Na een ontbijt vertrokken om 8u15 voor een eerste tocht op de Camino francés van 32 km tot Santa Irene.
Er was een massas volk, wat een wereld van verschil. (foto)
Het was even wennen en ik waande me even in het zoniënwoud...
Nog 50km te gaan tot in Santiago.
De 'schelpen' zijn minder mooi en vervuild
De kms verliepen vlot met kleine hellingen. Timothy rijd zelfs even met de wheelie (foto)
De hele tocht was bijna door het bos.
Aangekomen in Santa Irene was de privé albergue volzet, gelukkig beetje verder was de gemeente albergue waar nog plaats was.
Wat we niet wisten was dat we 1 km terug moesten stappen om te kunnen eten, hier was niets...pfffeee en dat na een lange tocht maar er zat niets anders op...
32km pour Santa Irene. Nous voici en chemin , sur la camino frances , cette fois, on rencontre plein de pèlerins. C'est assez étrange de voir autant de pèlerins, on a fait tellemement de km seul et tout d'un coup , il y a foule. Il y en a partout!!! Timothy a bien grandi,il porte même le wheelie!!!! Le chemin parmi les eucalyptus ça sent bon et c'est agréable. Par contre ,les coquilles sont moins belles et quelle saleté!!!! On arrive à Santa Irene, l'auberge privée est complète, quel dommage!! Car ,on pouvait y manger.On doit trouver plus loin l'auberge publique et on a de la place. Pour souper, on doit retourner sur nos pas d' un km. En plus ,je me suis refait une ampoule!!!
Vandaag een grotere tocht van 27 km, de laatste op de Camino Primitivo.
Vandaag komen we in Melide samen met de Camino Francés.
Het is een mooie route op de primitivo en we genieten er van.
's Morgens is het redelijk fris, bewolkt en we ontmoeten enkele verdwaalde regendruppels.
Tegen de middag brak de zon door en werd het warmer.
Waarschijnlijk om ons te herinneren dat we nog eventjes op de camino primitivo stappen moeten we voorrang verlenen aan een kudde koeien die ons tegemoet komen (foto).
Het is en dag met veel stijgen alweer.
Rond 18 u aangekomen in Melide en de albergue van 144!!! slaapplaatsen.
We slapen in een zaal op de 2de verdieping bed 25,26,27 en 28 in een hoekje. Benieuwd wat de nacht zal brengen.
We eten een pelgrimmenu in één van de vele restaurantjes die er in de straat aanwezig zijn.
Wat een verschil met de camino primitivo...
Parcours de 29.7km pour Melide Nous vivons nos derniers instants de la primitivo car on va bientôt se retrouvé sur la camino frances. On retrouve sur notre parcours nos éoliennes., c'est un beau parcours ,on passe de petits villages, par la forêt , bien évidemment ça monte!Et ça descend, on doit laisser le passage à un troupeau de vaches. A notre arrivée à Melide , on visite une belle église. Plus loin ,la grande surprise ,une auberge de 144 places. Et oui la rencontre des deux chemins pélerins ça réunit beaucoup de personnes sous le même toît!
Deze ochtend eerst een ontbijt in de stad genomen alvorens de tocht aan te gaan naar San Roman da Retorta.
Deze was onmiddelijk in stijgende lijn...
Het wordt een tocht van 20 km.
Vandaag vele kleine dorpjes doorgestapt.
Tegen de middag een nostalgisch cafeetje ontdekt, achter de kerk die waarschijnlijk uit de tijd van vóór de oorlog is.
Iets gegeten, gedronken en weer vertrokken...
Aangekomen in San Roman da Retorta, waar alleen een kerk, bar en albergue is eerst iets in de bar gedronken.
In ons boek stond dat er maar 12 slaapplaatsen in de albergue zijn. benieuwd of eer plaats is, we hopen dat er velen doorstappen omdat het een minidorpje is.
Bij de albergue aangekomen zien we tot onze verbazing dat het een grote gite is met een 40-tal plaatsen dus er is nog plaats voor ons.
De eigenaar stelt ons voor om barbeque te eten.
Timothy gaat eerst nog bij een groepje pelrims pootje baden aan het bronnetje ( foto).
