Al vrij snel was Bourges achter mij gelaten, om via de kleine straten en een vrij plat parcours een volgende etappe af te leggen.
In Charost is een refuge, en de gastvrouw Michel had alles netjes op papier gezet. Bij aankomst kreeg ik echter de deur niet open met de meegegeven code. Na wat wisselen van de 4-cijferige code ben ik dan toch uiteindelijk in het schooltje binnen geraakt waar op het 1e verdiep het nodige was voorzien voor de pelgrims. Keuze van eten was er echter niet: spagetti met opgelegde makreel.
Tijdens deze rustdag heb ik de tijd genomen om de etappes voor de volgende dagen te herschikken en te detailleren om te komen tot etappes van maximaal 30km per dag. Deze etappes wijken dus af van de klassieke etappes en ik zal de steden Chateauroux en Argenton-sur-creuse aldus niet zien.
Morgen zondag 7 augustus: Bourges - Charost: 26 km Ma 8 aug Charost - Sainte-Fauste (Klein dorp): 27,5 km Di 9 aug Sainte-Fauste - Le Petit Epot (Gehucht): 25,9 km Wo 10 aug Le Petit Epot - Tendu (Dorp): 24,4 km Do 11 aug Tendu -Gargilesse: 21,7 km
In Gargilesse is de samensmelting tussen noord en zuide route. Vandaar volgt iedereen dezelfde route op de Lemovicensis tot aan de Spaanse grens. De klassiek voorziene etappes, zoals uitgeschreven door de "Amis de Sant Jacques", doe ik normaal: Vr 12 aug Gargilesse - Crozant: 19 km Za 13 aug Crozant - La Souterraine: 24,5 km Zo 14 aug La Souterraine - Bénévent l'Abbaye: 21 km Ma 15 aug Bénévent l'Abbaye - Chatelus-le-Marcheix: 18,5 km Di 16 aug Chatelus-le-Marcheix - Saint Léonard de Noblat: 29,5 km Wo 17 aug Saint Léonard de Noblat - Limoges: 21,5 km Do 18 aug Rustdag
Mogelijk kan de rustdag nog vroeger vallen als het programma te zwaar zou blijken.
Ik ben hier te Bourges gelogeerd bij een familie die pelgrims opvangt. Het uitzicht vanuit mijn kamer op hun tuin en ook op de oude walmuren van Bourges is best prettig.
Ook het verzicht op Bourges en de kathedraal was gisteren vrij imposant. Zie ook trouwens de aanduiding van de compostelle route op de foto: zie je de pijl ergens ? Kan je de kathedraal vinden ?
Het regent deze zaterdag hier al de ganse dag. Hopelijk heb ik straks wat zon om even de benen te strekken in deze mooie stad. We zien wel.
De gotische kathedraal van Bourges wordt beschouwd als één van de mooiste van Frankrijk. Zowel de glas-in-loodramen, het beeldhouwwerk van de westgevel, als de architectuur zijn indrukwekkend. In 1993 kreeg de St.-Etienne de status van werelderfgoed. Het is de breedste gotische kathedraal van Frankrijk. Een ander opvallend aspect is het ontbreken van dwarsbeuken. Het weglaten van de dwarsbeuk draagt bij aan het opvallende homogene karakter van interieur en exterieur. De kathedraal heeft vijf schepen die naar het midden toe steeds hoger zijn. De kapellen die aan de buitenste kooromgang aansluiten zijn relatief laag. De arcaden van het middelste schip bevinden zich op grote hoogte. De pijlers zijn voorzien zijn van colonetten ( de kleine zuilen op de pijlers), die zich over de verschillende verdiepingen uitstrekken tot het ribgewelf. De kapitelen van de pijlers en colonetten zijn summier uitgewerkt zodat de verticale lijn nauwelijks wordt onderbroken. Op deze wijze wordt zowel de architectonische eenheid benadrukt als de immense hoogte.
Eerst nu (ongeveer 15u) nog wat rusten. De voetjes omhoog en het eten van daarnet wat laten zakken. Heerlijk eten trouwens: - Voorgerecht: sla, tomaten, olijven, fijne saus - Hoofdgerecht: zelfgemaakte lasagna - Nagerecht: kaas. Met natuurlijk de franse wijnen erbij. En zonder het stokbrood te vergeten.
Na 32 km heb ik vandaag de stad Bourges bereikt. Ik ben dan ook rechtstreeks naar de kathedraal Saint Etienne geweest. Groots.
Onderweg nog 2 maal de fietsende familie gezien, en ook een fietsende belg die terugkeerde van Santiago. Flinke kerels die zolang fietsen.
In tegenstelling tot de vorige weken, heb ik nu bijna uitsluitend een route langs gewone straten. allemaal eerder plat, en uitzonderlijk nogeens een bos. Wel warm vandaag.
