Vandaag vertrek ik met Lois Brepoels, die stage loopt in Höxter op “roadtrip” door Duitsland. Na een snel ontbijt bij Mc Donalds bestaande uit een muffin en een mega grote koffie zetten we koers naar Osnabrück, “DE” shoppingstad. Er is toevallig markt in Osnabrück en we beginnen onze dag met het afschuimen van deze markt. Markten hebben altijd een speciale sfeer. De bonte kleuren en de geur van vers fruit prikkelen onze zintuigen. Overal liggen grote hopen verse asperges uitgestald.

Na de markt beginnen aan datgene waarvoor we naar Osnabrück gekomen zijn: shoppen! Vangst van de dag: schoenen (hoe kan het anders), een nieuwe badmintonraket en een loopbroek. Die laatste is broodnodig om alle overtollige kilo’s door al die “Kaffee und Kuchen” weer weg te werken. Op het einde van onze dag begeven we ons naar het stadhuis waar we verwacht worden voor een begeleide nachtwandeling. Ik hou nu al van deze stad. Overdag shoppen en ’s avonds een streepje cultuur “what a match!”  

De nachtwandeling voert ons door de steegjes van Osnabrück. De nachtwacht vertelt over hoe haar ronde er destijds uitzag. Dat het slachtafval en uitwerpselen gewoon in “der Gasse” gegooid werden. Over hoe de mensen hun nachtemmer uit het venster kiepten. “Maar dat is niet erg” zegt ze “”een nachtwachter heeft een cape en een grote hoed. Maar sommige mensen zijn hoffelijk en roepen: “opgepast!” en dan kijkt de nachtwachter omhoog….” Ze vertelt het allemaal zo levendig dat we de viezigheid onder onze voeten voelen als ze vraagt om ons in te beelden dat we “die Gasse” oversteken moeten.

Haar verhaal gaat verder over het uitbreken van cholera en de hoge dodentol die deze ziekte eiste. De uitbraak van deze ziekte bewoog de bevolking ertoe om de raad van Osnabrück te vragen om iets aan deze “Gassen” te doen.  Per zitting in de raad kreeg elke raadsheer 3 kannen wijn. 1 kan Osnabrücker wijn bevat 5,3 liter.

Deze wijn werd bewaard in de kelder van de “Bucksturm”. In deze “Turm” zat Johann von Hoya zes jaar gevangen in deze houten kist. Hij was de broer van de Bisschop van Paderborn en had zich schuldig gemaakt aan oorlogsvoering. Deze toren werd ook gebruikt als folterkamer voor heksen. Een vrouw die beschuldigd werd van hekserij werd van haar kledij ontdaan, volledig onthaart en zo door de stad gejaagd tot aan deze toren. Hier werden ze dan gefolterd en moesten tijdens deze foltering zes namen noemen van personen die zich ook schuldig gemaakt hadden aan hekserij. Vele bezweken onder de pijn en noemden namen van vriend en vijand.

Vanuit de “Buchsturm” zetten we onze tocht verder naar de brug over de rivier. We mogen door de gangen in deze brug wandelen.  Weer buiten lijkt het ons onwezenlijk dat we tot kort daarvoor ook effectief in dit bouwwerk gelopen hebben.

De volgende halte is de “Marienkirche” met “Turm”. 191 treden later staan we boven en genieten van een fantastisch uitzicht : Osnabrück by night.

We sluiten onze eerste dag vol uitstekende indrukken af in het Havana Café. 

25-05-2013 om 00:00 geschreven door Bad Driburger  

Vandaag staat er een uitstap naar de “Touristik Sitzung” in Höxter op het programma. Op deze bijeenkomst stellen de verschillende genodigden hun (toeristische) projecten voor. De meeste aanwezigen werken dan ook bij de toeristische dienst in één van de vele stadjes die tot Kreis Höxter behoren. Maar ook Schloss Corvey en Westfalen Culinarium (kaas- ,ham-, boord- en zakmuseum te Nieheim) zijn vertegenwoordigd.

Eerste agendapunt is de voorstelling van de marketingplannen van Teutoburgerwoud. Verder worden andere projecten geëvalueerd oa. de Erlesene Natur projecten, Klosterregion en Bikerregion. En natuurlijk is er “Kaffee und Kuchen” op het einde…. 

