Zaterdag middag vertrok ik al naar Jemeppe want de start was de zondag al om 12u! Samen met vader en de mobilhome bleven we daar dan overnachten. Ook Jonas Rickaert was al van de partij. Ik keek al een hele week uit naar deze koers, Jan Logier en ik praatte over niets anders in de klas. Eindelijk was het dan zover, zondag morgen! Lekker opstaan en eens een frisse neus ophalen, de dag kon niet beter beginnen. Ik reed los, ging inschrijven en om 10u30 begon ik dan aan mijn "middagmaal". Dan was het in spanning afwachtten op de start. Ik startte als 1 van de laatsten net zoals Kevin Deltombe, Piotr Havik en nog anderen. Na 3km zat ik al helemaal vooraan. Na een goeie 10km reed er een 3tal weg: Piotr Havik, Michael Goolaerts en Benjamin Declerq. Ikzelf ga met Jan Logier in de tegen aanval. We worden direct gegrepen, ik zag een bocht van 90graden aankomen, het goot water en ik wou als een van de eersten door de bocht gaan. Ik zat in 2de positie, alleen Jan Logier voor me. En dan gebeurd het toch, Jan gleed weg en ik kon niets anders meer doen dan rechtdoor rijden. Ik reed recht op een prikkeldraad af waarmee men de koeien weides mee afbakend. Ik kon net optijd uitklikken en zo OVER de draad springen. Ik smakte tegen de grond, liever dat dan in die prikkeldraad hangen waar er elektriciteit op zat. Ik snelde me weer op de fiets en sloot direct weer aan bij het peloton. Net voor de eerste klim zat ik terug vooraan. Op de eerste 3 beklimmingen zit ik constant vooraan en had geen probleem om te volgen (ook omdat ik gistern het parcour nog had gedaan). De 4de klim was de langste en zwaarste. Hierop had ik een aanval gepland, maar die viel letterlijk in het water. Op 3km van de voet is er een massa valpartij vooraan in het peloton. Ik moet voet aan grond zetten en zo zijn er plots 30man weg. Ik reed vlug door het gras en probeerde samen met Martijn Demeestere de kloof te dichten. Net voor de voet van de klim sloten wij aan. Natuurlijk had ik veel krachten verspild en moest ik gewoon naar boven rijden in de groep. Joachim Vanreyten maakt alleen nog de sprong naar het 3-tal. Niemand anders slaagde daarin. Ik was door de omstandigheden( hevige regen) kapot. Ik dronk slecht 1 drinkbus over 81km, wat natuurlijk te weinig is. Ik moest op het einde een klein gaatje laten met de groep en kwam zo als 34ste over de meet. Niet slecht maar ook niet super. Vanreyten won solo voor Benjamin Declercq en Aimé Degendt.
Na gisteren een zware koers gereden te hebben in Dottenijs, besloot ik toch om te gaan rijden in Tiegem. Het beloofde een zware koers te worden, de aankomst berop, de strakke wind en enkele kleppers zoals Seppe Verschuere, Miel Houfflyn en Jonas Rickaert zouden het me zeker niet makkelijk maken. Om 15u gingen we van start. Iedere ronde was er een premie te verdienen. Vooral natura premies zoals: trainingsjas, radio, wijn, enzo.. De eerste ronde graaide Miel Houfflyn de premie mee. Ikzelf zat alert vooraan en bestudeerde alles nauwkeurig. Door het zware parcour werd er toch nog een hoog tempo gereden. Niet veel jongens reden weg maar toch werd het iedere maal op een lint getrokken, in de hoop dat er een afscheiding zou komen. In ronde 3 demareer ik op de klim, Baptist Vermeulen springt mee. Er kwam sterke tegen reactie vanuit het peloton maar ik trok nogmaals fors door. 2 ronden lang reden Baptist en ik voorop. Enkele ronden later smeet Miel Houfflyn een serieuze bom op de klim. Ik en Martijn Demeestere zijn de enigen die konden mee springen. Een halve ronde reden we voorop, meer niet! We gingen dus met een 30tal man naar de streep. Ik zat door mijn beste krachten heen en reed in het midden van het peloton mee naar boven. Jonas trok mooi de spurt aan voor Seppe, maar als een duiveltje uit een doosje kwam Damon Maes er nog over. Damon Maes wint voor Seppe en Baptist.
