Onze vakantie loopt bijna ten einde. In de voormiddag brengen we nog een bezoekje aan Montargis, dat zichzelf vergelijkt met Venetië. Kanalen en passerelles doorkruisen het aangename centrum. Montargis is een sympathieke halte om te flaneren, zonder dat er iets belangrijks te zien is.
Passerelle Victor Hugo --> een constructie van Eiffel
We rijden de laatste kilometers langs de beroemde N7 en houden nog even halt aan de wegkapel in Fontenay-sur-Loing. Dit betonnen kapelletje, romantisch overwoekerd door klimop, is het meest aandoenlijke reliek van de hele 'Franse Route 66'. In 1954 werd het gebouwd ter attentie van de vrome weggebruikers. Naast het altaar ligt een schrift waarin gelovige reizigers om bescherming vragen.
Notre Dame de la Route N7
We eindigen onze reis langs de Route N7 en tevens onze vakantie in een echt baancafé te Dordives, met de toepasselijke naam 'Le Relais Routier'.
De muurschildering is nog een typisch overblijfsel van de mythische N7 uit de jaren '50-60.
Bobieltje tussen de truckers
Na het verorberen van onze 'menu routier', rijden we de allerlaatste kilometers op de N7 en nemen we de autostrade naar huis. Tot zover onze zomervakantie. We kijken al uit naar volgend jaar, maar hopen nog een aantal korte uitstappen te maken met Bobieltje. A la prochain ...
Vanaf vandaag begint als het ware onze terugtocht via de Route Nationale 7, de N7, de weg die loopt van Parijs tot de Italiaanse grens. De Route Nationale 7 is de Franse Route 66, de 'Route des Vacances' van Europa.
Eerst passeren we Magny-Cours, waar ze van wagens en wegen houden, de sensatie van snelheid en de geur van asfalt. Net buiten het dorp ligt het formule 1-circuit van Frankrijk en de dorpskern zelf lijkt wel een levend museum van de N7.
Le Palais Ducal met elegante en fijne renaissancegevel en esplanade
Door het oude centrum van Nevers is met een blauwe lijn op het trottoir en de weg een wandeling uitgezet, die langs de belangrijkste bezienswaardigheden loopt.
Kathedraal Saint-Cyr-et-Sainte-Juliette
Geällieerde gevechtspiloten namen in 1944 de gotische kathedraal onder vuur omdat ze dachen dat het gebouw een spoorwegdepot was. Alle 122 glasramen gingen aan diggelen. Sinds de jaren 70 worden ze vervangen door ontwerpen van binnen- en buitenlandse kunstenaars. Het resultaat is alvast apart en sfeervol, er speelt een bijzonder licht tussen de pilaren en onder de bogen.
Onze volgende halte is Pougues-les-Eaux, waar we genieten van een Franse picknick 'du vin, du pain et du ...' Dit kuurpark heeft nog steeds een zweem van de belle époque, vooral het paviljoentje van de geneeskrachtige bronnen Saint-Léger en Saint-Léon.
Na de picknick zetten we verder koers richting noorden en onze eerstvolgde stopplaats is het ietwat vreemde La-Charité-sur-Loire. Door de eeuwen heen is de enorme romaanse priorij met kerk en bijgebouwen versnipperd en verhakkeld in het stadscentrum verwerkt - er staan zelfs woonhuizen in het schip van de kerk. Verder is La Charité een 'Ville du Livre' met boekenwinkels en antiquariaten.
Op 200 kilometerpaaltjes (bornes) van Parijs lessen we onze dorst in 'Le Relais des 200 Bornes'. Het tankstation met wegrestaurant, bar en hotelkamers geprangd tussen de nieuwe A77 en de oude N7, bruist van de nostalgie. Oude reclameborden en retro tankstation doen ons terugkeren naar de jaren '50-'60.
