Ik loop de trap af en hoor gestommel in de living. Omdat het nog te vroeg is voor mijn systeem, moet ik me concentreren om niet over mijn eigen voeten te duikelen en probeer ik te achterhalen waar mijn kleine monsters zijn. Gefrutsel, getik, achter de zetel. Wat is er aan de hand en waar zijn mijn al-veel-te-wakkere-kindertjes? Plots zie ik Eva naar onder duiken en gibberen wanneer ik dichterbij kom. Lekker naast elkaar, met hun bordje op hun schoot en de doos tussen hen in smullen ze met een lepeltje, weliswaar, een berg muizenstrontjes (hagelslag) naar binnen. Eva had dus weer een briljant idee deze morgen. Omdat ze me horen aankomen wordt het smultempo wat opgedreven waardoor er meer chocolade op de grond terechtkomt dan wat anders.
De doos hagelslag wordt naar de kast verbannen, de resten zorgvuldig opgezogen door mijn fantastische sweeperswiffer-ding (een soort mini stofzuiger zonder draad met roterende borsteltjes waarmee je heerlijk over de vloer kan zwieren zoals Queen in "I want to break free") Resultaat? Boterhammen met confituur en niks anders.
Dinsdagavond Patrick heeft de late en ben dus alleen met de kindjes. Het heeft me veel moeite gekost om hen in bed te stoppen en heb me moeten boos maken. Het was al een off-day vandaag wat maakt dat ik nu dus effe helemaal off ben.
Maar nu geniet ik van de plotse stilte die er is en hoor ik muziek in de verte, de klanken door de muren van muziek bij de buren. muziek muziek Geen muziek voor mij vandaag, ik doe alsof ik zen ben, ik luister en verder niets. Naar muziek, ben zen zen en off
