De sanizuil van Bourdeilles Gratis watervoorziening
In de voormiddag brengen we een bezoekje aan de 2 kastelen van Bourdeilles, ttz. het middeleeuwse fort uit de 13-14° eeuw, met in het midden een renaissancekasteel uit de 16° eeuw.
Het Renaissancekasteel gebouwd binnen de muren van het middeleeuwse fort van Bourdeilles
Na een picknickje net buiten Chateau L'Eveque, keren we een heel stuk terug in de tijd met een bezoek aan het museum van de prehistorie 'Le Thot' te Thonac.
We voelen ons goed 'terug in de tijd' en brengen nog een historisch bezoek aan de troglodietenvesting:
La Roque Saint-Christophe
Hier ziet men nog sterker dan elders hoe indrukwekkend de tijd kan inwerken op de meest gewaagde ondernemingen. Van dit onneembare stadje, genesteld tegen de rotswand, zijn alleen nog de sporen van de ambitie, de angst en de eenzaamheid van de bewoners te zien die deze rots duizenden jaren geleden tot een woongebied omgebouwd hebben.
De imponerende klif van de Roque Saint-Christophe is een kilometer lang en troont op +- 100 m hoogte boven de weg en de rivier de Vezère. Deze rots omvat 5 terrassen, die enerzijds ontstaan zijn door de erosie van het rivierwater 60 miljoen jaren geleden en anderzijds door de inwerking van de vorst op de kalksteen tijdens de ijsperioden van het quartaire tijdperk. De verschillende voorwerpen die men ontdekt heeft tijdens de archeologische opgravingen maken het mogelijk vrij nauwkeurig in te schatten wie en hoe achtereenvolgens geleefd hebben op deze plaats vanaf de prehistorie.
Een wachtpost van waaruit stenen en andere projectielen op de aanvallers gegooid werden.
's Avonds brengen we een bezoekje aan het bruisende, historische kunststadje, waar we eerst genieten van een etentje bij een lokale Italiaan en nadien nog een terrasje doen.
Onze slaapplaats aan het water in Chabanais sur Vienne, in de regio Poitou-Charentes
Hebben we nu een dochter ???
Of is het een punker ???
Neen,
het is onze jongste zoon
onder de douche.
Na de nodige voorzieningen (proper en vuil water) getroffen te hebben, brengen we een bezoek aan 'de porseleinstad':
Limoges
Deze moderne, centraal in het departement 'Haute-Vienne' gelegen stad, heeft industrieel, commercieel en cultureel een enorme uitstraling in de omgeving.
Les Halles De laat 19° eeuwse overdekte markthall toont via een porseleinen fries welke producten hier verkocht werden.
La Cathédrale
Saint-Etienne
Somber van buiten, maar des te mooier binnenin ...
Jardins de l'Eveche
Deze tuinen dalen terrasvormig naar de Vienne af.
Het zicht op de kathedraal is schitterend.
Le Pont Saint-Etienne Een 13° eeuwse oeververbinding die met 8 spitsbogen over de Vienne waaiert.
In het moderne Limoges is een authentieke wijk zeldzaam.
La Four des Casseaux
De enige nog resterende van de 30 industriële ovens die de stad in de 19° eeuw rijk was. Vroeger werkte hij op hout, later op kolen.
In de namiddag rijden we verder naar het 'Venetië van de Perigord':
Brantôme
De rivier de Dronne maakt een slinger rond dit stadje, een meander die romantisch overbrugd wordt en in een groen waas van tuinen en parken rond een hechte stadskern draait. De oude kern met een strak stratenplan ligt op een eiland.
Brantôme ...
| | |
De Benedictijnenabdij met kerk ---->
La Venise du Périgord
Na van dit pittoreske stadje genoten te hebben zetten we koers naar nog zo'n pittoresk plekje:
Bourdeilles
Er is hier een mooie camperplaats, vlak aan de rivier de Dronne, waar onze stoere binken naar hartelust kunnen spelen.
De camperstaanplaats aan het water.
Lekker rustig ontspannen en genieten van een bbq'tje.
In de voormiddag kiezen we voor een beetje natuur en rijden we richting 'le Dorat' voor een wandeling naar 'La Cascade du Saut de la Brâme'.
