Vandaag brengen we in de voormiddag een bezoek aan de ondergrondse stad van Naours.
Deze onderaardse stad bestaat uit een, sinds de 3° eeuw, in zachte kalksteen uitgegraven gangenstelsel dat in onveilige tijden als schuilplaats kon dienen. Dit gebeurde onder meer ten tijde van de Noormanneninvasies, de Honderdjarige Oorlog en de Godsdienstoorlogen. Later raakte ze in onbruik tot ze in 1887 herontdekt werden door Abbé Danicourt, een plaatselijke geestelijke. Ze zijn opmerkelijk goed georganiseerd en omvatten 300 kamers, openbare pleinen, stallen, putten, schoorsteen en een kapel. De ondergrondse dorpen werden in de eerste wereldoorlog gebruikt door de Britten en dienden tijdens de tweede wereldoorlog als hoofdkwartier voor de Duitse strijdkrachten. De 28 galerijen en 300 kamers, uitgegraven in de kalksteen van de Picardische hoogvlakte, kunnen 2600 mensen en hun veestapel herbergen. In Picardië worden deze verborgen toevluchtsoorden 'muches' genoemd.
Momenteel is er in de ondergrondse gangen ook een permanente tentoonstelling van oude ambachten.
Buiten bevindt zich een park, waar het mooi wandelen is en de kinderen zich kunnen uitleven in de speeltuin.
Wie spot er de eekhoorn ???
In de namiddag rijden we via Doullens en Hesdin richting kust. In Hesdin houden we even halt voor een korte wandeling door dit plattelandsstadje.
Het Stadhuis en Belfort van Hesdin
Verderop ligt aan de rand van een plateau, dat zich verheft boven de 'Vallée de la Canche', het prachtige, nog volledig ommuurd stadje, vol van 17°/18° eeuwse huizen aan stille klinkerstraatjes: Montreuil. Bij een rondgang over de muren, genieten we van fraaie uitzichten over de daken van Montreuil en op de Vallée de la Canche.
In de namiddag brengen we een bezoekje aan de Zoo van Amiens. Het is soms een hele opgave om te weten hoe bepaalde diersoorten in het Nederlands heten als je enkel een Franse uitleg krijgt. Probeer het zelf maar eens ...
Cobes de Lechwe (vooraan) Zèbres de Chapman (achteraan)
Otaries de Californie
Les suricates
Ocelots
Rare makis
Panda Roux
Tapirs terrestres
Capybaras
Iguanes verts
Eléphants d'Asie (op de achtergrond)
Voor de liefhebbers van de Franse taal, nog enkele bewoners van de zoo:
Les perruches - Les atèles - Les capucins - Les chouettes de Harfang - Les chèvres - Les moutons - Les zébus nains - Les lapins - Les emeus - Les casoars - Les martins chasseurs géants - Les grues couronnées - Les autruches - Les gnous bleus -Les chaunas à collier - Les aras - Les calaos ondulés - Les coatis -Les agoutis - Les tamarins - Les loups à crinière - Les tortues de Floride - Les aigrettes - Les Ibis - Les Saïmiris - Les Ouistitis à toupets blancs - Les Cigognes - ...
Zelfs voor mama en papa was het een zeer leerrijke namiddag.
We bezoeken eerst het historisch stadsgedeelte met de stadstoren en de kathedraal, om daarna de oude wijk Saint-Leu te verkennen.
De Stadstoren van Amiens
Mooi gedecoreerd beeld met horloge in de straten van Amiens
De Kathedraal Notre-Dame van Amiens
Helderheid, perfectie en harmonie van verhoudingen zijn typerende kenmerken van de Kathedraal Notre-Dame van Amiens. Het is het grootste gotische gebouw van Frankrijk (145 m lang en 70 m breed) met het hoogste kerkschip ter wereld (het kan tweemaal de Notre Dame van Parijs bevatten). De kathedraal is een prachtvoorbeeld van gotische kunst met vele beeldhouwwerken.
