Het was heel lang wachten vooraleer ik de basiliek-kathedraal St Front van
Perigueux te zien kreeg. Maar mijn ongeduld werd des te meer beloond
door de indeling van de kathedraal met haar 5 koepels in byzanthijnse stijl. Ook
het retabel met houtsnijwerk in barokstijl is indrukwekkend (als je 50 cent hebt
voor het licht te laten branden). Daarnaast maken het kerkplein, het orgel, ..
het geheel bijeenhorend. Echt de moeite om te bezoeken.
Als pelgrim kreeg
ik eveneens toegang tot het aanpalend klooster. Het centrum van Perigueux
is best gezellig: kleine winkelstraten, pleintjes, druk maar ok, ... En de zon
kleurt alles toch wel specifiek in. Ook in Frankrijk is de blog nu
gekend. Overal hangen er borden met mijn naam op A NDRE en tel.nr om ... Curieus.
Morgen trekken we verder naar St Astier en dan Mussidan en dan
... "We zullen doorgaan, doorgaan ..." En ik vertrek nu om 6u30: eerst om
5u45 opstaan , ontbijten , wassen, inpakken en wegwezen. Heerlijk: alles is
stil, de nacht krijgt licht, de zon komt op, ...
Op een andermaal heel warme dag, heb ik enkel een korte etappe te stappen van
Thiviers naar Sorges: 16,5 km. Thiviers is de streek die wereldwijd is
gekend voor de ganzenlever: ik ben ettelijke boerderijen voorbijgestapt met
verwijzingen naar Foie Gras.
Sorges is dan weer beroemd om zijn zwarte
truffels: ik zit hier trouwens in het ecomuseum van de truffel bij de dames
achter de balie. Ik mag van Thérèse haar computer eventjes gebruiken.
In
het museum kan men de gans de geschiedenis van het ontstaan van de truffel tot
de nu economische fabricage van truffels. Op welke grond, onder welke bomen,
wanneer in de tijd van het jaar de speciaal afgerichte honden op zoek gaan naar
de truffel, ... de moeite waard.
Op de route naar La Coquille heb ik 7 km minder gestapt door gewoon met de gps
andere wegen te kiezen. Eigenlijk ben ik rechtdoor van vertrekpunt naar eindpunt
gegaan. En dus niet via de historische route.
Het was een echt warme dag:
35 graden en niks wind. In de namiddag had ik bijna overal schaduw. Toch een
beetje hoofdpijn bij aankomst.
De gite van La Coquille is bemand
met een hospitalier. Dit is een vrijwilliger die bijvb voor 2 weken ook in de
gite verblijft. Zij of hij maakt dan desgewenst een maaltijd klaar. Rosemarie
heeft mij voorgeschoteld:
- voorgerecht: dressing met tomaten, rode
bieten, ajuin, ... - hoofdgerecht: Konijn met spekjes , champignons en
gebakken patatjes - nagerecht: zelfgemaakte coulie van perzikken met
platte kaas
Prijs: 10¬
De priester van het dorp is ook
even langsgeweest. Gewoon goeiendag komen zeggen.
Meteo voor de Limosin: warm 35-38 graden, lichte wind, neiging naar onweer.
Overnachting: gemeentelijke gite op de camping van Thiviers. Waarschijnlijk met een andere pelgrim.
Afgelegde afstand: 18,5 km waarvan een heel deel op de "Route de Napoleon". Moeilijkheidsgraad: redelijk, enkel een 3-tal stevige hellingen. De wegen worden minder hellend. Een deel noemde zelfs "Le petit Lande", en het leek er erg op.
Eten vanavond: de uitbaatster van de camping gaat mij entrecote met frietjes en groentjes maken.
Na een rustdag is het telkens terug de beentjes in gang krijgen. Met de bijkomende warmte en de 28,1 km afgelegde afstand toch even puffen. Maar ok, dat hoort erbij.
Het landschap is hier minder op en af maar toch zeker geen vlak landschap. Vandaar dat er onderweg genoeg gezweet is: vandaag 5 liter water gedronken. Vanavond geen water meer eh.
Er staan hier wel prachtige huizen en kastelen. En een heel deel ook tekoop. Kandidaten ?
Ze weten hier trouwens de dorpen mooie namen te geven: BEAUSOLEIL. Kan je iets meersprekend verzinnen ?