Voor de voorlaatste Beker Van België manche trokken we naar Dottenijs. Na even thuis op de computer wat opzoek werk te hebben gedaan over het parcour zag het er naar uit dat dit een zware koers ging worden. We stonden slechts met 4 renners aan de start van de ploeg. Bij deze wil ik Robbe Fouvry bedanken om zich op te offeren om mee te doen! Was hij er niet geweest konden we niet starten. Ik stond al eerste klaar voor de verzetcontrole. Ik stond perfect voor de start, op de tweede rij. Al bij de start ging Michael Goolaerts er vandoor, Benjamin Declercq reageerde onmiddelijk, zowel ik als ploeggenoot Stan Vanneuville deden hetzelfde. Over de rest van het koersverloop valt er weining te zeggen. In de eerste kilometers gingen er al weer zwaar tegen dek. Na 10km springen er een 5tal man weg ze krijgen 1min voorsprong. Totdat we in de heuvelzone kwamen. De eerste en de tweed klim waren molhoopjes. De derde daarin tegen was eentje om U tegen te zeggen. Ik zat in Kevin Deltombe ze wiel en zag dat hij iets van plan was. Nog maar aan de voet van de klim demareerde hij al, ik ging vlot mee tot dat Benjamin declercq zijn ketting recht voor mijn neus ervan loopt. Benjamin staat stil en ik moet in de remmen. Nu was er een klein gaatje met kevin , ik trok nog eens fors door maar kwam niet echt dichter bij. Ik reed een goed stevig tempo naar boven. Juist voor de top kan ik voor een afscheiding in het peloton zorgen. Ik trok nogmaals de gaskraan open en nu konden er maar 10 man volgen. We reden als gekken naar beneden en kwamen aansluiten bij Kevin en co. Tientallen kilometers lang reden we met 15 man voorop. Juist voor het ingaan van de plaatselijke rondes kwam er nog 20man aansluiten. Bij ons werd er naar elkaar gekeken en zo kwamen nog eens een groep aansluiten waar er grote toppers bij zaten, zoals Jan Logier, Benjamin Declercq, Saimen Delaeter.. Net voor het ingaan van de laatste ronde demareerde Miel Houfflyn en Aimé Degendt, Kevin reageerde op zijn beurt. Ik zat momenteel in het rood en moest passen. In de laatste ronde reed DJ-Matic op kop in de hoop dat het toch op een massaspurt zou eindigen. We kwamenn op 3tal seconden en dan valt het stil bij ons, ongeloofelijk! Nu hadden de koplopers vrij spel. Wij gingen spurten voor de 4de plaats, ik breng nog Stan helemaal naar voor in de hoop op een top 10 plaats voor de ploeg. Hij spurtte als "The Cav" en word nog knap 7de. Kevin wint voor Aime en Miel. Ikzelf kwam binnen gerold in het midden van het pak.