Cascade du Saut de la Brâme
In de buurt van Le Dorat stort deze waterval zich in een idyllisch panorama naar beneden ...
Schilderachtig mooi ...
Watermolen aan de rivier 'La Gartempe' eveneens in de buurt van Le Dorat
Na een fikse wandeling met het nodige geklauter en een welvediende pick-nick, ruilen we het natuurschoon in voor wat cultuur. Eerst brengen we een bezoek aan één van de mooiste dorpen van Frankrijk: Mortemart
Het pittoreske marktje van Mortemart met overdekte markthal.
Le Château des Ducs de Mortemart
Na het pittoreske dorp achter ons gelaten te hebben, rijden we naar Oradour-sur-Glane, waar de ruïnes van een waar martelaarsdorp ons bewust maken van de zinloosheid van oorlog.
In 1944 slachtten 160 SS-ers bijna de volledige dorpsbevolking af. Slechts een handvol mensen ontkwam. Over de reden van deze Sonderaktion wordt nog steeds gespeculeerd. Hebben de Duitsers zich vergist en het onschuldige Oradour sur Glane aanzien voor Oradour sur Vayres, dat wel een verzetshaard was? Of was het een blinde wraakactie om een door het Franse Verzet omgebrachte strijdmakken van majoor Dickmann te wreken? In ieder geval een duidelijk voorbeeld van zinloos oorlogsgeweld.
Oradour sur Glane
De ruïnes van een martelaarsdorp
We verlaten in stilte deze triestige plek en zoeken een plaatsje om te bbq'en en de nacht door te brengen. Dit vinden we in Chabanais sur Vienne.
Na gisterenavond nog een 4-tal uurtjes gereden te hebben, ontwaken we in Souppes-sur-Loing, net even onder Parijs. Na het ontbijt zetten we verder koers richting het Zuiden.
Aubigny sur Nère
Tegen de middag bereiken we onze eerste echte stopplaats Bourges 'Een plaats op het kunsthistorisch podium, behorend tot Unesco's werelderfgoed'.
We sluiten de dag af met een etentje in restaurant L'Escale, aan de N20, 5 km ten noorden van Déols.
Brasserie met vrachtwagenchauffeurssfeertje en lekkere mosseltjes
We rijden nog naar onze slaapplaats in Argenton sur Creuse, waar we 's nachts wakker worden van een hels onweer en het rumoer van onze ondergelopen campergebuur.
We ontwaken met zicht op het meer, wat kan een mens nog meer wensen.
De camperstaanplaats aan het onthaalcentrum van La Plate Taille
Deze dag beslissen we om te rusten en zalig niets te doen. De vorige dagen waren er immers weer van veel bezichtigen en veel wandelen. We blijven de ganse dag rond de meren.
Bootje varen op het meer ...
We kijken uit naar ons volgend avontuur met Bobieltje. De eerste grote reis naar de streek van de Dordogne en Rocamadour. Meer hierover over enkele weken.
Na lekkere koffiekoeken gegeten te hebben, laten we Rochefort achter ons en rijden we richting Falaën, waar we zullen 'spoorwegfietsen' tot Maredsous en terug.
Gezien de spoorwegfietsen slechts op bepaalde tijdstippen van de ene gemeente naar het andere dorp rijden, hebben we in Maredsous een beetje tijd om een wandeling te maken en de abdij te bezoeken.
De abdij van Maredsous, gelegen in het dal van de Molignée, werd in 1872 gesticht door Benidictijnenmonniken en wordt gerekend tot één van de mooiste abdijen van ons land.
We zoeken een plekje op om te picknicken en genieten van de rust bij een kabbelend beekje, terwijl Laurens en Lennert zich amuseren met dammen bouwen in het water.
Metal men !!!
In de buurt van onze picknickplek zien we de ruïnes van een oude burcht op een rotswand. We besluiten er naartoe te wandelen, maar lopen de goed verborgen ingang voorbij. Na anderhalf uur gewandeld te hebben, besluiten we terug te keren en onze reis verder te zetten.