De overnachting is vandaag in de gemeentelijke gite tegen de gangbare prijs van 10 . Bijkomend heeft ook deze gite de mogelijkheid om wat te koken. Maar ik heb voor vandaag al gereserveerd bij de bar/restaurant van het dorp voor de pelgrimsmenu van 9 : voorgerecht, hoofdgerecht, dessert en wijn. Dan ga je toch niet zelf koken.
Momenteel zit ik in de gemeentelijke bibliotheek om de blog aan te passen en wat mails te bekijken. Hier in het dorp geen wifi.
Maar ik kan nogeens de volledige blog bekijken, inclusief de reacties. Amaai dat doet deugd: morgen vlieg ik.
Het weekend zal warm blijven. Maar voor maandag en dinsdag is onweer voorzien. We zien wel. Dan doe ik tocg gewoon mijn regenkledij aan: nat zijn we altijd. Of van het zweten of van de regen.
Na 11 opeenvolgende stapdagen heb ik besloten een rustdag te nemen te Limoges.
Niet omdat het echt fysisch nodig was, maar eerder om het pelgrimeren te
doorbreken, om alle dagen te moeten stappen. Ik ben nu exakt 7 weken
onderweg en heb ondertussen 991,9 km gedaan. Volgens mijn huidige berekening zal
ik te Santiago dus in totaal 2.266 km hebben afgelegd.
Nu eerst
nog 20 stapdagen in Frankrijk zodat ik op 9 september, inbegrepen nog 1 rustdag,
aan de Spaanse grens ben. Gisterenochtend in de gite te St
Leonard heb ik vergeten om mijn universele lader mee te pakken. Gelukkig heb ik
deze ochtend in de Fnac identiek hetzelfde toestel gevonden.
Oef.
Ik lig hier in het interdiocesaans centrum van Limoges net
buiten het centrum. Vrij rustig. Maar niks te eten. Maar wel wifi zodat ik kan
mailen en mijn blog wat aanvullen. Spijtig genoeg kan ik mijn fotos van de ipod
niet zelf op de blog zetten. (Schoonzoon Kurt is nu al een specialist daarin.
Bedankt)
Een ander nadeel is dat ik de reacties niet kan opvragen
op de ipod. Ik zie wel het aantal reacties, maar niet de inhoud ervan. Tof van
al die reacties.
In het "Office de tourisme" was er heel wat
volk. Er is hier ook veel te doen in de zomer. Maar de kathedraal St Etienne
ontgoochelde mij een beetje: werken aan de gang, pas open om 11u, geen info, ...
Rond de kathedraal zijn dan weer de botanische tuinen mooi aangelegd. De moeite
om te bezoeken.
Morgen terug stappen: eerst nu mijn taartjes
opeten (gateau de pommes, gateau
â
limoges, .... Allemaal lekker)
De vorige dagen en ook vandaag weer hebben verschillende diertjes mij
aangesproken. Rond het dorp "La Souterraine" wezen 2 koeien mij op de
diertjes die in de kant van de weg vertoeven. In "Les Billanges" kwamen de
kippen mij vertellen over het nodige respect voor de natuur zoals bijvoorbeeld
geen papiertjes achterlaten. Vandaag stonden 2 ezels mij op te wachten met de
vraag voorzichtig te zijn en de diertjes te helpen oversteken.
Hier in deze
streek staan er overal panelen met diertjes erop. Hoeveel diertjes ? Welke
diertjes ? Hoeveel kunner er vliegen ? Wie heeft er scherpe harde haartjes
? Mooi eh !
Voormiddag: regen, regen, regen
Namiddag: regen, zon , regen
Avond: zonnig en lekker gegeten met een Nederlander, onze gastvrouw van de gite en haar moeder.
Na het prettige bezoek van Jeroen , Els, Merel en Vik ben ik dan weer toegekomen in Benevent -L'Abbaye.
Ik lig hier in een Gite van een engelsman.Mooi, proper, voor 6 personen.
Maar ik zal mij nu toch een paar weken de nacht van gisteren herinneren . Kleine Vik heeft immers bij paps in het grote bed geslapen. Plezant en geslapen tot de wekker om 7 u afging. Goed zo.
Mijn bezoek was al in La Souterraine gearriveerd en belde mij 3 km voor
aankomst. Wat een prettig weerzien met die deugnieten Merel en Vik. En
die Vik is groot geworden.
Alhoewel de etappe was uitgeschreven voor 19 km, heb ik 23,9 km gedaan over ongelooflijk oplopend en dalend parcours. Soms was het echt klauteren. Dat gaat prima bergop maar dezelfde hellingsgraad al dalend is niet eenvoudig. Ik had verwacht binnen te zijn om 14u en het was uiteindelijk 15u30. Maar goed, ik heb een goede douche genomen en alles is weer weggespoeld. Het hotel (Zie foto) is hier prachtig gelegen en is beheerd door Nederlands sprekende eigenaars.