Een mooi bewaard vakwerkhuis in de buurt van de Kathedraal
Van het historisch stadsgedeelte wandelen we richting de wijk Saint-Leu, oftewel: Het kleine Venetië van het Noorden. Deze pittoreske wijk met kleine huisjes en gekleurde gevels, nodigt uit om wat rond te slenteren. Het oude Amiens, nauw verbonden met het water wordt door vele kanalen (armen van de Somme) doorkruist.
Enkele sfeerbeelden van de wandeling
De wijk Saint-Leu, het kleine Venetië van het Noorden
Lafleur: de held van het traditionele Picardië. Deze marionet is een hevig verdediger van de Picardische taal.
Na al het feesten, trekken we er twee daagjes tussen uit om een goed uit te waaien en ons lichaam te ontgiften van het overvloedige eten en drinken van de laatste dagen.
We maken verschillende wandelingen op het strand, in de stadjes Ambleteuse en Wissant, en door de bossen langs de kustlijn, waartussen zelfs een heuse Duitse bunker verscholen ligt.
Enkele sfeerbeelden van de wandeling 'Sentier de la Fartz' (+/- 5 km) in de buurt van Wissant.
Op zondagavond kunnen we het niet laten om lekkere escargotjes te gaan eten bij 'Edwige' te Wissant.
Fantasia gaat over heel veel dingen: over angst, over moed, over oorlog en vrede, over licht en duister, over goed en kwaad maar vooral over vriendschap!
Op zolder vindt Geronimo een mooi kristallen muziekdoosje. Het brengt hem via een gouden trap naar een gouden poort. Florina de feeënkoningin heeft Geronimos hulp nodig. Achter de gouden poort wacht Prulletje Prulschrijver hem op om samen door de zeven Rijken van Fantasia te reizen. Ze doorkruisen het rijk van de heksen, de zeemeerminnen, de draken, de aardmannetjes, de kaboutertjes, de reuzen en de feeën. Achter iedere poort van kostbaar gesteente ligt een nieuw avontuur. Hij beleeft de spannendste momenten en zet zelf zijn leven op het spel. Maar het muziekdoosje zorgt ervoor dat zijn reis net iets makkelijker wordt. Bereikt Geronimo zijn doel en kan hij Florina redden? Stof genoeg voor een spannend boek én een Muisical!
Wie doet er allemaal mee?
Na het spektaktel wandelen we nog even richting binnenstad om onze hongerige maag te stillen en om even na te praten over deze mooie musical, die zowel jong als oud kon bekoren. We blijven in Antwerpen om er nog een dagje 'sightseeing' aan te breien.
Op zondagvoormiddag maken we een wandeling in het stadscentrum in de buurt van de Grote Markt. In de Hoogstraat ontdekken we dat een fraaie poort de toegang tot een steegje uit 1591 verleent: een oase van rust temidden van het drukke stadscentrum.
De Antwerpse Vlaaikensgang
In dit steegje ligt naast het toprestaurant 'Sir Anthony Van Dijck', ook het knusse restaurant 't'Hofke', waar men heerlijk kan eten tegen een goede prijs in een uniek kader. Wij komen zeker nog eens terug.
In de namuiddag maken we nog een wandeling naar het conscienceplein, waar enkele fraaie monumenten gegroepeerd staan .
Om ons dagje af te sluiten gaan we nog iets drinken in het Kathedraalcafé (of restaurant Het Elfde Gebod), dat bijzonder is door zijn interieur vol met heiligenbeelden.
Onze bengels worden misschien toch nog ooit engeltjes... Laat ons hopen ...
We zijn gisterenavond al vertrokken zodat we een volledig weekendje kunnen genieten van de gezonde Luxemburgse lucht. We overnachten op de camperhaven Fuussekaul te Heiderscheid. Het is hier zeer rustig en alle voorzieningen zijn aanwezig voor een zacht prijsje. www.fuussekaul.lu
Op zaterdagvoormiddag brengen we een bezoekje aan Etttelbruck om stevige, waterdichte schoenen te kopen voor onze jongens.
