Ik hoorde vandaag een liedje op de radio, van Batiste.  Het heette ‘vakantieliefde’.  Ik had nog nooit van hem gehoord.  Ik denk dat de meeste mensen hier wel ervaringen mee hebben.  Ik ook.  Ik heb de songtekst van het liedje even opgezocht (wat tussen haakjes staat is gewoon even vertaald)

“”””

Vakantieliefde ga je mee
‘k wil met je zwemmen in de zee
vakantieliefde ga je mee

We liepen samen hand in hand
over het plein over het strand
schreef onze namen in het zand

maar de vakantie vloog voorbij
blijf in gedachte steeds bij mij
dit zijn de woorden die je zei

Embrasse moi, ne pleure pas (omhels me, niet wenen)
je ne veux pas partir sans toi (ik wil niet gaan zonder jou)
ik wil blijven maar ik moet je laten gaan
Embrasse moi, ne pleure pas (omhels me, niet wenen)
je ne veux pas partir sans toi (ik wil niet gaan zonder jou)
ik zal schrijven maar ik moet je laten gaan
 
vakantieliefde ’n cliche
tot je het hebt, je maakt ’t mee
maar de vakantie is passee
en die vakantie vloog voorbij
blijf in gedachten steeds bij mij
dit zijn de woorden die je zei

Embrasse moi, ne pleure pas (omhels me, niet wenen)
je ne veux pas partir sans toi (ik wil niet gaan zonder jou)
ik wil blijven maar ik moet je laten gaan
Embrasse moi, ne pleure pas (omhels me, niet wenen)
je ne veux pas partir sans toi (ik wil niet gaan zonder jou)
ik zal schrijven maar ik moet je laten gaan

ne pleure pas, ne pleure pas, ne pleure pas, ne pleure pas (4x niet wenen)
je pense a toi (ik denk aan jou)

Vakantieliefde ga je mee
‘k wil met je zwemmen in de zee
vakantieliefde ga je mee

Vakantieliefde ga je mee
‘k wil met je zwemmen in de zee
vakantieliefde ga je mee

 Embrasse moi, ne pleure pas (omhels me, niet wenen)
je ne veux pas partir sans toi (ik wil niet gaan zonder jou)
ik wil blijven maar ik moet je laten gaan
Embrasse moi, ne pleure pas (omhels me, niet wenen)
je ne veux pas partir sans toi (ik wil niet gaan zonder jou)
ik zal schrijven maar ik moet je laten gaan

ik moet je laten gaan

“”””

Moest direct denken aan mijn jeugd.  Aan al de vakanties waar ik met MJA naar toe ging.  MJA organiseert alle jaren groepsvakanties voor jongeren.  Ondertussen is de naam veranderd in Joetz.  Ik ben zelf niet mee naar het buitenland gegaan met MJA, maar heb prachtige vakanties gehad in Mol, Blankenberge en Amel.  Dat was tussen ’90 en ’93.  Ik heb me echt geamuseerd op die vakanties.  Zoals ik eerder al eens zei, ik zou graag terug in de tijd gaan om een heel deel dingen in mijn leven anders te doen, en moest dat kunnen (wat niet is spijtig genoeg) dan zou het zijn tot net voor ik de eerste keer met MJA mee ging.

Of ik op de vakanties zelf al dingen anders zou doen?  Moeilijke vraag, maar ik vermoed van wel.  Ik zou het eerst en vooral al heel anders aanpakken bij sommige ‘vriendinnen’ die ik daar had. Sommige kan je ‘vakantieliefdes’ noemen, anderen net niet.  Maar er zijn drie meisjes (ondertussen vrouwen) die ik nooit vergeet.  Maar het zijn ook niet de enigen waar ik ‘iets’ mee had, al was dat juist mijn probleem op sommige momenten, ik wilde teveel.

Zo was er op een van die vakanties een meisje, Wendy heette ze.  Ik was al met haar op vakantie geweest in Mol, en daarna zaten we ook samen in de groep die naar Blankenberge ging.  Het was een echt tof en lief meisje.  Ik kan me haar nog zo voor me zien bij wijze van spreken.  We trokken in Blankenberge natuurlijk direct naar elkaar toe, want we kenden elkaar al.  Maar ik was zo stom om na een paar dagen met een ander meisje iets te beginnen.  Daar heb ik nog steeds spijt van, had ik niet moeten doen.  Maar ja, wat doe je eraan hé.  Na de vakantie hebben we geen contact meer gehad met elkaar.  Wat ik heel spijtig vind, maar het was begrijpelijk natuurlijk, na wat ik haar had aangedaan.  Maar ik had haar graag nog beter leren kennen, maar zij woonde zo ver van mij, dus dat was moeilijk natuurlijk.

Dan was er ook een meisje, ik weet haar naam niet meer (foei!), maar was op dezelfde vakantie, als ik me niet vergis sliep ze zelfs op dezelfde kamer als die Wendy.  Ik weet niet meer juist hoe het kwam, maar in het begin van de vakantie had ik totaal geen contact met haar.  Dan opeens, ik weet dus niet meer hoe het kwam, heb ik haar beter leren kennen.  Ik weet nog goed dat een van de eerste dingen die ze tegen me zei was dat ik niet moest denken dat ik haar zo gemakkelijk zou krijgen als de rest.  En dan nog iets met ‘niet vallen voor’.  Ik heb me dan stoer voorgedaan, maar het raakte me eigenlijk wel en ik heb alleen door die zin al respect voor haar gekregen.  De hele vakantie is er ook niets tussen ons geweest.  Toen de vakantie voorbij was, en we met de bus naar huis reden, zat ik achter haar.  En daar smeden wij een band, en toen zij moest uitstappen, had ik het heel moeilijk, het was een prachtmeid.  Die ene kus die ik van haar kreeg, was voor mij heel speciaal.  En ook hier moet ik zeggen, ik had contact met haar moeten houden na de vakantie, maar ook zij woonde nogal ver van mij.

En dan was er nog Hilde, ook op een vakantie in Blankenberge.  Wij hadden niets met elkaar, en toch weer wel.  Zij was trouw aan haar vriendje dat ze thuis had, waar ik respect voor had.  Al moet ik toegeven dat ik het heel spijtig vond.  Dit was echt een meisje waar ik veel voor voelde, ze was knap, had een goed karakter, blijkbaar ook trouw.  Alle vakanties gingen veel te snel voorbij, maar deze was voorbij voor ik het goed en wel besefte.  Ze deed iets met mij, ik heb zelfs niets met andere meisjes gehad die vakantie.  We hebben nadien nog een hele tijd met elkaar geschreven (een penvriendin dus), maar dan is het contact verwaterd.  Ik ben zelfs ooit met een maat van mij (die ook op dezelfde vakantie was) haar gaan bezoeken, haar vriendje was er toen ook.  Dit was enorm raar natuurlijk.  Zij was echt een meisje die ik minstens als goede vriendin in mijn leven wilde hebben.  Maar het is er niet van gekomen.  We woonden wel ver van elkaar af, maar niet zo ver als met die anderen.  Ik kan me haar nog altijd zo voor de geest halen.

Nu, ik zeg niet dat het zulke vriendinnen waren waar ik mee wilde trouwen, ik was toen nog te jong om daaraan te denken.  Maar ik moet wel zeggen, het waren meisjes waar ik zeker een heel goede vriendschapsband mee gewild had, maar ze woonden toch te ver van mij af om het contact te onderhouden.  En wie weet wat ervan was gekomen dan.  Met Hilde lag het dan iets anders, dat gevoel zat dieper, veel dieper, maar ja, zij had al een vriendje en woonde toch niet dicht genoeg bij, spijtig genoeg.  Maar ik heb wel na de vakanties een traan gelaten door hen.

Ik vermoed dat ieder van ons wel zulk een verhalen heeft.  En ik moest eraan denken toen ik dat liedje hoorde.  Maar er zijn ook momenten dat ik aan die tijd en/of hen terug denk zonder muziek.  Mooie tijden waren het.  En ik vraag me dikwijls af hoe het nu met hen zou gaan.  Hoe gaat het met die Hilde, Wendy, en die andere waar ik de naam niet meer van weet?  En zelfs enkele anderen waar ik op die vakanties wel een goede band mee had, hoe zou het met hen zijn?

I heard a song on the radio today, by Batiste.  It was named ‘Holiday love’.  I never heard of him.  I guess most of us have experienced this already.  Me too.  I looked up the lyrics of the song.

""""

Holiday love do you go with me

I want to swim with you in the sea

Holiday love do you go with me

We walked together hand in hand

over the plaza over the beach

wrote our names in the sand

but the holiday flew past

stay with me in the mind

these are the words you said

Embrace me, don’t cry

I don’t want to go without you

I want to stay but I have to let you go

Embrace me, don’t cry

I don’t want to go without you

I will write but I have to let you go

Holiday love is a platitude

Until you have it, till you witness it

But the holiday is passed

And that holiday flew past

Stay always with me in the mind

These are the words you said

Embrace me, don’t cry

I don’t want to go without you

I want to stay but I have to let you go

Embrace me, don’t cry

I don’t want to go without you

I will write but I have to let you go

Don’t cry, don’t cry, don’t cry, don’t cry

I think about you

Holiday love do you come with me

I want to swim with you in the sea

Holiday love do you come with me

Holiday love do you come with me

I want to swim with you in the sea

Holiday love do you come with me

Embrace me, don’t cry

I don’t want to go without you

I want to stay but I have to let you go

Embrace me, don’t cry

I don’t want to go without you

I will write but I have to let you go

I have to let you go

“”””

Immediately it reminded me of my own youth.  Of all the holidays that I’ve been on with MJA.  For years now MJA is organizing holidays for younger persons (youth).  Meanwhile the name is changed in Joetz.  I didn’t go on holiday outside Belgium with MJA, but I had magnificent holidays in Mol, Blankenberge and Amel.  That was between' 90 and' 93.  I really amused myself on those holidays.  Like I told before, I would gladly go back in time to do a lot of things in my life different, and if it was possible (it’s a pity that it isn’t) then I would go back to the time just before I went on holiday with MJA the first time.

If I would do things differently on those holidays?  Difficult question, but I guess so.  First I would set different about a few ‘girlfriends’ I had.  Some of them you can say that they were ‘holiday loves’, others were close to be that, but were not.  There were three girls (meanwhile women) I never will forget.  But they aren’t the only ‘loves’ I had on those holidays, sometimes that was my problem, I wanted too much.

On one of those holidays there was a girl, named Wendy.  I had been already on holiday with her in Mol, and after that we were together in the group that went on holiday to Blankenberge.  It was a very sweet and pleasant girl.  So to say I still can see her in front of me.  In Blankenberge we were close with each other because we already knew one another.  But I had to be so stupidly that after a few days I began something with another girl.  I still regret that, shouldn’t have done that.  But what can you do about it now.  After the holiday, we didn’t stay in touch.  Too bad, but understandable, after what I put her through.  In fact, I wanted with pleasure to know her better, but she lived so far away that it was difficult of course.

Then there was also a girl, I don’t remember her name (shame on me!) but I met her on the same holiday as Wendy.  If I’m not mistaken she slept in the same room as her.  I don’t remember how it came but in the beginning of the holiday there was no contact between us.  Then suddenly, I don’t know what was the reason, we learned to know each other better.  I precisely know what she first said to me: ‘You don’t have to think that I’m as easy as the other girls’.  And also something about ‘don’t fall for’.  I stayed though.  During the holiday we didn’t have a relationship.  But the day the holiday ended, we drove home with the bus, and I sat behind her.  And there we bonded, and when she had to get off the bus it was very painful for me, she was a tremendous girl.  Just before the bus (and me) was leaving, I got one (and the only) kiss from her, and that was very exquisite.  And I have to say the same here, I should have stayed in contact with her after the holiday, but, like Wendy, she lived to far away.

And then there was Hilde, also on a holiday in Blankenberge.  There was no relationship, and yet there was.  She was faithful to her boyfriend at home, and I respected that.  But I have to admit, I was it quite unfortunate.  She really was the girl I enamored, she was good-looking, ha a great personality and faithful too.  All my holidays flew past, but this one was over before it started (felt like that).  She gave me a special feeling, I even didn’t have other relationships that holiday.  After the holiday we stayed in touch by writing (as penpals), but eventually the contact subsided.  I even visited her with a friend of mine (he was also on the same holiday), but her boyfriend was at home too.  This was very odd.  For certain she was someone I wanted to have at least as a best friend in my life.  But it didn’t come to that.  We also lived to far from each other, not as far as the other two, but nevertheless far.  I still can recall her smile, face, … well to be honest, recall her from A to Z.

Now, I don’t say that they were the girls I wanted to marry, I was too young then to think about that.  But I have to say, they were girls with whom I wanted to have at least a good friendship, but they lived really too far from me to maintain the friendship.  And who knows what could come from it.  Hilde, with her it was different, the feeling I had for her was much deeper, but she had a boyfriend and anyway there was the distance, unfortunately.  But after the holidays, at home, I shed tears for those three.

I guess each of us has stories like that.  And the song made me think of them.  But there are also moments that I think back at those holidays and/or them without music.  Those were the days.  And often I ask myself how they are doing now.  How is it going with that Hilde, Wendy and the other girl (whose name I don’t remember)?  And even with some others (with whom I had a link) that were there with me on those holidays, how are they doing?

Bijlagen:
http://www.youtube.com/watch?v=E1nAjx-En5M   

Eerst en vooral wil ik even iets duidelijk maken.  Ik zei dat de meeste commentatoren van voetbal alles rooskleurig maken voor de Belgische ploegen.  Hierbij bedoel ik natuurlijk niet alle commentatoren, gelukkig zijn er nog enkele die realistisch, duidelijk en goed commentaar kunnen geven, ook al is er een Belgische ploeg bij betrokken.  Gisteren bijvoorbeeld, Filip Joos heeft dat goed gedaan.  Bij sporza hebben ze nog wel enkelen die het aankunnen om bij zulk een match goed commentaar te geven.

Gisteren moest Anderlecht thuis spelen tegen Timisoara.  In Roemenië liet RSCA schandalig punten liggen, maar deze keer hielden ze de drie punten thuis.  Dankzij deze overwinning is Anderlecht zo goed als zeker van de volgende ronde, de 16^e finales.  Van bij de aftrap liet Anderlecht zien dat het wel degelijk wilde winnen.  Met kansen van Lukaku, Boussoufa en Gillet maken ze het de Roemenen niet makkelijk.  In de 28^e minuut maakt Nibome een fout op Suarez en Anderlecht krijgt een penalty, die Suarez zelf succesvol omzet.  Anderlecht gaat de rust in met 1-0.  En in de 51^e minuut gebeurd het onverwachte, Timisoara komt langszij dankzij een enorme dekkingsfout van de Anderlechtse verdedigers.  Anderlecht lijkt dan helemaal terug te vallen en ik vrees eigenlijk het ergste.  Maar dan een goede wissel van Ariël Jacobs (trainer RSCA).  Hij brengt Jonathan Legear in.  Het ritme verandert volledig en Anderlecht lijkt er weer voor te willen gaan.  In de 69^e minuut brengt Legear de bal goed voor en kleine Mbark Boussoufa kopt de bal lekker binnen.  Als Legear een kwartiertje op het veld staat, zakt hij helemaal weg, ook al blijft hij zich inzetten.  Dit heeft hij wel meer, zou dit fysiek zijn?  Te hevig invallen en al zijn energie verspelen in de eerste tien minuten dat hij op het veld staat?  Timisoara maakt het de Anderlechtse verdediging nog een paar keer moeilijk, maar het is eigenlijk meer de Anderlechtse verdediging die het zichzelf moeilijk maakt.  Het blijft bibberen en beven tot in de toegevoegde tijd, waar Kouyaté (ingevallen voor Suarez), na een corner van Timisoara, de bal naar voren schiet en zo Legear lanceert.  Ondanks dat Legear de indruk gaf dat hij geen energie meer had, gaat hij toch op volle snelheid, zo goed als van op zijn eigen helft, richting de goal.  Hij blijft de verdedigers voor en stift de bal prachtig over de doelman van Timisoara.  Een verdiende goal voor Legear, die dankzij zijn assist aan Boussoufa en zijn goal Anderlecht de drie punten bezorgt.  Anderlecht wint dus thuis met 3-1 tegen Timisoara.

Anderlecht staat nu samen met Ajax op kop in het klassement, beiden hebben 8 punten.  De derde, Timisoara heeft er 2, tenzij Zagreb (die 3 punten afgenomen zag worden door rellen) in beroep gaat en de 3 punten terug krijgt.  Maar dan nog is Anderlecht zo goed als zeker van de volgende ronde.

Ik weet niet hoelang het geleden is (maar ik vermoed héél lang geleden) dat er in één week tijd nog eens drie Belgische ploegen winnen in Europa.  Eergisteren Standard Luik, gisteren RSC Anderlecht en daarna won Brugge zijn macht ook nog eens in Servië, tegen Partizan Belgrado.  Al voor de rust stond Club Brugge 0-2 voor, dankzij goals van (weeral) Perisic en Kouemaha.  Twee keer kon Partizan zich terug in de match spelen (1-2 en 2-3) maar uiteindelijk kon Odjidja toch voor de 2-4 eindstand zorgen waardoor Club Brugge de 3 punten mee naar huis neemt.

In de stand is Club Brugge nu 2^e met drie punten meer dan Toulouse.  Sjachtor Donjetsk staat eerste en is al zeker van de volgende ronde.  Brugge moet nog tegen Sjachtor en Toulouse spelen.  Maar als ze blijven spelen zoals de laatste matchen Europees, zie ik hen wel door gaan naar de volgende ronde, en wie weet wat dan.

Gisteren kregen we ook ongelooflijk nieuws te horen. Het Doping Tribunaal (VDT) schorst Yanina Wickmayer en Xavier Malisse voor 1 jaar.  De procureur van het VDT die het voor bracht, had niet eens een schorsing gevraagd, wel een beteugeling.  Xavier Malisse zou twee keer zijn ‘whereabouts’ niet doorgegeven hebben en een dopingcontrole gemist hebben.  Dat hij een ‘straf’ zou krijgen voor het missen van die dopingcontrole, dat vind ik wel logisch.  Maar Yanina Wickmayer miste geen enkele controle, is nooit betrapt geweest op het gebruik van doping, zij had alleen drie keer haar ‘whereabouts’ niet doorgegeven.

Nu, wat zijn die ‘whereabouts’ nu net?  Het zijn de gegevens over de plaatsen waar een sporter zich zal bevinden.  Dat kan thuis zijn, in het buitenland, maar ook waar en op welke tijdstippen een sporter traint, wanneer de wedstrijden zijn e.d.  Het is een formulier waar je voor ieder dagdeel moet aangeven waar je zal zijn.   Je moet als sporter op een vooraf bepaalde datum je ‘whereabouts’ voor een héél  kwartaal ingeven, en je kan dan elke dag op de website de gegevens aanpassen.  Vind dat nogal een belachelijk gedoe, wie kan er nu op voorhand zeggen wat hij de komende drie maanden gaat doen? Dag voor dag?  Ik vermoed dat het zelfs voor professionele sporters niet mogelijk is om dit te doen, ook al weten zij natuurlijk wel wanneer ze trainen en hun wedstrijden hebben.  En dan nog belachelijker, je kan het aanpassen, dus wat voor zin heeft het om op voorhand een héél kwartaal in te vullen?  Lijkt mij zelfs veel op een schending van de privacy van de sporters.  Het is toch te gek voor worden.  Men kan de sporters beter ook een enkelband om doen, ah nee, gaat niet, er zijn er al te kort.  Want er zijn gevangen die vrij rondlopen omdat ze geen enkelbanden meer hebben.  Dus feitelijk worden sporters strenger behandeld dan gevangenen.

Alsof sporters tijd in overvloed hebben om hun gegevens constant na te zien en te verbeteren indien die niet kloppen, die hebben immers al meer dan genoeg te doen (trainen, wedstrijden, en wat er nog allemaal bij komt kijken). 

