De avond is donker hoewel er een rode gloed hangt rond de zwarte gedaantes van de bomen. Is het de weerkaatsing van het snelweglicht of is het wat achtergebleven "elentriek" van de eerste zwoele regen met bliksem van deze avond? Ons Eva kan de slaap niet vatten en komt naar beneden geslopen met in haar armen een reeks knuffels geklemd. "Wat is het hier gezellig, een kaarsje, dat muziekje hoor ik graag". Ze wil blijven en kruipt dicht bij me in de zetel.We kruipen samen onder een dekentje en praten wat. We sturen berichtjes naar papa en wachten vol spanning op zijn antwoord, we kunnen niet kiezen in de reeks "smilies" en als ze me vraagt hoe dat precies werkt, vertel ik over satelieten en signalen door de lucht en over hoe straf ik dat vind. Satelieten? Ja dat kent ze wel. Trouwens mams wist je dat deze poes snoesie heet. Neen dat wist ik niet, hoe komt ze aan die naam, vraag ik. Omdat poezen snoesharen hebben, dat begrijp je toch hé?