Route Nationale 7 Charles Trenet -1955
De toutes les routes de France d'Europe Celle que je préfère est celle qui conduit En auto ou en auto-stop Vers les rivages du Midi
Nationale Sept Il faut la prendre qu'on aille à Rome à Sète Que l'on soit deux trois quatre cinq six ou sept C'est une route qui fait recette
Route des vacances Qui traverse la Bourgogne et la Provence Qui fait d'Paris un p'tit Faubourg d'Valence Et la banlieue de Saint-Paul-de-Vence
Le ciel d'été Remplit nos coeurs de sa lucidité Chasse les aigruers et les acidités Qui font l'malheur des grandes cités Tout excitées
On chante, on fête Les oliviers sont bleus ma p'tite Lisette L'amour joyeux est là qui fait risette On est heureux Nationale 7.
HOTEL LES 200 BORNES
Eigenlijk bevinden we ons nu in Pouilly-sur-Loire, met het ideale klimaat en de goede bodem voor minerale witte wijn. We stoppen nog even aan de cooperatieve 'Caves de Pouilly-sur-Loire / Les Moulins à Vent', om een aantal flessen Pouilly-fumé in te laden.
In de vooravond brengen we nog een bezoekje aan Briare, een vernuftig stadje aan de N7 en de Loire, iets voor liefhebbers van 'Jongens en Wetenschap', want ze laten er water over water lopen. Met dank aan Eiffel bouwde men hier 'Le Pont Canal' om het water van het kanaal dat parallel loopt met de Loire in een brug, eigenlijk een brede metalen goot, over de Loire te leiden, 662 m zonder lekken. In de jaren 1890 blijkbaar een noodzaak voor het bootverkeer, nu het decor voor een gezapige 'cruise' of een wandeling over het jaagpad.
Vandaag staat onze dag grotendeels in het teken van het water, met bezoeken aan Volvic en Vichy.
Om te weten waar de grondstof ligt van de vele zwaarmoedige, in zwart geklede bouwwerken van de Auvergene, trekken we naar de lavagroeve van Volvic. Deze plaats ligt bij een gestolde lavastroom. De vulkaansteen wordt in open groeven gewonnen. Er is veel vraag naar omdat het, in tegenstelling tot het moeilijk verkrijgbare graniet van het Centraal Massief, vrij licht is, zeer stevig en niet vatbaar voor veel zuren. Dit andesiet heeft de geschiedenis van Volvic bepaald, want de lavasteen werd al vanaf de 13° eeuw geëxploiteerd. De ondergrondse mijn, nu 'La maison de la Pierre de Volvic' laat ons afdalen in het hart, gevuld met de lavastroom. Het op een gegeven moment uit de aarde stromende veldspaat maakte de andesietlaag zeer hard en ondoordringbaar.
Vichy werd reeds sinds Romeinse tijden tot kuuroord bij uitstek verheven door de aanwezigheid van warme en koude bronnen. Momenteel is Vichy een mondain kuurcentrum waar ontspannen ook nog kan bijdragen tot heilzame werkingen op lever, maag en nieren. Vichy is, met of zonder duik in de natuurlijke jacuzzi's, een verademing, een luxueus aandoende stad in het dal van de Allier.
In de Halle des Sources kan men proeven uit een van de 3 hier ontspringende 'koude bronnen.
Le Grand Etablissement Thermal
Maar liefst 32.000 m² wordt overkoepeld door een riant gebouwencomplex, het grootste van Europa, dat in 1900 in Byzantijns-romaanse stijl opgetrokken werd.
Parc des Célenstins Een groenstrook op de plek van het in 1410 gesticht celestijnse klooster. Onder de bron van Célestins bevinden zich nog resten van het sacrale bouwwerk. http://classique.vichy-celestins.com
In de namiddag bezichtigen we Moulins. Deze stad, waar eens de watermolens ratelden, was reeds in de middeleeuwen een voorname plek. We maken een wandeling door de aangename, compacte, historische stadskern met onder meer talrijke oude huizen, de Jacquemart (horlogetoren met bewegende beeldjes), de Kathedraal, om te eindigen in Le Grand Café.
Grote brasserie, waar de oorspronkelijke art-deco-inrichting van 1889 volledig behouden bleef. De decoratie met spiegels, luchters en lambriseringen is als monument beschermd.
In Moulins doen we nog enkele aankopen voor een bbq'tje om dan een mooie staanplaats dicht bij ht water te zoeken. Deze vinden we in Sancoins langs een oud kanaal.