23-05-2013 om 00:00 geschreven door Bad Driburger  

Vandaag nemen de collega’s me na het werk mee naar Dolomiti, een ijssalon in het centrum van de stad voor een lekkere cappuccino.  We kletsen wat over familie en alle andere dingen waar vrouwen zoal over praten… Als onze maagjes beginnen te knorren zakken we af naar Salento II, een Italiaans restaurant dat net geopend is. Vroeger lag de zaak in het stadscentrum maar nu zijn ze verhuisd naar de Lange Strasse, dicht bij het werk dus. Na het eten van zeer lekkere pasta sluiten we de avond af met een filmpje: “Das Leben ist nichts für feiglinge”. Ik had op het werk al laten vallen dat ik deze film graag wou zien. Heel leuk dat de collega’s me mee uit nemen! En de film lost mijn verwachtingen helemaal in! Na the iron lady is dit toch wel echt de beste film die ik de laatste tijd gezien heb. Wie nieuwsgierig is kan de trailer bekijken op http://www.youtube.com/watch?v=tXxv9Ozvl0Q.

22-05-2013 om 00:00 geschreven door Bad Driburger  

Ook vandaag is het een "vrije" dag. Wat is mei toch een mooie maand! Ik geniet van een wandeling en bereid alvast de volgende Duitse les voor. 

20-05-2013 om 00:00 geschreven door Bad Driburger  

Duitse les volg ik twee keer per week les aan de Volkshochschule kortweg VHS. Met twee avonden les Duits blijft er niet veel tijd over om wat te ondernemen. Bovendien krijgen we ook nog twee keer per week huiswerk.  

16-05-2013 om 00:00 geschreven door Bad Driburger  

Vandaag staat er een opleiding “Beschwerde Management” op het programma. Voor ik naar het werk ga loop ik nog even voorbij Pfenningskuchen om een portie cafeïne uit te halen. Na de korte nacht zal het nodig zijn. 

15-05-2013 om 00:00 geschreven door Bad Driburger  

De weergoden zijn goed gezind vandaag dus pak ik eten in en wandel tot de Iburg. Ik wandel meteen naar de overblijfselen van de oude burcht. Dan langs de restanten van de kerk. Op de grootte afgaand vraag ik me af of de juiste vertaling niet kapel is, klein maar fijn. Ik wandel de kerk rechts voorbij naar een bankje dat ik ontdekt heb tijdens Historica. Vanop dit bankje heb je een prachtig uitzicht over Bad Driburg. Uit mijn tas haal ik een fles rode wijn, met draaidop. Genietend van mijn glaasje wijn tuur ik over de stad en zie hoe de avond valt over het mooie Teutoburgerwoud…

14-05-2013 om 00:00 geschreven door Bad Driburger  

Vandaag staat er weer Duitse les op het programma.  Tussen het einde van de werkdag en het begin van de les is een half uur. Net lang genoeg om snel een broodje te halen en tot aan het lokaal te wandelen.  Na de les blijft er niet veel tijd over om iets te ondernemen. 

13-05-2013 om 00:00 geschreven door Bad Driburger  

Donderdag 9 mei is weer een vrije dag!  Tijd om wandelschoenen aan te  trekken en de Saksenring te verkennen. Deze wandelweg loopt helemaal rondom Bad Driburg en is relatief goed gekend. Met recht en reden want de natuur is er prachtig. Het bekken ligt er triestig bij maar met de blote voeten door het water lopen is me toch nog net iets te fris…

09-05-2013 om 00:00 geschreven door Bad Driburger  

Na het opruimen van de standen ligt het terrein rond de saksische vluchtburcht er weer even vredig bij als voordien.  Buiten tijdens Historica was ik hier altijd alleen, gek dat mensen niet vaker naar hier komen. Anderzijds gelukkig maar, zo is het landschap minder onderhevig aan de sporen van “menselijk gebruik”. 

06-05-2013 om 00:00 geschreven door Bad Driburger  

We moeten vroeg uit de veren vandaag want er staat nog een berg afwas te wachten. Nadien vullen we emmers met water om weer mee te nemen. Het heeft iets middeleeuws zo zonder stromend water :o)

Door het goede weer is de opkomst uitstekend. Nadat het beëindigen van mijn schift aan de kassa loop ik het terrein op. Aan de stand van Maurice, een standhouder uit de Elzas staat een erg lange wachtrij. Mijn “Maurice, ça va?” wordt dan ook negatief beantwoord. Ik kleed me snel om en snel ter hulp. Tot vandaag had ik nog nooit crêpes gemaakt op een bakplaat. Het ronddraaien met het houten T-vormig stokje, waardoor je een dunne mooi gelijkmatig verdeelde crêpes bekomt, lukt na de vijftigste crêpes ook nog niet zo zoals ik het zou willen. De hele namiddag blijft er een wachtrij voor het eetkraampje staan. De Flammkuchen, ijsjes en crêpes van Maurice lijken zeer in trek. Tijd om zelf te proeven is me helaas niet gegeven. Als de standhouders van de eetkraam met speenvarken me voorstellen om de restjes mee te nemen zodat ik zelf niet meer moet koken, heb ik geen kracht meer om meer dan een welgemeende “gern!“uit te brengen. 

