Na een goede nachtrust en een "light" ontbijt, vertrokken voor een kleine tocht van 17 km.
Kort maar we stijgen vandaag naar een altitude van 1146 m, het hoogste punt van de Camino Primitieve.
Het is klimmen, klimmen en klimmen in de bossen met vele riviertjes en veeeeeeeeeeeeeeeeeel rotsen!
De wheelie wordt een 10-tal km gedragen.
Tot daar gaat alles goed maar na het stijgen moeten we natuurlijk dalen.
Dit wordt een heuse opdracht...amai, het was net een zwarte skipiste vol met witte keien.
Jasmine, Marc en ikzelf zijn meerdere malen gevallen.
Na die eerstse afdaling waren we aan het overwegen of we de weg zouden nemen of verder de waaghalzen zouden uithangen.
Via de weg zou het dubbel zo ver zijn.
Alweer kwam een geschenk uit de hemel... een man stopte met zijn wagen en wou ons meenemen tot Berducedo, het dorp waar we moesten zijn, ongeveer 4 a 5 km verderop.
Jasmine, Timothy en ikzelf hebben dit aanbod aanvaard.
Marc is met de wheelie via de weg naar beneden afgekomen.
aangekomen waren er in de Albergue maar 3 plaatsen meer en het was er super klein dus zijn we naar de privé albergue gegaan.
Veel beter,ruimer en netjes.
Na 2 uur is ook Marc aangekomen, nat bezweet want het was toch alweer 28 graden vandaag.
En route pour Berducedo, une étape de 17km. Une journée chaude 28 °, on soulève le wheelie pendant 11km.Ca monte et ça monte, en flan de montagne, pas le moindre coin d'ombre. Pour arriver enfin au sommet du col le plus élevé de la primitivo 1,146km d'altittude. Ouf!!!! . Maintenant il faut redescendre , c'est assez dangereux ,Marc a glissé deux fois dans les cailloux , Chantal une fois, on arrive à la route nationale et on est entrain de se demander si on continue par les petits chemins où par la route ,quand soudain un ange nous embarque Chantal , Timothy et moi jusqu'à destination. Malheureusement , Marc a du continuer avec le wheelie. Il est arrivé 2heures plûtard fatigué et brunit par le soleil . Le bitume ça chauffe!!!!:oops
Une chance que Chantal et moi sommes arrivées plutôt car il n'y aurait eu plus de place pour se loger ! Quelle journée!!!!!!!
Deze ochtend vertrokken in de volle zon voor een tocht van 31,6 km en dit na een korte nachtrust. Door het lokale feest, was het de hele nacht komen en gaan in de albergue. Er werd geen rekening gehouden met de 'huisregels'. Om 4 uur zijn de 'laatsten' binnengestruikeld, letterlijk met bijhorend kabaal, gelach en geur! Mooi uitzichten, we stappen via de bossen, we zien koeien, paarden. Het weer is warm en het is nog ochtend. Timothy heeft de tocht volledig gestapt. We hebben een stop gemaakt in een cafee-winkel waar we iets gedronken hebben en iets verder was er weer een lokale winkel die er eigenaardig uitzag en waarvan de eigenaar er opstond dat we binnen een kijkje gingen nemen. (zie foto). Wat is de tijd hier blijven stille staan...De man vertelde ons ook dat we een trap op moesten van een 10tal treden, en wat voor één!!! ( zie foto) Stopplaats voor de nacht is Pola de Allande, waar we in het hotel Allandesa verbleven om ons van de emoties te ontdoen.
Une longue journée de 31.6km pour rejoindre Pola de Allande Vue magnifique de Tineo à notre départ, on passe par la forêt, biensûr ça monte mais c'est agréable par la montagne, on rencontre des vaches, chevaux, il fait déjà chaud et il n'est que 9h.du matin. On arrête au bar restaurant à Campiello le midi. Timothy à marcher les 31km, il est incroyable!!! On s'est rafraichi en cours de route dans un magasin assez original , le propiétaire nous a indiqué le chemin , je crois bien que notre heure était arrivée! Je ne sais pas comment on a réusssi à monter cet escalier , c'était de la folie avec le wheelie. Pour se remettre de nos émotions , on est aller passer la nuit à l'hotêl Allandesa! olé! de Pola de Allande.