Vandaag was dus de 1e etappe na de samensmelting van noord en zuid. Veel pelgrims heb ik niet tegengekomen. Eigenlijk maar eentje, een gepensionneerde boer van 65j wonende te Rijkevorsel. Respect voor die man.
Voor morgen kijk ik al uit naar het bezoek van Jeroen en Els, en de kleinkinderen Merel en Vik, die terugkomen van Spanje. Ik heb kamers geboekt in La Souterraine en dan kunnen we samen wat eten. Kan alleen maar gezellig zijn.
Het traject van Crozant naar La Souterraine bedraagt 24 km. Dus ik heb het hotel te Crozant al verwittigd dat ik om 7u kom ontbijten. Oei Oei zo vroeg.
En ik zit hier midden diepe kloven tussen de rotsen. Dus de dagelijkse telefoon met thuis om 18u30 kan weleens in 't water vallen. Geen ontvangst hier.
Maar de blog is upgedate en de foto's zijn doorgestuurd via hotmail.
Slaapwel (Doe ik goed, want ik heb al meerdere keren een hevig onweer niet gehoord).
Ridder Giel heeft net zijn wacht aangevat en hoort, nog wat slaperig van de nacht, beneden aan de slotpoort van het kasteel lawaai.
Hofdame Merel heeft haar ochtendwandeling rond de wallen gedaan en heeft daarbij een vreemdeling opgemerkt. "Pelgrim in zicht. Met een grote groene zak op zijn rug. Een schat"
Ridder Giel roept ridder Tuur, wapendrager Nand en schildknaap Vik op de uitkijktoren.
Ridder Tuur zorgt voor water, neen wijn want de man heeft dorst en wijn lost de lippen.
Wapendrager Nand gaat de waterdam afsluiten zodat de man kan weken en zich wassen in rustig water.
Schildknaap Vik neemt zijn stalen ros en en buldert naar het dorp om het beste artisanale brood.
Hofdame Merel plukt het rijpe fruit: peren, appelen, pruimen,; ..
De pelgrim krijgt eten en drinken en de ridders vragen onmiddellijk naar de inhoud van zijn zak.
In de voormiddag ben ik nogeens door een serieus bos geweest. Gelukkig meestal
schaduw want de zon was de ganse dag van de partij.
De overnachting is
opnieuw in een CD bij een Engels echtpaar dat hier al 20 j woont en werkt op een
boerderij. Zij huren de woning en erf, maar alle beesten en materiaal zijn van
hun.
De 2 zonen spreken Frans en Engels. Zij vroegen wel onmiddellijk om
met hen Engels te praten. OK no problem.
Tendu chambre d' hote
De
gastvrouw gaat mik straks een warme maaltijd klaarmaken: soep , zalm met rijst
en groenten, dessert. Dat zij dat wil doen is niet gewoon. Bij een CD heeft men
enkel een overnachting met ontbijt. Maar zij wil voor een uitgehongerde pelgrim
wel een uitzondering maken. Thank you my lady.
Ik wil via deze ook
iedereen bedanken die reageert op de blog. Doet altijd deugd.
Vandaag heb ik door middel van de gps en de geinstalleerde topo kaarten van
frankrijk een serieuze binnenweg genomen. Ik denk 6 km minder te hebben gedaan
dan voorzien in de uitgeschreven route. Joepie.
In Poincennet toegekomen
bleek het hotel vlakbij Chateauraux te liggen. Geen haar op mijn hoofd dat eraan
dacht om 5 km trrug naar het noorden te gaan. Dus daar maar bellen achter een
chambre d'hote.
Zoals Belair te Willebroek
Uiteindelijk kon ik naar de CD Les Rives: een herenhuis
zoals Belair te Willebroek. Een oprit van 100 m, en rond het huis een tuin van
ongeveer 100 x 300 meter. Nadien bleek eigenlijk de oprit aan de andere kant van
de straat nog 2 km verder ging. De dame van het huis heeft mij 's avonds dan
geholpen om wat warm te maken. En zij maar de hele tijd babbelen over de 500
koeien die ze ooit hadden, de chambre d'hote die ze al 30 j heeft, de dochter
die in London woont, ... Gezellig.
Ik heb de ganse dag hevige wind gehad en de 28km lijken eerder 35 km te zijn (in de benen). Echt hevige wind en bijkomend ook nog koud. Ik heb de ganse dag mijn regenvest aangehouden.