Vandaag trokken we naar Gits. Een koers die in het programma met een rood uitroepteken stond aangestipt. Vorig jaar reed ik hier ook en werd toen 11e, dat was dan mijn beste prestatie als eerste nieuweling. Vandaag ging ik dan voor de eerste overwinning, en als dat niet lukte toch zeker een top 3plaats. Mijn grootste concurrenten waren Kevin Deltombe, Miel Pyferroen en Maxime Farazijn. Iedere ronde waren er premies te verdienen. In de eerste ronde graaide Piet Allegaert 25euro mee. In de volgende ronde ging Miel er alleen vandoor, hij reed 2ronden alleen voorop maar werd dan terug gehaald door het peloton. Daarna ging hij opnieuw, het was duidelijk dat Pyferroen over zeer goede benen beschikte vandaag. Een tijdje later reedd een er een groepje van 4man weg, ikzelf wachtte een ronde en maakte dan de sprong. Eén per één kwamen ze bij ons aansluiten zelfs het peloton kwam in brokken aansluiten. Een paar ronden rustig recuperen en afstoppen voor Niels Dewaele die een aanval had opgezet. Hij reed 2ronden voorop met 2metgezellen. Hij werd ingelopen en direct viel hij opnieuw aan, niet zo'n verstandige keuze maar hij voelde zich super sterk vandaag. 5man kreeg hij mee en dit leek de beslissende groep. Ik keek naar Kevin en zag dat er iets moest gebeuren. Ik wist dat ik er alleen moest naartoe rijden en niet heel het peloton moest meetrekken omdat mijn ploeggenoot Niels vanvoor meewas. Dus zette ik mij op kop van het peloton met in mijn wiel Kevin. Na een scherpe draai trok ik vol op en gaf vol gas. Alleen Kevin en Piet Allegaert volgden, er viel een kloof met het peloton en met z'n 3gingen we opzoek naar de kopgroep. Nog geen halve ronde later sloten we aan. Even later sloten ook Miel, Maxime Farazijn, Baptist Vermeulen en nog 2 anderen aan. Met z'n 12 hadden we een dertig tal seconden voorsprong op het peloton. Maar met al deze grote namen mocht het nog niet baten. Toch werden we weer ingelopen. Nog 2 ronden te gaan en Miel zet opnieuw aan. Niemand reageert. Ik ga in de tegen aanval maar voelde dat ik al door me beste krachten heen zat. Een dikke ronde bleef ik tussen het peloton en Miel hangen. Toen zag ik Kevin als een stoomtrein komen afgevlamd met Maxime in z'n wiel. Ik had niet meer de kracht om aan te pikken en moest die 2ook laten gaan. Daar was de vogel alweer gaan vliegen. In de laatste ronde nam ik nog een gelletje en kwam er weer bovenop, ik demareerde nogmaals en kwam op een goeie 200meter van de kopgroep maar zag toen dat het peloton A-block achter me reed. Het mentale en fysieke was op bij mij. Ik werd nog 14e in de spurt maar dat was zeker niet goed genoeg. Miel won voor Maxime en Kevin. Ploeggenoot Stan werd overtuigend 4e in de spurt.
Voor vandaag konden we kiezen uit 2koersen , of ik reed in Desselgem of in Dentergem. Ik besloot om in Desselgem te rijden. We moesten 20 ronden van 3,3km afleggen. BK Jonas Rickaert en VK Kevin Deltombe kwamen hier aan de start. Op deze historische dag (9-11) reed ik met het nummer 9 rond. Al na 2ronden gaf ik er eens een lap op. Ik reed 2ronden alleen vooroop maar werd dan terug gegrepen door het peloton. Ik had een goed gevoel in de benen en gaf er nog eens een lap op, deze keer werd ik meteen tot orde geropen. Ondertussen probeerden tal van andere jongens een kloof te slaan met het peloton. Ze kregen 1 ronde vrijheid meer niet. Ook Kevin en Jonas reden een paar keer voorop maar ook zei kregen niet meer dan een goeie 200meter voorsprong. Dan reed Gianni Bossuyt alleen weg, niemand reageerde en hij had meteen 30seconden voorsprong. Dan reden Kevin en Jonas met z'n 2 ernaartoe, ik zat op dat moment wat in ingesloten en kon niet meespringen. Maar met behulp van ploeggenoot Stan Vanheuville en de rest van het peloton reden we in een 2tal ronden het gat toe. 4ronden voor het einde sprong Gianni Bossuyt nogmaals Cedric Vangoutteghem en Edward Planckaert reageerden. Kevin , Jonas, Stan en ik zagen het gevaar en trokken alles op een lint in het peloton, wij 4 draaiden mooi rond maar de rest van het peloton deed alsof ze "dood" zaten . Op 2ronden voor het einde werden de 3vluchters gegrepen. Het ging uitdraaien op een massaspurt. Ik wou in de laatste kilometer nog een ultime uitvalspoging doen, maar slaagde niet in mijn opzet. De laatste bocht was levensgevaarlijk, ik zit voor de laatste bocht rond 10de positie. De eersten draaiden in en toen gebeurde het onvermijdelijke, Cedric Vanghouttehem viel, Damon Maes knalde op de stoeprand en enkele andere reden recht door of in de voortuin van het huis die op de hoek stond. Ik zelf moest volledig inde remmen voor deze valpartij net zoals Stan, we moesten weer uit stilstand aanzetten, Stan werd nog knap 5de, ikzelf maar 10e. Kevin won en deed een bunnyhop over de meet, net zoals Cavendish in de Vuelta deed. Proficiat!