Lennert en papa op reuzestoelen te Ettelbrück
In de namiddag rijden we naar Wiltz. We lopen even de toeristische dienst binnen om een wandelkaart van de omgeving te kopen. Met de kaart in de hand maken we een wandeling van 7 km door het stadscentrum, via de tuinen van Wiltz, door de velden en bossen in de omgeving van de stad.
Na een tweede overnachting op de camperhaven te Heiderscheid, rijden we naar Diekirch voor een dubbel museumbezoek:
'Het nationaal Conservatorium voor Historische Voertuigen' www.cnvh.lu
'Het Historisch Museum van de Brouwerij Diekirch' www.diekirch.cc
Oude sportwagens ...
Op de bovenverdieping bevindt zich het biermuseum over de geschiedenis van de Brouwerij 'Diekirch'
Tegen de middag rijden we naar Vianden, waar we een lekkere 'Schnitzel' gaan eten in restaurant: Café du Pont te Vianden. Zonder deze traditionele afsluiter is ons weekendje Luxemburg niet geslaagd.
We houden nog even halt voor een aperitiefje in het pittoreske dorpje Saint-Saëns. Het helder water van de rivier de Varenne loopt mooi ingebed, omgeven door groen en bloemen door het dorpje.
Enkele sfeerbeelden van Saint-Saëns
In de namiddag houden we nog even halt in de stad Abbeville, genieten we van ons laatste terrasje, om dan met opgeladen batterijen terug aan het schooljaar en werk te beginnen.
Vandaag bezoeken we Etretat. Volgens mama één van de mooiste plaatsen op aaarde. De natuur is er echt overweldigend. en daarom maar weinig uitleg bij deze foto's.
Zicht op de zuidelijke flank van de Falaisekust te Etretat
La Chapelle Notre Dame de la Garde met op de achtergrond Le Monument Nugesser et Coli
La Chapelle Notre Dame de la Garde werd in 1854 gebouwd door de bewoners van Etretat. De materialen werden door de vissers manueel naar boven gebracht. In 1942 werd het kerkje volledig verwoest, maar opnieuw opgebouwd en ingehuldigd in 1950.
Le Monument Nugesser et Coli werd in 1963 opgericht ter ere van de eerste vliegeniers die op 8 mei 1927 een poging ondernamen om de Atlantische Oceaan over te vliegen.
Wandeling op het strand en onder de rotsen van Etretat
Wandeling over de zuidelijke flank met enkele mooie, indrukwekkende vergezichten
Na de mooie natuurwandeling vleien we ons neer op een terrasje op de markt en genieten we van een lekkere portie mosseltjes.
Les Halles op het marktplein van Etretat
In de namiddag rijden we nog een beetje meer Zuidwaarts, waar we een privé strandje vinden, waar de kinderen naar hartelust in de zee kunnen spelen. Het is tenslotte een rustvakantie ?!?!?
In de voormiddag maken we een strandwandeling ('keienwandeling') op het strand van Veuillettes sur Mer. Voor mama en papa (en een heel klein beetje voor Laurens) is het nostalgisch terugdenken aan hun eerste reis naar Normandië, ongeveer 8 jaar geleden. Op de achtergrond staat het hotelletje waar ze indertijd logeerden.
Laurens vond hier een steen met een 'kijkgaatje'
In de namiddag brengen we een bezoek aan Fécamp. De wind komt nogal hevig opzetten en er valt af en toe een spatje regen.
We beklimmen via het wandelpad 'La sente aux Matelots' de Cap Fagnet aan de overzijde van het stadscentrum om te genieten van het mooie uitzicht op de Normadische kliffen van de Falaise kust, het oude stadsgedeelte en de jachthaven.