Op de middag ben ik door het stadje Issoudun gestapt via de weg die door bronzen St Jacobsschelpen is aangeduid. Mooi.
Het landschap blijft wat gelijkaardig als de vorige dagen: vrij plat, open velden, minder bossen.
Bij aankomst in de APD (Acceuil Pelerin a Domicile) bleek de oprit van de boerderij "tripterie" vol te staan met oude beroeste Franse wagens. Het was een raar zicht van ver. En dichtbij is het toch even kijken. Mooi om te fotograferen.
Deze nacht zal ik logeren in een staancaravan op de boerderij de Tripterie te Saint Fauste. De gastvrijheid is weer groots: bijdrage mag ik zelf bepalen, bed opgemaakt, nieuwe propere handdoeken, ijskast gevuld (ook met een koud biertje wat bij aankomst altijd deugd doet) , gebruik van hun pc's, ... NIKS IS TEVEEL. Ongelooflijk.
De ingang van de boerderij zijn allemaal oude Franse beroeste wagens.
Al vrij snel was Bourges achter mij gelaten, om via de kleine straten en een vrij plat parcours een volgende etappe af te leggen.
In Charost is een refuge, en de gastvrouw Michel had alles netjes op papier gezet. Bij aankomst kreeg ik echter de deur niet open met de meegegeven code. Na wat wisselen van de 4-cijferige code ben ik dan toch uiteindelijk in het schooltje binnen geraakt waar op het 1e verdiep het nodige was voorzien voor de pelgrims. Keuze van eten was er echter niet: spagetti met opgelegde makreel.
Tijdens deze rustdag heb ik de tijd genomen om de etappes voor de volgende dagen te herschikken en te detailleren om te komen tot etappes van maximaal 30km per dag. Deze etappes wijken dus af van de klassieke etappes en ik zal de steden Chateauroux en Argenton-sur-creuse aldus niet zien.
Morgen zondag 7 augustus: Bourges - Charost: 26 km Ma 8 aug Charost - Sainte-Fauste (Klein dorp): 27,5 km Di 9 aug Sainte-Fauste - Le Petit Epot (Gehucht): 25,9 km Wo 10 aug Le Petit Epot - Tendu (Dorp): 24,4 km Do 11 aug Tendu -Gargilesse: 21,7 km
In Gargilesse is de samensmelting tussen noord en zuide route. Vandaar volgt iedereen dezelfde route op de Lemovicensis tot aan de Spaanse grens. De klassiek voorziene etappes, zoals uitgeschreven door de "Amis de Sant Jacques", doe ik normaal: Vr 12 aug Gargilesse - Crozant: 19 km Za 13 aug Crozant - La Souterraine: 24,5 km Zo 14 aug La Souterraine - Bénévent l'Abbaye: 21 km Ma 15 aug Bénévent l'Abbaye - Chatelus-le-Marcheix: 18,5 km Di 16 aug Chatelus-le-Marcheix - Saint Léonard de Noblat: 29,5 km Wo 17 aug Saint Léonard de Noblat - Limoges: 21,5 km Do 18 aug Rustdag
Mogelijk kan de rustdag nog vroeger vallen als het programma te zwaar zou blijken.
Ik ben hier te Bourges gelogeerd bij een familie die pelgrims opvangt. Het uitzicht vanuit mijn kamer op hun tuin en ook op de oude walmuren van Bourges is best prettig.
Ook het verzicht op Bourges en de kathedraal was gisteren vrij imposant. Zie ook trouwens de aanduiding van de compostelle route op de foto: zie je de pijl ergens ? Kan je de kathedraal vinden ?
Het regent deze zaterdag hier al de ganse dag. Hopelijk heb ik straks wat zon om even de benen te strekken in deze mooie stad. We zien wel.
De gotische kathedraal van Bourges wordt beschouwd als één van de mooiste van Frankrijk. Zowel de glas-in-loodramen, het beeldhouwwerk van de westgevel, als de architectuur zijn indrukwekkend. In 1993 kreeg de St.-Etienne de status van werelderfgoed. Het is de breedste gotische kathedraal van Frankrijk. Een ander opvallend aspect is het ontbreken van dwarsbeuken. Het weglaten van de dwarsbeuk draagt bij aan het opvallende homogene karakter van interieur en exterieur. De kathedraal heeft vijf schepen die naar het midden toe steeds hoger zijn. De kapellen die aan de buitenste kooromgang aansluiten zijn relatief laag. De arcaden van het middelste schip bevinden zich op grote hoogte. De pijlers zijn voorzien zijn van colonetten ( de kleine zuilen op de pijlers), die zich over de verschillende verdiepingen uitstrekken tot het ribgewelf. De kapitelen van de pijlers en colonetten zijn summier uitgewerkt zodat de verticale lijn nauwelijks wordt onderbroken. Op deze wijze wordt zowel de architectonische eenheid benadrukt als de immense hoogte.