Ik vraag me af wie het ‘whereabouts’ systeem heeft uitgevonden?  Iemand die zelf ooit professioneel voetbal, wielrennen, tennis,... heeft beoefent?  Ik betwijfel het, zoals in veel gevallen zijn diegenen die regels, straffen en dergelijke maken voor sporten zelf nooit sporter geweest.  Zo ook hoogstwaarschijnlijk bij het doping tribunaal? 

Nergens in andere landen krijg je zulk een zware straf voor simpele ‘administratieve fouten’.  Nu, wat je fouten noemt natuurlijk.  De procureur zelf noemde het nalatigheid of slordigheid.  Ik vraag me af, die website waar de sporters hun ‘whereabouts’ moeten doorgeven, werkt die altijd? 24 uur op 24?  Er zijn nooit storingen, foutjes, servers die plat liggen of dergelijke?  Maak je op het internet wel mee bij elke site, dus ik vraag me af, zou die site de eerste zijn die perfect en altijd werkt?  En het is een wetenschap zeg maar dat ‘missen menselijk is’, dat ‘elke mens wel eens fouten kan maken’, alsof diegenen die menen dat ze bekwaam en ervaren genoeg zijn en nog belangrijker betrokken genoeg zijn om over die dingen zoals ‘whereabouts’ beslissingen te nemen nooit administratieve fouten maken.  Dit is weer typisch Belgisch.

Het lijkt inderdaad wel, zoals ook al aangehaald door anderen, of men een voorbeeld wil stellen met Wickmayer en Malisse.  Mijn eerste gedacht eerlijk gezegd was iets heel anders en ik stelde me de vraag of men deze schorsing ook aan Wickmayer gegeven zou hebben als Clijsters en Henin niet terug in het tenniscircuit gestapt zouden zijn.

In het geval van Yanina Wickmayer, zij heeft pas haar grote doorbraak gehad, twee titels in het enkelspel, een halve finale op de US-Open en door deze schorsing mist ze het Commonwealth Bank Tournament of Champions in Bali, ook wel de B-Masters genoemd.  De kroon op het prachtige werk dat Yanina dit jaar geleverd heeft.

Ik hoop echt dat deze zaak de carrière van Yanina Wickmayer niet naar de knoppen helpt.  Ze heeft in haar leven al heel wat doorstaan, en ik hoop dat ze ook dit zal overwinnen en eens zo sterk terug komt, het liefst nog voor de schorsing om is, wat dan wil zeggen dat ze in beroep zou gaan tegen de schorsing en dat het TAS (Hof van Arbitrage voor Sport, internationaal sporttribunaal) de schorsing vernietigt.  In beroep gaan betekent wel geen opschorting van de schorsing, waardoor zij voorlopig toch aan de kant zal moeten blijven staan, wat een heel spijtige zaak is.  Trouwens, niet enkel zij moet zich verzetten tegen deze schorsing die buiten proporties is, maar ook Malisse en alle andere sporters.

Voor Yanina nog dit, ik kan me onmogelijk voorstellen wat er nu door je heen moet gaan, maar ik wens je het allerbeste toe, hoop dat dit allemaal rechtgezet word, dat je hier nog sterker uit komt en dat ik je snel op het tennisveld terug prachtige dingen zie bereiken.  Laat dit je niet klein krijgen!

06-11-2009 om 21:06 geschreven door Bob - Sergei - Emil  

Categorie:sport (sports)
Tags:Club Brugge RSC Anderlecht Europa League Perisic Boussoufa Jacobs Betis Sevilla Filip Joos Vlaams Doping Tribunaal VDT Yanina Wickmayer Xavier Malisse overdreven schandalig buitensporig gevangenen Flemish Doping Court exaggerated scandalous prisoners

05-11-2009 om 18:59 geschreven door Bob - Sergei - Emil  

Categorie:sport (sports)
Tags:Champions League Standard Liege Olympiakos AZ Alkmaar Arsenal Jupiler League Mbokani Jovanovic België Belgium 2-0 RSC Anderlecht RSCA Betis Sevilla 6 december 2005, pimp up, verbloemen, Johan Boskamp, Defour, Carcela-Gonzalez, Mangala, Ramos air attitude

I’ve been watching a good and terrifying movie last week.  ‘Paranormal Activity’, the tape of Micah.  It goes about the life of Micah Sloat and Katie Featherstone, a young couple that finds out that there is an entity in their house.  Now, I advise you to watch this movie, but certainly not when you’re home alone.

You can watch the trailer in this message : http://www.bloggen.be/bob_sergei_emil/archief.php?ID=527487

What is paranormal?  It’s a phenomena or observations that can’t be declared by science.  There is no explanation for it.  There is a difference in opinion between the rooters of paranormality and scientists, about the fact if these observations or phenomena could be proven or not.

Who has a paranormal ability?  According to me everybody can have it.  These days a lot of people think that paranormality is ridiculous, drivel, spooky, special, something for freaks… each has it own opinion over paranormality, good or bad.  Some have the ability because it’s in their genes, they got it from their mother, father, grandmother…  Others suddenly discover that they have a 'gift' and yet others learn it them self.

A paranormal ‘gift’ is something inexplicable or is even nonexistent, but it is real.  There are different kinds of gifts: clairvoyance, clairknowing, telekinesis, cryokinesis, levitation and some others.  I will not analyse them, I am not experienced, no expert, I am just someone who is interested in paranormality since I was a kid.

Why am I interested?  This is actual difficult to say, but I’m going to try it.  The great-grandmother of my mother was skilled on the territory of paranormality.  I don’t know what she could do exactly, but from things my mom and grandmother said, I know she could read cards, read tea leaves, she could see things others couldn’t, she saw deceased persons, …  My mother sees sometimes deceased persons, directly after they died, sometimes long after they died.  And then there’s me, I find it rather difficult to talk about it.  It isn’t something you normally just throw in the group, certainly not as you see how many people react on those things.  And how do you explain something that isn’t explainable.  How should you say to people that you actually have seen, felt, … something and that you’re not lying or aren’t faking this.  I have tried to tell it to people in the past, tried to throw it in the group, but couldn’t convince the people that I was telling the truth.  You can imagine their reactions.  So, afterwards, I kept those things to myself.

My ex-girlfriend could be convinced one time.  I still remember it, like it was yesterday.  It was during the night of August 30^th, 2001.

""""

I dreamt that I came home, my girlfriend then was inside our house.  I place my bicycle in the garage and came back out.  On that moment I hear an enormous roar and look at the sky.  High in the air I see two airplanes (grey and silver colour) flying towards each other.  I tried to run to my house, look back and see that the planes collide with each other.  I fell down, hear an enormous bang, it was like the bang was inside my body, an enormous pressure.  Out of the sky are falling small fragments, dust, and I don’t know what else.  The moment I dare to lift my head and look, I see that all the houses are gone, everything has been destroyed.  I get up, and go to the remains of my own house to search for my girlfriend.  Everywhere I look I see grey dust particles.  I streak with my hands through the dust, looking for my girlfriend.  But I don’t find her, I do find a small iron or metal plate, it just fits in the palm of my hand.  One side is coloured grey and the other side is covered with dust, when I streak off the matter, I see a white background with a red line and in the left upper corner a little bit blue.

""""

Then I woke up and my girlfriend wakes up because of me.  I told her what I dreamt and afterwards we both went to sleep again. The days afterwards we didn’t pay any attention to that dream any more, everybody dreams sometimes, beautiful and less beautiful.  Then, on September 11^th 2001, I had to go to the hospital to get an epidural injection.  I still know that the hour pointed ‘5 minutes to 3 o’clock p.m.’ when I came back in the room after my injection, another patient was watching CNN.  My dad and girlfriend came in the room together with me, and on CNN there was a building surrounded by smoke.  At the bottom of the screen you could read 'Breaking News:  Plan crashes into world trade center tower'.  It took a while before I grasped what was going on.  Three minutes after three p.m. I witnessed the second airplane hitting the second tower.  I told to my father that it wasn’t an accident.  My girlfriend said that she was thinking about my dream, but I said that it was far-fetched.  But when I saw the images after the buildings were collapsed, images of dust and everything else that was spread on the ground.  This was exactly what I saw in my dream after I raised my head and noticed that all the houses were destroyed.

But how do you say something like that to other people?  I told my girlfriend about the dream prior to the attacks.  But telling something like that dream, after the attacks, well many wouldn’t believe me of course.

Other things happened in my life, other dreams and afterwards I noticed on the news that something happened like in my dream.  Also as teenager I had a seat in my room, and nobody could and might sit in that couch.  If someone seated down in it, they felt themselves getting ill.  I always had the feeling that my grandfather (deceased already) used the seat.  There were lots of moments that I got distressed in my room, if everything around me was squished towards me.  An anxious feeling assaulted me, I just felt that it was something evil.  My mom gave me a photo of my grandfather, and I should put it up on the wall in my room.  Afterwards there still were moments that I felt the evil in my room, but sometimes it just was suddenly gone, and then I felt that my grandfather was in the room and he was seated in (his) couch.  But if you tell something like that, a lot of people would make a joke of it.

There were also many moments, and not only in my room, that I had the feeling that someone was watching me, or that someone was following me.  That following sometimes gave such a disturbing feeling that I (as child or teenager) ran away and ran quickly to my home.  There were moments that I felt that someone stood behind me.  Just after my godfather passed away, many times I had the feeling that he stood behind me and laid its hand on my shoulder (as he always did when he was alive), and then I got the feeling that everything would be fine at last.

Also I have many 'burdens of dreams', especially in the house of my mother. In the dream I’m walking around inside the house, or sometimes outside in places I don’t know.  Most of the times it’s dark then.  Something or someone is chasing me, I can’t see who or what it is, but I don’t have the time to look behind, I run away in panic.  I am frightened, and not just frightened, but I just know that something evil is chasing me and that I must make sure that it can’t catch me.  Mostly I run up the stairs, to my room where I’m sleeping at that moment.  My lead is mostly not large and I feel that it grabs for me but just misses me.  If I am outside I always end up at the door of my room.  I enter my room and know that I must wake up.  The following moment I’m sleeping in my bad but I am awake in my head.  I can’t move and I know that I immediately must wake up, before the evil thing gets me.  But I don’t wake up, I can’t move my limbs, I scream tremendously hard, but there’s no sound coming out of my mouth.  I keep struggling to move and keep yelling.  And apparently at last (according to others) I start talking and asking for help, and then I awake fearfully or they wake me up and I’m panicking.  The odd thing in those dreams is that it feels like I’m truly walking around, it doesn’t feel as a dream, but it feels real.  Until today, I each time woke up on time.  Several times I decided that I would stop running and turn around to see who or what is chasing me, but at the moment itself I have cold feet, it’s like I know that my life hangs on it.

Now, I knew there is something you can do about ‘bad’ dreams.  In the past Native Americans used a dreamcatcher.  You can make it yourself (or get it as a present) and you hang it above your bed.  It consists of a circle with inside a web (like a web of a spider).  The ring has been decorated with textile or leather, feathers and cords.  One says that in the air many dreams are floating, good and bad dreams.  The web in the dreamcatcher catches the bad dreams and keeps it there so that you don’t have any bad dreams anymore.

It worked, the usual 'bad' dreams that I had were gone.  Since I hung up the dreamcatcher I haven’t got any ‘negative’ dreams.  But the ‘dream’, about which I just told you, kept getting through.  Some gave as explanation that I leave my room in those ‘dreams’ and so I also removed myself from the dreamcatcher, and the evil that is chasing me doesn’t enter my room because of the dreamcatcher.  But I can’t remember that I run to my room because the dreamcatcher is there.  Some also explain it by saying that it just isn’t a dream.

There were moments that I was talking with somebody or sitting next to him/here, and I felt and/or smelled that that particular person was going to die.  Most of the times he/she died within the month after I felt/smelt it.  I also knew that a good friend of mine died before people told me that he committed suicide.  At night I suddenly had a feeling that he was in my room, there was a sense of regret, a vibe of 'knowing that one did something very terrible’.  And the next morning my mother told me that he passed away, that he committed suicide.  I was discomforted of course, but not as shocked as when someone tells you that someone you knew died, here I already knew that something happened to my friend.

Only how do you tell such things to others, how do you declare the things you experience?  You just know that there’s a chance that one makes a joke out of you or says that you are a 'freak'.  There are probably people who suspect (or know) that they have a gift, but they just don’t dare to say that to someone because they don’t know what others will say about that.  I know that feeling and keep those things to myself.  I try to ignore it, even there are moments that I don’t succeed in doing that and it’s very difficult.  And above all, I don’t do anything with the things I experience.  Some already said to me that I should study the things you can or can’t do, examine it and will test how far I can go in particular things.  But that goes above my head.  I know too little about paranormality, honestly, I admit that there are times that I’m anxious, not just frightened, but I just feel that if I pay attention to it, or don’t turn away (figurative) me it not of turn away (figurative) it wouldn’t end well.  So, paranormality is very interesting to me, it makes me desirous to know more about it, to do things with it, but I’m scared of it.  I keep it as far away as possible nowadays.

There was one thing that happened when I was a teenager and went to an exposition (all about paranormality).  My mom and sister went to the paranormal expo at the same time.  The moment I came in, I had the feeling that someone was looking at me.  After 15 minutes I met my mom again, she said to me that there was a Voodoo Priest watching me the whole time since I came in.  I looked at him, but after that look I left the exposition.  I don’t know why.  More than a year after that moment I went back to such an exposition with a friend.  And again, the moment we came in, I had the feeling that I was being watched.  My friend told me that a man, sitting at a desk, was looking at me.  Without looking at him, I walked on, doing a round in the expo so that I ended at his table.  And I put myself in front of him and looked at him, he stood up, took his jacket and left without saying anything.  He left his wife (or colleague) at the stand.  But she only spoke French and I didn’t (my friend also didn’t).  So we walked away from the stand and looked around on the expo a little longer.  But I must admit, the way that priest looked at me was very bizarre.

On other expositions some told me that if I was standing at their stand, that they got an ‘odd’ feeling, a feeling of ‘being pushed away’ or that I ‘intrigued’ them.  But others told me they felt nothing.  I do know of course that there are swindlers who act like they have a gift, but they don’t.  And I know that there are also people that really have a gift.

Bijlagen:
http://www.youtube.com/watch?v=A3qcKAZrNYA   
http://www.youtube.com/watch?v=yM4AM8t5n0A   

Geleverd door Filmtrailer.com

Wat is nu juist paranormaal?  Het zijn verschijnselen, waarnemingen of vermogens die niet verklaard kunnen worden door wetenschap.  Er is dus géén verklaring voor.  Er is een serieus meningsverschil tussen aanhangers van het paranormale en wetenschappers over het feit of deze verschijnselen, waarnemingen of vermogens vast te stellen zijn.

Wie is nu juist paranormaal begaafd?  Volgens mij kan iedereen dat zijn.  Tegenwoordig vinden veel mensen het belachelijk, zever, eng, bijzonder, iets voor freaks… ieder heeft er wel een mening over, goed of slecht.  Sommige mensen zijn paranormaal begaafd omdat het in hun genen zit, overgegeven van moeder, vader, grootmoeder…  Anderen ontdekken plots dat ze een ‘gave’ hebben en nog anderen leren het zich aan.

Een paranormale gave is iets wat onverklaarbaar is of zelfs onbestaand is, maar er toch is.  Er zijn verschillende soorten gaven: helderziendheid, helderwetendheid, telekinese, cryokinese, levitatie en nog héél wat anderen.  Ik ga ze hier niet allemaal verklaren, ben geen ervaringsdeskundige, gewoon iemand die geïnteresseerd is in het paranormale, al van jongs af aan.

Vanwaar mijn interesse?  Dit is eigenlijk moeilijk uit te leggen, maar ik zal het toch even proberen.  Mijn overgrootmoeder van mijn moeder was een crack op het gebied van paranormaliteit.  Wat ze juist allemaal kon, dat weet ik niet, maar uit verhalen van mijn ma en oma hoor ik wel dingen als kaartleggen, theebladeren lezen, dingen zien, …  Mijn moeder zelf ziet soms overledenen, soms direct na het sterven, soms van bekenden die al lang overleden zijn.  En dan ik, ik vind het nogal moeilijk om het hierover te hebben.  Het is gewoon niet iets wat je zomaar in de groep gooit, zeker niet als je ziet hoe veel mensen erop reageren.  En hoe moet je eigenlijk iets verklaren, dat niet verklaarbaar is.  Hoe moet je mensen laten weten dat iets wat je gezien, gevoeld, … hebt, dat je dat echt gezien, gevoeld, … hebt en niet aan het verzinnen bent.  Ik heb dat vroeger heel wat keren gedaan, het in de groep gooien, maar kon de mensen aan wie ik het vertelde gewoonweg niet overtuigen dat ik niet aan het liegen of iets aan het verzinnen was, je kan je de reacties wel voorstellen.  Dus nadien ben ik de dingen voor mezelf gaan houden.

Mijn ex-vriendin heb ik wel eens weten te overtuigen.  Ik weet het nog goed, alsof het gisteren pas gebeurd is.  Was in de nacht van 30 augustus 2001.

“”””

Ik droomde dat ik thuis kwam, mijn vriendin toen was binnen.  Ik zette mijn fiets in de garage en kwam terug buiten.  Op dat moment hoor ik een enorm geraas en kijk naar boven.  Hoog in de lucht zie ik twee vliegtuigen (grijs en zilver kleur) naar elkaar toevliegen.  Ik probeer naar binnen te lopen, kijk achterom en zie de vliegtuigen elkaar raken.  Ik val, hoor een enorme knal, het voelt alsof die knal in mijn eigen lichaam was, een enorme druk.  Dan vallen er allemaal kleine brokstukken uit de lucht, stof, en weet ik veel wat nog allemaal.  Als ik mijn hoofd terug durf opheffen, zie ik dat er geen huizen meer staan, alles is verwoest.  Ik kruip recht en ga in de overblijfselen van mijn eigen huis op zoek naar mijn vriendin.  Overal ligt grijze stof.  Ik veeg met mijn handen door het stof, op zoek naar mijn vriendin. Maar vind haar niet, het enige dat ik vind is een ijzeren of metalen plaatje, het past net in mijn handpalm.  Het is aan één kant grijzig, de andere kant hangt vol stof, en als ik dat eraf veeg, zie ik een witte achtergrond met een rode streep en in de linker bovenhoek een beetje blauw.

“”””

Dan schiet ik wakker en mijn vriendin toen werd daardoor ook wakker.  Ik vertelde haar wat ik gedroomd had, en we hebben daarna nog verder geslapen.  Ik had er géén aandacht meer aan besteed, dromen komen nu eenmaal voor, mooie en veel minder mooie.

Dan, op 11 september 2001 moest ik een epidurale gaan laten zetten in het ziekenhuis.  Ik weet nog goed dat ik om vijf voor drie ’s middags ongeveer terug in de kamer kwam en dat een andere patiënt de tv op CNN staan.  Mijn pa en vriendin kwamen ook net de kamer in, en je zag op tv een flatgebouw met enorme rook.  Vanonder stond ‘Breaking News: Plane crashes into world trade center tower’.  Het duurde even voor ik door had waar het juist over ging, en dan om 3 minuten na drie zie ik live het tweede vliegtuig recht in de tweede toren vliegen.  Toen zei ik nog tegen mijn pa dat dit géén ongeluk was.  Mijn vriendin zei toen nog dat ze aan die droom van mij moest denken, maar ik vond dat toch wat vergezocht.  Totdat ik beelden zag, nadat de gebouwen waren ingestort, beelden van het stof en alles wat er op de grond lag.  Dit was identiek aan wat ik zag nadat ik terug recht ging staan in mijn droom en zag dat alle huizen weg waren.

Maar hoe zeg je zoiets tegen anderen?  Mijn vriendin had ik over mijn droom verteld voor het effectief gebeurde.  Maar nadien zoiets vertellen, tja veel mensen geloven dat niet natuurlijk.

