Vandaag een tocht van 28 km ipv 25,4 naar Fonsagrada.
Het stijgt en daalt zoals gewoonlijk...
Het is heel warm vandaag, 33 graden.Gelukkig kunnen we deels door de bossen stappen.
De andere stukken zijn via de weg en er is niets van schaduw, het lijken de Spaanse 'Landes' wel
Zoals gewoonlijk stijgen we weer tot bij de windmolens. (zie foto's)
Aangekomen in Fonsagrada, begeven we ons naar het Pension-Restaurant, die we gereserveerd hadden want hier was er geen Albergue.
Het is er mooi en netjes. Hier eten we ook een pelgrimmenu, die we iets vroeger konden nuttigen daar de dame vroeger wou koken voor ons.
s'Avonds krijgen we een prachtige zonsondergang. (zie foto)
28km au lieu de 25.4km.pour se rendre à Fonsagrada On monte, on descend ,on monte, on descend par la forêt, par la route, il fait chaud 33° On se rends jusqu'aux éoliennes, c'est épouventablement long.Ce sont les Landes Espagnoles!!! On monte encore un peu pour changer et enfin arriver au village de Fonsagrada. On arrive à notre pension que l'on avait réservée car pas de gîte pélerin au alentour!
Deze ochtend vertrokken na ontbijt vol goede moed, na de tocht van gisteren, met toch wat angsten daar we een afdaling van 7 km te doen hebben.
Ondanks alles, werd het een mooie, aangename tocht zonder veel valkuilen naar Grandas de Salime.
Eerst wat stijgen en dan dalen met mooie zichten, bergen en het meer, waar een verhaal aanhangt van een duivel die, beneveld van drank in het water is gesukkeld en met veel moeite terug aan wal geraakte, riep "salime,salime" wat "haal me hieruit, haal me hieruit" betekend. De dorpbewoners hebben hem terug in het water geduwd maar de naam behouden om hun overwinning van het kwaad te herdenken.
Een tocht van 23,2 km met een laatste stuk met veel zig-zag's.
Aangekomen in Grandas was er nog plaats in de albergue. Na een douche en onze dagelijkse handwas naar het centrum vertrokken waar we de mis, natuurlijk in het Spaans, hebben gevolgd.
's Avonds in een lokaal restaurant een stoofpotje van everzwijn gegeten, super lekker mmmmmmmmmmmmmmm
23.2km pour Grandas de Salime En route par la montagne, ça monte ,ça monte à travers le village et on passe par un troupeau de vaches. Pour ensuite amorcer une descente de 17km. à travers la forêt, il fait bon ce matin 20°. .On aperçoit le barrage de Salime et le très beau lac au couleur émeraude qui fait rêver! . Quand on arrive au barrage ,on a l'impression de traverser un village fantôme, les maisons sont désertes et abandonnées.Nous arrêtons au seul restaurant du coin en haut de la falaise après une montée sous un soleil de plomb. Quelle calor! On poursuit notre route pour enfin arriver à notre village Grandas de Salime. On assiste à une messe en Espagnole évidemment! C'est à l'église Collégiale San Salvador. Nous finissons la journée par un délicieux ragoût de sanglier! Un peu de légende sur l'origine du nom de Salime: On dit que le vieux pont sur le rio(l'ouvrage englouti par le barrage) a été baptisé par le diable.Un jour,pris de boisson,le démon tomba à l'eau. Avec beaucoup d'efforts, il s'efforcait d'atteindre la rive en criant:"Salime,Salime"( c'est-à-dire : sortez-moi,sortz-moi,en asturien.)Les villageois accourrent,le rejetèrent à l'eau,mais conservèrent le nom de Salime pour le pont et leur village, et commémorer ainsi leur victoire sur le malin.
Na een goede nachtrust en een "light" ontbijt, vertrokken voor een kleine tocht van 17 km.
Kort maar we stijgen vandaag naar een altitude van 1146 m, het hoogste punt van de Camino Primitieve.
Het is klimmen, klimmen en klimmen in de bossen met vele riviertjes en veeeeeeeeeeeeeeeeeel rotsen!
De wheelie wordt een 10-tal km gedragen.
