Terug aan land. Terug een stabiele horizon. En een horizontale slaapbeleving.
En terug in de **** bewoonde wereld. 
En dan ben je in die bewoonde wereld, dat dorp in het gure winderige Patagonië en kom je de eerste uren
vooral die mensen tegen met wie je de voorbije vier dagen op de boot hebt geleefd: in de wachtrij aan de bankautomaat,
in het internetcafé, in het hamburgerrestaurant... Gossy man! (oeps. hier
val ik even door de mand. ik heb die bootdagen doorgebracht met een Hollandse jongedeerne).   
Iedere week, op donderdagavond, wordt het dorp overspoeld door een nieuwe lichting `backpackers´.
Dan voel ik mij ineens één van die 210 andere Europeanen...strontsnobgevoel.

Maar de boottrip was hoe dan ook het geld en het toerismekantje waard. Ik heb gezien wat ik wóu zien.
Ik zag geleidelijk aan, verspreid over vier dagen, het landschap robuuster worden. En het klimaat guurder.
Maar zo onbeschrijflijk adembenemend.
Die combinatie van water, ruige rotsbergen in alle vormen en soorten, sneeuw en ijs...dáár deed ik voor.
Ik zag springende vissen, ijsvogels, zeeleeuwen, één walvis, zeezieke mensen, gletsjers, en roodblauw gekleurde bergen
als de zon erachter verdween. Waw. 
(Voor de atlasbezitters: de trip die ik deed vertrok in Puerto Montt, aan het eind van de Panamerikaanse snelwel, en voer
doorheen de eilandjes en fjorden langs de westelijke flank van Zuid-Amerika, een stukje door de Stille Oceaan, dan weer
'landinwaarts' door de smalle kanaaltjes zo tot in Puerto Natales, op zo'n 350 km van het zuidelijkste tipje...nog 1 keer België.)

En nu dus in het hart van Patagonië. Gedaan met de goedweershow. België kan met haar 7 graden bijna tippen aan de weers-
omstandigheid hier te Puerto Natales. Maar dat deert mijn kloeke zelve niet. Ik krijg voor het verlies aan graadjes wel wat in de plaats.

De gelukkige groeten!


 

04-01-2008, 15:57 geschreven door Filipvdm