Er zijn zo nog wel dingen gebeurt in mijn leven, nog van die dromen, die later te vergelijken waren met nieuwsberichten.  Ook had ik vroeger, als tiener, een zetel in mijn kamer staan, en daar kon en mocht niemand in gaan zitten.  Als iemand in die zetel ging zitten, voelde die zich ziek worden.  Ik had altijd het gevoel dat mijn grootvader (die overleden was) in die zetel zat.  Er waren toen ook veel momenten dat ik het heel benauwd kreeg in mijn kamer, alsof alles bijeen geplet werd rondom mij.  Een angstig gevoel overviel me dan, ik voelde gewoon dat er iets slechts was.  Mijn ma heeft mij toen een foto van mijn grootvader gegeven, die ik moest ophangen in mijn kamer.  Nadat ik de foto had opgehangen, waren die momenten er nog wel, dat ik iets slechts rondom mij voelde, maar dan was ’t soms ook plots weg, en dat waren dan weer de momenten dat ik gewoon voelde dat mijn grootvader in de kamer was en in (zijn) zetel zat.  Maar vertel zoiets maar eens, velen zouden je gewoon uitlachen.

Dan heb ik ook heel veel momenten gehad, en niet enkel in mijn kamer, dat ik het gevoel had dat er iemand naar mij aan het kijken was, of dat er iemand mij volgde.  Dat volgen was soms zelfs zo eng dat ik (als kind en tiener) het op een lopen zette naar huis.  Of momenten dat ik voelde dat er iemand achter mij stond.  Net nadat mijn peetvader gestorven was, had ik veel het gevoel dat hij achter mij stond en zijn hand op mijn schouder legde (zoals hij vroeger altijd deed), en dan kreeg ik altijd wel het gevoel dat alles uiteindelijk wel goed zou komen.

Ook heb ik wel veel last van dromen, vooral in het huis van mijn moeder, dat ik in huis rond aan het lopen ben, of zelfs soms buitenhuis op onbekende plaatsen voor mij.  Meestal in die dromen is het donker.  En dan zit er iets of iemand achter mij aan, ik kan niet zien wie of wat, maar heb dan ook niet echt de tijd om goed achterom te kijken, ik loop in paniek weg.  Ik ben bang dan, en niet gewoon bang, maar ik weet gewoon dat er iets slechts achter mij aan zit, en dat ik moet zorgen dat dit slechte me niet te pakken krijgt.  Meestal loop ik dan de trappen op, richting de kamer waar ik op dat moment aan het slapen ben.  Mijn voorsprong is meestal niet echt groot en ik voel gewoon dat er iets naar mij grijpt, maar me net niet vast krijgt.  Als ik buitenshuis ben, kom ik in mijn vlucht altijd weer terecht aan de kamerdeur.  Ik loop de kamer in en weet dat ik moet wakker worden.  Het volgende moment lig ik dan ook effectief te slapen, en ben toch ‘innerlijk’ wakker.  Mijn lichaam wil niet bewegen, ik weet dat ik onmiddellijk moet wakker worden, voor dat slechte er is.  Maar het lukt niet, ik kan niet bewegen, ik roep wel, enorm hard, maar er komt géén geluid uit.  Ik blijf vechten om te bewegen en blijf roepen.  En blijkbaar (volgens anderen) begin ik op een gegeven moment dan ook echt te roepen, en dan word ik iets later angstig wakker of maken ze me wakker en ben ik in paniek.  Het rare aan die dromen is dat ik echt wel aan het rondstappen ben dan, het voelt niet aan als een droom, maar als werkelijkheid.  Totnogtoe ben ik telkens tijdig wakker geworden.  Ik heb mezelf al meermaals wijsgemaakt dat ik eens zou blijven staan om te zien wat of wie er achter mij aan zit, maar op dat moment zelf is de angst zo groot dat ik niet durf blijven staan, het is net alsof ik dan weet dat mijn leven ervan af hangt.

Nu, ik wist dat er iets is wat je tegen ‘slechte’ dromen kan doen.  Bij de indianen bestaat zoiets als een dromenvanger.  Je maakt die (of krijgt hem) en hangt die op boven je bed.   Het bestaat uit een cirkel met daarbinnen het web van een spin. De ring is versierd met stof of leer, veren en koorden.  Men gaat ervan uit dat in de lucht vele dromen zweven, goede en slechte.  Het web in de dromenvanger vangt de slechte dromen op en laat die niet meer los, zodat je géén slechte dromen hebt.

Nu, het hielp wel, tegen gewone ‘slechte’ dromen die ik had.  Sinds ik de dromenvanger gehangen had, heb ik géén ‘negatieve’ dromen meer gehad.  Maar de ‘dromen’ waarover ik hierboven sprak, blijven doorkomen en terugkomen.  Ik kreeg als uitleg dat ik in die specifieke dromen ook niet meer in de kamer, in het bed onder de dromenvanger ben, maar ervan weg, en het slechte dat achter me aan zit, komt toch ook niet de kamer binnen waar die dromenvanger hangt.  Al kan ik me niet herinneren dat ik in die droom naar de kamer ga omdat de dromenvanger er hangt.  Een andere uitleg die ik kreeg is dat het gewoonweg géén droom is.

Er zijn zelfs momenten geweest dat ik bij een bepaald persoon was en gewoon voelde en rook dat die persoon ging sterven, en meestal gebeurde dat ook nadien (binnen de maand).  Ook heb ik van een goede maat van mij geweten dat hij gestorven was voor men mij liet weten dat hij zelfmoord gepleegd had.  Ik had namelijk ’s nachts plots het gevoel dat hij in mijn kamer was, er hing een gevoel van spijt, een gevoel van ‘weten dat men iets ergs gedaan heeft’.  En ’s morgens liet mijn ma me weten dat hij overleden was, door zelfmoord.  Ik schrok natuurlijk wel, maar niet zoals bij de meeste telefoontjes of momenten waar men je laat weten dat iemand gestorven is, hier wist ik al dat er iets met hem was.

Maar hoe vertel je die dingen aan anderen, hoe verklaar je wat je meemaakt.  Je weet altijd dat er een kans is dat men je uitlacht of als ‘freak’ gaat zien.  Er zijn waarschijnlijk wel een heel deel mensen die vermoeden dat ze een gave hebben, maar die het gewoon niet aandurven om daar iets van tegen iemand te zeggen, omdat ze niet weten hoe anderen zullen reageren.  Dat heb ik ook en dus hou ook ik die dingen meestal voor mezelf.  Ik probeer er niet teveel aandacht aan te schenken, al lukt dat niet altijd, en is dat helemaal niet makkelijk.  En bovenal, ik doe er niets mee.  Sommigen hebben al gezegd van je moet dat uitzoeken, je moet gaan onderzoeken wat je kan en gaan uittesten hoever je kan gaan in bepaalde dingen.  Maar dat zie ik niet zitten.  Ik weet veel te weinig van het paranormale, ik geef eerlijk toe dat er momenten zijn dat ik schrik heb, niet gewoon bang ben, maar weet dat als ik er aandacht aan geef, of me er niet van wegdraai (figuurlijk), dat ik gewoon voel en weet dat het niet goed zou aflopen dan.  Kort gezegd, het paranormale interesseert me enorm, het trekt me aan om er meer over te weten, er meer mee te doen, te gaan ontdekken, maar ik heb gewoon schrik ervan.  Dus ik hou me er zo weinig als mogelijk mee bezig tegenwoordig.

Wat ook al eens is voorgevallen, als tiener ging ik wel eens naar een paranormale beurs.  Er is eens een beurs geweest hier in het dorp.  Mijn ma en zus gingen tegelijk met mij naar daar.  Van af dat ik er binnen kwam had ik het gevoel dat ik bekeken werd.  Toen ik na een goed kwartier mijn ma terug tegen kwam, zei ze me dat er aan een tafeltje een voodoopriester zat en dat die sinds ik binnen kwam, constant naar mij aan het kijken was.  Ik heb dan eens gekeken naar hem, maar ben direct weggegaan van die beurs.  Ik weet niet meer waarom.  Meer dan een jaar later ben ik nog eens naar een beurs gegaan, met een vriendin.  En toen we al even binnen waren, zei ze tegen mij dat er een man aan een tafeltje de hele tijd naar mij aan het kijken was.  Ik ben dan, zonder hem aan te kijken een rondje door gewandeld, zodat ik bij zijn tafeltje aan kwam.  En toen ik voor hem ging staan, is hij opgestaan, heeft hij zijn jas genomen en is hij vertrokken zonder iets te zeggen.  Hij liet zijn vrouw (of collega) er alleen achter.  Maar die sprak alleen Frans en dat kon ik niet (die vriendin ook niet).  Dus heb ik het er maar bij gelaten en heb nog wat verder rond gekeken op die beurs.  Ik moet wel zeggen, ik vond het maar raar hoe hij naar mij bleef kijken.

Ik heb op van die beurzen vroeger nog gehoord van anderen die daar zaten, dat als ik bij hen aan het tafeltje zat, dat zij een ‘raar’ gevoel kregen dan, een gevoel van ‘wegstoten’ of dat ik hen ‘aantrok’.  Maar weer anderen voelden dan weer niets.  Ik weet natuurlijk ook wel dat er wel wat kwakzalvers tussen zullen zitten en mensen die beweren veel te weten, kunnen, maar dat dit niet zo is.  Maar er zullen er ook wel bij zijn die echt wel een ‘gave’ hebben.

Bijlagen:
http://www.youtube.com/watch?v=A3qcKAZrNYA   
http://www.youtube.com/watch?v=yM4AM8t5n0A   

Velen vragen zich nu af of ik van het Vlaams Belang ben.  Ik ben geen politieker van het Vlaams Belang, dan is dit misverstand of die vraag al van de baan.  Nu, zou ik voor het Vlaams Belang kunnen stemmen?  Ik zie niet in waarom niet.  België is zogezegd een democratisch land (zie blog), en vermits het Vlaams Belang (vroeger Vlaams Blok) een politieke partij is waar je voor kan stemmen, is het best mogelijk dat ik erop stem.  Nu, uit ondervinding weten we dat een stem voor het Vlaams Belang door andere politieke partijen genegeerd wordt.  Is het dan een verloren stem? Zeker niet, men mag zeker niet gaan denken dat als men voor het Vlaams Belang stemt, dat zijn stem dan nutteloos is, want dat is zeker het geval niet.  Anderen negeren dan (zogezegd) wel het Vlaams Belang en zijn kiezers, maar wat merk je?  Ten eerste is er één resultaat waar iedereen altijd héél benieuwd en zelfs angstig voor is, dat is de uitslag die het Vlaams Belang zal behalen bij de verkiezingen.  Ten tweede merk je dat andere politieke partijen de programmapunten van het Vlaams Belang aan het overnemen zijn, wat wil zeggen dat er wel degelijk rekening gehouden wordt met de stem van de kiezers van het Vlaams Belang.

 Op het Vlaams Belang kunnen stemmen wil nog niet zeggen dat ik er voor stem, de vraag is dan, zou ik voor het Vlaams Belang willen stemmen?  Nu, voor je de stem geeft aan een politieke partij, is het natuurlijk nodig dat je de programmapunten van een partij kent, dat je weet waar de partij voor staat.  Bij mensen rondom mij merk ik op dat de meeste daarvan niet stemmen voor dat waar een partij voor staat, maar voor iemand die ze kennen, of voor de politieke partij waar ze menen bij te horen doordat ze lid zijn van het ziekenfonds of syndicaat van die betreffende partij.  Anderen gaan er dan weer van uit dat vermits ze zelfstandige zijn, dat ze liberaal zijn en dus voor de Liberale Democraten moeten stemmen.  Deze redeneringen vind ik héél verkeerd, al is ieder natuurlijk vrij om te stemmen op wie hij wil.

Wat zijn nu enkele van die programmapunten van het Vlaams Belang?  Iedereen weet ondertussen wel dat het Vlaams Belang staat voor ‘Vlaamse onafhankelijkheid’.  Die vraag heb ik me al gesteld, en daar ben ik ook wel voor.

Het Vlaams Belang vindt dat de gevangeniscapaciteit uitgebreid moet worden.  Hier vind ik dat je niet anders kan dan ermee akkoord zijn, want wat hoor je tegenwoordig wel niet allemaal in het nieuws.  Een hoop gevangenen loopt vrij rond, wegens plaatsgebrek en de enkelbanden zijn op.  Hoeveel jeugdcriminelen worden er vrijgelaten omdat er in de jeugdinstellingen geen plaats meer is.  In de gevangenissen zelf is het enorm drommen, gevangenen slapen (leven) met meer in een cel dan voorzien, er zijn zelfs in sommige gevangenissen matrassen tekort. 

België staat mee bovenaan wat betreft de rangschikking van fiscale druk volgens de OESO (Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling).  In de Eurozone staat België helemaal bovenaan wat betreft fiscale druk.  Wat is nu fiscale druk?  Wel, fiscale druk is de verhouding van belastingopbrengsten tot het Bruto Binnenlands Product.  Het BBP is de marktwaarde van alle goederen en diensten die er op één jaar tijd worden geproduceerd.  Het is een veel gebruikte maatstaf voor de welvaart van een land of regio.  Volgens het Vlaams Belang zijn door de hoge fiscale druk in ons land nieuwe belastingen of verhogingen onaanvaardbaar.  De belastingdruk moet verlagen volgens hen.  En wie kan zich daar niet in vinden?  Iedereen wil toch belastingverlaging of op zijn minst géén verhoging van de belastingen.  De fiscale druk is samen met de hoge loonkost één van de redenen dat we minder aantrekkelijk worden voor buitenlandse investeerders.  En ik vind dat daar toch ook iets aan moet veranderen. 

Wat betreft de loonkost zegt het Vlaams Belang dat de loonkost moet verlagen.  En dat zou natuurlijk ons land aantrekkelijker maken voor buitenlandse investeerders.  Het zou trouwens ook de werklozen vooruit helpen, aangezien voor ondernemers de hoge kostprijs een rem is op het aanwerven van werknemers.  Dus een verlaging van de loonkost is ook wel een verlaging van het aantal werklozen, wat natuurlijk ook goed is.

Het Vlaams Belang stelt dat de successierechten (belasting op erfenis), de registratierechten (belasting op registratie van documenten) en de schenkingsrechten (registratierechten die moeten worden betaald bij schenking onder levenden) moeten verlaagd worden.  Wat mij betreft, en ik denk dat er héél wat mensen het hiermee eens zijn, is het betalen van belastingen op een erfenis of schenking schandalig.  De mensen van wie je erft of van wie je een schenking krijgt, hebben al ik weet niet hoeveel belastingen betaald ervoor, en dan moet de persoon die erft of een schenking krijgt, ook nog eens belastingen betalen op datgene waar al belasting op geheven is?  Onlogisch toch.  Wat mij betreft zouden deze dus moeten afgeschaft worden, maar verlagen is natuurlijk al een begin.

Het Vlaams Belang wijst het huidige sociale huisvestingsbeleid volledig af.  Dit huisvestingsbeleid geeft voorrang aan vreemdelingen en allochtonen.  Ikzelf sta al op meerdere wachtlijsten voor een sociale woning.  Al jaren sta ik erop, en nog steeds ben ik wachtende.  Terwijl ik merk dat er mensen die nog niet zolang als ik op een woning wachten, er mensen die zelf een woning hadden en niet de kans liepen op straat terecht te komen, er mensen die het financieel zeker niet zo moeilijk hebben, al een woning kregen.  Als gehandicapte heb ik recht op voorrang op een sociale woning, maar volgens de huisvestingsmaatschappij enkel voorrang op woningen specifiek voor gehandicapten.  Dus als ik mijn voorrang wil doen gelden, maak ik volgens hen enkel kans op een woning specifiek voor gehandicapten.  Maar zo zijn er maar weinig woningen, en de kans dat er één vrij komt is miniem.  Volgens sommigen zou ik dan langer op een woning wachten als dat ik me inschrijf voor een gewone woning (gelijkvloers dan in mijn geval, zonder trappen).  Maar als ik in aanmerking wil komen voor een gewone woning, dan heb ik géén voorrang, waardoor ik ook jaren zal moeten wachten (en al aan het wachten ben).  Men draait het altijd zo dat ik niet in aanmerking kom en nog moet wachten, en dit terwijl ik zie dat andere mensen die minder dringend een woning nodig hadden (zeggen ze zelf), al wel een woning kregen, zelfs deze die nog niet zolang op de lijst stonden als ik.  En ik merk dan ook nog eens dat 90% van de mensen die voor mij een woning kregen, vreemdeling of allochtoon is.  Dus ik wil wel degelijk dat het huidige sociale huisvestingsbeleid compleet veranderd wordt, en dat er betere regels en controle op de toewijzing van woningen komt, met de gepaste straffen indien men zich niet aan die regels houd.

De programmapunten kan je terugvinden op de homepage van het Vlaams Belang, het is niet mijn taak om die hier allemaal uitgebreid te gaan beschrijven.

Nog één punt wil ik aanhalen, namelijk dat van immigratie.  En dit heeft niets met racisme te maken, maar daar kom ik dadelijk op terug.  Het Vlaams Belang stelt dat er ondanks de immigratiestop van 1974 toch nog immigranten blijven toestromen en bovendien blijven illegalen en zogenaamde asielzoekers het land binnen komen.  Volgens het Vlaams Belang moet de immigratiestop waterdicht worden.  Hier kan ik wel mee akkoord gaan, ik vind dat we eerst eens alle problemen in eigen land (en liefst dan nog Vlaanderen) moeten oplossen, en dan kan men nadien nog altijd opnieuw gaan overleggen hoe men immigratie eventueel kan toestaan (met mate dan).  De aanpassing van vreemdelingen met een islamitische achtergrond verloopt zeer moeizaam, soms is er zelfs totaal géén aanpassing.

Volgens het Vlaams Belang moeten vreemdelingen zich aanpassen aan onze cultuur.  Is toch ook logisch, men komt in ons land wonen, men komt als het ware terecht in onze cultuur.  En bij ons gelden waarden als de gelijkheid tussen man en vrouw, vrijheid van meningsuiting.  Dit stelt het Vlaams Belang ook, aangezien dit de basisbeginselen zijn van onze Westerse democratie. 

Wat betreft de illegalen en asielzoekers stelt het Vlaams Belang dat enkel echte politieke vluchtelingen toegestaan mogen worden.  Ook ik ben van mening dat asielzoekers het best in eigen omgeving worden opgevangen en dat asielzoekers en illegalen die hier uitgewezen worden, ook daadwerkelijk het land moeten verlaten, en terug naar land van oorsprong dienen te gaan.

Het Vlaams Belang wil de snelbelgwet afschaffen.  Net zoals het Vlaams Belang vind ik dat je enkel Belg kan worden na een geslaagd assimilatieproces, en indien je daarin slaagt en Belg word, geef je natuurlijk je oorspronkelijke nationaliteit af.  Het is toch logisch dat als je Belg wil worden, dat je de taal, cultuur, wetten en dergelijke kent en ernaar leeft, en dat je de oorspronkelijke nationaliteit afgeeft.

Het vreemdelingenstemrecht moet afgeschaft worden volgens het Vlaams Belang.  Bij mijn weten behoort stemrecht toe aan alle burgers, ouder dan 18 jaar, die de nationaliteit van het betreffende land bezitten.  Natuurlijk kan je stemrecht of stemplicht ontnomen worden door een uitspraak van een rechter.  Ik vind dus niet dat mensen die géén Belg zijn kunnen stemmen.  En het ergste van al is, wij Belgen hebben stemplicht, wij MOETEN gaan stemmen, en de vreemdelingen hebben stemrecht, zij MOGEN gaan stemmen.  Dus wat mij betreft moet het vreemdelingenstemrecht inderdaad worden afgeschaft.

Als ik de programmapunten van het Vlaams Belang doorneem kan ik inderdaad tot de conclusie komen dat ik mijn stem aan hen kan geven.  Er zijn natuurlijk ook wel opmerkingen en punten waar ik me niet helemaal of helemaal niet in kan vinden, maar dat heb je wel bij elke politieke partij, punten waar je voor en punten waar je tegen bent.

Ben ik dan een racist? Of is iedereen die stemt voor het Vlaams Belang of iedereen die behoort tot het Vlaams Belang racist?  Nee toch, dat is wat kort door de bocht gaan, wat meerdere politieke partijen wel graag doen als het gaat om het Vlaams Belang.