Tot daar gaat alles goed maar na het stijgen moeten we natuurlijk dalen.
Dit wordt een heuse opdracht...amai, het was net een zwarte skipiste vol met witte keien.
Jasmine, Marc en ikzelf zijn meerdere malen gevallen.
Na die eerstse afdaling waren we aan het overwegen of we de weg zouden nemen of verder de waaghalzen zouden uithangen.
Via de weg zou het dubbel zo ver zijn.
Alweer kwam een geschenk uit de hemel... een man stopte met zijn wagen en wou ons meenemen tot Berducedo, het dorp waar we moesten zijn, ongeveer 4 a 5 km verderop.
Jasmine, Timothy en ikzelf hebben dit aanbod aanvaard.
Marc is met de wheelie via de weg naar beneden afgekomen.
aangekomen waren er in de Albergue maar 3 plaatsen meer en het was er super klein dus zijn we naar de privé albergue gegaan.
Veel beter,ruimer en netjes.
Na 2 uur is ook Marc aangekomen, nat bezweet want het was toch alweer 28 graden vandaag.
En route pour Berducedo, une étape de 17km. Une journée chaude 28 °, on soulève le wheelie pendant 11km.Ca monte et ça monte, en flan de montagne, pas le moindre coin d'ombre. Pour arriver enfin au sommet du col le plus élevé de la primitivo 1,146km d'altittude. Ouf!!!! . Maintenant il faut redescendre , c'est assez dangereux ,Marc a glissé deux fois dans les cailloux , Chantal une fois, on arrive à la route nationale et on est entrain de se demander si on continue par les petits chemins où par la route ,quand soudain un ange nous embarque Chantal , Timothy et moi jusqu'à destination. Malheureusement , Marc a du continuer avec le wheelie. Il est arrivé 2heures plûtard fatigué et brunit par le soleil . Le bitume ça chauffe!!!!:oops
Une chance que Chantal et moi sommes arrivées plutôt car il n'y aurait eu plus de place pour se loger ! Quelle journée!!!!!!!
Deze ochtend vertrokken in de volle zon voor een tocht van 31,6 km en dit na een korte nachtrust. Door het lokale feest, was het de hele nacht komen en gaan in de albergue. Er werd geen rekening gehouden met de 'huisregels'. Om 4 uur zijn de 'laatsten' binnengestruikeld, letterlijk met bijhorend kabaal, gelach en geur! Mooi uitzichten, we stappen via de bossen, we zien koeien, paarden. Het weer is warm en het is nog ochtend. Timothy heeft de tocht volledig gestapt. We hebben een stop gemaakt in een cafee-winkel waar we iets gedronken hebben en iets verder was er weer een lokale winkel die er eigenaardig uitzag en waarvan de eigenaar er opstond dat we binnen een kijkje gingen nemen. (zie foto). Wat is de tijd hier blijven stille staan...De man vertelde ons ook dat we een trap op moesten van een 10tal treden, en wat voor één!!! ( zie foto) Stopplaats voor de nacht is Pola de Allande, waar we in het hotel Allandesa verbleven om ons van de emoties te ontdoen.
Une longue journée de 31.6km pour rejoindre Pola de Allande Vue magnifique de Tineo à notre départ, on passe par la forêt, biensûr ça monte mais c'est agréable par la montagne, on rencontre des vaches, chevaux, il fait déjà chaud et il n'est que 9h.du matin. On arrête au bar restaurant à Campiello le midi. Timothy à marcher les 31km, il est incroyable!!! On s'est rafraichi en cours de route dans un magasin assez original , le propiétaire nous a indiqué le chemin , je crois bien que notre heure était arrivée! Je ne sais pas comment on a réusssi à monter cet escalier , c'était de la folie avec le wheelie. Pour se remettre de nos émotions , on est aller passer la nuit à l'hotêl Allandesa! olé! de Pola de Allande.