05-05-2013 om 00:00 geschreven door Bad Driburger  

Gekleed in prachtige replica’s van middeleeuwse jurken trekken ik en Cornelia door Bad Driburg. Nadat we langs de bakker, de bank en de apotheker gegaan zijn besluiten we dat we genoeg reclame gemaakt hebben voor Historica. We stijgen in ons stalen ros en galopperen spoorslags naar onze burcht. De reacties van de kleine prinsessen en ridders die ons bezoeken zijn om te smelten: “Kuch mal mama eine echte Prinzess”. Ik neem de “Dalers” aan en begeleid de prinsessen en prinsen door de speciale ingang voor genodigden onder 1 meter. De zon is ook van de partij en de klanken van de troubadour zorgen voor een vrolijke noot. Als ’s avonds de bezoekers weg zijn zetten alle standhouders zich aan de grote houten tafel. Er wordt nog gepraat, gelachen en gegeten tot ver na zonsondergang. Voor ons wordt het tijd om af te zakken naar de stad. Aangezien er geen stromend water is op het terrein rond de Iburg nemen we de afwas van enige standhouders mee. 

04-05-2013 om 00:00 geschreven door Bad Driburger  

Tijdens het verdelen van de flyers van Historica, het tweejaarlijkse middeleeuwse event aan de Iburg ruïne, moest ik langs Hotel Am Rosenberg. Toen ik de trappen naar de hotel ingang afliep moest ik ter midden van de trap even stilstaan. Mijn adem stokte in mijn keel, het uitzicht van hieruit is echt adembenemend. Op dat moment heb ik me voorgenomen om hier eens te komen eten. Aangezien mijn vriendin, Cornelia, vandaag aankomt nodig ik haar uit voor een etentje in Hotel Am Rosenberg. Niet alleen het uitzicht en de rust maar ook het eten is meer dan de moeite waard. Ik wil jullie, lezers van mijn blog laten meegenieten dus kijk zelf maar…..Dit is leven als God in Bad Driburg

03-05-2013 om 00:00 geschreven door Bad Driburger  

Vandaag staat er weer les Duits op mijn agenda.  

25-04-2013 om 00:00 geschreven door Bad Driburger  

Tijdens onze Frühstück pauze lezen de collega’s en ik de krant. Het sportkatern gaat steevast naar Herr Kulgemeyer. De andere katernen worden verdeeld onder de vrouwen. Vandaag las ik een interessant artikel. Blijkbaar is er in Duitsland nog een zeer oude regelgeving i.v.m. hout dat gekapt wordt in een bos dat staatseigendom is. http://www.radiohochstift.de/nachrichten/paderborn-hoexter/detail-ansicht/article/kostenloses-holz-aus-dem-staatswald.html

23-04-2013 om 00:00 geschreven door Bad Driburger  

In Duitsland is het de normaalste zaak van de wereld dat je vrijwilligerswerk doet. De Burgerbus hier in Bad Driburg wordt uitsluitend bestuurd door vrijwilligers en rijdt stipter dan de Lijn bij ons. Op de Duitse televisie zie ik een uitzending over een Duitse welverdienende chirurg die een week lang incognito als vrijwilliger aan de slag gaat bij hulporganisaties. Dat hij nadien een deel van zijn privé vermogen aan de stichting die hem het nauwst aan het hard ligt schenkt weten die organisaties natuurlijk niet. Bovendien krijgt hij een leefloon, waarmee hij de week moet rondkomen en wordt hij ondergebracht in een sociale woning, in dit geval in Duisburg. Gelegen in de Ruhrpott is Duisburg een smeltkroes van nationaliteiten en sociale standen. In zijn rol is hij één van hen, de minderbedeelde en behoort tot deze groep van mensen die om welke reden dan ook aan lager wal geraakt zijn. Hij leert enorm veel mensen kennen, ouderen met een minimumpensioen die samenkomen om de eenzaamheid te verdrijven. Of vrouwen die door verkeerde keuzes te maken letterlijk en figuurlijk aan de grond zitten. Of kinderen die maaltijden aangeboden krijgen op school omdat er thuis geen geld is voor een maaltijd, laat staan een ontbijt. De verhalen zijn stuk voor stuk schrijnend. Drugs, alcohol, schulden, kindermisbruik en geweld alles passeert de revue. Als de incognito chirurg aan het einde van de week bekend maakt dat hij niet die persoon is waarvoor hij zich uitgeven heeft, vraagt een vrouw “aber du darf ich doch noch sagen?.  Die zin zal ik niet snel vergeten. 