Wat is nu juist een racist?  Racisme betekent algemeen dat leden van een bepaald ras zich superieur achten aan leden van een ander ras.  Is dit zo in het geval van mij of het Vlaams Belang?  Nee toch, het is normaal dat je, als je ergens naartoe gaat, je jezelf aanpast aan de gewoonten, cultuur, wetten, … van die andere plaats.  Of dit nu naar België is, of naar een Aziatisch land of Afrikaans land of waar dan ook, je moet je aanpassen, je aan de wetten houden en de taal leren.  Dit heeft niets met superioriteit te maken. 

Ook wordt racisme gebruikt als aanduiding van ‘angst voor vreemdelingen’.  En daar is ook géén sprake van.  Bij racisme gaat het om een rasgebonden vooroordeel.  Daar is ook niet echt sprake van, aangezien het bij het Vlaams Belang gaat om het feit dat alle vreemdelingen (niet-Belgen die in ons land willen komen wonen) zich dienen aan te passen aan cultuur, taal, wetten, …  ongeacht afkomst, ras, godsdienst, …  Het is een feit dat onze cultuur inhoud dat man en vrouw gelijk zijn (al kan dit in België ook nog beter), de scheiding tussen kerk en staat, en het mag gerust dat er andere culturen zijn die daar anders over denken.  Dat is hun goed recht natuurlijk, maar het minste dat men kan doen als men vanuit zijn eigen cultuur gaat naar een andere cultuur, is zich aanpassen aan die cultuur.  Dat heeft allemaal niets te maken met een vooroordeel hebben ten opzichte van een ander ras.  Vreemdelingen kunnen hier komen wonen, als ze zich aanpassen aan wet, cultuur, … en de taal leren en spreken.

Ik persoonlijk ben zeker geen racist, en er zullen wel mensen in het Vlaams Belang zitten die racistisch zijn (maar de meerderheid niet hoor).  Maar die heb je volgens mij ook in andere politieke partijen, maar die houden die ‘persoonlijke mening’ volgens mij voor zichzelf, maar ze zijn er wel, daar ben ik zeker van.  Overal heb je wel racisten, op je werk, waar je sport, uitgaat, …  Maar vele racisten komen niet uit voor die mening, waardoor men het niet weet.

Het feit dat het Vlaams Belang bestempeld word als racistische partij, heeft niets te maken met de partij, en al zeker niet met het overgrote deel van de partijleden, maar met de benadrukking, aantijgingen van andere politieke partijen, die daarmee geholpen worden door pers en tv.  Het heeft niets te maken met vreemdelingen of ras, maar ook Belgen moeten zich aan de wet houden en dergelijke.  Ik heb dus géén vooroordeel voor een bepaald ras.  Je kan dus stellen dat ik, noch het Vlaams Belang volgens mij, racistisch zijn.  Maar zowel ik, als blijkbaar het Vlaams Belang, klagen de mistoestanden in ons land aan.  Andere politieke partijen (niet allemaal) minimaliseren of ontkennen deze mistoestanden en komen dan met de uitleg dat het om racisme gaat.  In de meeste gevallen doen ze dit (minimaliseren en ontkennen) omdat zij de oorzaak zijn van de mistoestanden.  Er word niet beoordeelt op ras of huidskleur, maar op gedrag.  Ook word er niet met de vinger gewezen naar vreemdelingen of islamieten, omdat zij bijvoorbeeld profiteren van bepaalde faciliteiten (wat trouwens ook héél wat Belgen doen), maar wel naar diegenen in de politiek die deze dingen en wantoestanden toestaan.

 En trouwens, wat ik me soms afvraag, is het niet zo dat ieder mens, op een bepaalde manier, ergens wat racistisch is en/of discrimineert?   Als we allemaal onszelf onder de microscoop leggen en ons leven, denken en doen beschouwen, hoeveel van ons kunnen dan zeggen dat ze TOTAAL NIET RACISTISCH ZIJN EN/OF TOTAAL NIET DISCRIMINEREN.  Want racisme zou erg zijn, maar discriminatie is minstens even erg hoor.  Hier in België worden vreemdelingen, en dan vooral islamieten enorm beschermd en iedereen die maar iets zegt wat niet positief is voor hen, word al snel als racist beschouwd, maar hoe gaat het eraan toe in de landen waar die vreemdelingen vandaan komen?  Kan een gemiddelde Belg zoals mij of u daar gaan wonen, en daar verder leven zoals we hier doen?  Is dat toegestaan?  Of moeten we concluderen dat die vreemdelingen die men hier zo beschermt en waar anderen direct voor racist door worden bestempeld, zelf ook racist zijn?  Ik bedoel maar, is niet iedereen op een bepaald gebied racistisch en/of iemand die discrimineert, Belg of vreemdeling?  Ik ben er zeker van dat ieder van ons zich wel eens schuldig maakt aan racisme en/of discriminatie, Belgen en vreemdelingen.

Volgens de Conventies van de Verenigde Naties betekent discriminatie: ‘elk onderscheid, uitsluiting, beperking of voorkeur, gebaseerd op ras, huidskleur, afstamming of nationale of etnische oorsprong die het doel of effect heeft van opheffing of aantasting van erkenning, genieting of uitoefening, op basis van gelijkwaardigheid, van mensenrechten, en fundamentele vrijheden in het politieke, economische, sociale, culturele of enig ander veld van het openbare leven'  Dus stel ik me nog de vraag, de mensen die naar een andere plaats trekken (of het nu dorp, stad, provincie, regio of land is) en die weigeren om zich aan de cultuur, wetten, normen en/of waarden aan te passen, doen zij dit omdat zij de cultuur, wetten, normen en/of waarden van die nieuwe plaats niet goed vinden? Minderwaardig vinden? Of dat zij hun eigen cultuur, wetten, normen en/of waarden beter vinden dan de plaatselijke?  Is dit dan geen racisme?

Many are now wondering whether I am member of ‘Vlaams Belang’.  I am not a politician of Vlaams Belang, then this misunderstanding or that question is shelved.
Now, can I vote on Vlaams Belang?  I don’t see why not.  Belgium is supposedly a democratic country (see blog), and since Vlaams Belang (formerly Vlaams Blok) is a political party where you can vote on it’s quite possible that I should vote for them.  Now, we know from experience that other political parties ignore a vote on Vlaams Belang.  Is it a vote thrown away?  Certainly not, people should certainly not think that if they vote on Vlaams Belang that his vote than is useless, because that is certainly not the case.  Others try to ignore (supposedly) Vlaams Belang and also its voters, but what do you notice?  First, there is one outcome where everyone always waits very curious and even anxious what the result will be that Vlaams Belang will obtain in the elections.  Second, you notice that other political parties take the aims of Vlaams Belang and put them in their own list of aims.  Which means that people are indeed taking into account the voice of the people who vote on Vlaams Belang.
The fact that you can vote on Vlaams Belang doesn’t mean that I will vote on them.  The question is: Would I vote on Vlaams Belang?  Now, before you vote it is natural that you need to know what the list of aims is of a political party, what is their position.  I notice that people I know don’t vote for a political party because of their position, but they give their votes to someone they know, or they believe that they have to give their vote to the political party that belongs to the syndicate or health insurance where they are members of.  Others think because they are self-employed people that they should vote for the Liberal Democrats.  According to me this reasoning is quite wrong, though each person is of course free to vote on whom he wants.

What are some of aims of Vlaams Belang?
Everyone knows by now that Vlaams Belang stands for ‘Flemish independence’. The question I have already asked, and I am pro independence.

‘Vlaams Belang’ says that the capacity of prisons must be extended.  Here I have to say, you can’t do anything else than agree with that because the things you hear in the news.  A lot of prisoners walk around free, because there’s no room in the prisons and all the ankle monitoring bracelets are used.  How many youth offenders are released because there is no more room in the youth institutions.  The prisons are overcrowded, prisoners have to sleep (live) in their cell with more than the cell is build for, there is in some prisons a shortage of mattresses.

Belgium stands at the top concerning the fiscal pressure according to the OECD (organisation for economic cooperation and development).  In the euro-zone Belgium stands entirely at the top concerning fiscal pressure.  What is fiscal pressure?  It is the proportion from tax turnovers to the Gross Domestic Product is.  THE GDP is the market value of all goods and services, which are produced in one-year time.  It is a much used criterion for the prosperity of a country or region.  According to ‘Vlaams Belang’ it is unacceptable to give new taxes or increase taxes because the fiscal pressure is high in Belgium.  The tax burden must reduce according to them.  And who will not agree to that?  Everyone wants a tax reduction or at least no increase of the taxes.  The fiscal pressure is together with the high remuneration costs one of the reasons that Belgium has become less attractive for foreign investors.  And something has to be changed about that.
Concerning the remuneration costs ‘Vlaams Belang’ says that they must be reduced.  And that would make our country more attractive for foreign investors.  And as a matter of fact it helps unemployed person too, since for entrepreneurs the high cost (of remuneration) is a brake on recruiting employees.  Therefore a lowering of the remuneration costs is also a lowering of the number of unemployed persons, what is a very good thing.

Vlaams Belang puts that the inheritance tax, the real estate transfer tax and the gift tax (registration court that must be paid by present under living) must be lowered.  According to me, and I guess that a lot of other people have the same opinion, the taxes on an inheritance or gift are scandalously.  People you inherit from or who give you a donation have already paid a lot of taxes for the things (or amounts) that you inherit or get as a donation.  And than you have to pay taxes again on the same?  Illogical.  I think those taxes should be abolished, but lowering them is a beginning of course.

Vlaams Belang disapproves the present social housing management.  This housing management gives priority at foreigners and immigrants.  I myself am already registered on several waiting lists for a dwelling of a social nature.  For years I’m waiting, and I still am.  Noticing that people who aren’t waiting as long as me, people who own a house, people who aren’t in a position to become homeless, people who don’t have financial problems like me, that they get a house prior to me.  As a handicapped person, I have a priority, but according to the social housings society I only have priority for houses especially matched for handicapped people.  Thus as I want to have this priority, I only get a matched house for handicapped people.  But there a only a few houses matched, and the chance that the people who live there are moving, is very small.  According to some people I have to wait longer on a matched house than that I register for a ‘normal’ house (in my case only ground floor, without stairs).  And if I register for a ‘normal’ house, I don’t have priority, and I also have to wait years.  One turns it always so that I’m not qualified and have to wait longer, and meanwhile I see other people, who need a house less urgently (they say that themselves), do get a dwelling of a social nature, even those who stood not on the waiting list as long as me.  And I notice that 90% of the people, who did get a house prior to me, are foreigner or immigrant.  Thus I want that the present social housing management becomes completely changed, and that there come better rules and better control on the assignment of dwellings of a social nature, with the appropriate punishments when one who breaks those rules.

You can find all about Vlaams Belang on their homepage.  It’s not my calling to talk about all of the aims of Vlaams Belang.

There is still one aim that I want to say something about, namely that of immigration.  And this has nothing to do with racism, but I come back to that later.  Vlaams Belang puts that there despite the stop of immigration in 1974 immigrants keep on coming to Belgium and also illegal immigrants and so-called illegal aliens and so-called refugees keep coming to Belgium.  According to Vlaams Belang the stop of immigration should become impenetrable.  I agree with that, I think it’s important that we first solve all problems in our own country (and rather in Flanders), and afterwards we can consider how and if to allow immigration again (in a restrained manner).  The adaptation of foreigners with an Islamic background doesn’t run well al the time, sometimes you can’t speak about adaptation.

According to Vlaams Belang, foreigners must adapt to our culture.  That’s logical, one comes living in our country, comes in our culture.  And to us values like equality between man and woman, freedom of speech, are important.  Vlaams Belang says the same, since those are parts of the basic rules of our Western democracy.

Concerning illegal immigrants and refugees Vlaams Belang wants to allow only real political refugees.  It’s my opinion too that refugees are accommodated in own surroundings (close to their own country) and that refugees and illegal immigrants who are exiled also have to leave the country and return back to their country of origin.

Vlaams Belang want to abolish the ‘snel-belg-wet’ (law to get the Belgian nationality very easy).  Vlaams Belang also finds that you can only become a Belgian after a successful assimilation trial, and when you succeed in that, than you get the Belgian nationality, and you loose your former nationality of course.  It’s normal that there is an automatic loss of a citizenship if another citizenship is acquired voluntarily.  It’s logical that if you want to get a Belgian nationality you can speak the language, you know the culture, laws and so and live by it.

Suffrage for immigrants must be discarded according to Vlaams Belang.  By my knowledge suffrage is the civil right to vote for all citizens, older than 18 years, owning the nationality of the country where the elections are.  Of course it’s possible that a judge has taken away your right to vote.  So I don’t think it’s fair that people who aren’t Belgian have the right to vote.  And the most awful thing is, Belgians have compulsory voting, and we HAVE to vote and foreigners have suffrage, they CAN vote if they want.  So suffrage for immigrants should disappear.

If I look at the list of aims of Vlaams Belang, I come to the conclusion that it’s possible that I vote on them.  There are naturally also remarks and aims, which say nothing to me, or on which I don’t agree, but that is something you have with each political party, aims that you like and aims that you dislike.

Does it mean that I am a racist?  Is everybody who votes on Vlaams Belang or everybody that is part of Vlaams Belang a racist?  No, that is somewhat oversimplified, something that other political parties like to do concerning Vlaams Belang.  What is a racist?  Racism means general that members of a race consider themselves superior at members of a different race.  Is this in case of me or of Vlaams Belang?  No, it is logical that you, if you are going to live somewhere else, you yourself adapt to the customs, culture, laws, … of that place.  If you go to Belgium, an Asian country or African country or wherever, you must adapt, you have the duty to obey the laws and learn the language.  This has nothing to do with superiority.

Also racism is used as an indication of 'fear for foreigners'.  And that’s not the case.  By racism, we talk about race-based prejudice.  You can’t say that of Vlaams Belang, since there is the fact of all foreigners (not-Belgian people that want to live in our country) must adapt themselves to the culture, language, laws, … regardless origin, race, religion, …  It is a fact that our culture contents that man and woman should be equal (have to admit that this also can be better in Belgium), the separation between church and state, and it’s normal that there are other cultures who think otherwise.  That is permitted, but the least that one can do as you go from your own culture to a different culture, is adapt to that culture.  That has nothing to do with a prejudice to another race.  Foreigners can come and live here, if they adapt to our culture, laws … and learn and speak our language.

 I am certainly not a racist, and there will be people in Vlaams Belang who are racists (but the biggest part isn’t).  But you have also racists in other political parties, but those keep their opinion to themselves, but there are, I am certain of that.  Everywhere you have racists, on you work, where you practice your sport, where you go out, …  Only many racists don’t communicate their opinion, so people don’t know what they are.  The fact that Vlaams Belang is labelled as a racist party, has nothing to do with the political party itself, and certainly not with the biggest part of the party members, but with the accentuating, imputations of other political parties, helped by press and television.  It doesn’t concern immigrants or race, but also Belgians must obey the law and such.  It’s out of the question that there is a prejudice against a race.  You can say that I am not a racist, neither Vlaams Belang.  But I, as well as Vlaams Belang, complain about the shortcomings in our country.  Other political parties (not all) minimize or deny these shortcomings and explain it with ‘racism’.  In most cases they do this (minimize and deny) because they are the cause of the shortcomings.  There is no criticizing on race or colour of the skin, but on behaviour.  Also there is no finger pointing to foreigners or Islamic people, because as example they take advantage of some facilities (also some Belgians to that), but we have to point to those who governed because they allow these shortcomings.

 And besides, what I sometimes ask myself, isn’t it so that everyone, on a particular manner, somewhere is a little racist and/or discriminates?  If we look at ourselves under the microscope and look at our lives, how much of us can say that they are TOTALLY NOT RACIST AND/OR TOTALLY DO NOT DISCRIMINATE.  Racism is awful, but discrimination at least as awful.  Here in Belgium foreigners, and then especially Islamic people, are protected and everyone that says something that is a little negative for those is considered instantly as a racist.  But how about the countries where the foreigners come from?  Can an average Belgian like you, or me if we want to live in their home country, live in that country like we did here, living by our own culture?  Is that allowed?  Or should we conclude that those foreigners whom are protected here in Belgium by the government and others, because of whom people and parties are labelled as racist, that they are racist themselves?  I mean, isn’t everyone in a particular issue, a racist and/or someone that discriminates, doesn’t matter if it’s a Belgian and/or foreigner?  I am certain of the fact that each of us once in a while is a racist and/or someone that discriminates, Belgians and foreigners.

According to the Conventions of the United Nations, discrimination means:  ' any distinction, exclusion, restriction or preference based on race, colour, descent, or national or ethnic origin which has the purpose or effect of nullifying or impairing the recognition, enjoyment or exercise, on an equal footing, of human rights and fundamental freedoms in the political, economic, social, cultural or any other field of public life'.

Bijlagen:
http://www.vlaamsbelang.org/   

Ik heb vandaag mijn blogs eens opnieuw ingedeeld en de categoriën toegevoegd.  Er was nog nooit met een blog gewerkt voordien, en al doende leert men, vandaar nu dus deze herindeling.  Maar nu is alles vermoedelijk makkelijker te vinden.

Groetjes

Bob, Sergei, Emil

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

I reshaped my blogs today and added the categories.  Never worked with a blog before, and by ignorance we make errors, and by errors we learn, thus now this reshaping.  But now everything is presumably easier to find. 

Greetings

Bob, Sergei, Emil

01-11-2009 om 00:00 geschreven door Bob - Sergei - Emil  

Categorie:kort bericht (short messages)
Tags:indelen reshape blog categoriën categories by ignorance we make errors al doende leert men Bob Sergei Emil

Moet Vlaanderen onafhankelijk worden van België?  Een goede vraag denk ik, waar ik ook niet direct een pasklaar antwoord voor heb, misschien na dit deel wel.

Er zijn natuurlijk punten genoeg die aangeven dat het voor Vlaanderen het beste is als wij tegen Wallonië zeggen, ‘bedankt en tot ziens’.  Ik zal die punten hier even opnoemen en hoogstwaarschijnlijk zijn er wel mensen die het er helemaal niet eens mee zijn, maar ieder zijn mening natuurlijk.

Ten eerste is er het taal- en cultuurverschil.  We hebben zelfs een heel verschillende zienswijze, wat altijd voor botsingen en discussies zorgt.  We spreken een volledig andere taal dan in Wallonië.  Ook de cultuur is compleet anders, wij zijn gewoon twee verschillende volkeren.  Uit ervaring kan ik zelfs zeggen dat velen uit Wallonië niet eens moeite doen om Nederlands te spreken, zelfs niet als ze hier in Vlaanderen zijn.  Terwijl men wel van ons verwacht dat wij, als wij in Wallonië zijn, Frans spreken.  Men verwacht het zelfs van ons hier in Vlaanderen.  Ook merk je een enorm superioriteitsgevoel bij de Walen, ondanks dat wij, Nederlandssprekenden, in de meerderheid zijn.

Het is duidelijk dat beide landsdelen een eigen beleid nodig hebben, ook omdat er een andere structuur is.  Het federale gedoe, blokkeert gewoon hierdoor en is feitelijk grotendeels nutteloos geworden en er gebeurt amper iets op federaal niveau, ook al probeert men de schijn op te houden.  Men kan zelfs spreken over een onhoudbare situatie.

Er bestaat een enorme geldstroom van Vlaanderen naar Wallonië, meer dan 3 miljard jaarlijks, soms zelfs meer dan 10 miljard.   De transfer via de sociale zekerheid is toch wel de belangrijkste, en deze neemt jaarlijks nog toe.  Per Vlaming zouden we jaarlijks meer dan 1500 euro afgeven aan de Walen.  En dit terwijl de Vlamingen en de Vlaamse regering dit geld zelf ook broodnodig hebben, zeker in deze tijden van crisis.

Het feit dat een Franstalige stem meer waard is dan een Nederlandstalige stem.  Een Franstalige partij, die ik weet niet hoeveel duizenden kiezers minder heeft dan een Vlaamse Partij, en krijgt toch meer parlementszetels.

Men haalt wel eens aan dat Vlaanderen te klein zou zijn om een soevereine staat te worden.  Moest Vlaanderen alleen door gaan, dan zouden er in de Europese Unie nog minstens tien landen zijn die kleiner zijn.