Vertrokken voor een tocht van normaal 18,9 km die er om één of andere reden 24,6 geworden zijn. De eerste 5 km was klimmen met veel rotsen, alhoewel we erger verwacht hadden... Gewenning? Vandaag heeft Marc een accidentje gehad, de centuur van de wheelie is stukgeschoten. De armspieren zullen getraind worden. Daarna was het ploeteren in het bos, vol modder,stenen en insecten. 's Middags eventjes gestopt in La Espina om te eten in een lokaal winkeltje, waar de schapenherder zijn diertjes naar de weide bracht. (zie foto) Daar er enkele kilometers bijgekomen zijn, aangekomen in Tineo om 17u waar er (alweer) feest, een soort van countryfeest, was.
En route pour Tinéo, un pacours de 17.9 qui s'est transformé en 24.6km, allez savoir pouquoi?
Ca monte à travers bois et ça monte, on soulève le wheelie quand il y a de grosses pierres. Et pas de chance la ceinture du carosse ,nous a lâchée, Marc se fera un peu plus de muscles. On est arrêté à La Espina , pour prendre un peu de force et en route par la forêt , il y a beaucoup de boue. Enfin , on aperçoit un terrain de football et nous voici à destination. Il y a un monde fou car c'est la fête locale à Tinéo
Een tocht van 23km naar Salas, een mooi primitief dorpje. Om er te geraken stappen we via kleine dorpjes in de bergen, dus is het weer een dagje van stijgen maar het valt reuze goed mee. Het weer is ons ook goedgezind en de zon is van de partij. Onderweg komen we een dame met haar ezel tegen die het hooi binnenbrengt. (zie foto.) Rond de middag stoppen we in een cafeetje waar we enkel iets kunnen drinken dus spreken we ons noodrantsoen aan, chocolade, broodje en smeerkaasje...mmm, toch lekker hoor. We vertrekken terug en stappen via de bossen waar soms grote stenen aanwezig zijn. We steken zelfs een riviertje over. (zie foto). Onderweg komen we aan in een klooster die voor éénmaal open is en waar er een processie aan de gang was. Blijkbaar vieren ze hier in Spanje allerlei naamfeesten. Aangekomen in Salas vinden we de privé auberge waar we vriendelijk onthaalt worden. De eigenaars brengen ons naar een kamer waar 2 stapelbedden staan. We eten er samen met hen een lekkere menu, tonijnsoep en pasta met spekjes. Timothy vond het super lekker en leuk want ze hadden ook een zoontje van ongeveer 3 jaar waar hij fijn mee kon spelen. Moe maar voldaan kruipen we onder de wol.
EN route pour Salas , 23km.on monte et monte mais c'est faisable et il fait beau.Le midi, il fait très chaud et on arrête à Cornellana, il n'y a rien à manger. Heureusement qu'il nous restait un peu de pains et du fromage et du chocolat. Ce n'était pas beaucoup mais c'était mieux que rien. On continue par la forêt, il ya des cailloux , on passe de petits villages et on traverse un ruisseau .On assiste à la célébration de Marie au monastère del Salvator .On arrive à Sallas , on traverse la rue de l'église ,on passe la porte du Palacio Valdès et on arrive à l'albergue privé , on y est reçu comme des rois, machine à laver ,sècheuse .On a mangé avec les propriétaires de l'auberge et leur fils., soupe au thon et macaroni au fromage!
Vandaag op weg naar Grado, een tocht van 27,5 km. Vandaag was het weer warm, 30 graden. We stappen via mooie wegen, velden en bergen. Onderweg moeten we voorrang verlenen aan ander verkeer, een Spaanse koe versperd onze weg en er zit niets anders op dan geduld te hebben en te wachten tot ze zelf ook verder wil stappen want onze wegel is smal en de koe heeft toch wel grote hoorns... (zie foto) Aangekomen in Grado verteld het toeristenbureau ons dat er maar 1 hotel meer actief is, de andere 2 hebben de boeken neergelegd. Gelukkig is er nog plaats. We logeren in hotel, Autobar, in een kamer met 2 stapelbedden en eten er ter plaatste de dagmenu. (Andere keuze was er niet, wat Timothy niet zo leuk vond.)