Vertrokken voor een tocht van normaal 18,9 km die er om één of andere reden 24,6 geworden zijn. De eerste 5 km was klimmen met veel rotsen, alhoewel we erger verwacht hadden... Gewenning? Vandaag heeft Marc een accidentje gehad, de centuur van de wheelie is stukgeschoten. De armspieren zullen getraind worden. Daarna was het ploeteren in het bos, vol modder,stenen en insecten. 's Middags eventjes gestopt in La Espina om te eten in een lokaal winkeltje, waar de schapenherder zijn diertjes naar de weide bracht. (zie foto) Daar er enkele kilometers bijgekomen zijn, aangekomen in Tineo om 17u waar er (alweer) feest, een soort van countryfeest, was.
En route pour Tinéo, un pacours de 17.9 qui s'est transformé en 24.6km, allez savoir pouquoi?
Ca monte à travers bois et ça monte, on soulève le wheelie quand il y a de grosses pierres. Et pas de chance la ceinture du carosse ,nous a lâchée, Marc se fera un peu plus de muscles. On est arrêté à La Espina , pour prendre un peu de force et en route par la forêt , il y a beaucoup de boue. Enfin , on aperçoit un terrain de football et nous voici à destination. Il y a un monde fou car c'est la fête locale à Tinéo
Een tocht van 23km naar Salas, een mooi primitief dorpje. Om er te geraken stappen we via kleine dorpjes in de bergen, dus is het weer een dagje van stijgen maar het valt reuze goed mee. Het weer is ons ook goedgezind en de zon is van de partij. Onderweg komen we een dame met haar ezel tegen die het hooi binnenbrengt. (zie foto.) Rond de middag stoppen we in een cafeetje waar we enkel iets kunnen drinken dus spreken we ons noodrantsoen aan, chocolade, broodje en smeerkaasje...mmm, toch lekker hoor. We vertrekken terug en stappen via de bossen waar soms grote stenen aanwezig zijn. We steken zelfs een riviertje over. (zie foto). Onderweg komen we aan in een klooster die voor éénmaal open is en waar er een processie aan de gang was. Blijkbaar vieren ze hier in Spanje allerlei naamfeesten. Aangekomen in Salas vinden we de privé auberge waar we vriendelijk onthaalt worden. De eigenaars brengen ons naar een kamer waar 2 stapelbedden staan. We eten er samen met hen een lekkere menu, tonijnsoep en pasta met spekjes. Timothy vond het super lekker en leuk want ze hadden ook een zoontje van ongeveer 3 jaar waar hij fijn mee kon spelen. Moe maar voldaan kruipen we onder de wol.
EN route pour Salas , 23km.on monte et monte mais c'est faisable et il fait beau.Le midi, il fait très chaud et on arrête à Cornellana, il n'y a rien à manger. Heureusement qu'il nous restait un peu de pains et du fromage et du chocolat. Ce n'était pas beaucoup mais c'était mieux que rien. On continue par la forêt, il ya des cailloux , on passe de petits villages et on traverse un ruisseau .On assiste à la célébration de Marie au monastère del Salvator .On arrive à Sallas , on traverse la rue de l'église ,on passe la porte du Palacio Valdès et on arrive à l'albergue privé , on y est reçu comme des rois, machine à laver ,sècheuse .On a mangé avec les propriétaires de l'auberge et leur fils., soupe au thon et macaroni au fromage!
Vandaag op weg naar Grado, een tocht van 27,5 km. Vandaag was het weer warm, 30 graden. We stappen via mooie wegen, velden en bergen. Onderweg moeten we voorrang verlenen aan ander verkeer, een Spaanse koe versperd onze weg en er zit niets anders op dan geduld te hebben en te wachten tot ze zelf ook verder wil stappen want onze wegel is smal en de koe heeft toch wel grote hoorns... (zie foto) Aangekomen in Grado verteld het toeristenbureau ons dat er maar 1 hotel meer actief is, de andere 2 hebben de boeken neergelegd. Gelukkig is er nog plaats. We logeren in hotel, Autobar, in een kamer met 2 stapelbedden en eten er ter plaatste de dagmenu. (Andere keuze was er niet, wat Timothy niet zo leuk vond.)