Zicht op Fecamp vanaf de Cap Fagnet
Op de top van de Cap Fagnet staat 'La Chapellle Notre Dame de Salut', met de gouden maagd als beschermheilige van de zeelieden. Rond de kapel zijn er nog veel restanten zichtbaar van de tweede wereldoorlog, zoals bomkraters en v bunkers van de Atlantic Wall.
La Chapelle Notre Dame de Salut
Van Fécamp rijden we richting Etretat. We houden nog even halt voor een drankje in Yport.
In de vooravond rijden we nog naar Etretat, de badplaats aan de Falaisekust waaraan mama haar hart verloren heeft. We gaan er lekkere pizza eten en genieten nog van de 'oldtimers' die langs het restaurant passeren en die later op de avond nog te bezichtigen zijn in het stadscentrum van Etretat.
Etretat by night
We wandelen terug naar de staanplaats aan het oude station van Etretat, waar Bobieltje ons staat op te wachten voor een welverdiende nachtrust. Slaapwel ...
Op een hoge rots naast de oude stad verheft zich het 15° eeuwse Chateau-Musée, met pinakels; torens en een weids uitzicht. Hoffdattracties binnen zijn met Dieppe verbonden schilderijen van Pisaro, Braque en Sickert, en objecten uit het zeeverleden van de stad, waaronder een verrassende collectie ivoorsnijwerk.
Porte du Port-d'Ouest of Porte de Tourelles: De enige overgebleven stadspoort uit de 15° eeuw.
In de vooravond laten we Dieppe achter ons liggen op weg naar een volgende badplaats ...
We bezoeken eerst Varengeville sur Mer. Dit dorp bestaat uit verspreide chique woonkernen in een romantische entourage van dennen. Het kerkje en kerkhof liggen vlak op de krijtrotsen.
Het romantisch kerkje op de krijtrotsen van Varengeville-sur-Mer
Ons eindpunt voor vandaag is Veules-les-Roses, waar we nog een hapje eten en de nacht doorbrengen net voor de Camping Municipal.
Gisterenavond zijn we nog vertrokken naar het beginpunt van de Normandische kust: Le Tréport. Na lekkere mosseljes gegeten te hebben op de dijk, zoeken we de camperstaanplaats, die bovenop de klippen ligt, op.
De camperstaanplaats van Le Tréport
Na het ontbijt, maken we een wandeling naar het oude stadsgedeelte van Le Tréport. Hiervoor moeten we meer dan 300 trappen afdalen.
Zicht op Le Tréport in de omgeving van de camperstaanplaats
Hieronder een paar kiekjes van het oude stadsgedeelte van Le Tréport, Normandiës meest noordelijke badplaats, die van Picardië gescheiden wordt door het riviertje de Bresle.
L'Eglise St-Jacques
In de namiddag rijden we verder zuidwaarts naar Dieppe. We kuieren langs de plezierjachthaven, via het oude stadscentrum naar Le Chateau. In het centrum houden we even halt om te nippen van een drankje aan het 'Café des Tribunaux', één van de imposantste grand cafés van Frankrijk.
De statige gotische kerk St-Jaques De grootte en de weelderigheid ervan zijn afspiegeling van de rijkdom van de reders van Dieppe.
Café des Tribuneaux met zijn klokkentoren boven de Place du Puis Salé
In de voormiddag beslissen we om eens flink te gaan uitwaaien aan de Westerschelde. Onze eerste halte is het plaatsje Paal, om nadien nog een aantal keren langs de dijk te stoppen en te genieten van het wijdse uitzicht met grote schepen die voorbijglijden op de Westerschelde.
De kleine getijdenjachthaven van Paal, die bij laagtij droogvalt.
Enkele sfeerbeelden van 'uitwaaien langs de Westerschelde ...
Tegen de middag rijden we naar 'Philippine', waar we de lekkerste mosseltjes van de lage landen gaan eten in het welbekende mosselrestaurant 'De Oude Haven'.
