Vandaag hebben we de klassieke oefensessie naar oma voor de laatste keer uitgevoerd. Heen en terug is telkens een wandeling van +/- 1,5 uur. Vanaf nu tot vrijdag is het nog alleen rusten.
De voorbije dagen en weken werd ons geregeld de vraag gesteld waarom we de voettocht naar Santiago ondernemen.
Samengevat draait onze motivatie rond dankbaarheid, rust en innerlijke vrede.
Dankbaarheid om wat het leven ons al gegeven heeft, vooral dan een goede gezondheid en het mekaar vinden.
Rust moet toelaten om de dagelijkse gewoonten te doorbreken en terug te vallen op het essentiële. Ook rust in het aanvaarden welke ziekten onze dierbaren is overkomen. We zullen zeker aan hen nog veel denken tijdens onze tocht.
Innerlijke vrede zal ons in staat stellen om op latere leeftijd tevreden te zijn met wat nog zal kunnen.
Uit de ervaring van pelgrims blijken hoofdzakelijk 5 hoofdredenen mee te spelen in de motivatie.
1. Religieuze inspiratie.
Gans de Camino draait rond de figuur van Jacobus. Over Jacobus de Meerdere zijn zeer weinig historische gegevens bekend.
De Heilige St-Jacob
Velen stellen zich wellicht de vraag waarom die heilige zo bekend is. St-Jacob was een van de apostelen van Jezus, beter bekend als de apostel Jacobus en is slechts de tweede apostel waarvan er lichamelijke resten zijn teruggevonden. Hij zou gestorven zijn in het jaar 44 van onze jaartelling. Zijn lichaam zou op een schip gelegd zijn dat dan op zijn beurt aangespoeld is in Noord-Spanje. Zijn lichaam werd tenslotte begraven op een 25ste juli, dat is nu de feestdag van deze heilige. De begraafplaats geraakte in de vergetelheid omdat het Iberisch schiereiland - Spanje bestond toen nog niet - bezet was door de Moren. Pas in de 9de eeuw werd zijn graf ontdekt op een ogenblik dat Galicië nog steeds bezet was door de Moren. Deze regio kwam algauw terug in katholieke handen en er werd een basiliek gebouwd op de plaats van zijn graf.
Wat betekent Santiago de Compostela?
St-Jacob betekent in het Spaans 'Santiago' en 'Compostela' zou een afgeleide zijn van begraafplaats. Vandaar de naam Santiago de Compostela. Eerst was er de basiliek en later werd er een stad rond gebouwd die de naam Santiago de Compostela draagt.
Santiago, patroonheilige van Spanje
De periode van de blootlegging van het graf van Santiago was een ommekeer in de strijd tegen de Moren, beter bekend als de Reconquista. De verering van deze heilige steeg nog toen deze een bovenmenselijke daad tegen tijdens een hevige veldslag waarbij de katholieken aan het verliezen waren. Op dat ogenblik daalde Santiago uit de hemel neer, gezeten op een paard en hakte met zijn zwaard de Moren in de pan. Dat moet halfweg de 9de eeuw gebeurt zijn, het heeft dan nog meer dan 500 jaar geduurd vooraleer alle Moren van het Iberisch schiereiland verdreven waren. Toch werd dit aanzien als een keerpunt omdat de Spanjaarden zich pas toen begonnen te verzetten tegen de Moren. Vandaar dat Santiago of St-Jacob de patroonheilige van Spanje geworden is met als feestdag de 25ste juli.
Er werd een basiliek gebouwd na dit voorval op de vindplaats van Santiago zijn graf. Eerst trokken Spanjaarden massaal op bedevaart naar deze plaats, later bedevaarders vanuit heel Europa.
Wat is de betekenis van die zeeschelp?
Hoe meer boeken je over Santiago de Compostela leest hoe meer versies je krijgt van de betekenis van die zeeschelp. Het meest voorkomende verhaal is dat het lichaam van Santiago in zijn graf bedekt was met dit type van schelp. Een ander verhaal is dat van een mirakuleuze redding van een drenkeling door Santiago. Toen die uit het water kwam zou hij bedekt geweest zijn met dat soort schelpen.
Feit is dat vandaag de schelp het symbool is van de bedevaarders. Die schelpen zijn herkenningspunten om wegen of logies aan te duiden. Kerken, kapellen en andere locaties die belangrijk zijn voor de bedevaarders dragen ook de St-Jacobsschelp. Naast het pelgrimpas is de schelp het tweede belangrijkste dat een pelgrim bij zich draagt.
