Elise geboren op 31 weken 6/7 met een slokdarmatresie en een tracheamalacie
07-12-2014
Opname E430
Vanmorgen waren we met ons zoontje Mats naar de bewegingsschool geweest. De papa doet actief mee en de mama keek vanop een afstand, want bewegen is niet meer voor de hand liggend....
Na de bewegingsschool mochten we Mats naar de oma brengen, zodat mama en papa even op adem zouden kunnen komen...Maar niets is minder waar....
Vlak voor we vertrokken ging ik nog even naar het toilet, wanneer ik recht stond kon ik me precies niet inhouden en ik liet me terug op het toilet vallen en toen bleef er vocht stromen....van alles ging door me heen: zijn men vliezen gebroken?!, kan dat? dat is toch veel te vroeg, ....
Even later, wanneer het zo goed als stopte, wou ik terug rechtstaan en weer stroomde er een deel uit.... Ik heb toen naar men mama geroepen en gevraagd naar nieuw ondergoed en maandverband.
Nadien heb ik dan direct gebeld naar het bevallingskwartier (12u00) en daar zeiden ze mij dat ik direct moest komen, dat ze dit moesten onderzoeken.
Eenmaal daar aangekomen hebben ze me dan direct onderzocht. Terwijl ik daar lag, voelde ik het zo stromen en de dokter zei dat het overduidelijk was dat men vliezen gebroken waren. Inhoudelijk qua vruchtwater was ik van 26 naar 10 gegaan, waardoor het babytje nog wel net in voldoende vruchtwater zat.
Besluit: opname op gyneacologie E430 (kamer 12/1) met platte rust tot de bevalling zou beginnen. En blijkbaar kan je het met gebroken vliezen nog een aantal weken rekken.... Hopelijk kunnen we het dan nog rekken tot 34 à 37 weken (langer mocht niet, want dan is de kans op infecties te groot). Enige nadeel aan de opname, ik mocht me amper bewegen (ik mocht niet eens tot in de gang komen bij de verpleging of ze zeiden al dat ik moest bellen ipv mij te verplaatsen..een ramp dus voor mij). Verder mocht ik mij blijkbaar ook maar 1X per week douchen (gevolg van gebroken vliezen), echt leuk hoor als je gewent bent om om de 2 dagen je haar te wassen.....
Vandaag de 2de venijnige spuit. Deze spuit zou vrij rap zijn werk moeten doen, waardoor ze wat zeker zijn dat de longen in een betere conditie gaan zijn, moest de bevalling op gang komen. Maandag 8 december zal D-day zijn, dan gaan ze nog eens kijken of het vruchtwater nog toegenomen is, indien wel, dan gaan ze de vruchtwaterpunctie overwegen.
Ons verhaal start hier ongeveer, de dag van de 30 weken echo.
Een moment waarop de groei van het kindje nog eens goed bekeken wordt, wat meestal in orde is... Deze dag zal een dag zijn die we nooit meer gaan vergeten en die ons de rest van ons leven gaat veranderen!
Men heeft namelijk op deze echo gezien dat het maagje niet zo goed vulde (een 90%). Dus hebben ze mij even naar de raadpleging laten gaan en moest ik nadien nog eens teruggaan om te zien of het maagje ondertussen wel gevuld zou zijn.
Waar we op hoopten, bleek dus niet het geval te zijn...nog steeds was het maagje niet volledig gevuld.
Dit kon betekenen dat er een slokdarmvernauwing zou kunnen zijn, maar dit kunnen ze pas effectief onderzoeken als het kindje er is... dus dit is een beetje bang afwachten nu...
Omdat ik ondertussen ook zoveel vruchtwater had (ik had op dat moment een buik van een voldragen zwangerschap), moest ik de week er op nog eens extra op echo komen en eventueel gingen ze dan via een vruchtwaterpunctie wat water aflaten. Hiervoor kon ik dan best al longrijpers toegediend krijgen, want een vruchtwaterpunctie kan het begin van een bevalling zijn. Dus op naar het bevallingskwartier voor een eerste dosis longrijpers. Dit is ook een moment dat zeker bij zal blijven, want dit is namelijk zeer een venijnige spuit!