Vanavond gaan we opnieuw slapen aan Les Lacs de l'Eau d'Heure, dus is het hoog tijd om te vertrekken. Daar mama zin heeft in mosseltjes, stoppen we in Philippeville in de hoop er een mosselrestaurant te vinden. Er is echter weinig loos in deze stad en het enige restaurant dat wat volk lokt, is de Italiaan. Het wordt dan maar pizza. de mosseltjes zijn voor een volgende keer.
De vakantiestemming is ook overgeslagen op papa, die ons op zondagmorgen verrast met lekkere, verse koffiekoeken.
De omgeving van Rochefort leent zich uitstekend voor het maken van wandelingen. In de voormiddag maken we een kleine wandeling van +- 3 km in de buurt van de grot van Lorette-Rochefort. Na de wandeling genieten we op een terrasje van de plaatselijke trappist en bijhorende kaas 'Rochefort'.
De overblijfselen van het gravenkasteel van Rochefort
's Namiddags brengen we een bezoek aan het grootste kasteel van de Famenne, of wat er nog van overblijft. Aansluitend maken we nog een wandeling van 5 km in de bossen rond de ruines van het kasteel. Net terug in het centrum worden we verrast door een wolkbreuk, die ons noodzaakt iets te nuttigen in een plaatselijke taverne.
Gelukkig duurt de regenval niet lang en kunnen we terug naar 'Bobieltje', waar we de avond rustig doorbrengen met een bbq'tje. We besluiten om nog een nachtje hier te blijven en kijken al uit naar de koffiekoeken van morgen.
Na een nachtje geslapen te hebben aan de 'Lacs de l'Eau d'Heure', zijn we al een stuk dichter bij de Ardennen, zodat we ten volle van een lang weekend Ardennen kunnen genieten.
Onze eerste stopplaats is Ciney, waar we dit mooie paard spotten. Anders is er op het eerste zicht niet veel te beleven in dit stadje.
In de namiddag brengen we een bezoek aan het provinciaal domein'Valéry Cousin' te Chevetogne. Dit park van 550 ha ligt in het hart van de provincie Namen, temidden van een mooie, beboste en heuvelachtige streek. De natuur toont er een verscheiden landschap, waar de dynamiek van verscheidene tuinen aan toegevoegd werd.
In Chevetogne leent de hele natuur zich tot spelen. Het is een attractie op zich die tot de verbeelding van de kinderen spreekt. Op 150 ha ludieke zone zijn er 10 spectaculaire speelpleinen aangelegd met een originele scenografie rond thema's waar kinderen gek van zijn: de wereld van de piraten, van de ridders, of van sprookjes en legenden,...
↔ Wie zit er verscholen in deze prehistorische beelden ???
Het park park biedt ook de mogelijkheid kennis te maken met een aantal thematuinen, zoals de ark van Noë, Woodland Garden, de tuin van geneeskrachtige planten, de tuin van de eenhoors, ...
← De ark van Noë
De tuin van eenhoors →
Zelfs voor een beetje romantiek is er plaats in dit prachige park
Tot slot brengen we nog een bezoekje aan de kinderboerderij, die eveneens op dit domein gelegen is. Onze zonen wanen zich echte boeren op de oude tractor.
Dit willen wij later worden ...
De tijd is voorbij gevlogen in dit prachtige park. Het is tijd om onze overnachtingsplaats op te zoeken in Rochefort. Er heerst een aangename vakantiestemming in dit stadje en deze doet ons de dag afsluiten met een lokaal gerechtje en een slaapmutsje op een van de terrasjes in het gezellige centrum.
Bobieltje heeft voor de eerste maal de nacht doorgebracht op de camping. www.camping-confort.be
In de voormiddag vertoeven we even aan de boorden van de Semois. De camping is immers gelegen langs de rivier.
Tegen het middaguur gaan we iets eten met Jean-Paul en Christine in het kleine vakantiepark 'Au Printemps'. Ook hier kunnen Laurens en Lennert pootje baden in de Semois.
Dit weekend hebben we afgesproken om een bezoekje te brengen aan vrienden, die een stacaravan hebben te Bohan. Maar alvorens hen op te zoeken, houden we halt aan de 'Grootste Meren van België' in de provincie Henegouwen:
De 'Barrage de la Plate-Taille' is de grootste stuwdam van België. Van hieruit vertrekken verscheidene wandelingen langs het meer en door de bossen. In de voormiddag maken wij een wandeling van 5 km, die er uiteindelijk wel 6 of 7 geworden zijn door af en toe verkeerd te lopen.
