.'
Waar ik het idee had dat wij op 1 seconde de draad met het verleden weer zouden opnemen wanneer 't moment daar was, kreeg ik nu een verwijt bikkelhard mijn richting uit gesmeten. En wat voor één. Ikke veel beloven en niets doen, alleen maar in de belangstelling willen staan...Hoe is dat in Godsnaam mogelijk??? Dag en nacht ben ik voor hem in de weer geweest, met alle plezier en omdat ik dat wou natuurlijk. Met het beëindigen van de kiné en de opstart van Back to Basics kregen de zwemlessen voor overgewicht heel wat media aandacht. Heerlijk vond ik dat! Net opgestart en hupsa, in de kranten, op verschillende radio's... Gratis reclame en zoveel obese mensen waarvoor ik iets kan betekenen!! Laat maar komen, hoe meer, hoe liever! Wat later gebeurde hetzelfde met mijn Health Coach-project binnen UNIZO. Ook weer genieten van elk artikel en interview, want zo kan ik alsmaar meer ondernemers bereiken die een gezonder leven tegemoet gaan. Geen haar op mijn hoofd die 'in the picture' wil staan om gewoon gezien te worden, zonder meer! Als dat zou zijn trok ik nu al mijn kleren uit en danste ik de polka met koning Albert voor't paleis in Brussel! En deze verwijten las ik dan in het blogverslag van iemand die zo nauw aan m'n hart lag... Had ik me dan zo vergist in hem, onvoorstelbaar! Of is dat het wat ik naar de buitenwereld uitstraal, dat ik gewoon in de belangstelling wil staan? Nog veel erger! THIS IS NOT ME!! Tien minuten na't lezen van die ene zin op z'n blog hing ik over de WC-bril. Werkelijk doodziek te wezen. Me afvragend of dat ene zinnetje de oorzaak was of ik iets verkeerd had gegeten? Nooit had iets mij dieper geraakt dan dit verwijt door deze persoon, nogmaals: this is not me!
Gisteren, een half jaar na mijn 'hang boven de pot' moment, heb ik de kracht gehad hem dit te mailen. Opdracht 35 luidde: 'Welk meningsverschil of welke ruzie heb je nooit uitgepraat? Probeer het nu toch eens.' Dezelfde avond krijg ik ne mail van hier tot in China terug. Die ene zin had totaal geen betrekking op mij! Langs geen kanten. Hij was compleet verbaasd dat ik dat dacht en uit z'n mail bleek nogmaals hoe zeer we een connectie hadden, hebben en zullen behouden. Beide warm van hart, gepassioneerd door vele dingen rondom ons, even onze eigen weg zoekende en hopend 'iets' wezenlijks te kunnen betekenen in dit leven.
Eén wijze les geleerd: ga nooit uit van iets wat jij denkt dat een ander bedoelt!! Voelt iets niet goed wat je leest of hoort, stel dan meteen vragen. Blijf er nooit of te nooit mee zitten, ook niet sluimerend in je achterhoofd! Je verzint immers een eigen verhaal in je hoofd en ziet op den duur alleen maar dingen die dat verhaal bevestigen. Stante pede vragen stellen en antwoorden zoeken en vooral...nergens vanuit gaan. In 3 minuten loste ik vandaag frustraties van een half jaar op. Drie minuten... It's all in the mind!
Ik ben Inge Schepers
Ik ben een vrouw en woon in Zonhoven (België) en mijn beroep is Health Coach bij Back to Basics.
Ik ben geboren op 11/12/1975 en ben nu dus 49 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: sporten, lezen, persoonlijke ontwikkelingsbegeleiding en schrijven.
What your mind can believe, your body can achieve! Ieder mens heeft recht op het allerbeste in z'n leven!
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek