|
Wat er aan vooraf ging.
Een kloteweek zou ik het nu, zoals dat voor de jogging in Munkzwalm wel het geval was, niet durven noemen. Wel een veel te drukke periode waarbij ik ook te weinig aan echte training toe kwam. En een oud paard moet regelmatig van stal kunnen komen wil het zee goed zijn. Ik noteer opzettelijk "zeer goed" want gezien de omstandigheden viel de uitslag nog best mee.
De plaats van starten.
Deze was best ok. De inschrijving, het afhalen van de borstnummers, de kleedkamers, het startpunt, alles netjes bij elkaar en prima aangeduid. Douches waren er niet. Dat op zich vind ik jammer, maar geen drama. Daar is immers praktisch gezien niet altijd voor te zorgen. Maar dat men zelfs niet voor een aantal wasbakjes en wat water zorgt is echter wel een serieus minpunt. Eigenlijk heb ik dat nog nooit eerder meegemaakt. Zelfs bij een kermisrun met start aan een of andere tent zorgt men daar wel voor. Het zorgde er bij mij, en allicht nog wel bij een aantal atleten, voor dat we vroeg thuis waren en volop het wereldkampioenschap bij de profs in Yorkshire konden volgen.
De inschrijving.
Dat had ik vooraf gedaan. Het afhalen van het borstnummer verliep uitermate vlot.
De eerste ronde.
Ik had me weinig of niet opgewarmd vooraf. De hamstring deed wat moeilijk. Enige voorzichtigheid was geboden. Uiteindelijk was mijn eerste doel de wedstrijd uitlopen. Volgende week kan ik immers niet deelnemen aan de MORYLOOP en er moest nog één wedstrijd gelopen worden voor het criterium van de Vlaamse Ardennen. Na een matige eerste kilometer (4.35) begon er daarna toch wat tempo in te komen. Na vijf kilometer kwam ik door in 21 minuten rond.
De tweede ronde.
Ik bleef vrij regelmatig lopen. Af en toe haalde ik een atleet bij die ik dan eventjes als rustpunt gebruikte. Zodoende ook een behoorlijke 21:10 voor de volgende vijf kilometer. En 42:10 na tien kilometer.
De derde ronde.
Opeens liepen we met drie atleten bij elkaar. Twee runners van Maarkedal vergezelden mij. Ik liep lang tussen beide lopers in. Tot ongeveer iets voor halfweg de laatste ronde de koploper opeens het tempo moest lossen. Ik nam even de leiding over maar dat duurde niet lang. Ik moest op een helling ook even passen en een kloof van honderdtal meter laten. Dus net niet in de top vijf geëindigd maar gezien de omstandigheden toch behoorlijk tevreden met mijn wedstrijd.
Conclusie.
Vanaf nu kijken we vooruit. Naar een iets rustiger periode vooral zodat we wat meer trainingsruns kunnen inlassen. In principe wordt de eerste loopwedstrijd nu Berlare met een twaalf kilometer run en die gaat pas door op vrijdag 1 november.
|
