Vrijdagavond, ik rijd naar huis en zing voluit mee met een fijn liedje. Thuis zing ik nog even door en Eva probeert al snel mee te zingen, ik zie ze nadenkend naar mijn mond gluren:" wat zingst ze nu precies"? Na het eten valt mijn euro dat ik nog niet naar ons nieuwe wasmachine ben gaan kijken. Het oude had de geest gegeven het is een lange strijd geweest, ik kon maar niet geloven dat die nu echt stuk en versleten was. Toch lekte het ding leeg en het bulderde het uit maar wou hem opgebruiken tot de laatste snik. Maar dan moest het gebeuren, gedaan met draaien, zwieren, pompen en piepen. Dus vervangen die handel, op 15 minuten kopen we een ander. In een lange rij witte blokken kies ik er eentje, laten we dezelfde nemen, of wacht eens die daar heeft mooie lampjes op een rij en deze een gemakkelijk handvat, of die daar in metalic grijs das fancy, of die met een wascapaciteit van 8 kg. Wil dat dan zeggen dat ik nu voortaan mijn was moet wegen??? Laat maar, geef me maar gewoon dezelfde die heeft het 11 jaar volgehouden, ik teken voor een volgend decenium.
We dansen nog even in de keuken op mijn liedje dat nog steeds is blijven hangen, eerst Eva dan met Max, die het dansje luidruchtig opeiste toen ik naar boven wou snellen.
Dan gaan we de trap op, de badkamer in, wauw wat blinkt die zijkant mooi, wauw wat glimt de voorkant en kijk: wat een mooie trommel, ik steek mijn hoofd erin en roep galmend dat hij welkom is en of hij flink gaat wassen voor ons. Eva ligt in een deuk van het lachen en wil ook iets zeggen tegen de trommel, het blijkt al snel een heel spannende gebeurtenis om je hoofd in die blinkende bunker te stoppen. Max doet het erg voorzichtig terwijl ik zijn hand moet vasthouden. "Welkom"
Dan vliegen we in de was die ondertussen een berg van jewelste is geworden, een himalaya aan stinkende broeken, verfrommelde truien, kousen te pas en te onpas, T-shirts in al soorten vormen en kleuren, maten en gewichten. Oké cowboys nu gaan we sorteren, bruin bij bruin, blauw op een hoop, zwart in de wasmand, en een hoopje gemengde kleurtjes, die Eva het leukste vindt. Wat een plezier! De spullen worden vijtig verwerkt. Ziezo dat hebben we flink gedaan en dan nu het "moment suprème" de eerste wasbeurt!! We zetten ons voor het raampje, daar gaat ie, was maar, was maar, was me maar schoon!