In de namiddag rijden we naar Hulst waar we eerst een kleine wandeling door de binnenstad maken, maar door een hevige plensbui zien we ons genoodzaakt de rest van de namiddag op een overdekt terras door te brengen. Na het eten klaart de hemel terug open en kunnen we de rest van de wandeling langs de bezienswaardigheden van Hulst nog afmaken.
www.vestingstad.nl
Het Reynaert Monument
Het Stadhuis
Het was in eenen tsinxen daghe. Met deze zin begint het middeleeuwse dierenepos Van den vos Reynaerde, dat in de dertiende eeuw werd geschreven. Het vormt in zijn genre één van de hoogtepunten van de Nederlandse en zelfs van de West-Europese literatuur. Het verhaal handelt over de listige vos Reynaert, die met zijn sluwe streken de waarden en normen uit die tijd een hak zet. Zoals in elk dierenepos zijn de hoofdfiguren dieren, die zich als mensen gedragen. Het verhaal geeft in beeldende taal een geestige en vaak ironische schets van de samenleving en munt uit door een fijne karaktertekening van de personages.
Heilige Willibrordusbasiliek
In het hart van de stad staat de monumentale Willibrordus basiliek, opgetrokken in Brabants-Gotische stijl. Met zijn 60 meter hoge toren, valt hij van ver uit de omtrek te zien. Gelegen op het hoogste gedeelte van Hulst, prijkt de basiliek als het ware boven de vestingstad uit.
Een wandeling over de 3,5 km lange stadswal geeft een fraai uitzicht op de vesting met zijn markante torentjes en aan de andere kant op de stadsgracht en het omliggende landschap.
De 3,5 km lange stadswallen welke zijn aangelegd tijdens de Tachtigjarige Oorlog, zijn recent volledig gerestaureerd. Men kan op verschillende niveaus de vesting helemaal rond wandelen, waarbij men van de mooiste uitzichten kan genieten. Samen met de prachtige stadsgracht geven ze Hulst het unieke cachet van een historische vestingstad.
De stadsmolen van Hulst
Vanaf diverse plaatsen in de vesting kan men aangenaam verrast worden door het plotseling opduiken van deze diverse malen gerestaureerde Stellingmolen met bovenkruier.
De Keldermanspoort, ook wel de Dobbele Poort of Bollewerckpoort genoemd
De 4e (westelijke) stadspoort doet geen dienst meer, maar is wel een hele bijzondere door haar dubbele functie: zowel land- als waterpoort. De poort die voor een groot deel werd verwoest,werd in 1618 met aarde bedekt. In 1952 werden de restanten ontdekt en is de opgraving gestart.
De camperstaanplaats te Hulst
'Hulst: de meest Vlaamse Stad in Nederland' Zo dichtbij, toch in het 'buitenland, en zo mooi. We komen zeker nog eens langs.
Een ideetje voor een volgende keer: de camperstaanplaats te Axel rustig en romantisch in het groen
Na een wandeling door het stadspark en het centrum van de stad, houden we halt bij de Axelse Stadsmolen, één van de weinige historische gebouwen, die bewaard gebleven zijn. Nadat de molen aan het begin van de 20° eeuw ontdaan was van kap en wieken, is hij in 2000 prachtig gerestaureerd en weer in gebruik genomen. Deze molen vormt al eeuwen een belangrijk orientatiepunt in het stadsbeeld van Axel.
Tijdens ons bezoek was de molenaar aan het werk. Jammer genoeg was er te weinig wind om graan te vermalen.
In de namiddag brengen we nog een bezoekje aan een ander monument in Axel:
'De watertoren Kinderdijk'
Deze 12-hoekige watertoren, gebouwd in 1936 is sinds de jaren negentig buiten gebruik gesteld voor drinkwatervoorziening. De toren wordt in stand gehouden als jong industrieel monument (Rijksmonument). Het gebouw is alleen al indrukwekkend vanwege de grote entreehall met een kathedrale hoogte van 28 m. De toren is te beklimmen tot een hoogte van 50 m.
Boven in de toren heeft men een prachtig zicht over de wijde omgeving.
