|
Vandaag, om 16u mocht mama bellen naar Dr. Bordon. Dit wisten we gisteren al, maar we vertelden aan de familie 'binnenkort weten we meer' - zodat ze niet mee tegen het plafond zouden plakken van de zenuwen, net zoals ons.
Maar, deze vooravond mochten we dus al iedereen een smsje sturen met goed nieuws!
We hadden het nooit durven verwachten, weliswaar ontzettend hopen, maar het lijkt erop dat al onze zorgen nu mogen wegebben. Ik zeg wegebben, want ook al lijkt alles voorbij, toch moet het volle besef nog komen, toch moet alles nu een plaats krijgen...
De resultaten van al mijn onderzoeken zijn supergoed. 'Negatief' zeggen ze dan in de geneeskunde (zo van: er is niks aan de hand). En ook al kent mama deze dubbelzinnigheid door haar werkervaring, toch vraagt ze nog eens bevestiging: 'Negatief, dus dat is goed hé?!!!!' :-)
Het restweefsel dat er zat is niet gegroeid. Meer nog - en zet u nu schrap - het is gekrompen!!!!!! Dit wil zeggen dat het een gevolg was van de operatie. Zwelling, bloedresten,...
Binnen 3 maand op controle en binnen 6 maand terug onder de scanner.
Amai, zo'n goed nieuws, dit had ik niet durven hopen, was dit het nu waar we (bijna) 3 maand nerveus voor waren, onszelf niet waren,...? Voor niets :-)
Fieuw.... plotsklaps (vree woord zenne: probeer het maar eens uit te spreken!) is alles voorbij - mijn nervositeit en zenuwen maken plaats voor hoofdpijn (is het wel echt?) en zin om een toerke te gaan lopen...
Het wordt een mooie vakantie!!!
Lieve knuffel met een smakkende kus en een pakkend traantje,
Jullie Lena
Xxx
|