Tijdens onze wandeling ontdekken we een 'privé' strandje, waar we achteraf naartoe rijden om te genieten van een bbq'tje.
Terwijl Mama en Papa na de wandeling genieten van een aperitiefje, ....
Zorgen de jongens voor het eten ...
Mama, Papa, ... Mogen we dit schattig 'salamandertje' houden als huisdier ???
Na het middageten maken we nog een tochtje met de amfibiebus op het meer: 'Le Crocodile Rouge' is een merkwaardig voertuig dat zich zowel op het land als in het water voortbeweegt.
Alvorens de meren achter ons te laten, schaven Laurens en Lennert nog even hun kennis van de wegcode bij op het aangelegde verkeerscircuit. Mama leert een nieuw biertje kennen op basis van aarbeien: 'La Wepionnaise'.
Na een ietwat rumoerige nacht, gezien de camperstaanplaats praktisch in het centrum van de stad Dinant gelegen is en er redelijk veel uitgangsleven is, beginnen we onze dag met een bezoek aan 'het monument bij uitstek van dit stadje': 'De Citadel'
www.citadellededinant.be
Meereizend op de kabelbaan, kunnen we (behalve mama, die last heeft van hoogtevrees) genieten van een groots uitzicht op de stad.
De Citadel, die boven de Maasvallei uitrijst,brengt ons in het hart van de geschiedenis. Een tweetalige gids brengt ons op de hoogte van het glorieuze verleden van deze stad aan de Maas. Hij leidt ons via een wapenmuseum, gevangeniscellen, middeleeuwse kamers (keuken, ...) en taferelen, bewegende koetsen, naar een nagebouwd loopgraf uit de streek van de Ijzer om tot slot uit te komen in een ingestorte schuilkelder.
De Citadel van Dinant (volgens Lennert: De 'Frikadel' van Dinant)
← Levende kanonkogels →
De camperstaanplaats langs de oever van de Maas
We genieten nog van een aperitiefje op een terrasje aan de boorden van de Maas, en maken kennis met een vriendelijke inwoner van deze streek, die ons aanraadt onze dag af te sluiten in de kasteelhoeve van Falaën.
'Chateau-ferme' de Falaën
Deze kasteelhoeve is vanaf 1664 in één enkele fase gebouwd op de plaats van een oude boerderij uit de 12° eeuw. Nu is een deel van de hoeve voorbehouden aan het gastronomisch broederschap 'Li Crochon'. Het oorspronkelijk doel dat iedere broederschap zich stelt, wordt voortgezet in de vorm van een comsumptieproduct. Andere te ontdekken broederschappen zijn 'Saint Arnoul' in het graafschap Chiny, het broederschap van de 'Maitrank', het broederschap van de 'Chevaliers de la Coutellerie' in Gembloux, ... In de kelder van de kasteelhoeve is een oude keuken ingericht om de cuvée 'Li Crochon' te proeven.
www.licrochon.be
Na dit, samen met het bijhorende 'bierworstje', te hebben geproefd, sluiten we deze trip af. We maken al plannen voor de volgende ...
We beginnen deze dag met een bezoek aan één van de mooiste dorpen van Wallonie, ttz. Wéris. Deze deelgemeente van Barvaux heeft naast een fraaie dorpskern, ook een unieke site met dolmen (préhistorische begraafplaatsen), op rijen geplaatste menhirs (megalieten) en geheimzinnige stenen waar legendes rond zweven.
www.beauxvillages.be
Wéris ...
Dolmen en Menhirs
Gezien het mooie weer zoeken we eerst een rustig plaatsje op aan de Ourthe om een bbq'tje te kunnen aansteken en een beetje te rusten. Per slot van rekening zijn we op vakantie.
Na een tweetal uurtjes gerust te hebben, brengen we nog een bezoek aan een mooi park in de buurt van Heyd, waar we een wandeling maken van een 4-tal kilometer.
