In het vorige dorpje Granon lag de refuge om 13u al vol. Men kon wel nog in een bijgebouw van de kerk op matrassen slapen. In plaats daarvan ben ik nog wat doorgestapt tot Redecilla del Cañino.
Sinds 3 weken heb ik vandaag nogeens regen gehad. Het was eigenlijk meer zo van die natte mist met wat regenduppels. Vandaar dat de fotos nogal donker uitvallen.
Er was wel gisterenavond en vannacht een serieus onweer. Dus de wegen waren nogal aan de modderige kant. Maar niet overdreven zoals sommige dagen in Frankrijk.
Redecilla del Cañino is gelegen , zoals heel veel dorpen in deze streek, aan de N-120 die verderop naar Burgos gaat. Het dorp is 2 straten groot, maar gelukkig wel met een refuge voor 50 personen en avondeten. De prijs van de refuge is "Donativo" , wat dus in pelgrimstaal betekent dat je vrij bent te geven wat je wil. Ik gaf 10 euro wat ietsjes meer is dan de gangbare 6 tot 8 euro van de laatste dagen. Maar de dame die de pelgrims verwelkomt, was vrij aardig. Voor wat, hoort wat.
Iets voor de middag ben ik door Santo Domingo de la Calzada gestapt waar men alles aan het voorbereiden was om vanavond de stieren los te laten in sommige straten.
Ook in Santo Domingo kan je typische verwijzingen naar de camino vinden zoals hierbij vermeld met een fiets, een paar schoenen, ...
Te Santo Domingo kan je in mooie paradores verblijven. In de paradores Santo Domingo, welke aan de kathedraal is gelegen, ben ik even gaan piepen:
Ook de Puente de Santo Domino y Ermita, bij het verlaten van Santo Domingo, is het bekijken waard:
Ook op andere plaatsen zoals hier aan het rondpunt te Ciruena is een verwijzing geplaatst naar de pelegrino. Te Ciruena zijn we naast het grootste golf terrein van Spanje gestapt.
Vandaag lijk ik wel door een decor van een western te zijn gegaan.
Allemaal rode aarde en rotsen, en wegentjes waar zo een stel comboys of indianen te voorschijn kunnen komen.
Alleen heb ik geen paarden opgemerkt. Wel een stel ezels.
En meer en meer wijngaarden. De druiven moeten nog geplukt worden. De wijnboeren lopen overal tussen de wijngaarden om, denk ik, te besluiten om tot de pluk over te gaan.
Onderstaande is een schuthuisje dat zelfs nu nog door herders gebruikt is bij onweer. Of ook door pelgrims die de camino hoofdzakelijk 's nachts lopen.
De auberge te Azofra, een dorpje 5 km op de weg van Najera naar Santo Domingo de la Calzada, lijkt mij prima in orde. Per 2 personen heeft men een eigen kamertje met 2 bedden en veel ruimte om op te bergen. Dit belooft een rustige(r) nacht te worden.
Men kan hier ook in een redelijk grote keuken zelf iets klaarmaken en opeten in een soort ontspanningsruimte.
Morgen zaterdag loop ik door naar Santo Domingo de la Calzada (15,2km) en dan verder naar Granon (6,5km) en Redecilla del Camino (4km): totaal dus 25,7 km. Misschien nog ietsjes verder want er komen nu enkele etappes waarbij de dorpen en bijhorende refuges elkaar om ongeveer de 5-6 km elkaar opvolgen. Etappe 9. Najera naar Santo Domingo de la Calzada (21km) Etappe 10. Santo Domingo de la Calzada naar Belorado (23km) Etappe 11. Belorado naar San Juan de Ortega (24km) Etappe 12. Ortega naar Burgos.(27,5km)
Vanaf Burgos blijven er nog 485 km naar Santiago.
Vanaf de andere grote stad Leon resten er nog 306 km tot Santiago.
De overnachting in het centro latinoamericano Salvatoriano is door een volle bezetting met studenten, vervangen door een nachtje in een typisch Spaans hostal te Navarrette.
Navarrette ligt 13 km voorbij Logrono. Logrono heb ik ongeveer rond 11 u op het gemakje doorgelopen. Sportieve mensen. Liepen of wandelden in het redelijk groot parque de la Grajera.
Ik ga hier vannacht wat slaap inhalen want het geronk en gerommel in de slaapzalen kan tellen. Gisteren sliep ik te Viana in een stapelbed van 3 hoog, en ik lag vanboven.
De geplande overnachting te Torres Del Rio had ik al om 11u30 bereikt.Te vroeg om te stoppen dus.Dan maar verder stappen naar Viana, een dorpje net voor Logrono. Het was wel warm maar niet zoals gisteren.
Morgen nog 10 km en ik ben te Logrono. En waarschijnlijk ga ik daar bij de zusters salvataorianessen slapen.
In Viana is nu toch wel de jaarlijks stierenloop voorzien om17u. Iedereen kent dat van Pamplona.En hier is dat ook zo, maar in ´t klein.
Iedereen loopt erbij in de typische klederdracht. Groot en klein
Wat een drukte ook in die kleine straatjes.
Het stadsplein is omgebouwd in een arena.
Onderweg een kudde van 1000 schapen tegengekomen. Ze gaven mij voorrang.
In de ochtend zijn de verzichten echt ongelooflijk.
Na vandaag blijven van de oorspronkelijke 777 km van de camino, nog 650 km over. We schieten dus op.
Vanavond slaap ik te Villamayor, een dorpje met een kerk en een refuge. Voor de rest eigenlijk niks. Gelegen tussen Estella/Lizarra en Los Arcos. Met als bezienswaardigheid de Monjardin berg.
Morgen stap ik verder via Los Arcos naar Logrono.
Bij de start van de camino aan de Spaande grens waren er telkens meerdere pelgrims voor en achter mij. Vandaag en eigenlijk ook gisteren reeds, moest ik geregeld zelf de weg zoeken, zelfs vragen. Donde es el ruta del camino de santiago ?
Ik kom wel geregeld dezelfde pelgrims tegen:een franse dame met reusachtige blaren op haar voeten en die toch telkens goedgezind is, 2 heren uit Canada, een duits meisje, een Spaans koppel, een italiaanse heer die 's avonds altijd met zijn pc bezig is, een stel koreanen, ...
Sinds vorige week vrijdag is de zon alle dagen van de partij, en vanaf de middag erg warm. Daarnet was het in de schaduw 34,9 graden. Dus kunnen ze beter een San Miguel drinken ipv te stappen.
Aandenken aan de pelgrims te Maneru: de staffel is vervangen door Nordic walking stokken de kalabas door een zo'n drinkzak de hoed door een pet. Maar stappen doen we nog steeds.
Doet de heer uit Canada jullie denken aan iemand te Willebroek ?
Waar zit Giel op ? En Tuur, Nand en Vik ? Wat doet Merel hier ?
In het vorige dorpje Granon lag de refuge om 13u al vol. Men kon wel nog in een bijgebouw van de kerk op matrassen slapen. In plaats daarvan ben ik nog wat doorgestapt tot Redecilla del Cañino. 
Vandaag lijk ik wel door een decor van een western te zijn gegaan. 
De overnachting in het centro latinoamericano Salvatoriano is door een volle bezetting met studenten, vervangen door een nachtje in een typisch Spaans hostal te Navarrette.
Schitterende landschappen.
Na vandaag blijven van de oorspronkelijke 777 km van de camino, nog 650 km over. We schieten dus op.