Voor deze manche van de Bvb moesten we naar Sint-Lievens-Houtem. Om 10u verzamelden we al met de ploeg om op ons gemaksje naar daar te trekken. Eenmaal daar konden we ons rustig voorbereiden op wat een "zware" wedstrijd zou worden. Dit maal zou ik me vanvoor in het peloton begeven en een slimme koers rijden. We moesten 12 ronden van een goeie 6km afleggen in totaal dus 72km. Op het redelijk zware parcour ging het er toch hard aantoe: 43,6km/u gemiddeld. Het parcour was niet selectief genoeg waardoor alles samenbleef. Enkele jongens probeerden wel maar bleven niet langer dan 1 ronde voorop. Iedere ronde was er een premie van 25 euro te verdienen en veel jongens gingen dan ook hun kans om deze in de wacht te slepen. Ook ik sprong op een goeie 2km voor de meet eens weg voor de premie en kreeg Vanreyten en Degendt met me mee. Ik moest uiteraard in de spurt het onderspit delven voor Vanreyten. Wij bleven met z'n 3 een dikke halve ronde voorop maar ook dan werden wij terug gegrepen. Het zag er dus naar uit dat het een gevaarlijke massaspurt ging worden door de S-bocht net voor de finish die we aan 60km/u namen. Maar op een ronde sloeg het noodlot voor de zoveelste keer toe. Op een betonnen baan reed ik recht op een uitstekend beton, juist op dezelfde plaatst waar Maxime Farazijn 9ronden vroeger plat reed werd me achteraf verteld. Dus moest ik de laatste ronde toekijken hoe Vanreyten voor Seppe Verschuere en Michael Goolaerts.
Naar deze dag had ik zo lang uitgekeken. In deze individuele tijdrit wou ik uitblinken, ik wist dat ik een aardig stukje kon tijdrijden en wou daarom vandaag super zijn. Maar al snel veranderde deze superdag in een "klotedag". Ik begon veel te laat met opwarmen en het parcour lag mij totaal niet. Ik startte toch vol hoop. Al snel bleek dat de superdag niet aanwezig was. Ik raakte niet in mijn ritme en versmeet constant van mij 16 naar mijn 17 en terug. Ik zat niet gemakkelijk op mijn fiets en was niet super geconcentreerd. Ik gaf toch alles dat ik kon. Ik zette een tijd neer van 24min13sec Een matige tot slechte prestatie voor mij. Kevin Deltombe die mee was gekomen met mij kreeg met pech af te rekenen in de eerste kilometer maar zette toch een tijd neer van 23min57sec. Over de afstand van 16.8km was Michael Goolaerts de snelste, hij zette een tijd neer van 22min 19sec. Proficiat!
34ste en gevallen 
17e plaats
41ste
Teleurstellende 14e plaats
10e