Pas morgenochtend ontdekken we dat het een privé albergue is en de andere 50 m verder staat.
Het was uiteindelijk een mooie tocht en gezellige avond.
20.6km vers San Romàn da Retorta
Départ de Lugo, c'est un chemin en ligne droite plus que 100km avant Santiago!!! Un petit peu par la forêt mais on est souvent sur la route et le soleil nous poursuit . On s'arrête dans un café en court de route. Là , le temps c'est arrêté, on se croit projeté dans temps de l'avant -guerre. On s'y désaltère et continue jusqu'à l'auberge .On a de la place.C'est propre et pour le souper ,c'est un barbecue .
Het was een relatief 'easy' weg zonder veel klim en klauterwerk waardoor we goed vooruit gingen.
Pas om 8u30 vertrokken en al om 18u aangekomen.
Na een uurtje stappen komen we in een klein dorpje,Vilabade waar een man van takken kunstwerken maakt die we mogen meenemen tegen een 'donativo', een prijs die we zelf bepalen. Timothy kiest er een uit hout gesneden popje uit.(zie foto).
Het dorp verder moeten we eventjes een kudde schapen met zijn herder doorlaten. (foto).
In de albergue waren nog 3 plaatsen vrij maar de ambtenaar wou niet dat Timothy met mij in éénzelfde bed sliep.
We mochten het aantal personen, 44, niet overschrijden. Blijkbaar zijn ze hier in Galicia veel strenger dan elders waar de albergues uitgebaat worden door vrijwilligers.
Gelukkig zijn er in deze stad meerdere mogelijkheden om te overnachten.
We vinden een hotel waar we 40 euro voor ons 4 betalen, zelfs onze was wordt gedaan... Wat een luxe...
Hierdoor kunnen we nog eventjes naar de stad en de kathedraal waar de mis nog bezig was.(foto)
daarna zijn we iets gaan eten.
31km pour Lugo Le matin ,il y a un peu de brouillard et c'est très bien. C'est un parcours assez calme où on n'a presque pas soulevé le wheelie . A Castroverde, on visite l'église gothique Santa Maria qui fût bâtie sur le sîte d'un monastère plus ancien fondé en 1207 par saint François d'Assise. On y achète des médailles du ce dernier. A quelques pas de là , on visite un atelier d'un artisant qui fabrique des figurines avec des morceaux de bois. On en prend une pour Timothy. .En après-midi ,la chaleur est de retour ,et puis le choc quand on aperçoit Lugo. C'est une ville énorme de 80.000habitants!! Quel choc après ce chemin de campagne!!! On arrive dans le vieux quartier de Lugo, partie magnifique de cette ville,l'auberge pèlerin est complète ,on se trouve une pension non loin. On en profite pour visiter la cathédrale qui est majestueuse!!!
Vandaag met veel moed vertrokken voor een tocht van 25 km naar O Cadavo Baleira.
Alweer moeten we klimmen tot 1050m hoogte.We zitten wel al op 960m hoogte maar eerst moesten we een goed stuk dalen.
Bij ons vertrek om 8u30 is het al 28 graden, dat beloofd dus.
Blijkbaar is het dit jaar een uitzonderlijke zomer want normaal regent het hier regelmatig, zelfs in de zomer.
We hebben vandaag 4 leuke mensen ontmoet, die Timothy een 'diploma' hebben gemaakt. (foto)
Tegen 11u waren we op onze 1050m hoogte, bij de windmolens, een kapelletje en een ruïne die ooit een pelgrimziekenhuis was. (zie foto).
De afdaling begonnen. Iets na de middag in een dorpje aangekomen waar er tot onze verbazing een bar- restaurantje is dus onze picknick laten zitten en hier iets genuttigd.Nog 12km te gaan, met stijgen en dalen en in de volle....zon...
Om 18u30 aangekomen in de albergue waar alles bezet was. Enkele jongeren stelden onmiddellijk voor om hun bed af te staan en op hun matje te slapen. 50 m verder was er een hotelletje waar nog vrije plaatsen waren dus hebben we daar geslapen.
