De avonturen van een mama die zonder haar kindjes naar Bad Driburg vertrekt voor een buitenlandse stage
21-04-2013
Zondag 21 april
Na een
uitgebreid ontbijt met champagne trekken we onze schoenen aan en wandelen door
Bad Driburg. Op elke buitenlandse reis bekijk ik de kerkhoven. De verschillen
zijn fascinerend. Hier in Duitsland lijken kerkhoven meer op parken. In
tegenstelling tot bij ons, waar de graven op strak uitgelijnde rijen staan en
allen bijna identiek zijn, vind je hier veel verschillende graven. Wat meteen
opvalt is dat er beduidend minder graven met dekplaat zijn. Heel vaak is alleen
de rugplaat in graniet. Maar ze zijn allemaal verzorgd, met hagen of met
bloemenbedden beplant sommige omgeven door kiezelsteentjes. Je eigen gieter meebrengen moet je niet ..
Vandaag
staat er een uitstap naar de externsteine op het programma. De externsteine
zijn een formatie van zandstenen, niet zo ver van Detmold. Er wordt gezegd dat
de stenen enorm veel aarde energie bevatten. Daardoor zijn de externsteine ook bekend
bij druïden, Keltische gemeenschappen en moderne heksen. Het is nooit bewezen
dat deze plek een cultische functie had maar haar ouderdom wel. De externsteine
zijn ontstaan in het krijt, zo een 120 miljoen jaren geleden. Of deze plek
aarde energie heeft laat ik in het midden, indruk maakt ze alleszins. Voor 1,5
kan je de stenen trappen naar boven beklimmen. Het uitzicht is die klim wel
waard. Adembenemend, letterlijk en figuurlijk. Daarna zetten we onze trip
verder naar Paderborn, na een snelle stop bij Subway zijn we helemaal klaar om
te gaan shoppen. Maar voor we ons helemaal laten gaan bekijken we eerst de Dom.
De geschiedenis van de Dom is één van verwoesting en wederopbouw. De dom heeft
zelfs zijn eigen internetwebsite, best modern voor de katholieke kerk. Op weg
naar de wagen stoppen we even bij een klein wit houten barakske waar ze sushi
verkopen. Een echte aanrader.
Na al dat
shoppen ontspannen we in de Driburgse thermen. Na een stevige maar deugddoende
sportmassage begeven we ons naar het saunalandschap. Met een opgietsessie en
zoutpeeling in de finse sauna, een saunagang in de aardesauna, eentje in de
100°C circuswagen of met uitrusten in het zonnetje op de nieuwe ligbedden
krijgen we onze namiddag gevuld. Op de terugweg gaan we langs Avanti. Op het
eerste zicht is deze pizzeria niet uitnodigend
: de bekleding van de zitkrukken is gescheurd en echt gezellig tafelen kan je
er niet. Maar de pizza is er om duimen en vingers van af te likken. Spektakel krijg
je als je de familiepizza bestelt. Het deeg wordt boven het hoofd op handen
gedraaid. Je ziet een ronde schijf door
de lucht vliegen om dan weer even opvangen te worden door twee handen en dan
weer door de lucht te draaien. Dit net zolang tot het deeg een doorsnede van 60
cm heeft. De laatste keer dat ik dit gezien heb was in Kroatië.
Er is me
vandaag iets ter ore gekomen wat me verraste. In een gesprek tussen de
collegas kwam me het woord Ostis ter
ore. Er wordt hier nog gesproken over Ostis en Westis. De inwoners van het voormalige DDR zijn de
Ostis. De Westis de inwoners van West-Duitsland. Maar wat me dan verrast is
het verhaal van de collega over haar vakantie. Ostis kijken neer op de Westis
(en misschien omgekeerd ook). Dat je uitgesloten wordt van een groep omdat je
in West-Duitsland woont, dat mensen je daarom niet willen leren kennen kan ik
moeilijk begrijpen. s avonds ga eten met mijn vriend, die me bezoekt. Hij
wijst me erop dat het vallen van de muur nog niet zo lang geleden is. Ik geef het niet graag toe maar hij heeft wel
gelijk. De muur viel pas in 1989, zo een 23 jaar geleden. Zo bekeken is het
normaal dat dit nog leeft onder de mensen, zeker de oudere generatie.
Vandaag staat
er een opleiding op het programma, de nieuwe software "deskline" van
feratel wordt aan ons voorgesteld. Het is echt vermoeiend om een opleiding te
volgen in een taal die niet je moedertaal is. Of
ligt het aan de monotone stem van Herr Ellinger?
Het is moeilijk als je niet zelf kan wassen. De andere studenten kozen voor een gastgezin
en hebben dit probleem niet. Er is zaterdag iets op mijn jas terecht gekomen
wat er duidelijk niet hoort. Mijn jas stinkt vreselijk! Maar een wasmachine heb
ik hier niet. In de buurt is er nergens een wassalon. Gelukkig is het warm weer
en heb ik hem niet nodig.