'Het Domein van Hottemme' is een landschapspark van 150 ha en ligt midden in het bosmassief van Hottemme. Het toont een heuvelachtig landschap waarin uitgestrekte weiden en bossen elkaar afwisselen. Het park combineert zowel landschappelijke als biologische kwaliteiten. In het onthaalgebouw vindt men een tentoonstelling over de parkbewoners.
Het Domein van Hottemme
's Avonds rijden we nog richting Dinant, waar we iets gaan eten en zullen overnachten.
Gisteren zijn we met 'Bobieltje' naar het communiefeest van Sophie, ons nichtje uit Wespelaar, getrokken, om dan van daaruit ons verlengd weekend te kunnen verderzetten. Na het ontbijt nemen we afscheid van de familie en zetten we koers richting Ardennen.
Onze eerste stopplaats is het park 'Chlorophylle' te Dochamps.
www.parcchlorophylle.com
Dit recreatieve, pedagogische en artistieke bospark, biedt een 20-tal attracties in hout, waaronder een loopbrug door de boomtoppen, een groot themaspeelplein, een avonturenparcours, een houtfilière en een landschapsobservatiehut.
Welkom ...
Wat kun je voelen in deze bakken ???
Op het einde van loopbrug door de bomen.
Welk dier staat er hierboven ???
Acrobaten in actie !!!
Een vuurspuwende draak !!!!
Na een fikse en leerrijke wandeling door het park, genieten we nog even na op het panooramische terras van de brasserie met een fantastisch uitzicht op de omgeving.
In de vooravond vertrekken we richting Barvaux, waar we een plekje zoeken op de druk bezochte camperstaanplaats aan de Ourthe. Er zijn geen voorzieningen, maar men kan er wel gratis overnachten.
We sluiten de dag af met een etentje in restaurant 'Il Vecchio Forno', waar we genieten van een heerlijke pizza.
Bij een verkenning van de Sommebaai mag 'St-Valéry' niet worden overgeslagen. Het is een buitengewoon sfeervol plaatsje met een oude, nog grotendeels ommuurde bovenstad. We trekken de ganse voormiddag uit voor een wandeling in het oude stadsgedeelte.
Het oude stadsgedeelte van Ste-Valery sur Somme
Zicht op de baai vanuit het oude stadsgedeelte
Camperstaanplaats in Ste-Valery sur Somme
In de namiddag maken we nog een wandeling van 4 km door de duinen en op het strand van Fort-Mahon-Plage naar Quend en terug. De wandeling 'La dune du Royon' vertrekt op de parking van Fort-Mahon-Plage en leidt ons eerst door de duinen naar Quend om ons dan via het strand terug te brengen naar Fort-Mahon-Plage. We nuttigen nog iets in een plaatselijke taverne en zetten koers huiswaarts.
Le Crotoy - Mers les Bains - Cayeux-sur-Mer - Le Hourdel
Zondag 22 februari 2009
Na een rustige nacht nabij de jachthaven van 'Le Crotoy' en een 'Frans ontbijt', maken we eerst nog een wandeling over de dijk van Le Crotoy en genieten we van het schouwspel van het snel opkomende water.
Het havenplaatsje 'Le Crotoy' was in de middeleeuwen een versterkte plaats met een kasteel. De haven was indertijd van belang voor de visserij en de handel. De Honderdjarige Oorlog maakte een eind aan deze activiteiten. Het kasteel en de muren werden in 1674 op bevel van de Zonnekoning ontmandeld. In de late 19° eeuw groeide 'Le Crotoy' uit tot een bescheiden badplaatsje.
www.tourisme-crotoy.com
Dijk van Le Crotoy
Camperstaanplaats aan de haven van Le Crotoy
In de namiddag zakken we de kust nog een beetje af voor een bezoekje aan een aantal kustplaatsjes. Onze eerste bezoek brengt ons naar 'Mers-Les-Bains', het verste punt van deze reis.
Het is nog net 'Picardie', maar al bijna 'Normandie'.
