Deze ochtend vertrokken na een mooi ontbijtbuffet richting Astorga. Het is wat frisser vandaag, 29 graden met wat bewolking ⛅.
Na gisteren waar we heel veel langs de weg moesten stappen was het vandaag een heerlijke tocht via mooie dorpjes. Na 6 km kwamen we in Hospital de Orbigo. Een mooi dorpje waar nog ridderspelen nagebootst worden. Jammergenoeg niet op moment dat wij er waren. Het dorpje straalt de middeleeuwse sfeer uit en ligt langs een mooi riviertje. Beetje verder, nog een klein dorpje, waar een man zijn huis openzet voor pelgrims en gratis watermeloen 🍉 en koekjes 🍪 uitdeelt. Timothy kreeg een mooie schelp. Vele pelgrims zijn ons hier al voorgeweest, zijn huis hangt vol met souvenirs. Wij terug verder. Na een goede staptocht via wandelwegen met keien kwamen we bij een alternatieve stop. Een dame hield een soort rustplaats open met hangmatten, kussens, enz en waar we allerlei lekkers gratis aangeboden kregen zoals fruit, granen, drinken... Zalige plek om effe te rusten. Vooral, het was maar een zestal kms meer naar onze stopplaats. Aangekomen in onze albergue municipal kregen we een eigen kamer. Zalig...
Na onze nacht in het spa hotel, waar we wouden gebruik maken van de spa-faciliteiten en de massage, die niet kon doorgaan omdat alles al volboekt was. 😭😭😭, na een ontbijt vertrokken richting San Martín del Camino. Bart heeft nog een dagje rust genomen en is met de bus vertrokken om zijn benen nog wat te laten rusten. Daar we pas na 8u zijn kunnen vertrekken hebben we, Timothy en ik wat tempo erin gestoken. We hebben aan een tempo van 5,8 km per uur gestapt. De weg was licht variërend van landwegen tot lange stukken langs de grote baan.Op een 6tal kms van de albergue ontmoeten we een Engelsman die we al enkele keren gekruist hadden en we raakten aan de praat. Hij maakte een engel uit strohalmen en gaf het mij als bescherming. Wat leuk om zo'n mensen op de camino te ontmoeten.
In het boek stond ook dat onze albergue een zwembad heeft. Jammergenoeg zijn ze pas sinds vandaag open en moet het zwembad nog gesloten blijven. Weer pech... Na ons douche een powernepje gedaan en 's avond kregen we onze pelgrimmenu. Mixte salade met Paella en dessert. Snel onder de wol want morgen weer een lange dag.
Na een fijn ontbijt in de albergue Gaia, een aanrader, vertrokken richting de grote stad Léon. Een kleine tocht van 20 km. We willen vroeg aankomen daar we een kamer geboekt hebben in een spa hotel. 😁 En Bart heeft vandaag een dagje rust genomen voor zijn beentjes. Het was een veel leukere route dan gisteren. Langs, beekjes en rivier, stukje door bos. Heel snel zagen we de stad Léon. Nu nog ons hotel vinden. Gelukkig ligt ze in het centrum van de stad, naast de kathedraal. Een fijne douche, onze was in een wasserette gaan doen en nu de stad gaan verkennen.
Na een fijn ontbijt in de albergue Gaia, een aanrader, vertrokken richting de grote stad Léon. Een kleine tocht van 20 km. We willen vroeg aankomen daar we een kamer geboekt hebben in een spa hotel. 😁 En Bart heeft vandaag een dagje rust genomen voor zijn beentjes. Het was een veel leukere route dan gisteren. Langs, beekjes en rivier, stukje door bos. Heel snel zagen we de stad Léon. Nu nog ons hotel vinden. Gelukkig ligt ze in het centrum van de stad, naast de kathedraal. Een fijne douche, onze was in een wasserette gaan doen en nu de stad gaan verkennen.
Dag 17, van Terradillos de los Templarios naar Bercianos del Real Camino
Na een goed nachtrust terug vroeg uit de veren.