We ontwaken met het geloei van de koeien, die deelnemen aan de plaatselijke 'foire agricole'. Het heeft vanacht hevig geregend en door de verdamping is 'Bobieltje' gehuld in een dichte mist.
Foire agricole de Pleaux Ze waren niet voorzien op regen ...
Vandaag ruilen we de mooie streek van de Dordogne-Limousin in voor het vulkanenlandschap van de Auvergne. We nemen afscheid van deze streek via een toerischtisch bijzonder aantrekkelijke route langs de Dordogne: 'La Route des Ajustants' De (gedeeltelijk) in de rotsen uitgeslagen weg voert dwars door de Gorges de Dordogne.
Hangbrug van St-Projet
Les Gorges
de
Dordogne
Pont des Ajustants
Adembenemende vergezichten langs de 'Route des Ajustants' vanaf het 'Belvedère de Gratte-Bruyère'.
In de namiddag maken we in de buurt van Bort-Les-Orgues een wandeling naar de waterval 'Saut de la Saule'. Tegenwoordig een minder felle waterval omdat het water van de Rhue omgeleid wordt naar het stuwmeer van Bort.
La saut de la Saule
In de vooravond brengen we nog een bezoekje aan het pittoreske bergdorp 'Besse-en-Chandesse', waar er veel kaas (Bleu d'Auvergne) en andere streekproducten verhandeld worden.
Vandaag brengen we eerst een religieus geïnspireerd bezoek aan Rocamadour, dat in 3 etages tegen een bergwand hangt.
Op onze weg er naartoe komen we deze eendenkwekerij tegen. Het zijn niet alleen de ganzen, maar ook eenden hebben in de Perigord en de Quercy het twijfelachtige genot, zeer goed gevoed te worden (kroppen = via een in de snavel ingeschoven trechtermolen een aantal handen mais indraaien), teneinde het alom aanwezige streekproduct 'Foie Gras' te bekomen.
Foie gras d'oie
Er wordt verondersteld dat de bijbelse Zaccheus zich hier terugtrok na een leven vol verkondiging. Vanaf het moment dat zijn dode lichaam bij het altaar neergelegd werd, werden wonderen werkelijkheid. De halte Rocamadour werd meer dan een rustplaats op de pelgrimsroute naar Santiago de Compostela. Ze groeide zelfs uit tot een vermaard bedevaartsoord.
Het dunne lint van de hoofdstraat onderstreept de er boven hangende, massief aandoende religieuze burcht, terwijl op de top de resten van het chateau prijken.
Rocamadour werd het eindstation van gestraften, die na de mis (soms in België of Nederland) de eindeloze strafwandeling naar Rocamadour ondernamen om zich aan de voet van de rotsen te ontkleden, zich met ketenen te verzwaren om dan op hun knieën over de vele, vele treden omhoog te kruipen. Waarna ze voor het altaar van de Zwarte Maagd van hun zonden verlost werden.
De Zwarte Maagd
Na een halve dag in het religieuze vertoeft te hebben, inclusief de kruisweg gevolgd te hebben, keren we terug noordwaarts. We houden halt in het pittoreske Argentat, ooit een belangrijke havenstad, met een beminnelijk uitzicht op de huizenrijen langs de Dordogne.
In de buurt van Argentat gaan we opzoek naar de 'Cascades de Murel'. We maken een wandeling langs een pad dat al snel tot strompelen dwingt en ons langs de oever van de Valeine begeleidt tot aan de waterval, die in een romantische setting van met groen omrande rotsen naar beneden dondert.
Cascades de Murel
Het wordt stilaan avond en we moeten nog op zoek naar een overnachtingsplaats. Deze vinden we in Pleaux. Tot morgen.
Na een ietwat rumoerige nacht (de camperstaanplaats van Sarlat le Canéda lag op de ringweg van de stad) en de nodige voorzieningen (water en elektriciteit) voor Bobieltje getroffen te hebben, vertrekken we naar Domme.