En route pour Grado, 27.5km sous un soleil de 30degré Belle promenade à travers champs et montagnes. On a rencontré une vache espagnole , avec de grosses cornes ,elle nous a barré la route!!! Impossible de passer,on a dû attendre que celle--ci veuille bien s'en aller! Après quelques minutes , elle partie d'elle-même,ouf!! Après avoir traversé la voie ferrée ,on arrive à Grado . Assoiffé et affamé, on boit dans le premier café sur le chemin et en route pour trouver un endroit pour dormir, finalement l'office du tourisme nous indique le seul hôtel disponible Auto-Bar. On y dormi dans des lits superposés ,et on a mangé un menu pèlerin. On a reçu des draps et serviettes pour se laver !
Een tocht van 29,5 km naar Oviedo. Terug naar een grote stad...en het is geen zondag... maar wel al laat dus niet veel tijd om alles te bezichtigen. We stapten via bruggen onder en boven de snelweg, treinsporen en romaanse bruggetjes. Er is vandaag nog veel mist maar de regen blijft uit. Aangekomen bezoeken we de mooie kathedraal waar het St Jacobsbeeld zelfs 2 maal aanwezig is. We overnachten in een grote pelgrim-auberge (die moeilijk te vinden is) maar krijgen een kleine kamer voor ons 4 met zelf een eigen toilet en douche en dit voor 5 euro. We gaan onze was eens gaan wassen in een wasserette en terwijl we die luxe hebben gaan we ondertussen eten rechtover de wasserette.
En route pour Oviedo , une étape de 29.5km. Il y encore un peu de brouillard ce matin mais pas de pluie. Le parcours n'est pas très côteux,et on passe sous l'autoroute,sur l'autoroute,sur le pont romain, les voies férées, chemins en banlieu d'Oviedo.On est content de voir la cathédrale, qui est magnifique!!! On y retrouve deux statuts de St-Jacques, je touche les pieds de celui en pierre. on demande son chemin pour l'auberge pèlerin ,on y arrive enfin .On reçoit une chambre à 4lits avec douche dans la chambre On a été faire notre lavage dans une buanderie et manger tout près à la cafétéria de Milan .C'était bon
Deze ochtend redelijk laat vertrokken voor een tocht van 18,3 km naar La Vega De Sariedo. Sinds deze morgen is de regen van de partij... Eens de stad uit is het klimmen, klimmen, klimmen en nog eens klimmen... We komen op de splitsing van de Camino del Norte en de Camino Primitivo. We klimmen nog steeds en klimmen zelfs tot boven de wolken!!! Om 15u aangekomen in La Vega De Sariedo, beslissen we om te stoppen door de regen. (We gingen eerst doorstappen tot Pola de Sierro waar een nieuwe pelgrim gite was). Hier is het ook goed, we krijgen een kamer voor ons 4 enner is een goede, warme douche.
En route pour Vega de Sariero , une étape de 18.3km.IL y a une petite pluie ce jour . On monte et un peu plus loin on arrive à un croisement où l'on quitte la côte pour la primtive direction Oviedo. On monte , monte monte jusqu'au ciel dans un brouillard, c'est presque irréel. On ne voit ni ciel ni terre. Il y a un petite pluie mais ce n'est pas froid .On est quand même trempé c'est pourquoi ,on arrète à Vega de Sariero pour la nuit. On loge à l'auberge pèlerin. C'est bien, on a une chambre pour nous 4., et la douche est bien chaude.
Vandaag een toch van 32 km naar Sebrayo, maar verder getrokken naar Priesca wat dan toch uiteindelijk Villaviciosa geworden is... Onderweg voor de laatste keer genoten van de zee in La Isla, want vanaf nu gaan we weer landinwaarts... -) Camino Primitiva... Benieuwd wat dat gaat geven. Marc en Jasmine hebben de wheelie weer meerdere malen moeten dragen door de rotsachtige wegen.. Timothy heeft de hele dag super flink meegestapt. Aangekomen in Priesca een dame, Clara, de weg gevraagd naar het hotel maar deze was volzet.. We wilden onze tocht verder zetten naar Sebrayo maar de dame stelde ons voor om toch nog wat verder door te gaan daar het zondag is en het een heel klein dorpje is met weinig mogelijkheden. ze heeft koffie gezet en ons daarna richting Villavicoisa gebracht. Een auberge was er niet, dus werd het een hotel net naast een 'nieuwe' kerk waar Clara ons over vertelde dat we die moesten gaan bezoeken. Tot onze verbazing was het St Clara-dag en er was een processie aan de gang.(zie foto) Toeval of niet? Bij de traditie hoorde ook dat er een soort krentenkoeken uitgedeeld werden. Daarna zijn we gaan eten, een pelgrim menu voor 8 euro voor voorgerecht, hoofdgerecht, dessert water, wijn en brood. We hebben ook van de lokale cider geproefd maar deze vond ik persoonlijk niet zo lekker. Vandaag hebben we dus 26,5 km gestapt.