De drie afbeeldingen van St-Jacob
Santiago kan afgebeeld zijn op drie manieren: als de apostel Jacobus met zijn pelgrimsstok, als bedevaarder met die typische pelgrimshoed en stok of als strijder gezeten op een paard en zwaaiend met een zwaard. Dit laatste verwijst dus naar het mirakel waarbij hij de zijde koos van de katholieken.
2. Sportieve redenen.
Hierbij zijn ook weer meer vragen dan antwoorden. De antwoorden zullen immers komen tijdens de tocht zelf.
Zijn we fit genoeg om een voettocht van +/- 2400 km te ondernemen ?
Zullen onze voeten het uithouden ?
En wat dan met mogelijke stramme gewrichten ?
Zijn onze benen sterk genoeg ?
Een opportuniteit om onze grenzen te verleggen ?
Een uitdaging om het lichamelijke los te koppelen van het geestelijke ?
3. Cultuur onderweg.
De eigenlijke pelgrimstocht in noordwest Spanje van 850 km lang wordt al sinds de negende eeuw druk bereden en bewandeld. De camino de Santiago, de weg naar het graf van de apostel Jacobus, kende in de middeleeuwen haar grootste succes, maar de laatste vijfentwintig jaar stijgt haar populariteit weer naar ongekende hoogte. Behalve devote pelgrims, wandelaars en fietsers trekt de camino ook cultuurtoeristen aan; 'pelgrims van de kunst'. Zij willen onderweg veel zien, veel leren en genieten van het overweldigende aantal kunstwerken dat bewaard is gebleven.
4. Scharniermomenten.
Heel wat pelgrims ondernemen de tocht te voet of met de fiets, op een zogenaamd scharniermoment in hun leven. Deze scharniermomenten zijn meestal de geboorte van een kind, de genezing of de dood van een dierbare, een huwelijk, op pensioen gaan.
Maar niet iedereen doet de tocht in 1 keer. Velen doen er meerdere jaren over om in ieder jaar een deel van de camino te lopen, te fietsen,
5. Esoterische redenen.
Hierbij stelt men een aantal zaken in vraag en waarbij de tocht naar Santiago mogelijk antwoorden kan geven.
Wie ben ik ?
Wat loop ik hier op deze aardbol te doen ?
Waar ga ik naartoe ?
Waarom
? Wie
? Waar
Hoe
?
De meeste pelgrims kijken nadien op hun tocht terug met volgende boodschap:
Je maakt de wandeling van je leven als je besluit om naar Santiago de Compostela te lopen.
Je kunt er vrienden voor het leven ontmoeten.
Je leert veel onderweg.
Je ziet veel onderweg, cultuur en natuur en er valt veel te genieten.
26-06-2011, 21:44
Geschreven door dedewil 
|
Na de rustdagen in Reims was het een hele verademing om na de stad het rustige platteland onder Reims te verkennen. Schitterende zichten.
De gemeentelijke gite: eigenlijk ons (met de Hollandse dames) gevangeniske
De mensen zijn overal vriendelijk en nieuwgierig.
Deze ochtend ben ik later vertrokken dan voorzien omdat de gastvrouw toch wel heel wat te vertellen. Haar man was 7 jaar geleden gestorven op 4 maand tijd, en ze wil haar herenhuis verkopen om ... en ... de traantjes stonden haar in de ogen.
Deze ochtend hadden we beide niet veel honger omdat we gisterenavond hebben beslist dat Helly zo niet verder kan. De toestand van haar voeten verergert waardoor de afstanden van de stapdagen telkens korter worden. Zo verder doen zou leiden tot ongezonde toestanden en ipv een voettocht van 4 maanden, eerder een voettocht van 7-8 maanden. Gisteren en vandaag zijn vele traantjes gelaten, maar het weerzien nadien zal onze band alleen maar hechter maken. De vorige 5 dagen waren ongelooflijk mooi, bedankt zielgenoot.
Reeds 5 dagen zijn we onderweg zonder 1 druppel regen. Altijd maar zon van de ochtend tot de avond. En wij maar regenkledij meedragen.
Andermaal was de route gewoon het volgen van de Maas waarbij onderweg ook de Lesse werd overgestoken nabij Anseremme.
Na de eerste reeks stapdagen is er vandaag een rustdag in de abij van Leffe.
Tijdens de voettocht zullen we een dagboek bijhouden op onze IPOD touch. 