En route pour Grado, 27.5km sous un soleil de 30degré Belle promenade à travers champs et montagnes. On a rencontré une vache espagnole , avec de grosses cornes ,elle nous a barré la route!!! Impossible de passer,on a dû attendre que celle--ci veuille bien s'en aller! Après quelques minutes , elle partie d'elle-même,ouf!! Après avoir traversé la voie ferrée ,on arrive à Grado . Assoiffé et affamé, on boit dans le premier café sur le chemin et en route pour trouver un endroit pour dormir, finalement l'office du tourisme nous indique le seul hôtel disponible Auto-Bar. On y dormi dans des lits superposés ,et on a mangé un menu pèlerin. On a reçu des draps et serviettes pour se laver !
Een tocht van 29,5 km naar Oviedo. Terug naar een grote stad...en het is geen zondag... maar wel al laat dus niet veel tijd om alles te bezichtigen. We stapten via bruggen onder en boven de snelweg, treinsporen en romaanse bruggetjes. Er is vandaag nog veel mist maar de regen blijft uit. Aangekomen bezoeken we de mooie kathedraal waar het St Jacobsbeeld zelfs 2 maal aanwezig is. We overnachten in een grote pelgrim-auberge (die moeilijk te vinden is) maar krijgen een kleine kamer voor ons 4 met zelf een eigen toilet en douche en dit voor 5 euro. We gaan onze was eens gaan wassen in een wasserette en terwijl we die luxe hebben gaan we ondertussen eten rechtover de wasserette.
En route pour Oviedo , une étape de 29.5km. Il y encore un peu de brouillard ce matin mais pas de pluie. Le parcours n'est pas très côteux,et on passe sous l'autoroute,sur l'autoroute,sur le pont romain, les voies férées, chemins en banlieu d'Oviedo.On est content de voir la cathédrale, qui est magnifique!!! On y retrouve deux statuts de St-Jacques, je touche les pieds de celui en pierre. on demande son chemin pour l'auberge pèlerin ,on y arrive enfin .On reçoit une chambre à 4lits avec douche dans la chambre On a été faire notre lavage dans une buanderie et manger tout près à la cafétéria de Milan .C'était bon
Deze ochtend redelijk laat vertrokken voor een tocht van 18,3 km naar La Vega De Sariedo. Sinds deze morgen is de regen van de partij... Eens de stad uit is het klimmen, klimmen, klimmen en nog eens klimmen... We komen op de splitsing van de Camino del Norte en de Camino Primitivo. We klimmen nog steeds en klimmen zelfs tot boven de wolken!!! Om 15u aangekomen in La Vega De Sariedo, beslissen we om te stoppen door de regen. (We gingen eerst doorstappen tot Pola de Sierro waar een nieuwe pelgrim gite was). Hier is het ook goed, we krijgen een kamer voor ons 4 enner is een goede, warme douche.
En route pour Vega de Sariero , une étape de 18.3km.IL y a une petite pluie ce jour . On monte et un peu plus loin on arrive à un croisement où l'on quitte la côte pour la primtive direction Oviedo. On monte , monte monte jusqu'au ciel dans un brouillard, c'est presque irréel. On ne voit ni ciel ni terre. Il y a un petite pluie mais ce n'est pas froid .On est quand même trempé c'est pourquoi ,on arrète à Vega de Sariero pour la nuit. On loge à l'auberge pèlerin. C'est bien, on a une chambre pour nous 4., et la douche est bien chaude.
.
 "Shocked"){kind=icon}
 "Laughing"){kind=icon}
 "Wink"){kind=icon}
 "Razz"){kind=icon}
 "Confused"){kind=icon}
Belle promenade à travers champs et montagnes. On a rencontré une vache espagnole , avec de grosses cornes ,elle nous a barré la route!!! 
 "Sad"){kind=icon}
.On est quand même trempé c'est pourquoi ,on arrète à Vega de Sariero pour la nuit. On loge à l'auberge pèlerin. C'est bien, on a une chambre pour nous 4., et la douche est bien chaude. 