Une autre étape, en route pour 26.5km vers Priesca. On monte et on descend , on arrête près de la mer pour le midi, on soulève le wheelie de temps en temps car il y a beaucoup de pierres. Timothy marche comme un grand presque tout le parcours! Arrivé à Priesca, on demande où se trouve l'hôtel mais celui-ci est complet. Une gentille dame Clara nous offre un café et thé glacée, on rencontre son fils Adriens et notre ange du jour ,nous apporte à Villaciosia.On se trouve à l'hôtel El Marquise. L'hôtel se trouve près d'une église où l'on participe à la bénédiction de Sainte Clara , on reçoit de petit pains,et on peut donner la main aux soeurs qui pour l'occasion peuvent nous saluer.
Vandaag een langere tocht van bijna 30 km naar Ribadesella, een stadje aan de kust. Veel gestapt langs de kust en ook wat via de bergen. We zijn zelfs een dorpje tegengekomen waar er nog een marktje aanwezig was. Meestal komen we te laat toe... Jasmine en ik hebben er een trui gekocht want de avonden beginnen toch wat af te koelen. We moesten toch een excuus vinden hé.. Onderweg moesten we over een Romaanse brug die goed bewaard is gebleven.. (zie foto) Aangekomen op bestemming, weekend zijn en aan de kust gelegen waren alle logeerplaatsen alweer bezet. Er zat niets anders op dan naar de auberge 5 km verderop te gaan. Eerst eten we een snelle hap, Hamburger met frietjes, alvorens verder te trekken want daar is er niets aanwezig... Aangekomen in San Esteban waar de auberge was vertelde de verantwoordelijke dat alles volzet was.Wat nu gedaan??? Het was ondertussen al 20u30. Even later wou ze toch onze documenten en mochten we op een matras op de grond slapen. Snel een douche genomen en onder de wol gekropen maar weinig geslapen door de vele snurkers en het voortdurend opstaan van sommigen.
Une autre journée très longue presque 30km vers Ribadesella, on passe le long de la mer, en montagne aussi, on a de très belles vues. On arrive dans un village où il y a un marcher, chantal et moi , on s'achète un petit gilet car le soir il commence à faire froid. En cours de route ,on traverse sur un pont romain en bon état. On arrive à Ribadesella mais tout est complet , on est obligé de se rendre à 5km plus loin . Comme il est tard ,on mange vite un hamburger et frites. et en route pour San Esteban. En arrivant à l'auberge, on nous dit que tout est complet , on ne sait plus quoi faire , il est 20:30 alors la dame nous a trouvé des matelas où on s'installe pour la nuit.
Vandaag gestapt van Unquera naar Llanes, een tocht van 27 km. Het was een lange dag. langs een mooi, klein dorpje, Colombres gewandeld waar een mooie pelgrimauberge aanwezig was. We proberen de kustweg te vinden maar toch stappen we via de GR waardoor er precies geen einde aan de tocht kwam. We stappen ook over een brug die niet zo stevig is blijkbaar want er mogen maar max 20 personen over... De kust zagen we wel maar we stappen via de hoge heuvels, berg op en bergaf... We komen aan op bestemming om 19u30. Het is laat en alle auberges zitten vol en de jeugdherberg wil ons niet te slapen leggen als we geen lidkaart kopen. Uiteindelijk vinden we op 2 verschillende plaatsen een hotel met elk nog 1 kamer dus splitsen we ons op...
aujourd'hui une étape de 27 km, départ pour Llanes. On passe par Colombres, un beau petit village avec une belle auberge pèlerin. On essaie de retrouver notre chemin côtier, on marche en suivant le GR. Le trajet est long , ça n'avance pas. Nous arrivons à destination vers 19.30. IL est très tard et les auberges sont complètes , pour finir on est obligé de se séparer ,on va dormir dans un hôtel 2étoiles et oui le luxe pour faire changement, ça fait du bien.