Toch een fijne ervaring!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
En route pour 25km pour O Câvado Baleira En route par la forêt , il faît de nouveau très chaud 33°. On monte encore, il y a des pierres, on doit porter le wheelie. Il fait trop chaud pour moi , je n'arrive pas à avancer. Timothy marche bien malgré la chaleur. On arrive à l'auberge pèlerin mais elle est complète Des jeunes ,nous offrent leurs places mais nous les remerçions ,et préfèront aller dans une pension plus loin.
Vandaag een tocht van 28 km ipv 25,4 naar Fonsagrada.
Het stijgt en daalt zoals gewoonlijk...
Het is heel warm vandaag, 33 graden.Gelukkig kunnen we deels door de bossen stappen.
De andere stukken zijn via de weg en er is niets van schaduw, het lijken de Spaanse 'Landes' wel
Zoals gewoonlijk stijgen we weer tot bij de windmolens. (zie foto's)
Aangekomen in Fonsagrada, begeven we ons naar het Pension-Restaurant, die we gereserveerd hadden want hier was er geen Albergue.
Het is er mooi en netjes. Hier eten we ook een pelgrimmenu, die we iets vroeger konden nuttigen daar de dame vroeger wou koken voor ons.
s'Avonds krijgen we een prachtige zonsondergang. (zie foto)
28km au lieu de 25.4km.pour se rendre à Fonsagrada On monte, on descend ,on monte, on descend par la forêt, par la route, il fait chaud 33° On se rends jusqu'aux éoliennes, c'est épouventablement long.Ce sont les Landes Espagnoles!!! On monte encore un peu pour changer et enfin arriver au village de Fonsagrada. On arrive à notre pension que l'on avait réservée car pas de gîte pélerin au alentour!
Deze ochtend vertrokken na ontbijt vol goede moed, na de tocht van gisteren, met toch wat angsten daar we een afdaling van 7 km te doen hebben.
Ondanks alles, werd het een mooie, aangename tocht zonder veel valkuilen naar Grandas de Salime.
Eerst wat stijgen en dan dalen met mooie zichten, bergen en het meer, waar een verhaal aanhangt van een duivel die, beneveld van drank in het water is gesukkeld en met veel moeite terug aan wal geraakte, riep "salime,salime" wat "haal me hieruit, haal me hieruit" betekend. De dorpbewoners hebben hem terug in het water geduwd maar de naam behouden om hun overwinning van het kwaad te herdenken.
Een tocht van 23,2 km met een laatste stuk met veel zig-zag's.
Aangekomen in Grandas was er nog plaats in de albergue. Na een douche en onze dagelijkse handwas naar het centrum vertrokken waar we de mis, natuurlijk in het Spaans, hebben gevolgd.
's Avonds in een lokaal restaurant een stoofpotje van everzwijn gegeten, super lekker mmmmmmmmmmmmmmm
23.2km pour Grandas de Salime En route par la montagne, ça monte ,ça monte à travers le village et on passe par un troupeau de vaches. Pour ensuite amorcer une descente de 17km. à travers la forêt, il fait bon ce matin 20°. .On aperçoit le barrage de Salime et le très beau lac au couleur émeraude qui fait rêver! . Quand on arrive au barrage ,on a l'impression de traverser un village fantôme, les maisons sont désertes et abandonnées.Nous arrêtons au seul restaurant du coin en haut de la falaise après une montée sous un soleil de plomb. Quelle calor! On poursuit notre route pour enfin arriver à notre village Grandas de Salime. On assiste à une messe en Espagnole évidemment! C'est à l'église Collégiale San Salvador. Nous finissons la journée par un délicieux ragoût de sanglier! Un peu de légende sur l'origine du nom de Salime: On dit que le vieux pont sur le rio(l'ouvrage englouti par le barrage) a été baptisé par le diable.Un jour,pris de boisson,le démon tomba à l'eau. Avec beaucoup d'efforts, il s'efforcait d'atteindre la rive en criant:"Salime,Salime"( c'est-à-dire : sortez-moi,sortz-moi,en asturien.)Les villageois accourrent,le rejetèrent à l'eau,mais conservèrent le nom de Salime pour le pont et leur village, et commémorer ainsi leur victoire sur le malin.