De rivier de 'Bresle' vormt de grens tussen beide regio's met aan de ene zijde 'Mers-Les-Bains' en aan de andere zijde 'Le Tréport'. Sinds 1872 ontwikkelt 'Mers' zich als badplaats en raakt het in de mode bij een chic publiek van adel, schrijvers en kunstenaars. Rond 1900 verrezen de prachtige villa's langs de zeekant en in de aangrenzende straten. Hier heeft de oorlog gelukkig niet toegeslagen, zodat men nog steeds kan genieten van architectuur uit de 'Belle Epoque' Hoewel Art-Nouveau overheerst, is er op fantasierijke wij gebruik gemaakt van andere stijlelementen zodat er een bont geheel ontstaan is van luifels, erkers, torentjes, houten en smeedijzeren balkons en keramiekdecoraties.
De authentieke, fel gekleurde, 'Bel Epoque' huisjes van 'Mers- Les-Bains'
Vreemd verkeersbord: 'Honden niet ondersteboven houden'
Het kiezelstrand van Mers-Les-Bains is in de zomer populair bij dagjesmensen. Bij eb komt het zandstrand tevoorschijn.
Zicht op de krijtrotsen van le 'Pays de Caux'': vanaf Le Treport' tot aan de monding van de Seine.
De kinderen leven zich nog even uit op een speelpleintje in Mers, en dan keren we langzaam terug noordwaarts.
Acrobaten in actie ...
We rijden terug via de kustlijn en stoppen eerst in 'Ault/Onival', aardige badplaatsjes met een spectaculair uitzicht op de 'falaisekust'.
Hier vreten de golven nog steeds aan de krijtrotsen en elk jaar moeten deze laatsten 30 tot 50 cm prijsgeven aan de zee. Aan dit niet te stoppen proces van erosie, waaraan ook regen en vorst bijdragen, zijn al wegen en zelfs huizen ten prooi gevallen. Ault heeft ook een mooie vuurtoren, die bekleed is met rode en witte keramiektegels.
Nadien houden we halt in 'Cayeux-sur-Mer'.
Dit badplaatsje is enigszins geïndustrialiseerd doordat het belangrijk centrum is voor de winning van kiezels. De naam Cayeux is Picardisch dialect voor het Franse 'cailloux'.
De door noordwaartse zeestromen ontstane kiezelbank strekt zich uit over een lengte van 15 km tussen Le Hourdel en Ault. De laatste zijn de reden waarom op deze plek zoveel kiezels voorkomen. De krijtrotsen ontstonden miljoenen jaren geleden door de opeenhoping van schelpen van dode zeedieren op de zeebodem. Doordat zich in de kalk op sommige plaatsen concentraties siliciumdioxide (= kiezelzuur) ophoopten, werd vuursteen gevormd. Door erosie kwamen deze grillige gevormde brokken vuursteen vrij en belandden aan de voet van de krijtrotsen, waar ze door de golven gevormd werden tot glade eivormige kiezelstenen.
Als badplaats werd 'Cayeux' geboren aan het eind van van de 19° eeuw en het heeft wel iets van de charme uit die tijd behouden. Te midden van de eenvoudige vissershuisjes staan hier en daar aardige, ouderwetse villa's.
Cayeux is ook beroemd om zijn 'Chemin des Planches'. Dit pad van houten vlonders loopt over het kiezelstrand langs een bijna 2 km rij van meer dan 400 kleurig beschilderde, houten badcabines.
Helaas was dit laatste niet zichtbaar eind februari, we zullen nog eens moeten terugkeren in de zomer.
Zicht op de 'kiezelbank' vanuit Onival
Een vissersmonument te Cayeux (wel rare vissen dat ze er vangen ...)
Onze volgende halte is 'Le Hourdel'
Dit vissershaventje op de uiterste zuidpunt van de Baai van de Somme, geeft een beetje het gevoel aan het einde van de wereld te zijn beland.
'Het einde van de wereld'
Wachten op vloed ....
Toch enkele gezellig uitziende visrestaurantjes
Le Hourdel
We eindigen op onze overnachtingsplaats in St-Valery-sur-Somme. Deze staanplaats is gelegen in het rustige de bovendeel van de stad, maar om iets tussen de kiezen te kunnen slaan, moeten we eerst een wandeling maken van een kwartiertje naar het meer bedrijvige benedenstadje met vissers- en plezierhaven langs de Somme. Voor de verandering staat er op het menu 'mosseltjes'.