Vlaanderen en Wallonië willen compleet andere wetten, en interpreteren zelfs de bestaande wetten elk op hun manier.

En er zullen nog wel héél wat voordelen zijn.

Als nadelen worden vaak aangehaald dat bij een splitsing Wallonië een terugval zal kennen op economisch vlak.  Ik dacht dat men in Wallonië al over een terugval op economisch vlak kan spreken van in de jaren 1960.  Begon met de afbouw van de mijnen.  En men vreesde vroeger ook voor de terugval (economisch) van Slowakije, vergelijkbaar met Wallonië.  En wat gebeurde er?  Enkele jaren na de scheiding tussen Tsjechië en Slowakije kende Slowakije een enorme economische groei, was volgens een rapport van de OESO zelfs een van de landen met de beste resultaten.  Waarom zou Wallonië dit ook niet kunnen?  Of heeft men er schrik om het zelf te moeten doen en geniet men liever van de giften van Vlaanderen?

Ook word aangehaald dat we solidair moeten zijn met Wallonië.  Men beweert dat Wallonië ooit solidair is geweest met ons.  Nu, daarvan kan ik dus niets terugvinden.  Het enige wat ik kan terug vinden, is dat Vlaanderen al snel, sinds het ontstaan van België in 1830, ‘solidair’ moest zijn met Wallonië.

Wat dan met Brussel?  In de 15^e eeuw al, was Brussel de hoofdstad van de toenmalige Nederlanden.  Dit was onder Karel V.    In de 13^e eeuw al werd er door de wethouders overgeschakeld van het Latijn naar Dietsch (een overkoepelende term waarmee de Middelnederlandse regio-talen worden aangeduid, waaronder Brabants, maar het is géén Duits).  En in het begin van de 16^e eeuw gebruikte men het Nederlands.  Pas in de 18^e eeuw begon de taalwisseling van Nederlands naar Frans. 

Rond 900 n.C. is er de Brabant-gouw, waartoe Brussel behoort.  Ik heb een kaartje toegevoegd waar je dit op kan zien.  Ook kan je zien dat Brussel, volgens de toenmalige taalgrens, Nederlandstalig was.  Rond 1350 loopt Brabant zelfs door tot ’s Hertogenbosch in het huidige Nederland (waar trouwens nog steeds een provincie ligt in het zuiden, namelijk ‘Noord-Brabant’).  Historisch gezien hoort Brussel dus bij Vlaanderen, het Nederlandstalige deel van België.  En daar hoort het volgens mij ook te blijven, ook al is het nu meer Franstalig.

De Vlaamse en Brusselse economie zijn nauw verbonden met elkaar, honderdduizenden Vlamingen werken in Brussel.  Zaventem, de internationale luchthaven van Brussel, ligt op Vlaams grondgebied.  Het zou voor Brussel een unieke kans zijn, als hoofdstad van een onafhankelijk Vlaanderen, als hoofdstad van Europa, zeker als de normen, waarden en wetten van Vlaanderen daar toepasbaar zouden zijn.  Want momenteel is in Brussel eigenlijk niet echt veel normbesef.  De politie, die grotendeels Nederlandstalig is, heeft het heel moeilijk in sommige Brusselse gemeenten.

Brussel is vandaag de dag enorm verfranst, maar wie zegt dat als Brussel hoofdstad wordt van een onafhankelijk Vlaanderen, dat die verfransing dan niet langzaamaan zou verdwijnen.  Veel ‘vaste’ buitenlanders gebruiken momenteel het Frans als aanspreektaal, omdat Brussel tweetalig is.  Maar dit zou toch ook kunnen veranderen, men kan zelfs Brussel tweetalig laten blijven.

Alles wijst gewoon uit dat Vlaanderen en zelfs Wallonië beter af zijn als men uiteen gaat.  Een onafhankelijk Vlaanderen zou economisch en financieel veel sterker staan, vermits het niet meer omlaag getrokken wordt door Wallonië.  Brussel zou er alleen maar beter uitkomen als het de hoofdstad van Vlaanderen wordt.  En het regeren van Vlaanderen, zowel als het regeren van Wallonië zou veel makkelijker zijn, en er zou eindelijk geregeerd worden, niet zoals nu op federaal niveau waar amper iets gebeurt en alles geblokkeerd wordt door de tegenstrijdigheid tussen Wallonië en Vlaanderen.  Ik vind dus inderdaad dat Vlaanderen onafhankelijk zou moeten worden.


_________________________________________________________________________________

 Should Flanders become independent of Belgium (Wallonia)?  A good question I guess, I do not immediately have an answer, maybe after I have written this part.

There are of course plenty of points that indicate that it is best for Flanders to say to Wallonia 'thanks and goodbye'.  I will just mention these points here and there are probably people who don’t agree with it, but everybody is entitled to have their own opinion.

First there is the linguistic and cultural difference.  We even have a very different view on things, which always brings us clashes and discussions.  We speak a completely different language than in Wallonia.  The culture is completely different, we're completely different peoples (nations).  To speak from experience, I can even say that many of Walloon refuse to speak Dutch, even if they are here in Flanders.  While they expect of us that if we are in Wallonia, we speak French.  They even expect that we speak French here in Flanders.  Also you notice a huge feeling of superiority in Wallonia, although the Dutch-speaking people are the majority.

It is clear that both regions need their own government, also because there is a different structure in each region.  The Federal stuff, just blocks because of that, is useless and hardly anything happens at the federal level, even if they try to keep up appearances. One can even talk about an unsustainable situation.

There is a huge flow from Flanders to Wallonia, more than 3 billion euros annually, sometimes more than 10 billion euros.  The transfer through the social security is the most important one, and it grows every year now.  Each Fleming has to give more than 1500 euro to the Walloons every year.  And this while the Flemish people need the money themselves and the Flemish government desperately needs money, especially in these times of crisis.

There is the fact that a Walloon vote is worth more than one Flemish vote.  A French political party, needs I don’t know how many thousands of voters less than a Flemish political party, and get yet more parliamentary seats.

Some say that Flanders is too small to be a sovereign state.  If Flanders becomes independent, there would be at least ten countries that are smaller, in the European Union.

Flanders and Wallonia want completely different laws, and even interpret the existing laws, each in their way.

And I guess there are still many reasons to go separate ways.

As Disadvantages, one often says that after splitting, Wallonia will know a downturn economically.  I thought that Wallonia had an economical relapse since the 1960s.  It began with the finishing of the mines.  And they also feared a relapse (economical) in Slovakia, similar to Wallonia.  And what happened?  A few years after the splitting, of the Czech Republic and Slovakia, Slovakia has experienced tremendous economic growth, and even was, according to a report by the OECD, one of the countries with the best results. Why couldn’t Wallonia achieve this?  Or are Walloons scared that they have to do it themselves and do they enjoy the ‘gifts’ from Flanders?

Also cited is that we should show some solidarity with Wallonia.  It is said that Wallonia was once solidary with Flanders.  Well, I couldn’t find anything about that solidarity.  All I can find is that Flanders, since the creation of Belgium in 1830, had to be 'solidary' with Wallonia.

What about Brussels?  Already in the 15th century Brussels was the capital of the Habsburg Netherlands.  Charles V ruled it.  In the 13th century, the aldermen switched from Latin to Dietsch (an colloquial word for the Middle Dutch Language, but it is not German).  And in the early 16th century they used Dutch.  Only since the 18th century the language changed from Dutch to French.  Around 900 AD there is a region, the Brabant-shire, which contains Brussels.  I have a map added, where you can see this.  You can also see that Brussels was Dutch, because it is situated above the language border.  Around 1350 Brabant reached till ‘s Hertogenbosh, now a municipality in North Brabant in the Netherlands.  And you noticed that in the Netherlands, the province situated in that region, still calls North Brabant.  Brussels historically belongs to Flanders, the Dutch-speaking part of Belgium.  And according to me, it should remain so, even though it is now more French-speaking.

The Flemish and Brussels economies are closely linked to each other, there are working one hundred thousand Flemings in Brussels.  Zaventem, Brussels International Airport, is located in Flemish territory.  It would be a unique opportunity for Brussels (the capital of Europe) to be the capital of an independent Flanders, especially if the norms, values and laws of Flanders would be applicable there.  Because currently in Brussels you couldn’t say that there is much ethics.  The police, largely Dutch-speaking, has difficult problems in some municipalities.

Frenchification in Brussels is enormous today, but who can say that if Brussels is the capital of an independent Flanders, that the Frenchification won’t disappear.  Many foreigners currently use French as language to contact people, because Brussels is bilingual.  But this could also change, and you can even keep Brussels bilingual.

Everything just points out that Flanders and Wallonia are better off if they go separate ways.  An independent Flanders would be economically and financially far stronger, since it is no longer pulled down by Wallonia.  Brussels would only come out better as the capital of Flanders.  And the governing of Flanders, as well as the governing of Wallonia would be much easier, and there would finally be governed, not like now at the federal level where hardly anything happens and everything is blocked by the contradiction between Wallonia and Flanders.  So yes I think that Flanders should become independent.

Bijlagen:
brussel plan.JPG (322.4 KB)   

Waarom ik fan ben van Wim de Craene.  Ik ben al fan van zijn muziek toen ik nog héél jong was, in de jaren ’80.  Toen vond ik het al mooie muziek, met mooie teksten.  Nu, sinds ik terug vrijgezel ben, heeft de muziek nog meer inpakt op me.  De teksten doen me terugdenken aan momenten uit mijn leven.  Ik herken veel van mezelf in de teksten.  Er zijn natuurlijk nog wel andere zangers, zangeressen en groepen waar ik me herken in de teksten, dat heeft iedereen wel vermoed ik.  Maar met de muziek van Wim de Craene is het gevoel toch iets groter.

Bijvoorbeeld in het liedje van Rob de Nijs ‘Jim’.  Die tekst (en de muziek ook wel), doet wel iets met mij.  Vermits het liedje me terug doet denken aan bepaalde mensen die ik gekend heb.  Ook een goede vriend van mij, van vroeger, die alles voor mij zou gedaan hebben, en ik voor hem.  Was gewoon een prachtvriend, een betere kan je niet hebben.  Hij heeft spijtig genoeg zelfmoord gepleegd.  Het contact tussen ons was verwaterd omdat ik door financiële redenen (wegens mijn invaliditeit) veel te ver weg moest gaan wonen.  Het was iemand die, als we op stap waren met wat vrienden, en die vrienden wilden naar huis, en ik om een bepaalde reden weigerde in de auto te stappen, wel, hij bracht ze naar huis en kwam mij nadien halen.  Toen ik aan het afkicken was van de drugs, kwam hij me bezoeken, en als ik ooit ergens naar toe moest, ik kon hem altijd bellen.  Zoals ik al zei, een prachtmens, en ik zal hem nooit vergeten.  En ergens blijf ik toch altijd met de vraag zitten, als ik niet invalide was geworden, als ik niet was verhuisd, was het dan ooit zover gekomen?  Had ik hem kunnen ompraten?  Ik ben niet eens naar zijn begrafenis kunnen gaan en daar zit ik nog steeds mee, maar ja, je kan de tijd niet terug draaien natuurlijk.  In ieder geval, hij zit nog altijd in mijn gedachten en dat zal altijd zo blijven, want ik ben er zeker van dat ik in mijn leven niemand meer zal tegen komen waar ik zo een goede vriendschapsband mee zal krijgen.

“”””

Jim de tijd is snel gegaan
Ik zie je daar nog staan
Pilsje in je hand
He Jim, wij samen in de kroeg
Ik weet nog dat je vroeg
He wat is er aan de hand
En ik zei dat ik baalde
Ik voelde me rot Jim
Soms zijn er van die dagen
Dat alles mij een beetje tegen staat
Ach zo stom van me Jim, dat ik jou niet door had
Dat jij al veel verder was
Dan ik toen kon begrijpen, Jim
Ohohohoh oh maar Jim

Waarom heb je later niet gebeld
Wilde je dood gaan als een held
Zo stiekem zonder afscheid te nemen
Waarom heb je mij ook nooit gezegd
Dat je moe was van het gevecht
Van de strijd om het bestaan
Ik mis je Jim
Ohoh Jim, ik mis je Jim
Oh nou Jim

Jim, we lachte vaak wat af
En werd het diep in de nacht
Dan bleef ik bij je slapen Jim
Ik zie ons nog opstaan
Rond een uur van twaalf
Dan bakte wij eieren
En dronken koffie uit de soepkom
En we praatten weer verder Jim
Over vrouwen en vrijheid
Vaak dan lieten wij de hond los
Langs de zee waar jij ooit als jongen heen wou

Ohoh Oh Jim
Waarom heb je later niet gebeld
Wilde je dood gaan als een held
Zo stiekem zonder afscheid te nemen
Waarom heb je mij ook nooit gezegd
Dat je moe was van het gevecht
Van de strijd om het bestaan
Ik mis je Jim
Wow ik mis je Jimmy Jimmy Jim
Oh nou Jim

“”””

Andere mooie liedjes van Rob de Nijs zijn : ‘Nu de nachten nog’, ‘Men beste vriendin’, ‘Roze droom’, ‘Alleen is maar alleen’, en er zijn nog wel wat liedjes van hem die ik graag hoor, waar ik nu niet direct op kan komen.

Men vroeg me waarom ik de naam van die vriendin van mij, waar ik enorm veel voor voel(de) niet hier neer zet.  Ik ga dit niet doen, vermits ik hier al meer dan genoeg over mezelf vrij geef.  Ook heeft zij een relatie en kinderen, en volgens mij is ze gelukkig, en ik heb haar te graag om haar dat geluk af te nemen of wat dan ook.  Ik ga daar zelfs zo ver in, een hele tijd geleden kwam ik haar tegen, zij was met haar vriend en kinderen denk ik.  Ze had mij ook gezien, ik heb alleen maar geknikt en ben doorgelopen zonder naar haar toe te gaan en/of iets te zeggen.  Ik kon dit gewoon niet, ten eerste zou men aan mij zien wat ik voel voor haar, ten tweede zou ik niet goed geweten hebben hoe me te gedragen bij haar vriend en ten derde, nu kan ik het nog een beetje van me afzetten, ergens in een ‘kamertje’ plaatsen en de deur dicht doen, maar ik weet gewoon als ik die stap naar haar toe had gezet dat ik dat niet meer zou kunnen.  Dus sorry, nee ik noem de naam niet.

Ik ben ook niet de prins uit Assepoester.  Ze zijn samen op het feest, het is een prachtige avond voor hun beiden, het voelt goed.  Zo heb ik ben ik ook eens naar een feest geweest, waar zij ook was, en we hadden een prachtige avond.  En toen ging ze naar huis.  Assepoester verliest haar muiltje wat de prins dan vind, daar was niets van bij ons natuurlijk, zij vertrok gewoon.  Maar het gevoel dat de prins en Assepoester hadden op dat feest, dat was wel vergelijkbaar vermoed ik.  De prins is haar gaan zoeken, ik heb dat niet gedaan en zal dat ook niet doen.  Het leven is volgens mij ook niet vergelijkbaar met een sprookje, in een sprookje gaat de prins op zoek naar haar, vind haar en ze leven nog lang en gelukkig.  In het leven ben ik haar niet terug gaan opzoeken, heb zo geen momenten meer met haar gehad, en we zijn elk onze weg gegaan.  En ik kan niet terug in de tijd om dat te veranderen, en ik zal ook niet nu naar haar op zoek gaan, volgens mij, vermits dit geen sprookje is, kunnen er maar twee dingen gebeuren, ofwel ligt haar leven compleet overhoop als ik terug in haar leven stap, en komt er een eind aan haar huidige geluk, ofwel moet ik dan vaststellen dat er niets meer is voor mij, en ik vrees dat ik dat niet zou aankunnen, dus laat ik het maar zo.


________________________________________________________________________________

Why I'm a fan of Wim de Craene.  I was already a fan of his music when I was very young, in the '80s.  Then I found already the music and the lyrics beautiful.  But, since I'm back single, the music is even more meaningful to me.  The lyrics make me think back to moments in my life.  I recognize myself in many of the songs.  There are of course still other artists and groups where I recognize things of my live in.  But the music of Wim de Craene is doing more to me than other music.  I presume that everyone has songs like that.

For example in the song by Rob de Nijs, called 'Jim'.  The lyrics (and also the music) are also doing something to me.  As the song reminds me to certain people I knew.  It also reminds me to a good friend of mine, from the past who did everything for me, and I for him.  Was just a fabulous friend, you can’t have a better friend.  He has unfortunately committed suicide.  The contact between us diluted because of financial reasons (because of my invalidity) I had to move and the distance between us was very big.  He was someone, if we were going out with some friends, and those friends wanted to go home, and I for some reason refused to step in the car, well he brought them home and then came back to make sure I got home safe.  When I was trying to stop using drugs, he came to visit me, and if I ever needed to go somewhere, I could always call him.  As I said, a fine best friend, and I will never forget him.  And somewhere I always stay with the question, if I had not become invalid, if I had not removed, would it have come this far?  Could I have persuaded him?  I wasn’t able to go to his funeral and it keeps bothering me, but you cannot reverse time.  In any case, he’s still in my thoughts and always will be, cause I’m sure that I won’t find a friendship this fabulous like the one I got with him.

"" ""
Jim the time has gone fast
I see you standing there
Beer in your hand
Hey Jim, we are together in the pub
I remember you asked
Hey what is going on
And I said I’m fed up
I felt bad Jim
Sometimes there are those days
that everything annoys me
Ah stupid of me Jim, I didn’t see through you
That you were much further
Then I could understand then, Jim
Ohohohoh oh but Jim

Why didn’t you call later
Did you want to die as a hero
So secretly, without saying goodbye
Why have you never told me
That you were tired of the fight
Of the struggle for life
I miss you Jim
Ohoh Jim, I miss you Jim
Oh well Jim

Jim, what we often laughed
And if it was late at night
Then I stayed over with you Jim
I see us getting up
Around noon
Then we baked eggs
And drank coffee out of the soupcup
And we proceeded talking Jim
About Women and Freedom
Often than we let the dog loose
Along the sea where you ever wanted to go as a boy

Ohoh Oh Jim
Why didn’t you call later
Did you want to die as a hero
So secretly, without saying goodbye
Why have you never told me
That you were tired of the fight
Of the struggle for life
I miss you Jim
Wow I miss you Jimmy Jimmy Jim
Oh Well Jim
"" ""

Other beautiful songs by Rob de Nijs are: ‘Still the nights now', 'My best friend', 'Pink Dream', 'Alone is just alone’, and there are still some songs that I like, but I can’t recall them right now.

They asked me why I didn’t say the name of the friend of mine, for whom I’ve got feelings.  I don’t do that, since I make public enough of myself.  Also she has a relationship and children, and I think she's happy, and I have too much affection for her, to take that happiness away.  I even go this far in that: a long time ago I met her, she was with her friend and children I guess.  She saw me, I just nodded and walked away, without going to her and/or say anything to her.  I couldn’t do it, firstly I guess everyone would be able to see in my eyes what I feel for her, secondly I didn’t know how to behave to her friend and thirdly, now I still can get rid of my feelings for her, to place the feelings in a ‘little room’ in my head and close the door, but I just know that when I step to her, I can’t do that anymore.  So I don’t say her name, sorry.

I'm not the prince from Cinderella.  They were together at the ball, it was a wonderful evening for both of them, and it felt good.  Just like that, I went to a party in the past, and she was there, and we had a wonderful evening together.  And then she went home.  Cinderella loses her shoe, the prince finds the shoe, it wasn’t like that with us of course, and she just left.  But the feeling that the prince and Cinderella had at their bal, that was comparable, I suppose.  The prince was looking for her, I haven’t and won’t do that.  Life to me is not like a fairy tale.  In a fairy tale, the prince looks for her, finds her and they live happily ever after.  In life I didn’t searched for her and there weren’t any moments like that evening anymore, and we each went our own way.  And I cannot return in time to change that, and I wont try to find her now.  I think, since this is no fairy tale, but two things can happen, or her life goes completely upside down when I get in her life, and her current happiness will be gone, or I will discover that there isn’t anything for me anymore and I fear that I can’t handle that so I leave everything like it is.