Een van de vroegere drinkwaterreservoers is opgesteld voor het publiek
Na de beklimming (en afdaling), maken we nog een kleine wandeling in de heemtuin rond de watertoren en zetten we koers richting Hulst.
Van zodra papa thuis is, maken we Bobieltje klaar voor een weekendje 'Holland'. Na een tussenstop voor een hapje en een drankje in Adegem (B), zoeken we onze slaapplaats te Sas van Gent op.
De jachthaven van Sas van Gent
Daar het een mooie zomeravond is, maken we nog een wandeling langs de jachthaven en kijken we naar de grote schepen op het kanaal Gent-Terneuzen. Alvorens te gaan slapen, drinken we nog een slaapmutsje op een gezellig terrasje langs de kade.
Gedoogde camperstaanplaats te Kessel-Lo aan de abdij van Vlierbeek
Vandaag brengen we een bezoekje aan Sint-Pieters-Rode, een deelgemeente van Holsbeek. Vooral bekend voor zijn unieke waterburcht, het Kasteel van Horst (= Kasteel van stripheld de Rode Ridder), gelegen in de groene vallei van de Wingebeek, midden in het glooiende Hageland.
Kasteel van Horst: Stenen spiegel van de tijd
Daar het kasteel enkel in de namiddag te bezoeken is, maken we in de voormiddag nog een wandeling van 3 km in de groene omgeving van het kasteel. 's Middags eten we een hapje en proeven we van het plaatselijke 'Horst'bier in het streekgasthof 'het Wagenhuis' aan de ingang van de waterburcht.
Het verhaal van Horst is een puzzel met stukjes uit verschillende eeuwen. In de 15° eeuw bouwde ridder Pynnock de imposante donjon. Hij woonde in deze verdedigingstoren. Na zijn dood werden er 2 vleugels tegen aangebouwd. In de 17° eeuw voerde Gravin Maria-Anna Vanden Tympel belangrijke verfraaiingswerken uit. De adelijke dame liet een wagenhuis bouwen en liet indrukwekkende plafonds beeldhouwen door een befaamde stucwerker. Het kasteel groeide uit tot een 'lusthof' voor de stadsadel van Leuven.
De kinderen maakten gebruik van het Prince-avonturenpakket om verkleed als echte prinsen het kasteel te verkennen
Het verhaal van de spookridder van Horst: Ooit was Amelrijck Pinnock kasteelheer van dit kasteel. Hij vroeg de slotkapelaande vroegmis zo laat mogelijk op te dragen, zodat hij tijd had voor zijn ochtendlijke jachtpartij. Dit ging een tijdje goed tot hij op een dag, bij zijn terugkeer merkte dat de mis al bijna ten einde was. Hij werd woedend en plantte zijn dolk in het hart van de kapelaan. Vandaag nog zou de schim van de wrede Amelrijck 's nachts doorheen de kamers van het kasteel dwalen. Ook zou hij op zijn vurige paard door de omliggende bossen draven, nog steeds op zoek naar zielerust.
De binnenkoer van het kasteel
In de late namiddag keren we terug naar huis en maken we plannen voor een volgende uitstap. Tot dan ...
In de namiddag kiezen we ervoor een wandeling van 9 km te maken in Hoegaarden en omstreken: De Dorps- en Kapellenwandeling. Deze wordt goed aangeduid met bordjes. De wandeling voert ons, volgens de folder, doorheen het Mekka van het Witbier. Er is afwisseling troef op de tocht: kapelletjes, imposante vierkantshoeves, holle wegen en machtige plattelandsgezichten.
Het stadhuis van Hoegaarden
Sint-Gorgoniuskerk (1754): De grootste rococokerk van het land.
Zicht op Hoegaarden van de Geosite Goudberg
De wandeling brengt ons zelfs naar de restanten van een 55 miljoen jaar oud, versteend bos en leert ons dat in die tijd de zee tot in Hoegaarden en omstreken kwam. Bizar ...