De esthetische en architectonische eenheid van deze bastide ligt in een lieflijke compositie van bloemenbalkonnetjes en geelstenen muren boven op een plateau, een heuveltop die garant staat voor weidse uitzichten over het dal van de Dordogne.
De meest besproken belvedère, die 150 m boven de meanders van de Dordogne uitsteekt.
De opmerkelijke stijleenheid van de oude panden maken van Domme een harmonieus aandoend juweeltje.
Vandaag is het uitzonderlijk warm, weliswaar 37°C en vanop het vestingstadje zien we dat veel mensen afkoeling zoeken bij het water. We besluiten hun voorbeeld te volgen en huren een kano voor een afvaart van de Dordogne over een afstand van +/- 13 km. We varen langs verscheidene pittoreske dorpjes, de meeste met een eigen kasteel.
Dit dorpje lijkt één met de verticale rotswand en de weerkaatsing van de huizen in het water is bekoorlijk.
Le Château de Castelnaud
Een pompeuze fortificatie uit de 12° eeuw.
Le Château de Fayrac
Een 15/16° eeuws mysterieus en gesloten aandoende bouw met peperbustorentjes.
Le Château de Beynac
Een sterk oprijzende burcht met in haar schaduw de 14/16° eeuwse panden van het dorpje Beynac.
Een zotte bende ...
Na een, toch wel, beetje vermoeiende afvaart, gaan we op zoek naar een rustige slaapplaats. Deze vinden we in Pinsac. Zo rustig zelfs dat we pas na een uur onze eerste en enige buur mogen verwelkomen. Terwijl mama en papa genieten van een apero'tje, kunnen de kinderen naar hartelust spelen op het speelpleintje.
De sanizuil van Bourdeilles Gratis watervoorziening
In de voormiddag brengen we een bezoekje aan de 2 kastelen van Bourdeilles, ttz. het middeleeuwse fort uit de 13-14° eeuw, met in het midden een renaissancekasteel uit de 16° eeuw.
Het Renaissancekasteel gebouwd binnen de muren van het middeleeuwse fort van Bourdeilles
Na een picknickje net buiten Chateau L'Eveque, keren we een heel stuk terug in de tijd met een bezoek aan het museum van de prehistorie 'Le Thot' te Thonac.
We voelen ons goed 'terug in de tijd' en brengen nog een historisch bezoek aan de troglodietenvesting:
La Roque Saint-Christophe
Hier ziet men nog sterker dan elders hoe indrukwekkend de tijd kan inwerken op de meest gewaagde ondernemingen. Van dit onneembare stadje, genesteld tegen de rotswand, zijn alleen nog de sporen van de ambitie, de angst en de eenzaamheid van de bewoners te zien die deze rots duizenden jaren geleden tot een woongebied omgebouwd hebben.
De imponerende klif van de Roque Saint-Christophe is een kilometer lang en troont op +- 100 m hoogte boven de weg en de rivier de Vezère. Deze rots omvat 5 terrassen, die enerzijds ontstaan zijn door de erosie van het rivierwater 60 miljoen jaren geleden en anderzijds door de inwerking van de vorst op de kalksteen tijdens de ijsperioden van het quartaire tijdperk. De verschillende voorwerpen die men ontdekt heeft tijdens de archeologische opgravingen maken het mogelijk vrij nauwkeurig in te schatten wie en hoe achtereenvolgens geleefd hebben op deze plaats vanaf de prehistorie.
Een wachtpost van waaruit stenen en andere projectielen op de aanvallers gegooid werden.
's Avonds brengen we een bezoekje aan het bruisende, historische kunststadje, waar we eerst genieten van een etentje bij een lokale Italiaan en nadien nog een terrasje doen.
Onze slaapplaats aan het water in Chabanais sur Vienne, in de regio Poitou-Charentes
Hebben we nu een dochter ???
Of is het een punker ???
Neen,
het is onze jongste zoon
onder de douche.
Na de nodige voorzieningen (proper en vuil water) getroffen te hebben, brengen we een bezoek aan 'de porseleinstad':
Limoges
Deze moderne, centraal in het departement 'Haute-Vienne' gelegen stad, heeft industrieel, commercieel en cultureel een enorme uitstraling in de omgeving.