Bijlagen:
16 Jim.mp3 (7.8 MB)   

“Laat me met je meegaan
naar het huis dat in je dromen was te zien,
waar m'n gedachten ingesloten zijn sindsdien”

‘Laat me met je meegaan’ van Wim de Craene.  Inderdaad, de zanger waar ik mee begon, je kan zeggen dat de cirkel rond is.  De lyrics staan hieronder.  Waarom ik dit lied heel mooi vind?  Wel, ten eerste ben ik een fan van Wim de Craene, zoals je waarschijnlijk al vermoed had.  Zijn teksten zijn prachtig, de muziek is top.  Je vindt jezelf in heel wat van die liedjes terug vind ik, zo worden ze nu amper nog gemaakt.

"“””

Neen, je moet voor mij niet anders
liefst heb ik je net zoals je bent
Net zoals ik jou bij Wimpies tegenkwam
net zoals ik uit je mond vernam
dat je geen praatjesdrukke kerels bent gewend
Neen, je moet beslist niet anders
blijf voor mij precies zoals je bent
Ook al sta je dikwijls met je hart te koop
als ik met mezelf verloren loop
Al weet ik best dat ook je modeblad
een pasklaar antwoord kent

REF : Laat me met je meegaan
naar het huis dat in je dromen was te zien
waar m’n gedachten ingesloten zijn sindsdien
Toon me de kamers, toon me ’t behang
laat het onveranderd bovendien
Laat me met je meegaan in de plannen
die je klaar had voor vannacht
en neem de route die je daartoe had bedacht
Schakel meteen, plankgas daarheen
voer me daar waarheen je me verwacht

Neen, ik wil je echt niet anders
ook al raast de storm soms door ons huis
Gisteren was het zomer, ach je weet het wel
zware buien wijken meestal snel
al is het zicht soms heel beperkt
en is de richting soms verward

REF
REF
"“””

In 1990 overleed de Craene in duistere omstandigheden.  Er werd gezegd dat het zelfmoord was, een overdosis antidepressiva.  Maar er was géén afscheidsbriefje, er zijn geen details over welke antidepressiva het gaat en volgens zijn zoon waren er nooit depressieve gevoelens waargenomen bij Wim de Craene, hij zou trouwens al een nieuwe vriendin gehad hebben.  Trouwens, volgens zijn zoon, lag Wim de Craene, toen hij gevonden was, met een deken om zich heen gerold, voor de deur.  Wat toch allemaal heel merkwaardig is en bij mij ook de twijfels naar voren brengt of het wel om zelfmoord ging.

Zelfmoord, ik moet eerlijk toegeven, ik heb al twee keer op het punt gestaan waar zelfmoord héél dichtbij was.  Vroeger in mijn jongere jaren had ik een drugsprobleem.  In het begin was het enkel af en toe een joint, speed en cocaïne, maar van het een kwam natuurlijk het ander. En ik heb eenmaal in mijn leven heroïne gesnoven.  Hiervan kreeg ik een enorme flash.  Ik voelde me tevreden, blij, veilig, zelfs toen ik op het dak van het appartement kwam en op de rand ging staan, met de straat diep onder mij.  Toch voelde ik me enorm veilig, ook al kon ik amper nog op mijn benen staan.  Ik weet niet juist hoe het kwam, maar op dat moment dat ik daar stond, besefte ik dat ik verkeerd bezig was.  Ik had door drugs en alcohol al een paar mensen gekwetst (mensen die het goed met me voorhadden), ik heb door mijn drugs- en alcoholgebruik een prachtmeid laten staan, en nog wel andere dingen misgelopen.  En het heeft me een hoop geld gekost natuurlijk.  Maar op het moment dat ik daar op die rand stond, besefte ik dat allemaal en ik maakte mezelf wijs dat ik twee keuzes had.  Of ik stapte over de rand en vloog vrij naar een volgend leven, of ik stapte van de rand af en moest mezelf herpakken en stoppen met dat vergif.  Ik weet niet hoelang ik daar gestaan heb, volgens mijn kameraad van toen (al was het meer een collega-gebruiker dan vriend) toch een paar uren.  En ik heb toen beslist om voor het leven te kiezen en te stoppen met die rotzooi.  Dat is me ook gelukt, zonder professionele hulp, gewoon met de hulp van twee echte vrienden en de steun die ik kreeg.

Veel later in mijn leven, heb ik nog eens op het punt gestaan om vaarwel te zeggen tegen alles.  Dat was net nadat mijn ex besloot dat ze het niet meer zag zitten.  Ik zat in zak en as.  Je moet weten dat ik invalide ben, niet kan werken, weinig geld heb en bijna nergens meer kom (zoals zovele andere gehandicapten).  Ook zijn door mijn invaliditeit, alle contacten die ik had volledig verwaterd en had ik geen vrienden meer op dat moment.  De enige die ik had was mijn ex, en dan nog wat familieleden, die volgens mij alleen maar contact hielden omdat ik familie was, niets meer.  Ik wist gewoon niet meer wat te doen.  Ik kon niet voor mezelf zorgen, we hadden geen kinderen, terwijl ik dat zo graag wilde.  Ik wist ook dat de kans miniem, tot bijna nihil, is dat ik nog opnieuw een vriendin zou vinden, ik kwam nergens meer, en hoe groot is de kans dat je als invalide een vriendin vindt.  En zonder vriendin is het nogal moeilijk om kinderen te krijgen natuurlijk.  Zulk een gedachten gingen door mijn hoofd.  Ik wist ook niet of ik het financieel alleen aan zou kunnen, of ik mijn medicatie nog kon betalen.  Volgens mij was ik, en iedereen, het beste af als ik er niet meer was.  Geen zorgen meer, geen problemen, niemand die zich druk moest maken om mij, niemand die mij moest helpen.  En ik zou toch niets missen.  Heb hier een hele tijd mee rondgelopen, zelfs zoekend naar wat de beste manier was om zelf uit het leven te stappen.  Maar dan is er een moment gekomen dat ik terug dacht naar dat moment op dat dak toen, en dat ik toen gekozen heb om mijn karakter (doorzetter, koppig) te gebruiken om door te leven.  En ik kon moeilijk anders dan toegeven aan mezelf, dat ik toen voor het leven gekozen had, en het zou maar zwak zijn om me niet daaraan te houden.  Ik had zelfs al een Ruger 9mm gekocht, en dat was niet moeilijk daar waar ik woonde.  Maar ik kwam tot het besluit dat ik toen ervoor gekozen had om door te gaan, en ik dit nu niet mocht opgeven.  Ik heb zelfs het wapen binnen de week terug verkocht.  Dat heb ik dus ook gedaan, doorgebeten, en dat doe ik nu nog.  Ik ben nog steeds alleen, financieel is het bijna onmogelijk, de enige contacten die ik heb zijn via internet.  Ik heb niets, en heb niets te verliezen.  Men zei me al eens dat ik nog leef, wachtend op de dood.  Is natuurlijk maar hoe je het bekijkt.  Ik bekijk het iets anders, namelijk, ik leef, wachtend tot er iets positiefs gebeurd, en ik wacht nu al twee jaar.  Velen zullen zeggen, je moet het positieve afdwingen, en niet wachten.  Inderdaad, maar als je niets kan, nergens naartoe kan en geen geld hebt, kan je maar weinig afdwingen hé.  Maar het feit dat ik er nog ben, dat ik er het beste van probeer te maken, het feit dat ik nog energie vind om hieraan deel te nemen, dat zegt al veel.



VOETNOOT : Sorry voor mijn Engels, maar ik doe mijn best.

___________________________________________________________________________________________

"Let me go with you

to the house that could be seen in your dreams,
where my thoughts have been enclosed since then”

"Let me go with you" by Wim de Craene.  Indeed, the singer where which whom I started, you can say that we are back in the beginning.  You can find the lyrics of the son below.  Why I find this song beautiful?  Well, firstly I'm a big fan of Wim de Craene, you probably guessed that already.  His lyrics are beautiful, the music is top.  You can find yourself in a lot of songs, they barely make music like that today.

"" ""
No, you shouldn’t be different
I prefer you just as you are
Just as I met you at Wimpies
just as I learned from your mouth
you are not accustomed to busy guys
No, you shouldn’t be different
Stay exactly as you are
Even though you often walk with your heart for sale
when I lost myself
I already know that your best fashion magazine
has an answer

REF : Let me go with you
to the house that could be seen in your dreams,
where my thoughts have been enclosed since then

Show me the room, show me the wallpaper
and leave it unchanged
Let me go with you in the plans
that you had for tonight
and take the route that you bear in mind
Switch immediately, full throttle over there

Lead me there where you expect me

No, I don’t want you different
even though the storm rages in our house sometimes
Yesterday was the summer, well you know it
heavy rain usually departs soon
though sometimes the visibility is very limited

and the direction is sometimes chaotic

REF
REF
"" ""

In 1990, Wim de Craene died die in suspicious circumstances.  They said it was suicide, an overdose of antidepressants.  But there was no farewell note, there are no details about what antidepressants are involved and according to his son he had never seen in Wim de Craene being depressed, he also had a new girlfriend.  Besides, according to his son, Wim de Craene was found with a blanket wrapped around, lying in front of the door.  Seems very strange to me and brings out the doubts whether it really was suicide.

Suicide, I must admit, I have twice been on the point where suicide was very close.  Back in my younger years I had a drug problem.  In the beginning it was just occasional a joint, speed or cocaine, but of course I didn’t end there.  And I snorted heroin one time.  I got a huge rush.  I felt happy, safe, even when I was on the roof of the building and stood on the edge, the street deep below.  Yet I felt extremely safe, even though I could barely stand on my legs.  I'm not sure what happened, but at that moment I stood there, I realized that I was doing the wrong things.  I have hurt a few people because I used drugs and alcohol (people who were good to me), because of my use of drugs and alcohol I let a beautiful girl walk away, and I have done other things wrong in that period.  And it costs a lot of money of course. But at that moment I stood there on the edge, I realized and told myself that I had two choices.  If I stepped over the edge and flew freely to the next life, or I stepped off the edge and had to take my life back in hands and stop with the poisons.  I do not know how long I've been there on that edge, according to my friend from then (though it was more a colleague-user than a friend) I stood there a few hours.  And then I decided to opt for life and to stop this rubbish.  I managed to stop with drugs without professional help, just with the help of two real friends and the support I got.

Much later in my life I once was on the point to say goodbye to everything.  That was just after my ex decided that she no longer wanted to stay with me.  I sat in the pit.  You see, I'm invalid, unable to work, I don’t have a lot of money and I almost never leave my house (like many other handicapped people).  Even by my infirmity, the contacts that I had completely shrunk and I had no friends left at that time.  The only one I had was my ex, and a few relatives that kept in contact because they think that this is what relatives do, nothing more.  I just didn’t know what to do.  I couldn’t take care of myself, we had no children, even though that I wanted kids.  I also knew that the chance is minimal, to almost zero, that I would find another girlfriend, I came nowhere, and how likely is it that you find a girlfriend if you are invalid.  And without girlfriend it’s rather difficult to have children.  Such thoughts went through my head.  I didn’t know if I could cope it financially on my own, or if I could still pay my medication. I thought it would be better for me, and everyone else, if I were gone.  No more worries, no problems, no one has to worry about me, nobody should help me.  And I wouldn’t miss a thing.  Have been walking around a long time looking at what would be the best way to commit suicide.  But then there was a moment I thought back to the moment on the edge of the roof, and then I have chosen to use my character (fighter, stubborn) to keep on living.  And I could hardly admit to myself that I chose for life then, and it would be weak of me to not stick to that decision.  I even had bought a Ruger 9mm, and that wasn’t difficult where I was established.  I came to the conclusion that I then opted to continue, and I couldn’t give up now.  I sold the Ruger within the week.  I have done so, not giving up, and I still do.  I'm still single, financially it is almost impossible, the only contacts I have are through the Internet.  I have nothing, and have nothing to lose.  They told me once that I am still alive, waiting for death.  Depends on the way you look at that.  I look at it somewhat else, namely, I live, waiting for something positive to happen, and I’m already waiting two years.  Many will say, you must enforce the positive, and not wait.  Yes, but if you can’t do a lot, and go nowhere and you have almost no money, you can enforce little.  But the fact that I'm still here, that I still try to make the best of it, the fact that i find the energy to participate in this, that say a lot.

FOOTNOTE : Sorry for my English, but i do my best.

Bijlagen:
Laat me met je meegaan - Wim de Craene.mp3 (8 MB)   

Ik kreeg een vraag via mail van iemand uit het Verenigd Koninkrijk.  “How would you select people for the ‘federal connotation’?”  Is een heel goede vraag, hoe zou ik de mensen selecteren voor dat overlegcomité?

Wel, België is een democratie zegt men.  Democratie is een bestuursvorm, en betekent letterlijk ‘volksheerschappij’.  Dit kan twee dingen betekenen, of zoals in Athene, stemt het volk zelf over de wetten, of zoals in België en Nederland, waar het volk de vertegenwoordigers kiest, die dan de wetten maken.  Hier in België probeert men nogal hard te benadrukken dat wij een democratie zijn.  Maar daar ben ik het helemaal niet mee eens.  Van wat oorspronkelijk een democratie had moeten zijn, heeft men het hier in België tot iets gemaakt dat volgens mij helemaal niet meer behoort tot democratie.

Ten eerste, in een democratie zou er sprake moeten zijn van dat het volk de hoogste macht is, dat het volk kan beslissen of een wet al dan niet goedgekeurd wordt.  Dit gebeurd bij ons niet, nu, ik weet zelf ook wel, gezien het aantal inwoners, dat dit onmogelijk nog te doen is.  Maar is er dan nog sprake van democratie?  Volgens mij niet.  Je hoort ook wel dat wij een ‘representatieve democratie’ zijn, waarbij het volk de bevoegdheden voor een bepaalde tijd overdraagt aan een aantal afgevaardigden, die het volk ‘representeren’ en de wil van het volk uitvoeren.  Een synoniem is ook wel ‘parlementaire democratie’.

Maar is het bij ons zo dat de zogenaamde afgevaardigden onze wil uitvoeren?  Dit kan je toch niet zeggen, ze doen gewoon wat ze zelf willen en het gebeurt maar al te vaak dat men voor verkiezingen beloftes doet, die de avond van de verkiezingsdag al vergeten zijn.  Dus er is totaal géén sprake meer van ‘de wil’ van het volk.  Nog zoiets, wij hebben stemplicht.  Géén stemrecht, want men zegt wel dat wij het recht hebben om te stemmen, maar dat is niet zo, wij worden verplicht om te stemmen.  Als het de wil is van een deel Belgen om niet te gaan stemmen, en wij zouden (democratisch) de hoogste macht zijn, hoe kan het dan dat er toch nog iemand boven ons staat die ons verplicht?  Onlogisch toch?

Dus, wij moeten gaan stemmen, voor partijen die toch doen wat ze zelf willen, die dus niet doen wat het volk wil.   Democratisch?  Nee toch!  Dus van ‘representatieve democratie’ kan je hier bij ons in België, ook al niet meer spreken, hoe de politiekers het ook draaien of keren.  Wij zijn dus feitelijk niet democratisch.  Trouwens, in een ‘parlementaire democratie’ geven wij de macht voor een bepaalde tijd over aan afgevaardigden, die in het parlement zitten.  Maar heeft het parlement de macht?  Toch ook niet meer, want wie heeft de meerderheid in het parlement?  Jawel hoor, de meerderheid behoort toe aan de regering.  En dus heeft het parlement feitelijk géén macht meer.  Het parlement controleert wat de regering doet en zou het laatste woord moeten hebben, maar de regering heeft, via zijn partijleden, de meerderheid van het parlement, dus hoe kan er nog sprake zijn van controleren en het laatste woord hebben?

Wie hebben bij ons nu de macht? Het volk?  Nee! Het zijn de politieke partijen die de macht hebben, wat wil zeggen dat wij een particratie zijn.  Nu, men zegt vaak wel eens, als men erop gewezen wordt dat wij géén democratisch land zijn, dat een particratie een onderdeel is van een democratie.  Maar punt bij de democratie is, dat het volk de macht heeft.  Bij een particratie, hebben de politieke partijen de macht, en is er dus géén sprake van dat het volk de macht heeft.  Particratie is iets heel anders dan democratie, aangezien het volk pas na een bepaald aantal jaren kan laten weten of het tevreden is of niet.  En als het volk dan al laat merken (via stemgedrag) dat zij het niet eens zijn met het beleid dat er was of de wetten die er gemaakt zijn, dan kan er toch niets meer verandert worden aan die wetten.  Dus waar is die macht van het volk?  En ook, wij moeten gaan stemmen, in een democratie hebben wij het recht om onze wil op te leggen.  En nadat we gestemd hebben, doen de politieke partijen toch wat ze willen. 

Want hier in België is er iets uitgevonden dat ‘cordon sanitaire’ noemt.  Waarbij de bedoeling is een groep of initiatief buitenspel te zetten.  In het geval van België, gebruikt men dit tegen het Vlaams Belang (vroeger Vlaams Blok), wat ook een politieke partij is.  Waar het volk ook voor kan kiezen.  En als het de wil is van het volk, dat die partij (Vlaams Belang), de grootste of tweedegrootste partij is, dan wordt deze partij door het ‘cordon sanitaire’ toch nog gewoon genegeerd.  In andere woorden, men negeert de wil van het volk, wat dus wil zeggen dat er nooit sprake kan zijn van ‘democratie’.  Conclusie is dat België géén democratisch land is, maar een particratisch land.

Om nu terug te komen op de vraag, hoe ik dat overlegcomité zou samenstellen.  Wel, eigenlijk vind ik dat op dit moment het bestaan van zo een overlegcomité overbodig en zelfs belachelijk, aangezien wat zij zeggen toch niet bindend is.  Ik haalde al aan dat het gewoon diende om dingen uit te stellen.  Maar dat is immers niet het enige dat verandert zou moeten worden.  Omdat België democratisch zou moeten zijn, stel ik voor dat wij het hele systeem veranderen.  Dit kan natuurlijk niet op een wip gedaan worden, en ik kan hier natuurlijk niet zomaar even een héél plan opbouwen.  Er zou nadien nog héél wat werk zijn om bepaalde dingen te kunnen controleren en om te kunnen ingrijpen indien nodig.  Maar zou het niet veel democratischer zijn als wij het recht (en niet de plicht) hebben om te gaan stemmen, op vertegenwoordigers, gebonden aan politieke partijen.  Als, nadat wij gestemd hebben, de uitslag bindend is, en de partijen, die de meeste stemmen kregen, zullen regeren.  Hoeveel partijen dat zouden moeten zijn? Wel, als het totaal van het aantal stemmen dat zij haalden, laten we zeggen, groter is dan 2/3^e van de bevolking, dus dan 66,66% van de bevolking.  Of dat nu twee, drie of meer partijen zijn, dat maakt niet uit.  En de partij die het meeste stemmen kreeg, zou natuurlijk de regeringsleider (premier) aanbrengen.  En wie zou dat zijn?  Democratisch gezien, diegene die de meeste stemmen, van die bepaalde partij, kreeg.  Vervolgens maakt je een klassement van alle leden die op de kieslijst stonden, van die partijen, en diegenen die de meeste stemmen gekregen hebben, worden minister, ongeacht of het vijf of zes van dezelfde partij zijn en van een andere partij minder.  Gewoon, behoor je tot een van de partijen die de regering moet vormen, en heb je van alle personen de meeste stemmen, dan word je minister.  Simpel toch, en heel democratisch, aangezien het volk de vertegenwoordigers de stemmen geeft.  Zo kan het natuurlijk ook met de Vlaamse regering, andere regeringen, zelfs met gemeenteverkiezingen gaan.