Ste. Valery sur Somme by Night ... Schilderachtig mooi
Daar wij redelijk fan zijn van 'La Douce France' en we er deze keer voor 3 dagen op uit kunnen trekken, zakken we iets lager de Franse Westkust af voor een bezoek aan de 'Baai van de Somme'.
www.baiedesomme.fr
De 'Baai van de Somme' is de plek waar het zoete water van het estuarium van de Somme en het aan eb en vloed onderhevige zeewater van het Kanaal elkaar ontmoeten. Het is een 70 m² groot gebied, waarvan bij laagwater grote delen droogvallen. Als gevolg van de steeds terugkerende overstroming door het zeewater zijn slikken (door het getij gevormde banken van zand en klei) en schorren (door stroming opgehoogde zand- en kleiafzettingen die enkel nog bij stormvloed onder water komen te liggen en begroeid zijn met grasachtige vegetatie) gevormd.
Na een 3-tal uurtjes rijden via 'les Routes Nationales' bereiken we onze eerste bestemming in deze streek:
'Parc Ornithologique du Marquenterre'
'Le Marquenterre' (afgeleid van 'mer qui rentre en terre') is een natuurreservaat ten noorden van de Baai van de Somme. Het is een land van duinen, kwelders en plassen dat een paradijs is voor trekvogels, te vergelijken met het Zwin.
In het park zijn 3 wandelingen uitgezet van 2 km, 4 km en 6 km. Wij kiezen voor de wandeling van 4 km. Hieronder enkele sfeerbeelden van onze wandeling.
Uitzicht op Le Marquenterre
Om de vogels niet aan het schrikken te maken, kun je ze bespieden vanuit uitkijkposten.
Het zwanenmeer
Ooievaars 'op rust'
Een kleine snip op de oever
Wie vindt de zilverreiger in het struikgewas ???
Een boom waar een specht haar sporen achtergelaten heeft.
In de vooravond zoeken we onze overnachtingsplaats op in het havenstadje 'Le Crotoy'. We maken nog een wandeling door het haventje en zoeken een gezellig restaurantje op om 'mosseltjes' te eten.
Ieder jaar in januari gaan we een dagje 'nieuwjaren' bij de familie in Limburg. Dit jaar, dankzij 'Bobieltje' kunnen we er een tweedaagse van maken.
We starten onze uitstap met een mooie natuurwandeling in het domein 'Kattevennen' nabij Genk. Hieronder enkele interessante websites voor een bezoek aan deze regio.
Aan het domein is er ook een camperstaanplaats met de nodige voorzieningen.
Rustige camperplaats in het groen
Sanizuil
Na een fikse wandeling, genieten we nog van een drankje en hapje in de cafetaria van het domein en zetten we koers richting Tongeren. We drinken een glaasje champagne bij Tante en Nonkel en gaan een hapje eten in Brasserie Tinto, waar neef Gert-Jan ons als koningen bedient.
Vannacht hebben we een privé camperstaanplaats, waar we zelfs op zondagmorgen ontbijt geserveerd krijgen.
Op zondagvoormiddag maken we nog een wandeling door Tongeren, de oudste stad van België. Jammer van de sneeuw, anders konden we nog een bezoekje brengen aan de oh zo gekende 'Vlooienmarkt'.
Ook in Tongeren is er een camperstaanplaats op het domein 'De Motten'.
In de namiddag is het dan tijd om een bezoekje te brengen aan de rest van de familie.
Rond 19u00 is het dan tijd om onze terugweg aan te vatten, want de kindjes hebben morgen school.
We slapen aan de voet van de Cap Griz Nez in het dorpje 'Framezelles', met het geruis van de zee op de achtergrond.
Van hieruit volgen we een deel van de wandeling GR121 langs de kustlijn.
Vandaag is het, ondanks een groot wolkendek, helderder dan gisteren en zien we in de verte de witte kliffen van Dover .
We keren terug langs het strand, waar er op de rotsen 'mosselen' groeien.