Even verderop passeren we de Marollenkapel te Hauthem, die in 1835 op een hoogte van 104 m gebouwd werd. Deze kapel moest oorspronkelijk een verkleinde kopie worden van de Basiliek van Scherpenheuvel. Vroeger liep er van hieruit een ondergrondse tunnel naar het centrum van Hoegaarden, maar deze is momenteel afgesloten. Iets verderop ligt de Sint-Katharinakapel.
De Marollenkapel
Sint-Katarinakapel
Langs de holle wegen, kunnen de kinderen naar hartelust de hoge bermen opklauteren en zich zelfs verstoppen in bomen.
Even wanen ze zich zelfs boer met een strohalm in hun mond
De wandeling sluiten we af met een bezoek aan de 'tuinen van Hoegaarden'. Deze bestaan uit en twintigtal modeltuinen in het historisch park van het Kapittelhuys.
Dit weekend gaan we op ontdekking in een voor ons toeristisch onbekende streeek: Het Hageland in Vlaams Brabant. Onze eerste uitstap in deze streek is een bezoek aan Hoegaarden.
Je kan er niet naast kijken als je Hoegaarden binnenrijdt. De koperen brouwketel op de rotonde maakt meteen duidelijk dat we in een brouwersdorp te gast zijn. Hier leeft een traditie van 500 jaar witbier.
In de 16° en 18° eeuw kende het brouwambacht zijn hoogtepunt. Het resultaat: 35 brouwerijen en meer dan 100 boerbrouwers.
In de voormiddag ontdekken we de geheimen van het enige echte Hoegaarden witbier in 't Wit Geb(r)ouw'.
Onze kinderen worden steeds aangetrokken door alles met wielen. Zit het misschien in de genen ???
In het museum maken we kennis met de vele legendes, verrassende wetenswaardigheden, verhalen en anekdotes over het Hoegaarden Witbier.
Enkele authentieke objecten uit de geschiedenis van het bierbrouwen.
We bekijken, proeven en ruiken de natuurlijke ingrediënten voor een witteke van Hoegaarden.
We beleven het brouwproces: van de koperen ketel over de inox gistingstanks tot het hectische bottelwerk.
Op cafébezoek bij mama ...
Schitterende spreuk ...
Vanzelfsprekend volgt er na het brouwerijbezoek een degustatie van een heerlijk glas Hoegaarden in het Kouterhof. We krijgen zelfs een typisch, zeshoekig Hoegaarden glas mee naar huis.
Na een rustige nacht aan de camperstaanplaats te Framezelles - reeds voor de tweede keer - maken we een fikse wandeling over het strand tussen de 2 Caps.
Les 2 Caps
Na de wandeling genieten we van een aperitiefje in Sangatte en zoeken we een rustig plaatsje tussen de velden om te picknicken en nog even uit te rusten alvorens terug naar huis te rijden.
We kijken al uit naar het volgende weekendje ...
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 3/5 - (4 Stemmen) Categorie:FR / Nord - Pas de Calais
In de namiddag maken we een wandeling door het moeras van Condette, waarin zich het mooi, gerestaureerde kasteel van Hardelot bevindt. Het is aan te raden van gepast schoeisel (lees rubberen laarzen) te dragen, want na nog geen kwartierje wandelen is Laurens al met zijn voeten door het moeras gezakt. Gelukkig heeft mama reserveschoenen in de mobilhome.
In de late namiddag rijden we naar Wimereux om te flaneren op de dijk en een terrasje mee te pikken. De avond sluiten we af in 'Chez Edwige te Wissant', waar Lennert zich tegoed doet aan een portie 'escargots'. Tot het laatste druppeltje saus dopt hij zijn brood en likt hij zijn vingers af. http://www.chezedwige.com/
Ons bedje spreiden we aan de voet van Cap Griz Nez te Framezelles, waar ze nog een plekje voor ons overgelaten hebben.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 4/5 - (2 Stemmen) Categorie:FR / Nord - Pas de Calais