Wat dan met het parlement?  Wel, ook vrij simpel hoor.  Je hebt 150 zetels in de kamer van volksvertegenwoordigers, en 74 zetels in de senaat.  Dat zou ik dus al veranderen, ik zie niet in waarom er twee aparte stelsels zouden moeten zijn, ik zou de senaat sowieso al afschaffen, en het houden bij 150 zetels voor mijn parlement.  50 zetels van dat parlement zou zijn voor leden van de partijen die de regering moeten vormen.  Dus je neemt gewoon het klassement waar je de ministers mee benoemd hebt, en je neemt van de overgebleven leden gewoon de 50 die, na het benoemen van de ministers, de meeste stemmen kregen.  De andere 100 zetels van het parlement, worden verdeeld onder de partijen die niet tot de regering behoren.  Ook hier maak je een klassement met alle leden op de kieslijst van die partijen, en de 100 leden die de meeste stemmen kregen, krijgen een zetel.  Zo geef je terug macht aan het parlement, zodat de vertegenwoordigers, verkozen door het volk, de regering kunnen controleren, de regering heeft immers géén meerderheid meer in het parlement.  Ook verzwak je zo de macht van de partijen, waardoor je niet meer benoemd wordt als particratie, maar wel terug een democratie bent.  De macht ligt dan terug bij het volk, zoals het hoort.  En zoals ik eerder al zei, je zou dit kunnen doen bij al de bestuursvormen, federaal, lokaal, …

Wat het overlegcomité betreft, waarom niet aan alle Belgen, die stemgerechtigd zijn, vragen om tijdens de verkiezingen aan te geven, of zij eventueel, indien aangeduid, zouden willen zetelen in zo een overlegcomité?  Je geeft gewoon aan ‘ja’ als je dat wilt, of ‘nee’ als je dat niet wilt.  Nadien kan men een lijst maken van al de personen die ‘ja’ zeiden, en haalt daaruit al de personen die partijgebonden zijn, die komen niet in aanmerking.   Je kan de lijsten natuurlijk ook nog onderverdelen, zodat er evenveel Franstalige als Nederlandstalige zitten.  Bijvoorbeeld vijf van ieder.  Dan, indien er een overlegcomité nodig is, bepaal je door lottrekking wie die 10 personen zijn.  Die zouden dan ‘verlof’ moeten krijgen op hun werk, en betaald worden door de regering natuurlijk.  Je voegt aan die 10 personen ook nog eens een vertegenwoordiger van de regering waartegen het ‘belangenconflict’ is ingeroepen, en een vertegenwoordiger van het bestuursorgaan dat het ‘belangenconflict’ ingeroepen heeft.  Zodat zij hun standpunten kunnen uitleggen en verdedigen.  Dan, om aan een oneven aantal, kan je, ook door lottrekking, er een rechter aan toevoegen, die normaal gezien de wetten kent, en het overlegcomité met raad en daad kan bijstaan.  Je geeft het overlegcomité een bepaalde termijn, korter dan die nu is, en de dag voor het eind van die termijn, laat je de 13 leden van dat comité stemmen, voor of tegen.  En de meerderheid heeft gelijk.  Deze beslissing van het overlegcomité zou ik dan bindend maken, zodat er snel door gewerkt kan worden nadat het overlegcomité zijn beslissing bekend gemaakt heeft.  Zo is het overlegcomité niet regerings- of partijgebonden.

Wel zou ik nog enkele dingen aan de verkiezingen veranderen.  Ik ben dus voor stemrecht en niet voor stemplicht, dat ten eerste.  Het zou aan elke partij verplicht moeten worden om voor de verkiezingen een lijst te maken van bijvoorbeeld tien of vijf punten die zij zouden willen doen als zij de macht kregen.  Dan heb je na de verkiezingen de partijen die de regering moeten vormen, en iedere partij heeft dan een lijst met punten.  Je kan bijvoorbeeld zeggen dat de grootste partij (die met de meeste stemmen) 7 punten van de 10 moet uitvoeren, de tweedegrootste 5 punten, alle andere partijen die ook tot de regering behoren 3 punten.  Of bij de grootste partij 3 van 5 punten, bij de tweedegrootste partij 2 van 5 punten en bij de rest 1 van 5 punten.  Je kan ze dan laten onderhandelen met de andere partijen welke punten dat zullen zijn, als ze het maar niet zelf kunnen beslissen.  Indien nodig kan je een onderhandelingstermijn geven, en als binnen die termijn géén beslissing is genomen, geef je de lijst aan het parlement.  Je laat het parlement dan gewoon stemmen over welke drie punten zij zouden willen laten vallen (in het geval van de grootste partij) en na de stemming neem je gewoon de drie punten met de meeste stemmen, en die vallen weg, zodat de grootste partij 7 punten over heeft die ze moet verwezenlijken.  Bij 5 punten op de lijst, schrap je er natuurlijk maar twee, zodat er drie overblijven in het geval van de partij met de meeste stemmen.  Wil dit dan zeggen dat die punten sowieso uitgevoerd gaan worden?  Nee, want je hebt natuurlijk nog het parlement, dat als de regering zijn voorstel neerlegt stemt over het al dan niet goedkeuren ervan.

Trouwens, wat de stemming in het parlement betreft, ik zou deze anoniem maken, zodat niemand weet wat er gestemd word door een vertegenwoordiger, zodat partijen ook niet hun partijleden kunnen afstraffen als ze voor of tegen iets stemmen.  En bovendien zou je natuurlijk, om problemen zoals BHV te vermijden, de partijen kunnen laten opkomen in heel België, Franstalige in Vlaanderen en Nederlandstalige in Wallonië (bij federale verkiezingen natuurlijk), en een algehele lijst voor héél het land bij de federale, voor heel Vlaanderen bij de Vlaamse verkiezingen enzovoort.  Dus één lijst per verkiezing en niet een lijst per gewest of district of wat dan ook.

Zoals ik al zei, er is natuurlijk nog veel werk aan dit ‘plan’, maar ik ben er zeker van dat het uiteindelijk haalbaar zou zijn, dat het uiteindelijk eerlijker zou zijn en vooral dat je dan kan spreken van democratie.


----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

I got a question by mail from someone living in the United Kingdom.  "How would you select people for the 'federal connotation'?"  A very good question, how would I select people for this?

Well, Belgium is a democracy, they say.  Democracy is a form of government, and literally means ‘the power of the people’.  This can mean two things, or, as in Athens, the people vote on the law itself, or, as in Belgium and the Netherlands, where the people elect representatives who then make laws.  Here in Belgium they try quite loud to accentuate that we are a democracy.   But I don’t agree with that.  What a democracy should have been originally, it has been made here in Belgium to something that doesn’t belong to ‘democracy’ anymore.

First, in a democracy the people have the supreme power, the people can decide whether a law is adopted.  That isn’t the case here in Belgium, now, I know, given the number of inhabitants, that it is impossible to accomplish that.  But there is still the question, is it democracy or not?  I think not.  You also hear people say that we have a ‘representative democracy’, where the people elect representatives, who are charged with the responsibility of acting in the people’s interest.  A synonym : parliamentary democracy.

But is it a fact here in Belgium that those representatives act in the people’s interest?  You can’t say that.  They just do what ever they want, and it happens all too often that one makes election promises, and the night of the election, when everyone voted, they have already forgotten their promises.  So it’s absolutely impossible to talk about ‘the people’s interest’.  Another thing, we have the compulsory voting.  No suffrage, they say we have the civil right to vote, but that isn’t so, we are obliged to vote.  If it’s the will of some Belgians not to vote, and we would (democratically) be the supreme power, how is it that there still is someone above us who can force us to vote?  Illogical right?

So, we should vote for parties that do whatever they like, and don’t do what the people want.  Democratic?  Yikes!  Therefore we can’t say that Belgium is a "representative democracy", doesn’t matter how politicians twist and turn it. So we are actually not democratic.  Besides, in a "parliamentary democracy" we give the power for a given time to delegates, having a seat in parliament.  But does the parliament has the power?  No, for who has the majority in parliament? Oh yes, the majority belongs to the government.  And so the parliament has no power.  The parliament controls the government and should have the final saying.  But the government has, through the members of his political parties, the majority of the parliament, so how can there still exist a control and the final saying?  Cause the majority supports the government.

Who has the power?  The people?  No!  The political parties are in power, which means that we are a particracy.  Now, sometimes they say, as we pointed out that we are not a democratic country, that a particracy is form of a democracy.  But the fact in a democracy is that the people have the power.  In a particracy, the political parties have the power, and thus there is no question that the people are in power.  Particracy is something completely different than democracy, because in a particracy the people can tell only after a certain period whether it is satisfied with the government or not.  And if the people show that they are not satisfied (through voting), that they disagree with the policy and the laws made, then there's nothing more to change about those laws.  So where is the power of the people?  And also, we are ‘obligated’ to vote, in a democracy we are ‘entitled’ to express or will.  And after the voting, the political parties do whatever they want.

Because here in Belgium they have invented something called 'cordon sanitaire'.  Where the intention is to exclude a party from government, sideline them.  In the case of Belgium, one uses it against the ‘Vlaams Belang’ (formerly ‘Vlaams Blok’), which is also a political party, and people can vote for them.  And if it’s the will of the people, that this political party (Vlaams Belang), is the largest or second largest political party after the elections, then that party still is ignored because of the 'cordon sanitaire'.  In other words, they ignore the will of the people, so you could say that it isn’t democratic.  Conclusion is that Belgium is not a democratic country, but a particratic country.

Now back to the question, how I would compose the federal connotation.  Well, actually I think the existence of such a connotation on this moment is unnecessary and even ridiculous, because whatever they say has no value.  It just serves to postpone.  But that is not the only thing that should be changed.  Because Belgium should be democratic, I propose that we change the whole system.  This cannot be done in a day or two, and of course I can't just type the whole concept here and I don’t have all the answers.  And of course, there still would be some work, finding manners to check people and intervene if necessary.  Would it be democratic if we have the right (and not the obligation) to vote on representatives, tied to political parties?  If, after we voted, the outcome is binding, and the political parties, those with the most votes will govern.  How many political parties that would be?  Well, if the total number of votes they got, let’s say, is more than 2/3 of the population, so more than 66.66% of the population.  Whether there are two, three or more parties, it does not matter.  And the party that received the most votes will naturally deliver the leader of the government (prime minister).  And who would that be?  Democratically, the one who got the most votes, in that particular political party.  Then you make a ranking of all members (who were on the ‘voting list’) in those parties that should form the government, and those who received the most votes will be minister, whether there are five or six of the same party and less of another party.  Just, if you belong to one of the parties that will form the Government, and you have the most votes of all people of the political parties forming the government, you become minister.  Simple yet, and very democratic, because the people vote for the representatives.  This manner is also usable by the Flemish government, other governments, even in local elections.

What about the parliament?  Well, quite simple though.  You have 150 seats in the Chamber of Representatives and 74 seats in the Senate.  I certainly would change that, I don’t see a reason why there should be two separate systems, I would abolish the Senate anyway, and keeping 150 seats in parliament.  50 seats of the parliament would be for members of political parties that are in the government.  So you just take the rankings you have used to appoint the ministers and you just take the first 50 members who, after naming the ministers, received the most votes. The other 100 seats in parliament are divided among the parties that don’t belong to the government.  Here you make a ranking of all members (who were electable) of those parties, and the 100 representatives who received the most votes, get a seat.  That’s the way to give back the power to the parliament (elected by the people), so the representatives in parliament can control the government, and the government has no longer a majority in the parliament.  You even weaken the power of the parties, so you no longer can be appointed as particracy, but the democracy is back.  The power back to the people, as it should be.  And as I said before, you could do this in all forms of government, federal, local, ...

Concerning the federal connotation, why not ask to all Belgians eligible to vote whether they want to be seated in such a connotation, this can be done on the day of the elections.  You just say 'yes' if you want to do that if they ask you, or 'no' if you don’t want.  Afterwards you can make a list of all the people who said 'yes', and you remove all the people who are committed and member of a political party, so only those who are neutral on the list.  You even can divide the list, so there are as many French-speaking as Dutch-speaking people.  For example five of each.  Then, if a connotation is required, you draw those who will be seated in the federal connotation by lot.  Those will have the permission to recess their job for the time they work in the federal connotation, and will be paid by the government during that period.  You add to those 10 people a representative of the government who got the 'conflict of interest' and a representative of the government that invoked the ‘conflict of interest’.  So they can explain and defend their positions.   Then, to have an odd number, you can also draw by lot a judge, who normally knows the law, and who can advice and assist the federal connotation.  You can amount a shorter period in which the federal connotation should come to a conclusion.  The day before the end of that period the 13 members of that connotation should vote it they are fore or against.  And the majority is always right.  This conclusion / decision should be binding, so that work could be proceeded quickly after the federal connotation has announced its decision.  Thus, the connotation doesn’t consist of people of the government and people who are members of political parties.

But there’s one thing I would change concerning the elections and political parties.  First, I prefer ‘having the right to vote’ and not compulsory voting.  It should be required for each political party, to give a list (say ten or five) of things that they want to accomplish when chosen by elections.  Then, after the elections you have the political parties who should form the government, and each of them has a list of points that they want to accomplish.  You might say that the largest party (with the most votes) must carry out 7 of the 10 points, the second largest 5 points, all other parties to the government must carry out 3 points of their list.  Or, the largest party must accomplish 3 out of 5 points, the second largest party 2 out of 5 points and the others 1 out of 5 points.  You can let them negotiate with the other political parties in government, which points will be accomplished, but if they are unable to decide within a certain period, the list will be given to parliament.  Let the parliament vote on the three issues that should be dropped (in case of the largest party) and after the vote you take the three points with the most votes, those are struck off the list, and the largest party will have 7 issues to achieve.  Of course if there are 5 points on the list, you take the two points with the most votes and those are struck off, this if it’s the largest political party (those with the most votes).  Would this mean that those issues would be executed anyway?  No, because you still have to go the parliament and they’ll vote on the proposal, and approve it, or not.

Besides, concerning the voting in parliament, I would make it anonymous, so nobody knows what a representative voted, so that political parties cannot punish their member if they voted for or against something.  And also, to avoid problems like BHV, the people should be able to vote on members of each political party in Belgium, no matter if they are French-speaking or Dutch-speaking and if it’s Flanders or Wallonia (in federal elections, of course).  And each political party should have one voting list for the entire country by the federal elections, one voting list for Flanders in the Flemish elections and so on.  So a list for each election and not a list by region or community or whatever.

As I said, there is obviously still much work to finish this "plan", but I'm sure it would be feasible, it eventually would be more faire than the situation now, and above all it would be possible to say that we are democratic.

28-10-2009 om 00:00 geschreven door Bob - Sergei - Emil  

Categorie:politiek (politics)
Tags:overlegcomité selectie federal connotation selection België Belgium Nederland the Netherlands democratie democracy power of the people wil van het volk representatieve parlementaire representative parliamentary volksheerschappij stemmen elections voting

Zondag moesten Club Brugge en Anderlecht hun wedstrijd van de 12^e speeldag spelen.  Club Brugge moest in Roeselare (de hekkensluiter) zijn leiderspositie verdedigen.  Dit leek heel goed te lukken, in de 39^e minuut scoorde Perisic, en in de 41^e Vargas.  Club Brugge ging rusten met 0-2 voorsprong en het leek alsof de match gespeeld was.  Tot in de tweede helft, in de 52^e minuut Roeselare een penalty krijgt na een overtreding van Klukowski, die ook nog eens rood krijgt.  Gelukkig voor Club kon Kouemaha in de 68^e minuut de 1-3 op het bord zetten.  Maar Roeselare bleef komen en in de 85^e minuut maken ze zelfs nog 2-3.  Uiteindelijk mag Club Brugge nog blij zijn dat ze toch nog de drie punten namen en zo leider blijven in het klassement.

Anderlecht moest in Mechelen spelen, ik verwachtte dat Anderlecht er een heel zware match zou moeten spelen, maar dat viel al bij al nog goed mee, Mechelen bracht te weinig op uit hun aanvallen.  In de 12^e minuut al speelt Boussoufa de bal naar Lukaku, die de 0-1 maakt.  In de 57^e minuut maakt Boussoufa zelf de 0-2.  Hier was hij héél blij mee en liep direct na de goal in de armen van trainer Ariël Jacobs.  Het was zo dat Jacobs pas tegen Boussoufa gezegd had dat hij niet mocht vergeten om af en toe zelf eens een poging te doen om te scoren, en dit deed hij dus ook, met een prachtige goal als gevolg.  Anderlecht en leider Club Brugge lopen nu uit op de 3^e en 4^e in het klassement, KV Mechelen en Standard, Anderlecht heeft 5 punten voor en Club 6.


------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

On Sunday Club Bruges and Anderlecht played their match of the 12^th matchday in the competition.  Club Bruges had to defend their position as leader, in Roeselare (last in standings).  All was looking good for Bruges, in the 39^th minute Perisic scored, and a few minutes before the halftime whistle Vargas scored.  Club Bruges was leading 0-2 and the game seemed to be played.  Until in the second half, in the 52^nd minute Roeselare got a penalty because of a fault of Klukowski, he got the red card for that.  Luckely for Club, Kouemaha made 1-3 in the 68^th minute.  But Roeselare kept playing very offensive, against 10 players of Club.  And in the 85^th minute, they made 2-3 but it was not enough.  Finally Club Bruges may be glad they got the three points and remain leader in the standings.

Anderlecht had to play in Mechelen, I expected a strenuous match, but it went very manageable, Mechelen wasn’t efficient enough.  In the 12^th minute already Boussoufa plays the ball to Lukaku, he makes the first goal.  In the 57^th minute, Boussoufa made the 0-2.  He was cheerfully with his goal and ran directly in the arms of his trainer, Ariël Jacobs.  Fact is that Jacobs not long ago said to Boussoufa that he might not forget to attempt to score himself sometimes, and now he did it with a beautiful goal as consequence.  Anderlecht and leader Club Bruges get ahead now, the third in the standings is Mechelen and with even points Standard is 4^th.  They have 5 points less than Anderlecht and 6 less than Club Bruges.

26-10-2009 om 00:00 geschreven door Bob - Sergei - Emil  

Categorie:sport (sports)
Tags:Club Brugge Bruges RSCA RSC Anderlecht Roeselare Perisic Vargas Kouemaha KV Mechelen Boussoufa Lukaku Ariël Jacobs Standard

Wat is nu een belangenconflict.  Wel, een verdeeldheid tussen de verschillende entiteiten (entiteiten in deze zijn : federale overheid, gemeenschappen en gewesten), waarbij de constitutionele (grondwettelijke) bevoegdheidsverdelende regels gerespecteerd worden, doch, waarbij er schade kan toegebracht worden aan de belangen van de andere entiteit.  Dus, bijvoorbeeld, als de federale overheid een ontwerp of een voorstel tot een wet indient, waarbij de belangen van de Vlaamse Overheid geschaad worden.  Je kan natuurlijk ook belangenconflicten hebben in andere zaken dan de regeringen.

Punt is, dat door een belangenconflict in te dienen, het ontwerp of het voorstel van een wet, kan stilgelegd worden.  Maar, dan moet 3/4^e van de leden van de entiteit die het conflict wil inroepen, wel voor stemmen.  Als het belangenconflict positief gestemd wordt, en bijgevolg dus word ingediend, dan komt het dossier op de tafel van het overlegcomité terecht.  Nu, wat is zo’n overlegcomité?  Dit is een orgaan waar vertegenwoordigers zetelen van de verschillende Belgische regeringen, zij zullen dan het dossier, bekijken, bespreken en overleg plegen en proberen conflicten te voorkomen of oplossen.

In België zijn 6 regeringen, de federale regering, de Vlaamse (gemeenschap + gewest), de Waalse (gewest), de Brusselse executieve (synoniem van regering), de regering van de Franstalige gemeenschap en de regering van de Duitstalige gemeenschap.  U ziet dat in Vlaanderen de regering voor het gewest en de gemeenschap is, in Wallonië zijn dit twee aparte regeringen.  Wat is nu het verschil tussen gewest en gemeenschap?  We hebben drie gewesten in België, namelijk, het Vlaamse gewest (Vlaanderen), het Waalse gewest (Wallonië) en het Brusselse gewest.  Er zijn ook drie gemeenschappen, deze zijn de Vlaamse gemeenschap (is dezelfde als het gewest), de Franstalige gemeenschap en de Duitstalige gemeenschap.  De Duitstalige gemeenschap ligt volledig in het Waalse gewest, vandaar ook dat er een verschil gemaakt is tussen het Waals gewest en de Franstalige gemeenschap (deze laatste is kleiner).  Ook merk je dat er bij gemeenschappen géén sprake is van Brussel, hier zijn de Vlaamse en Franstalige gemeenschap samen.