Na het ontbijt en onze rugzakken een stuk lichter, afscheid genomen van Bart, die ons vandaag verlaat en terug huiswaarts keert. snif snif...
Een tocht naar Comillas van 22,1 km en.... het regent....
Aangekomen in de auberge, was alles volzet. Dit is de eerste keer dat we dit meemaken dus op zoek naar een hotelletje, B&B achtig iets.
Daar een kamer voor 3 personen gekregen en zelf gaan slapen in een andere 3 persoonskamer bij andere Belgische pelgrims, waar nog een bed vrij was.'s avonds lekker gegeten in een restaurantje.
Après déjeuner,on a dit aurevoir à Bart,
Notre sac est de retour mais on l'a un peu allègé
En route pour 22.1km. Il pleut un peu, je sort ma veste mais ce ne fut pas pour longtemps.
Arrivée à Comillas, belle ville magnifique église, on se rend à l'auberge pèlerin mais pas de chance , c'est complet. On trouve près de là un B&B avec une chambre à 3lits.
Vertrokken voor een tocht van 18,6 km die normaal 16,7 km zouden zijn geweest...
Eerst een trein voor 1 halte moeten nemen omdat het anders een tocht van meer dan 35 km zou zijn en alle (moderne) pelgrims anno 2013 doen dat en gelukkig waren we niet alleen op het perron of we waren de verkeerde richting uit...
Mooie route via kleine wegen en mooie uitzichten, allee in de ochtend.
Door een spanjaard op de verkeerde weg gezet, wat regelmatig wel eens gebeurd, waardoor onze tocht met 2 km werd verlengd.
In de namiddag een industriezone moeten doorstappen die onze gezonde longen goed verpest hebben...
Eens aangekomen leek het een middeleeuws stadje te zijn en moesten we effe bekomen van het massa volk.
Het hele dorp, Santillana del mar, is heel toeristisch en bestaat vooral uit hotels, restaurants en winkels.
Fotos volgen later
Aujourd´hui, on devait faire 16.7km. mais à cause d'un motard espagnol se fut 18.6km.
Pour commencer la route , on a pris le train de Boo de Pielagos à Mogro, ce n'est qu'un arrêt. Heureusement que ce train existe sinon , on était parti pour 35km. On a failli se retrouver de nouveau à Santander, on était du mauvais côté, de gentils pèlerins nous ont indiqué le chemin.
On a passé par de petits villages avec de belles vues sur la mer et la montagne.Parcontre en après -midi , ce fut l'enfer, de la pollution à cause de l'usine
Nos poumons en n'ont pris un coup
Après une petite montée en côte , on arrive dans une village médiévale magnifique, mais quel choc de voir toute la foule de visiteurs
On a visité toutes les petites boutiques de Santilla del Mar
.
 "Shocked"){kind=icon}
 "Laughing"){kind=icon}
 "Wink"){kind=icon}
 "Razz"){kind=icon}
 "Confused"){kind=icon}
 "Sad"){kind=icon}
.On est quand même trempé c'est pourquoi ,on arrète à Vega de Sariero pour la nuit. On loge à l'auberge pèlerin. C'est bien, on a une chambre pour nous 4., et la douche est bien chaude. 
 "Very Happy"){kind=icon}
, il est 20:30 alors la dame nous a trouvé des matelas où on s'installe pour la nuit.
 "Evil or Very Mad"){kind=icon}
Le trajet est long , ça n'avance pas. Nous arrivons à destination vers 19.30. IL est très tard et les auberges sont complètes , pour finir on est obligé de se séparer ,on va dormir dans un hôtel 2étoiles et oui le luxe pour faire changement, ça fait du bien.
!
