Na het prettige bezoek van Jeroen , Els, Merel en Vik ben ik dan weer toegekomen in Benevent -L'Abbaye.
Ik lig hier in een Gite van een engelsman.Mooi, proper, voor 6 personen.
Maar ik zal mij nu toch een paar weken de nacht van gisteren herinneren . Kleine Vik heeft immers bij paps in het grote bed geslapen. Plezant en geslapen tot de wekker om 7 u afging. Goed zo.
Mijn bezoek was al in La Souterraine gearriveerd en belde mij 3 km voor
aankomst. Wat een prettig weerzien met die deugnieten Merel en Vik. En
die Vik is groot geworden.
Alhoewel de etappe was uitgeschreven voor 19 km, heb ik 23,9 km gedaan over ongelooflijk oplopend en dalend parcours. Soms was het echt klauteren. Dat gaat prima bergop maar dezelfde hellingsgraad al dalend is niet eenvoudig. Ik had verwacht binnen te zijn om 14u en het was uiteindelijk 15u30. Maar goed, ik heb een goede douche genomen en alles is weer weggespoeld. Het hotel (Zie foto) is hier prachtig gelegen en is beheerd door Nederlands sprekende eigenaars.
Vandaag was dus de 1e etappe na de samensmelting van noord en zuid. Veel pelgrims heb ik niet tegengekomen. Eigenlijk maar eentje, een gepensionneerde boer van 65j wonende te Rijkevorsel. Respect voor die man.
Voor morgen kijk ik al uit naar het bezoek van Jeroen en Els, en de kleinkinderen Merel en Vik, die terugkomen van Spanje. Ik heb kamers geboekt in La Souterraine en dan kunnen we samen wat eten. Kan alleen maar gezellig zijn.
Het traject van Crozant naar La Souterraine bedraagt 24 km. Dus ik heb het hotel te Crozant al verwittigd dat ik om 7u kom ontbijten. Oei Oei zo vroeg.
En ik zit hier midden diepe kloven tussen de rotsen. Dus de dagelijkse telefoon met thuis om 18u30 kan weleens in 't water vallen. Geen ontvangst hier.
Maar de blog is upgedate en de foto's zijn doorgestuurd via hotmail.
Slaapwel (Doe ik goed, want ik heb al meerdere keren een hevig onweer niet gehoord).
Ridder Giel heeft net zijn wacht aangevat en hoort, nog wat slaperig van de nacht, beneden aan de slotpoort van het kasteel lawaai.
Hofdame Merel heeft haar ochtendwandeling rond de wallen gedaan en heeft daarbij een vreemdeling opgemerkt. "Pelgrim in zicht. Met een grote groene zak op zijn rug. Een schat"
Ridder Giel roept ridder Tuur, wapendrager Nand en schildknaap Vik op de uitkijktoren.
Ridder Tuur zorgt voor water, neen wijn want de man heeft dorst en wijn lost de lippen.
Wapendrager Nand gaat de waterdam afsluiten zodat de man kan weken en zich wassen in rustig water.
Schildknaap Vik neemt zijn stalen ros en en buldert naar het dorp om het beste artisanale brood.
Hofdame Merel plukt het rijpe fruit: peren, appelen, pruimen,; ..
De pelgrim krijgt eten en drinken en de ridders vragen onmiddellijk naar de inhoud van zijn zak.
In de voormiddag ben ik nogeens door een serieus bos geweest. Gelukkig meestal
schaduw want de zon was de ganse dag van de partij.
De overnachting is
opnieuw in een CD bij een Engels echtpaar dat hier al 20 j woont en werkt op een
boerderij. Zij huren de woning en erf, maar alle beesten en materiaal zijn van
hun.
De 2 zonen spreken Frans en Engels. Zij vroegen wel onmiddellijk om
met hen Engels te praten. OK no problem.
Tendu chambre d' hote
De
gastvrouw gaat mik straks een warme maaltijd klaarmaken: soep , zalm met rijst
en groenten, dessert. Dat zij dat wil doen is niet gewoon. Bij een CD heeft men
enkel een overnachting met ontbijt. Maar zij wil voor een uitgehongerde pelgrim
wel een uitzondering maken. Thank you my lady.
Ik wil via deze ook
iedereen bedanken die reageert op de blog. Doet altijd deugd.
Vandaag heb ik door middel van de gps en de geinstalleerde topo kaarten van
frankrijk een serieuze binnenweg genomen. Ik denk 6 km minder te hebben gedaan
dan voorzien in de uitgeschreven route. Joepie.
In Poincennet toegekomen
bleek het hotel vlakbij Chateauraux te liggen. Geen haar op mijn hoofd dat eraan
dacht om 5 km trrug naar het noorden te gaan. Dus daar maar bellen achter een
chambre d'hote.
Zoals Belair te Willebroek
Uiteindelijk kon ik naar de CD Les Rives: een herenhuis
zoals Belair te Willebroek. Een oprit van 100 m, en rond het huis een tuin van
ongeveer 100 x 300 meter. Nadien bleek eigenlijk de oprit aan de andere kant van
de straat nog 2 km verder ging. De dame van het huis heeft mij 's avonds dan
geholpen om wat warm te maken. En zij maar de hele tijd babbelen over de 500
koeien die ze ooit hadden, de chambre d'hote die ze al 30 j heeft, de dochter
die in London woont, ... Gezellig.
Ik heb de ganse dag hevige wind gehad en de 28km lijken eerder 35 km te zijn (in de benen). Echt hevige wind en bijkomend ook nog koud. Ik heb de ganse dag mijn regenvest aangehouden.
Op de middag ben ik door het stadje Issoudun gestapt via de weg die door bronzen St Jacobsschelpen is aangeduid. Mooi.
Het landschap blijft wat gelijkaardig als de vorige dagen: vrij plat, open velden, minder bossen.
Bij aankomst in de APD (Acceuil Pelerin a Domicile) bleek de oprit van de boerderij "tripterie" vol te staan met oude beroeste Franse wagens. Het was een raar zicht van ver. En dichtbij is het toch even kijken. Mooi om te fotograferen.
Deze nacht zal ik logeren in een staancaravan op de boerderij de Tripterie te Saint Fauste. De gastvrijheid is weer groots: bijdrage mag ik zelf bepalen, bed opgemaakt, nieuwe propere handdoeken, ijskast gevuld (ook met een koud biertje wat bij aankomst altijd deugd doet) , gebruik van hun pc's, ... NIKS IS TEVEEL. Ongelooflijk.
De ingang van de boerderij zijn allemaal oude Franse beroeste wagens.
"Pelgrim in zicht. Pelgrim in zicht"