Ontbijt genomen voeten en blaren ingepakt en op stap. Bart heeft wat last van de spieren in zijn scheenbeen. Vandaag een tocht tussen velden van kerk naar kerk en koppel en kerk. Een ommetje gemaakt in Sahahun om onze "halve" Compostela te krijgen. 🤣
Daarna terug vertrokken richting albergue. Nog één stop gemaakt om iets te drinken en weer weg. Laatste stuk was gewoon langs de weg onder de brandende zon. Uiteindelijk na veel puffen en zweten aangekomen. Het was teijd voor Bart zijn been. Wauw, wat een luxe, eigen kamer met opgemaakte bedden , eigen badkamer met shampoo en zeepjes. Dat wordt genieten. Enig minpuntje, we moeten een handwas doen. Hier is geen wasmachine. Morgen een nog langere dag.
Dag 16, van Carrión de los Condes naar Terradillos de los Templarios
Dez ochtend, vertrokken in de donker. We konden geen licht aansteken daar we met meerderen samen sliepen op een grote zaal. Gelukkig de eerste keer want heeft een raar gevoel om zo te vertrekken. Bart had steeds het gevoel om iets vergeten te hebben. Uiteindelijk had Timothy zijn mondmasker vergeten wat we ontdekten bij het binnengaan van een bar om te ontbijten. Gelukkig was het maar 500 m verder.
De bakker was nog niet geweest dus beperken ons tot koffie en fruitsap. Toen de bakker brood leverde nam Timothy een broodje hesp maar deze was te hard. 😢
Normaal zou er 17 km lang niks zijn. Gelukkig vertelden ons internationale groep dat er na 9 km een food truck staat. En ja.... Ze hadden gelijk en... Hij was open. Zij zaten er zelfs al te pauzeren. De rest van de dag is Timothy met hen mee gaan stappen. De route was monotoon maar door de lage temperatuur, 30 graden 🤭en een fijn windje was het fijn stappen. Aangekomen in de albergue onze 3 persoons slaapkamer. Lekker pelgrimmenu. Voorgerecht pasta met kaas, hesp, tonijn, sla en wortel, hoofdgerecht was vlees met saus, een lekker soort stoofpotje en fruit als dessert. Heeft gesmaakt njamnjam.
Daarna nog een koffie ☕ en gaan slapen.
Morgen geven ze weer warmer weer en tocht is iets langer. Doeiii
N'a een woelige nacht, onze kamergenote is om 4u30 vertrokken... Op stap voor een kleine tocht van 20 km. In het dorp kwamen we verschillende mensen tegen die we al enkele keren gekruist hadden en we hebben dan ook samen met hen ontbeten want we zouden blijkbaar ok vandaag niet zoveel mogelijkheden hebben om iets te nuttigen. We zijn vertrokken, samen met een Duitse dame, Brigitte, die na een paar kms koos voor een variante te stappen. We hadden keuze tussen 2 routes, de ene langs de weg iets korter, de andere langs een bos en waterpartij. Timothy koos voor de kortste. We stapten dus van dorpje naar dorpje (waar alles dicht was of er totaal niks was). In één dorpje was er een hotel met zwembad open waar we geen toeristen of pelgrimers gezien hebben maar we hebben er wel iets kunnen drinken. Timothy wou er blijven om te zwemmen. 🏊
Een paar uur later kwamen we aan in ons dorp waar we volgens onze vorige verblijfplaats naar de albergue Santa Clara moesten. Daar aangekomen was alles zogezegd volzet behalve privé kamers waar we 25€ per persoon moesten wat we veel vonden. Vooral de manier waarop we onthaald werden. Wij dus weer weg naar waar we eerst wouden gaan, Santa Maria. Daar wachtte de kloosterzuster ons op. Wat een verschil!!! Na ons dagelijks ritueel wat boodschappen gedaan. Wat was het warm, 38°.
S avonds enkele jongeren ontmoet, een Zwitser, Nico, een Duitser Alex en een Spanjaard, Carlos. Samen met hen iets gaan eten en een kaartspel gespeeld. Voor we het wisten was het 21u45 en we moesten binnenzijn om 22u. Het was dus rennen...
