Prachtige dag, zon, een klein zuchtje wind en een parcour dat mij wel lag. We komen met zo'n 120 renners aan de start te Koksijde voor de eerste interclub van het seizoen. We moesten 10 rondjes van 7.5 kilometer afleggen. Alle grote namen waren aanwezig. Het was warm en dat was duidelijk voelbaar toen we aan de start stonden. Kevin Deltombe was de man om naar uit te kijken, in zijn gele leeuwen trui met gele schoenen en een gele helm, kon je niet naast hem kijken. Even was er paniek dat er een kleine vertraging zou zijn omdat er een meneer was flauw gevallen en de ambulance langs de start moest passeren. Maar precies om 15.00 uur gingen we van start. Giorgio D'hoore schoot er al direct als een pijl vandoor, ik schoof met hem mee om eens de benen te testen. Zo waren we al achter 300meter met 2 in de aanval. Ik ging niet volledig door want ik wist dat de Hoge Blekker er nog aankwam, een niet zo'n zware klim maar toch verradelijk. Op een kilomter van De Blekker worden we ingelopen. Rustig vooraan post vatten om toch als 1 van de eersten de afdaling te doen, ik voelde dat de benen wel oke waren. Het regende demarages maar geen enkele hield echt stand, ook ik schoof weer een paar keer mee, maar zonder succes. Tot er in ronde 4, een groep van 15 man ontstond, waarbij Jonas Rickaert mee was geschoven. In het peloton waren er tientallen jongens die naar de groep wilden rijden maar het peloton liet niet begaan. We beginnen aan ronde 7, nog 3 ronden te gaan en nog 3 maal over De Blekker. Er rijden 4 man weg uit het peloton. Het peloton laat ze rijden en ik versnel gewoon uit m'n zadel, mijn ploegmakker Stan Vanneuville liet perfect het gat voor me vallen (waarvoor dank!). Ik kom met nog 3 man aansluiten bij het viertal. We bleven op 100 meter voor het peloton hangen, tot ik plots een hand op m'n rug voelde en zag dat Lorenzo Blomme mee was. Ik wist dat met hem we naar de kopgroep konden rijden. We reden zo hard mogelijk met de veronderstelling dat er een goeie 15 man voor was, maar we slorpten vooral enkelingen op. En zo kwamen we uiteindelijk nog bij de kopgroep van 4man! Met 16 man draaiden we goed rond. In de voorlaatste ronde demareerde Jonathan Dibben, Pyferroen, Vergaerde en Baeyens gaan mee. Zij houden stand en zo wint Dibben voor Vergaerde en Pyferroen., Lorenzo Blomme wint de sprint van onze groep, ikzelf word nog knap 12de.
We kwam met 48 renners aan de start in De Haan. Enkele van de grote jongens waren aanwezig: Jan Logier, Ward Goethals, Lorenzo Blomme. Ik wist direct wat ik moest doen, Ward en Jan kunnen meenemen in een ontsnapping. De weergoden waren ons niet gunstig en na 2 ronden viel de regen met bakken uit de lucht. Ik voelde dat de looptest van vrijdag in school nog duidelijk in de benen zat. We begonnen aan ronde 3 en er was nog niet veel speciaals gebeurd. Enkele schermutselingen maar niet meer dan dat. We draaien de grote baan op en zat op dat moment in Jan zijn wiel. Hij keek achterom naar mij en ik doe teken dat het oke was. Hij demareerde en ik sprong direct mee, we kregen 30 meter en ik wist dat met jan rondraaien geen probleem was. Maar het peloton liet ons niet begaan, sommige jongens reden zich letterlijk leeg om ons terug te halen. Er staat te veel wind om een ontsnapping op gang te trekken, ik probeer het meerdere maal met Ward Goethals, Jan Logier en Van Dyck Wesley. Maar het peloton corrigeerd ons constant. We gaan de laatste ronde in en ploegenoot Stan Vanheuville vraagt mij om de laatste ronde het tempo hoog te houden zodat niemand meer kan wegspringen. Ik hou het tempo zo hoog mogelijk, maar door de vele inspanning van te demareren en de slechte benen. Ontplof ik helemaal. Jan ziet dat het tempo zakt en demareerd nog maals, ik haal alles uit mijn kast en haal hem terug. Ik hou het tempo goed hoog de laatste kilometer, ik ga als eerste door de 3de voorlaatste bocht en zie dat ik een goeie 30meter heb op het peloton die werd aangevoerd door Jan Logier. Ik ga vol door in de hoop dat Jan stil valt en zo Stan alles kan stilleggen. Dat lukt niet en nu was het tijdrijder tegen tijdrijder. Op 400 meter word ik terug in gelopen en trek nog de spurt aan voor Stan in de hoop dat iemand van de ploeg de zege beet neemt. Helaas, Lorenzo Blomme wint, Goethals Ward word tweede, Van Dyck Wesley 3de. Jammer dat het ploegenspel mislukt is, volgende keer beter en misschien hier nog betere afspraken in maken. We hebben het toch geprobeerd en als we daar in toekomst naar toe werken ziet het er zeker rooskleurig uit.
We kwamen met 34 renners aan de start in Stene-Oostende, een pak minder dan dat ik had verwacht. Het was prachtig koersweer, lekkere zon, een klein zuchtje wind en een mooie omloop. We moesten 59,5 km afleggen verdeeld in 17 ronden van 3.5 km. We waren nog maar goed gestart en nog geen 100 meter ver of Jules Borra sleurde eens goed aan de kop van het peloton. Ik zat direct in z'n wiel. We hadden een kleine 50 meter voorsprong op het peloton. We twijfelden niet en gingen vol door. De eerste ronde van 3.5 km legde we af in slecht 5minuten, gemiddeld 42km/u Een 3 tal ronden later ga ik er zelfs eens vandoor, in de hoop dat ik nog metgezellen meekreeg. Maar tevergeefs kwam niemand aansluiten. Toch ging ik vol door en reed 2 ronden alleen voor het peloton uit. Er kwam paniek in het peloton en in minder dan een ronde was het gat alweer gedicht. Ik liet me uitzakken tot het midden van het peloton en nam iets te eten en te drinken. Een paar ronden later nam Merlijn De Coster alleen het hazenpad. Z'n voorsprong liep uit tot 38 seconden. Er werd naar elkaar gekeken, ik wachte tot Jonas Rickaert of Kevin Deltombe hun zet deden. Maar op hun beurt deden ze niets. Nog 3rondjes te gaan en Jonas rijd op z'n kousenvoeten weg. Het peloton liet begaan, ik wachtte tot Kevin zijn sprong maakte en dat deed hij ook, ik reageerde meteen maar kon het wiel van de nieuwe Vlaams Kampioen niet houden. Ik probeerde dan in het peloton met Miel Pyferroen rond te draaien maar dat liep op een flop uit. Alleen Martijn De Meestere kon nog aansluiten bij Kevin Deltombe, Jonas Rickaert en Merlijn De Coster. Het viertal reed 24 secondjes bijeen. Nog 2 ronden en ik waag mijn kans, alleen op zoek naar het viertal, in 2ronden nog 24 seconden overbruggen alleen was bijna onmogelijk. Ik had 38 seconden voorsprong op het peloton, ik gaf alles dat ik eruit kon halen 2ronden lang. Ik kwam als 5e eenzaam over de streep op 7sec van het viertal, en had 1min 26seconden voorsprong op het peloton. Kevin Deltombe wint, Jonas Rickaert word 2de en Merlijn Decoster word knap 3de.
12de na hectische koers
22e na vele demarages
5e na solotocht