22-04-2013 om 00:00 geschreven door Bad Driburger  

Na een uitgebreid ontbijt met champagne trekken we onze schoenen aan en wandelen door Bad Driburg. Op elke buitenlandse reis bekijk ik de kerkhoven. De verschillen zijn fascinerend. Hier in Duitsland lijken kerkhoven meer op parken. In tegenstelling tot bij ons, waar de graven op strak uitgelijnde rijen staan en allen bijna identiek zijn, vind je hier veel verschillende graven. Wat meteen opvalt is dat er beduidend minder graven met dekplaat zijn. Heel vaak is alleen de rugplaat in graniet. Maar ze zijn allemaal verzorgd, met hagen of met bloemenbedden beplant sommige omgeven door kiezelsteentjes.  Je eigen gieter meebrengen moet je niet….. 

21-04-2013 om 00:00 geschreven door Bad Driburger  

Vandaag staat er een uitstap naar de externsteine op het programma. De externsteine zijn een formatie van zandstenen, niet zo ver van Detmold. Er wordt gezegd dat de stenen enorm veel aarde energie bevatten. Daardoor zijn de externsteine ook bekend bij druïden, Keltische gemeenschappen en moderne heksen. Het is nooit bewezen dat deze plek een cultische functie had maar haar ouderdom wel. De externsteine zijn ontstaan in het krijt, zo een 120 miljoen jaren geleden. Of deze plek aarde energie heeft laat ik in het midden, indruk maakt ze alleszins. Voor €1,5 kan je de stenen trappen naar boven beklimmen. Het uitzicht is die klim wel waard. Adembenemend, letterlijk en figuurlijk. Daarna zetten we onze trip verder naar Paderborn, na een snelle stop bij Subway zijn we helemaal klaar om te gaan shoppen. Maar voor we ons helemaal laten gaan bekijken we eerst de Dom. De geschiedenis van de Dom is één van verwoesting en wederopbouw. De dom heeft zelfs zijn eigen internetwebsite, best modern voor de katholieke kerk. Op weg naar de wagen stoppen we even bij een klein wit houten “barakske” waar ze sushi verkopen. Een echte aanrader.

Na al dat shoppen ontspannen we in de Driburgse thermen. Na een stevige maar deugddoende sportmassage begeven we ons naar het saunalandschap. Met een opgietsessie en zoutpeeling in de finse sauna, een saunagang in de aardesauna, eentje in de 100°C circuswagen of met uitrusten in het zonnetje op de nieuwe ligbedden krijgen we onze namiddag gevuld. Op de terugweg gaan we langs Avanti. Op het eerste zicht  is deze pizzeria niet uitnodigend : de bekleding van de zitkrukken is gescheurd en echt gezellig tafelen kan je er niet. Maar de pizza is er om duimen en vingers van af te likken. Spektakel krijg je als je de familiepizza bestelt. Het deeg wordt boven het hoofd op handen gedraaid.  Je ziet een ronde schijf door de lucht vliegen om dan weer even opvangen te worden door twee handen en dan weer door de lucht te draaien. Dit net zolang tot het deeg een doorsnede van 60 cm heeft. De laatste keer dat ik dit gezien heb was in Kroatië.  

20-04-2013 om 00:00 geschreven door Bad Driburger  

Er is me vandaag iets ter ore gekomen wat me verraste. In een gesprek tussen de collega’s kwam me het woord Osti’s  ter ore. Er wordt hier nog gesproken over Osti’s en Westi’s. De  inwoners van het voormalige DDR zijn de Osti’s. De Westi’s de inwoners van West-Duitsland. Maar wat me dan verrast is het verhaal van de collega over haar vakantie. Osti’s kijken neer op de Westi’s (en misschien omgekeerd ook). Dat je uitgesloten wordt van een groep omdat je in West-Duitsland woont, dat mensen je daarom niet willen leren kennen kan ik moeilijk begrijpen. ’s avonds ga eten met mijn vriend, die me bezoekt. Hij wijst me erop dat het vallen van de muur nog niet zo lang geleden is.  Ik geef het niet graag toe maar hij heeft wel gelijk. De muur viel pas in 1989, zo een 23 jaar geleden. Zo bekeken is het normaal dat dit nog leeft onder de mensen, zeker de oudere generatie. 

19-04-2013 om 00:00 geschreven door Bad Driburger  

Vandaag staat er een opleiding op het programma, de nieuwe software "deskline" van feratel wordt aan ons voorgesteld. Het is echt vermoeiend om een opleiding te volgen in een taal die niet je moedertaal is. Of ligt het aan de monotone stem van Herr Ellinger?

17-04-2013 om 00:00 geschreven door Bad Driburger