Eerst nu (ongeveer 15u) nog wat rusten. De voetjes omhoog en het eten van daarnet wat laten zakken. Heerlijk eten trouwens: - Voorgerecht: sla, tomaten, olijven, fijne saus - Hoofdgerecht: zelfgemaakte lasagna - Nagerecht: kaas. Met natuurlijk de franse wijnen erbij. En zonder het stokbrood te vergeten.
Na 32 km heb ik vandaag de stad Bourges bereikt. Ik ben dan ook rechtstreeks naar de kathedraal Saint Etienne geweest. Groots.
Onderweg nog 2 maal de fietsende familie gezien, en ook een fietsende belg die terugkeerde van Santiago. Flinke kerels die zolang fietsen.
In tegenstelling tot de vorige weken, heb ik nu bijna uitsluitend een route langs gewone straten. allemaal eerder plat, en uitzonderlijk nogeens een bos. Wel warm vandaag.
Ik logeer nu 2 nachten bij een gezin dat plaats heeft voor 1 pelgrim. Ik ga hier niks tekort komen. Bij aankomst stonden er al 2 biertjes klaar, en het ruikt hier al verdomd lekker. Om 20u eten. Toch opmerkelijk dat in zo'n grote stad men midden in het centrum rustig in een tuintje kan zitten. Moet niet groot zijn, wel wat zon en wat groen.
Al een paar dagen stel ik mij 's avonds de vraag wat ik nu overdag heb gedaan. Wandelen natuurlijk. En tijdens het wandelen wat foto's nemen, wat eten, wat rondkijken, opletten om niet te struikelen, op de gps de weg nakijken, ...
Ook nodigt de st Jacobs schelp blijkbaar uit om aangesproken te worden. Ik was maar net in Bourges of een dame en nadien nog een heer spraken mij over de weg die zij al hadden gedaan, wat ze volgend jaar gingen verder afstappen, over de ervaringen in de gites of andere logies, ... Telkens voor een babbel van een half uur.
PELGRIMS ZIJN 1 GROTE FAMILIE: MEKAAR HELPEN EN DELEN HOORT ERBIJ.
Van La Charite naar Baugy is hoofdzakelijk vlak en via landwegen. Weinig bos gezien vandaag. Wel veel kleine binnenwegen.
De gite te Baugy is een samenwerking tussen parachie en gemeente. De parochie heeft namelijk de helft van het parochiehuis aan de gemeente ter beschikking gesteld voor de gite. De gemeente zorgt voor het beheer van de gite: registratie van de pelgrims, opkuis, bevoorrading van het keukentje,... Mooie overeenkomst en uitwerking.
En toch: terwijl ik hier rustig mijn koud schoteltje zit te eten, komt een dame, Monique genaamd, mij uitnodigen om de kerk te bezoeken. Nu niet Monique, mijne dikke schat van België gaat bellen. OK hier is de sleutel van de kerk, en steekt die straks dan in mijn brievenbus. Afgesproken.
Vooraleer Monique terug op haar fiets springt, heb ik een heel discussie over de rol van de leek in de kerk. Echt de moeite om te luisteren: maar ... vroeger was het ... Is de rol van de leek door het tekort aan priesters ? Of wil de leek meer inspraak in het huidig verhaal van de kerk ?
Ook hier in Baugy doen leken de diensten van de uitvaarten.
Baugy lijkt een dood dorpje te zijn. En toch kom ik overal warme mensen tegen die tijd hebben voor een praatje.
NDRE en tel.nr om ... 
"Pelgrim in zicht. Pelgrim in zicht"
Al vrij snel was Bourges achter mij gelaten, om via de kleine straten en een vrij plat parcours een volgende etappe af te leggen.
Na 32 km heb ik vandaag de stad Bourges bereikt. Ik ben dan ook rechtstreeks naar de kathedraal Saint Etienne geweest. Groots.
Van La Charite naar Baugy is hoofdzakelijk vlak en via landwegen. Weinig bos gezien vandaag. Wel veel kleine binnenwegen.