In Ambleteuse willen we 'Le Musée 39-45' bezoeken, maar ook dit is helaas gesloten in de winterperiode. Nog iets voor terug te keren naar deze streek. We maken alvast een aantal foto's van de oorlogsvoertuigen aan de buitenzijde van het museum
In plaats van een museumbezoek, drinken we een aperitiefje op de markt van het vissersdorpje 'Audresselles'. En na nog een wandeling op het strand en in de duinen van Wissant, keren we ontspannen terug naar huis.
We kijken al uit naar de volgende uitstap. Tot dan.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 3/5 - (18 Stemmen) Categorie:FR / Nord - Pas de Calais
Nauwelijks anderhalf uur rijden, even voorbij Calais, gaat het Frans-Vlaamse polderlandschap plots glooien en komen we terecht in een kuststreek vol woeste kliffen, eindeloze duinen, adembenemende stranden en pittoreske visserdorpjes.
Een weekendje aan de Opaalkust is heerlijk ontspannen op een boogscheut van thuis.
Alle bezienswaardigheden van de streek liggen langs de D940, een slingerende kustweg tussen Calais en Boulogne-Sur-Mer.
De topattracties van de Opaalkust zijn uiteraard 'Les 2 Caps', ttz. de 2 kliffen die boven het smalste deel van het Kanaal oprijzen.
'Cap Blanc Nez' is de spectaculairste. De 133 m hoge krijtrotsen zijn geologisch identiek aan de 'White Cliffs of Dover', een goede 30 km aan de overkant. Bij helder weer kan je zelfs Engeland zien liggen.
Cap Blanc Nez
Gezien de streek een strategische plek was, zo dicht bij Engeland, zijn de kliffen bezaaid met brokkelige bunkers uit de Tweede Wereldoorlog. Vlak bij Cap Griz Nez is zo'n gigantische bunker (je kan er niet naast kijken) omgebouwd tot legermuseum (helaas was hij tijdens de winterperiode niet open - maar we keren zeker eens terug voor een bezoek).
Soldaten anno 2008 ...
... proberen te ontsnappen
Vanop het verticale massief van het klif boven de zee kunnen we genieten van een weids uitzicht op de Franse kust van Calais tot Cap Griz Nez, op het constante scheepsverkeer over het 'Kanaal', en op de zacht glooiende, ongerepte heuvels van de 'Calaisis'. Helaas is het weer niet helder genoeg om de Engelse kliffen te kunnen aanschouwen.
Enkele sfeerbeelden van ongerepte natuur tijdens onze wandeling op Cap Blanc Nez
Cap Griz Nez ligt een 10-tal kilometer meer zuidwaarts en is minder de moeite waard omdat de mens er net iets te veel ingegrepen heeft: aangelegde 'betonnen' wandelpaden, een groot gebouw voor het ministerie van scheepswezen, een dorp, ... Men krijgt hier een minder desolaat en minder overweldigend gevoel.
We rijden nog een beetje meer zuidwaarts een brengen een bezoekje aan het het badplaatsje Wimereux, dat ook wel eens het 'Nice van het Noorden' genoemd wordt.
We sluiten onze dag af met een etentje in restaurant 'Chez Edwige' te Wissant , waar onze kleine spruit zich als een echte Bourgondier, tegoed doet aan een portie 'Escargots' .
Voor de adressen van deze staanplaatsen maakten we gebruik van volgende website: www.campercontact.nl Site met informatie en reacties over staanplaatsen in heel Europa
Zaterdag 8 november 2008 F- 51290 GIFFAUMONT - CHAMPAUBERT
Staanplaats aan het 'LAC DU DER-CHANTECOQ' Achter Tourist Office Meerdere plaatsen aan het meer Sanizuil aanwezig
Jammer genoeg geen foto genomen. In de toekomst zullen we proberen van elke plaats een foto te nemen.
Zondag 9 november 2008 F- 10220 GERAUDOT
Staanplaats aan het meer van 'FORET D'ORIENT' Verscheidene plaatsen met zicht op het meer Sanizuil aanwezig
Maandag 10 november 2008 F-10400 NOGENT SUR SEINE
Staanplaats naast camping Municipal Dichtbij sporthall en zwembad Rustige plaats nabij Seine Gratis gebruik van sanizuil
Een weekendje aan de Opaalkust is heerlijk ontspannen op een boogscheut van thuis.