Les Halles De laat 19° eeuwse overdekte markthall toont via een porseleinen fries welke producten hier verkocht werden.
La Cathédrale
Saint-Etienne
Somber van buiten, maar des te mooier binnenin ...
Jardins de l'Eveche
Deze tuinen dalen terrasvormig naar de Vienne af.
Het zicht op de kathedraal is schitterend.
Le Pont Saint-Etienne Een 13° eeuwse oeververbinding die met 8 spitsbogen over de Vienne waaiert.
In het moderne Limoges is een authentieke wijk zeldzaam.
La Four des Casseaux
De enige nog resterende van de 30 industriële ovens die de stad in de 19° eeuw rijk was. Vroeger werkte hij op hout, later op kolen.
In de namiddag rijden we verder naar het 'Venetië van de Perigord':
Brantôme
De rivier de Dronne maakt een slinger rond dit stadje, een meander die romantisch overbrugd wordt en in een groen waas van tuinen en parken rond een hechte stadskern draait. De oude kern met een strak stratenplan ligt op een eiland.
Brantôme ...
| | |
De Benedictijnenabdij met kerk ---->
La Venise du Périgord
Na van dit pittoreske stadje genoten te hebben zetten we koers naar nog zo'n pittoresk plekje:
Bourdeilles
Er is hier een mooie camperplaats, vlak aan de rivier de Dronne, waar onze stoere binken naar hartelust kunnen spelen.
De camperstaanplaats aan het water.
Lekker rustig ontspannen en genieten van een bbq'tje.
In de voormiddag kiezen we voor een beetje natuur en rijden we richting 'le Dorat' voor een wandeling naar 'La Cascade du Saut de la Brâme'.
Cascade du Saut de la Brâme
In de buurt van Le Dorat stort deze waterval zich in een idyllisch panorama naar beneden ...
Schilderachtig mooi ...
Watermolen aan de rivier 'La Gartempe' eveneens in de buurt van Le Dorat
Na een fikse wandeling met het nodige geklauter en een welvediende pick-nick, ruilen we het natuurschoon in voor wat cultuur. Eerst brengen we een bezoek aan één van de mooiste dorpen van Frankrijk: Mortemart
Het pittoreske marktje van Mortemart met overdekte markthal.
Le Château des Ducs de Mortemart
Na het pittoreske dorp achter ons gelaten te hebben, rijden we naar Oradour-sur-Glane, waar de ruïnes van een waar martelaarsdorp ons bewust maken van de zinloosheid van oorlog.
In 1944 slachtten 160 SS-ers bijna de volledige dorpsbevolking af. Slechts een handvol mensen ontkwam. Over de reden van deze Sonderaktion wordt nog steeds gespeculeerd. Hebben de Duitsers zich vergist en het onschuldige Oradour sur Glane aanzien voor Oradour sur Vayres, dat wel een verzetshaard was? Of was het een blinde wraakactie om een door het Franse Verzet omgebrachte strijdmakken van majoor Dickmann te wreken? In ieder geval een duidelijk voorbeeld van zinloos oorlogsgeweld.
Oradour sur Glane
De ruïnes van een martelaarsdorp
We verlaten in stilte deze triestige plek en zoeken een plaatsje om te bbq'en en de nacht door te brengen. Dit vinden we in Chabanais sur Vienne.
Na gisterenavond nog een 4-tal uurtjes gereden te hebben, ontwaken we in Souppes-sur-Loing, net even onder Parijs. Na het ontbijt zetten we verder koers richting het Zuiden.
Aubigny sur Nère
Tegen de middag bereiken we onze eerste echte stopplaats Bourges 'Een plaats op het kunsthistorisch podium, behorend tot Unesco's werelderfgoed'.
We sluiten de dag af met een etentje in restaurant L'Escale, aan de N20, 5 km ten noorden van Déols.
Brasserie met vrachtwagenchauffeurssfeertje en lekkere mosseltjes
We rijden nog naar onze slaapplaats in Argenton sur Creuse, waar we 's nachts wakker worden van een hels onweer en het rumoer van onze ondergelopen campergebuur.