Ik logeer nu 2 nachten bij een gezin dat plaats heeft voor 1 pelgrim. Ik ga hier niks tekort komen. Bij aankomst stonden er al 2 biertjes klaar, en het ruikt hier al verdomd lekker. Om 20u eten. Toch opmerkelijk dat in zo'n grote stad men midden in het centrum rustig in een tuintje kan zitten. Moet niet groot zijn, wel wat zon en wat groen.
Al een paar dagen stel ik mij 's avonds de vraag wat ik nu overdag heb gedaan. Wandelen natuurlijk. En tijdens het wandelen wat foto's nemen, wat eten, wat rondkijken, opletten om niet te struikelen, op de gps de weg nakijken, ...
Ook nodigt de st Jacobs schelp blijkbaar uit om aangesproken te worden. Ik was maar net in Bourges of een dame en nadien nog een heer spraken mij over de weg die zij al hadden gedaan, wat ze volgend jaar gingen verder afstappen, over de ervaringen in de gites of andere logies, ... Telkens voor een babbel van een half uur.
PELGRIMS ZIJN 1 GROTE FAMILIE: MEKAAR HELPEN EN DELEN HOORT ERBIJ.
Van La Charite naar Baugy is hoofdzakelijk vlak en via landwegen. Weinig bos gezien vandaag. Wel veel kleine binnenwegen.
De gite te Baugy is een samenwerking tussen parachie en gemeente. De parochie heeft namelijk de helft van het parochiehuis aan de gemeente ter beschikking gesteld voor de gite. De gemeente zorgt voor het beheer van de gite: registratie van de pelgrims, opkuis, bevoorrading van het keukentje,... Mooie overeenkomst en uitwerking.
En toch: terwijl ik hier rustig mijn koud schoteltje zit te eten, komt een dame, Monique genaamd, mij uitnodigen om de kerk te bezoeken. Nu niet Monique, mijne dikke schat van België gaat bellen. OK hier is de sleutel van de kerk, en steekt die straks dan in mijn brievenbus. Afgesproken.
Vooraleer Monique terug op haar fiets springt, heb ik een heel discussie over de rol van de leek in de kerk. Echt de moeite om te luisteren: maar ... vroeger was het ... Is de rol van de leek door het tekort aan priesters ? Of wil de leek meer inspraak in het huidig verhaal van de kerk ?
Ook hier in Baugy doen leken de diensten van de uitvaarten.
Baugy lijkt een dood dorpje te zijn. En toch kom ik overal warme mensen tegen die tijd hebben voor een praatje.
Eerst deze ochtend eens buiten gekeken om te weten of het zonnig was. Vergeet het maar: regen.
Het bleek zelfs dat er 's nachts een onweer is geweest. Maar ik heb daar echt niks van gemerkt. Goed geslapen dus.
Je moet hier op tijd bevoorraden want de beste dorpen hebben echt niks: zelfs geen bakker of beenhouwer.
Zodus zit er altijd wat geld in mijn achterzak.
Ik dacht dat die geldbeugel van Jean het geld bijhield. Maar zoals bij de meeste portemonnees moet ik aleens langs de bank gaan om wat geld te halen. Het is anders wel een handige geldbeugel. Alles zit er netjes in en veel kleine zakjes met ritsen. Nuttig ding.
Ik zie op de blog dat er veel reacties zijn, en heel wat mensen volgen. Bedankt. Ik zal voor ieder in Santiago en voor allen samen een gebedje doen.
Deze ochtend dacht ik dat mijn rugzak zwaarder woog dan anders. En inderdaad die
5 deugnieten zater daarin.
Vik heeft onderweg alle diertjes geteld: 1
vos, 1 hert, 2 hazen en 1, 1, 6 konijnen. Hij heeft telkens goed opgelet of de
slagbomen in het bos open waren. Oh neen...gesloten: maar we konden toch telkens
er langs.
Nand en Merel hebben mij de weg gewezen: Nand trok aan mijn
rechter oor als ik rechts moest, en Merel trok aan het linker oor om links te
gaan. Ze trokken aan beide oren als ik gewoon rechtdoor moest. Mijn oren zagen
er rood van (of was dat van de zon ?)
Tuur heeft mij goed aangemoedigd:
goed bezig paps. Niet te snel en ook niet te traag gaan. Wat rondlijken. Een
fotoke nemen. Een plasje doen.
Giel heeft dan weer op tijd mij erop
gewezen om te eten en te drinken. Om wat te pauzeren. Om mijn schoenen eens uit
te doen. Om mijn broek eens goed te trekken.
Al vrij snel was Bourges achter mij gelaten, om via de kleine straten en een vrij plat parcours een volgende etappe af te leggen.
Na 32 km heb ik vandaag de stad Bourges bereikt. Ik ben dan ook rechtstreeks naar de kathedraal Saint Etienne geweest. Groots.
Van La Charite naar Baugy is hoofdzakelijk vlak en via landwegen. Weinig bos gezien vandaag. Wel veel kleine binnenwegen.
Na de rustdag van gisteren, waren de beentjes toch weer snel gewend aan het stappen.