Nu, het overlegcomité, daarin zitten evenveel Nederlandstalige als Franstalige, en ook nog eens evenveel leden van de federale regering als van de regeringen van de gemeenschappen en gewesten.  De premier zit de vergadering voor, dan zitten er nog vijf leden van de federale regering, de minister-president van de Vlaamse regering samen met een minister uit die regering, de minister-president van de regering van de Franse gemeenschap, de minister-president van de Waalse Gewestregering, de minister-president van de Brussels Hoofdstedelijke regering, en een minister van die regering, maar van een andere taalgroep dan de minister-president.  Als het om een aangelegenheid gaat die de Duitstalige Gemeenschap aanbelangt, woont ook die minister-president de vergadering bij.  Ik persoonlijk vind het niet kloppen dat er politiekers die in de regeringen zitten aanwezig zijn.  Een van de regeringen dient het belangenconflict in, en dan moeten de regeringen (leiders van de regeringen vooral) een oplossing zoeken?  Kan toch nooit werken en al zeker héél lang duren.  Het zouden onafhankelijke personen moeten zijn, die zelfs niet partijgebonden zijn. 

Als er een beslissing genomen wordt door het overlegcomité, dan is dit bij consensus, een akkoord dus, dat breed gedragen is.  Normaal moet het overlegcomité dit binnen de 60 dagen aanbrengen.  Als dit niet lukt, dan brengt de senaat binnen de 30 dagen een gemotiveerd advies uit aan het overlegcomité (behalve als het belangenconflict afkomstig is van de senaat zelf of de kamer, dus van één van de delen van het Federaal (Belgisch) parlement).  Vervolgens beschikt het overlegcomité opnieuw over 30 dagen om tot een oplossing te vinden.  Je zit dus al makkelijk 120 dagen (4 maanden verder).  In ieder geval, of het nu na 60 dagen is of na 120 dagen, het overlegcomité legt dan zijn advies neer aan het betrokken parlement, en deze mag dan nog steeds zelf beslissen over het belang dat men hecht aan het advies.  Wat in mijn ogen dus eigenlijk dikke zever is, wat het belangenconflict dus eigenlijk een nutteloos iets maakt dat enkel tijd verlies betekent, of in het geval van de indiener van het belangenconflict, uitstel en tijdswinst.  Met andere woorden, een belangenconflict lijkt mij gewoon iets uitgevonden, om een ontwerp of voorstel van wet op de lange baan te schuiven.

_____________________________________________________________________________________________________________________

25-10-2009 om 00:00 geschreven door Bob - Sergei - Emil  

Categorie:politiek (politics)
Tags:belangenconflict conflict of interests België Belgium federale overheid federal government gemeenschap gewest constitutionele Vlaamse Overheid communitie region constitutional Flemish Government Walloon Waalse Brussels Brussel German Duits

Eergisteren speelde Genk tegen Lokeren, en wonder boven wonder, Genk won met 2-0.  Het was een heel saaie en slechte match, en Genk maakte het verschil tussen de 57^e en 60^e minuut.  En dat waren de enige minuten die eigenlijk iets om het lijf hadden.  Ondanks dat Genk wint kan je toch zeggen dat beide ploegen in een crisis zitten.  En of ze daar dit seizoen uit gaan raken is nog maar de vraag.

Zaterdagavond speelde Standard thuis tegen Zulte Waregem.  En dat Standard in een dip zitten, werd maar weer eens duidelijk.  Het kwam niet verder dan een 1-1, het zesde gelijkspel dit seizoen.  STVV haalt 0 op 15, na een nederlaag tegen AA Gent.  En Germinal Beerschot wint tegen Moeskroen met 3-2, dankzij de veteranen Clement en Goor.  Beerschot staat hierdoor 7^e in het klassement, bijna op de plaats waar ze volgens mij thuishoren, in de top 6.  Vandaag spelen Club Brugge en Anderlecht nog, Brugge in Roeselare en Andelecht in KV Mechelen.  Benieuwd of beide ‘topploegen’ iets kunnen laten zien.  Ik vrees dat Anderlecht een moeilijke avond tegemoet gaat in Mechelen, die voor de moment super spelen.


_______________________________________________________

Friday, Genk played against Lokeren in the Belgium Jupiler League, miraculously, Genk won with 2-0.  It was a quite dull and bad match, and Genk made the difference between the 57^th and 60^th minute.  And those were the only minutes that you actually could see some football.  Despite the fact that Genk wins, one can only say that both teams are in crisis.  And if they can change that this season, that’s the question, I don’t think so.

Saturday evening Standard played at home against Zulte Waregem.  And that Standard is having a dip became clear again.  It came not further then a 1-1, the sixth draw this season.  STVV gets 0 on 15 points, AA Ghent defeated them this weekend.  And Germinal Beerschot wins against Moeskroen, score : 3-2, thanks to the veterans Clement and Goor.  They are 7^th at the moment in the standings, almost there where they belong according to me, in the top 6.  Today Club Bruges and Anderlecht have to play, Bruges in Roeselare and Anderlecht against KV Mechelen.  I’m curious to see if those teams show something today.  I guess Anderlecht will have a difficult evening in Mechelen.  Mechelen plays very good at the moment.

24-10-2009 om 00:00 geschreven door Bob - Sergei - Emil  

Categorie:sport (sports)
Tags:jupiler league belgië Belgium Genk Lokeren dull saai slechte bad Standard Zulte Waregem STVV aa Ghent Gent Germinal Beerschot Moeskroen Clement Goor Bruges Club Brugge RSCA RSC Anderlecht Roeselare KV Mechelen

De ‘splitsing Brussel-Halle-Vilvoorde’ blijft in de diepvriezer.  Deze week diende het Vlaams Belang een voorstel in, om deze opnieuw op de agenda van de Kamer te plaatsen.  Volgende week zou er namelijk een vierde belangenconflict ingediend worden.  Maar er waren onvoldoende parlementsleden om die stemden om dit op de agenda te plaatsen.  Maar 27 van de 88 Vlaamse Kamerleden steunden het voorstel.

BHV, iedereen heeft er wel eens van gehoord.  Het gaat natuurlijk over de splitsing van de kieskring Brussel-Halle-Vilvoorde.  Ik denk, dat er maar weinigen zijn die er nog maar iets van snappen, van het hele gedoe rond BHV.

Waar gaat het om?  Je weet natuurlijk dat België is ingedeeld in drie taalgebieden, het Nederlands-, het Frans- en het Duitstalig gebied.  Als we het Duitstalig gebied even vergeten, dan kan je zeggen dat noordelijk België Nederlandstalig is, het zuidelijk Franstalig, en daartussenin, heb je Brussel, dat tweetalig is.  België is ingedeeld in 10 provincies, 5 Vlaamse, waaronder Vlaams-Brabant, en 5 Waalse, waaronder Waals-Brabant.  En dan heb je nog het Brussels Hoofdstedelijk Gewest, dat provincieloos is.

België is ook onderverdeeld in kieskringen, dit zijn gebieden waar bij de verkiezingen op dezelfde kandidaten kan gestemd worden.  Elke partij moet voor elke kieskring een andere kieslijst aanbrengen.  Je kans als kandidaat dus niet in verschillende kieskringen opkomen.  In België zijn er 11 kieskringen voor de verkiezingen van het federaal Parlement.  Namelijk, voor Vlaanderen, Antwerpen, Oost-Vlaanderen, West-Vlaanderen, Limburg.  Voor Wallonië, Henegouwen, Luik, Waals-Brabant, Namen, Luxemburg.  Zoals je ziet komen deze overeen met de provincies.  Maar wat dan met Vlaams-Brabant? (ik noemde maar vier districten in Vlaanderen)  Wel, een deel daarvan, behoort tot de kieskring Leuven, waar, zoals in de Vlaamse arrondissementen enkel op Vlaamse partijen gestemd kan worden, logisch natuurlijk dat in de Waalse arrondissementen enkel op Waalse partijen gestemd kan worden. Een ander deel van de provincie Vlaams-Brabant is samengevoegd met het gewest Brussel in de kieskring Brussel-Halle-Vilvoorde.  Het enige tweetalige arrondissement dus.  En dat is een probleem.  In deze kieskring kunnen Vlaamse en Waalse partijen opkomen.

Dus, Nederlandstalige partijen nemen alleen deel aan de verkiezingen in de Vlaamse Kieskringen (liggend in Vlaanderen), en Franstalige partijen alleen in de Waalse (liggend in Wallonië).  In het Brussels Hoofdstedelijk Gewest, dat tweetalig is, nemen beiden deel.  Maar, het Brussels Hoofdstedelijk Gewest, hoort bij de kieskring BHV, dat ook nog eens een deel van Vlaams-Brabant bevat.  Dus komen de Franstalige partijen ook op de lijst in een deel van Vlaanderen.  En daar knelt het schoentje natuurlijk.  Wat logisch is, aangezien Franstalige partijen kunnen opkomen aan Vlaamse kant, en er wel degelijk sprake kan zijn van verfransing.  Maar door het inroepen van belangenconflicten van de Walen en het meewerken van de meerderheidspartijen aan deze vertragingen, komt er niets van de splitsing BHV.  Wat trouwens wel zou moeten, aangezien het Grondwettelijk Hof van België een uitspraak deed.  Het hof oordeelde in 2003 dat de huidige indeling van België in kieskringen niet langer op deze manier kan blijven bestaan.  Men sprak over een onaanvaardbare ongelijkheid (Franstalige Partijen op Nederlandstalig grondgebied).  Het hof stelt dat als deze situatie zo blijft, de verdere verkiezingen ongrondwettelijk zijn.  Er moet dus wel degelijk een oplossing komen, maar dit lijken de Walen en ook enkele Vlaamse partijen niet in te zien.  Ik vraag me nu wel af hoe men dit ooit opgelost gaat krijgen, als de regering dit al wil oplossen natuurlijk.


_______________________________________________________

The splitting ‘Brussels-Halle-Vilvoorde' remains refrigerated.  This week the ‘Vlaams Belang’, submitted a proposal, to place the splitting again on the agenda of the Chamber of Representatives.  Next week, a fourth ‘conflict of interests’ will be submitted.  But there were insufficient members of parliament who voted positive to place this on the agenda.  Only 27 of the 88 Flemish Members of parliament supported the proposal.

BHV, everybody has heard once about it.  It involves the dividing of the electoral district Brussels-Halle-Vilvoorde.  I think few people understand where our politicians are talking about and what they are doing.

What’s it all about?  You know that Belgium has been classified in three regions, the Dutch (Flanders), the French (Wallonia) and the German (German-speaking Community).  If we forget (just a minute) the German region, then you can say that the northern part of Belgium is speaking Dutch and the southern part is French-speaking, and in between, you have Brussels, it’s bilingual.  Belgium has been classified in 10 provinces, 5 Flemish, included Flemish-Brabant, and 5 Walloon, included Walloon-Brabant.  And then you have Brussels Capital Region, whom doesn’t belong to any province.

Belgium also has been subdivided in electoral districts, these are areas where, at the elections, can be voted on candidates.  Each party must, for each district, make a different voting list. A candidate can only present in one district.  In Belgium, there are 11 electoral districts, for the elections of the federal Parliament.  Namely, in Flanders: Antwerp, East-Flanders, West-Flanders, and Limburg.  For Wallonia: Hainaut, Namur, Walloon-Brabant, Liege, Luxembourg.  These are similar to the provinces.  But what about Flemish-Brabant? (I only named 4 districts in Flanders.  Well, a part of that is part of the district Leuven, where, as in the Flemish districts only can be voted on Flemish political parties, logical of course, and in the Walloon districts, only can be voted on Walloon political parties.  An other part of the province Flemish-Brabant is divided to Brussels region, in the district Brussels-Halle-Vilvoorde.  The only district that’s bilingual.  And that is a problem.  In this district, Flemish and Walloon political parties can put themselves up for elections.

Thus, Dutch-language parties take part only at the elections in the Flemish districts (so, in Flanders), and French-speaking parties alone in the Walloon (in Wallonia).  In the Brussels Metropolitan Region, that is bilingual, both take part.  Only, the Brussels Metropolitan Region is part of the district BHV, and BHV contains a part of Flemish-Brabant.  So, the French-speaking parties are also on the voting list in a part of Flanders.  And that is a big problem.  Logical of course, since French-speaking parties could participate in a part of the Flemish region, and to be honest, you can talk about Frenchification.  But because of the ‘conflicts of interests’ called in by the Walloon politicians and the cooperating by the Flemish political parties, in the government, at these delays, there still isn’t a dividing of BHV.  But there has to come a solution soon, because the Constitutional Court of Belgium declared the district unconstitutional.  The court judged in 2003 that the present division of Belgium in districts is inaccurate.  One spoke about an unacceptable inequality (French-speaking Parties on Dutch-language region).  The court puts that if this situation remains like this, the further elections are invalid.  There has to come a solution, but the Walloon political parties seem to avoid that and also some Flemish parties do the same.  I ask myself, how will this be solved, if the governments want to solve it of course.

23-10-2009 om 00:00 geschreven door Bob - Sergei - Emil  

Categorie:politiek (politics)
Tags:BHV Brussels-Halle-Vilvoorde Brussel-Halle-Vilvoorde splitsing splitting diepvriezer refrigerator Vlaams Belang Kamer Vlaams Flemish tweetalig bilingual Brussel Brussels Grondwettelijk hof Constitutional court

‘Rechter laakt rookverbod en spreekt cafébaas vrij’  Dit vind ik nu eens een super besluit!  Had het er pas over in een vorige blog.  En ik blijf erbij, als men het roken wil verbieden, dan moet men consequent zijn en alles verbieden wat schadelijk is voor de gezondheid.  Dat de klagers over roken maar eens als eerste stap hun auto aan de kant zetten, want dat schaadt ook de gezondheid.  En er zijn waarschijnlijk wel meer dingen die ze doen die de gezondheid van anderen schaden.  Ik denk dat het belangrijk is dat je respect moet hebben voor je medemens, maar anderen iets verbieden of verplichten, zoals roken, dat vind ik te ver gaan.  Want als men dat doet, dan moet men deze manier van werken doortrekken voor alles, en niet enkel voor roken, te beginnen met auto’s.  En meer heb ik daar niet over te zeggen, krijg het al op mijn zenuwen van diegene die kankeren over dat meeroken slecht is voor hun gezondheid, ga zelf als roker niet hetzelfde beginnen doen, zij zeveren alleen al meer dan genoeg.


------------------------------------------------------------------------------------------------------------


'Judge reprehends smoke ban and cleared cafe owner'  This is great!  Was talking about it in my previous blog.  And I still have the same opinion, if one prohibits smoking, one should prohibit everything that is harmful for people’s health.  Plaintiffs should first put their car aside, before complaining about other people smoking, also that damages the health.  And there are probably more things that damage the health.  It’s only normal that you have to have respect for your fellow man, but prohibit or oblige something to others, as smoking, that goes too far.  Because if you do that, you have to do it for everything that damages your health and that of others, beginning with exhaust gases of your car.  I don’t want to say more about this issue, it’s getting on my nerves, all those none-smokers nagging about passive smoking.  I, as smoker, am not going to do the same thing as them.  They drivel more than enough.

21-10-2009 om 00:00 geschreven door Bob - Sergei - Emil  

Categorie:politiek (politics)
Tags:rookverbod smoke ban cafébaas Genk cafe owner schadelijk harmful respect medemens fellow man exhaust gases uitlaatgassen

Gisteren kwam ik bij het liedje van Bryan Adams uit, ‘Everything i do, i do it for you’.  Het nummer kan je terug vinden op het album 'Waking up the Neighbours' en ook op de soundtrack van de film 'Robin Hood: Prince of Thieves' uit 1991.

Vindt het zelf wel een mooi lied.  Ook de tekst wel.  Al is er wel een kleine tegenstelling in de tekst.  Enerzijds word er gezegd dat hij alles zou doen voor haar, offers brengen, zelfs sterven, anderzijds moet ze hem wel nemen zoals hij is (Take me as I am).  Nu, als je zo alles leest, wat hij voor haar zou doen, vechten, liegen en zelfs sterven, dan moet je toch héél verliefd zijn op iemand, om zover te willen gaan.  Dan moet je toch al stapelgek op iemand zijn.  Maar het bestaat, het gevoel van ‘door een vuur gaan’ voor iemand waar je om geeft.  Nu, ‘stapelgek op iemand zijn’, en dat doet me dan weer denken aan een ander liedje, een al wat ouder lied, namelijk ‘Suzanne’, van VOF de Kunst.

De film ‘Robin Hood (Prince of Thieves)’, is met Kevin Costner, één van mijn favoriete acteurs.  Films van hem zijn onder andere: Swing Vote, Thirteen Days, Message in a bottle, the Postman, the Bodyguard en één van mijn favorieten, For love of the game.  Maar er zijn natuurlijk nog veel andere films waarin hij mee speelt.  Hij heeft zelfs een band, waarin hij zingt, Kevin Costner & Modern West.  Vooral country-rock muziek, wel goede muziek vind ik.  Ga hun cd zeker kopen.

Ik ben aan het terug denken, of ik ooit zo stapelgek op iemand ben geweest.  Zoals ik al zei, er was wel een meisje vroeger, waar ik wel een heel goed gevoel bij had, maar stapelgek? Zo gek op haar dat ik ver zou gaan (liegen, vechten, door een vuur gaan…)  Nee, dat niet, want anders was ik toen niet mezelf gebleven en de dingen blijven doen die ik deed (alcohol, drugs…)  Ik wist dat zij daar niet mee om kon, dus als ik echt stapelgek op haar was, had ik dat gelaten, wat ik zo zou gekund hebben.  Anderzijds, ik weet ook dat als er iets was geweest tussen ons, dat ik dan direct die dingen had gelaten.  Dus ik weet het niet zo goed of dit valt onder ‘stapelgek zijn op iemand’.  Ik zou door een vuur voor haar gegaan zijn, als wij een relatie hadden, zou dingen gelaten hebben, als wij een relatie hadden, maar pas vanaf dat er sprake was van een relatie, niet voordien.  Heb ik bij de meeste vriendinnen gehad.  Kan natuurlijk een fout van mij zijn, dat ik zo denk en ben, en misschien is dat de reden dat ik nog steeds alleen ben sinds mijn ex me verliet.  Maar ik ben nu eenmaal het type niet dat ‘gekke dingen’ (natuurlijk niet letterlijk bedoelt, alhoewel, maar zo gezegd, om in de buurt te blijven van ‘stapelgek’) voor een meisje gaat doen als er niet sprake is van iets meer.  Moet het dan direct om een relatie gaan?  Natuurlijk niet, je kan ook héél goede vrienden zijn, en voor vrienden kan je ook door een vuur gaan als het nodig is.  Maar bij haar was er wel sprake van ‘vrienden’ zijn, maar we zagen elkaar te weinig om van ‘vriendschap’ te spreken.  Klinkt tegenstrijdig, maar het was wel zo.

Trouwens, wat is vriendschap?  Volgens Van Dale, ‘het bevriend zijn’. En ‘vriend’ volgens Van Dale, ‘persoon waarmee men door gevoelens van genegenheid is verbonden’.  Maar wat is dan weer ‘genegenheid’ zou je dan kunnen vragen.  Wel ‘genegenheid’ volgens Van Dale, ‘liefde’.  Dus volgens Van Dale kom je van als je vriendschap op zoekt, bij liefde uit.  Verwarrend toch, want vriendschap en liefde zijn helemaal niet hetzelfde.  Of wel?

Wat zie ik onder vriendschap?  Een vriend is iemand die me aanvaard zoals ik ben, iemand waar ik mee kan praten en iemand die kan luisteren, iemand die me helpt indien nodig, maar vooral belangrijk, iemand die je kan vertrouwen, en iemand die er is als je hem nodig hebt.  Moet natuurlijk ook andersom gelden.  Ik heb hier het woord ‘steunen’ niet gebruikt, omdat ik dat wat ermee bedoeld word, toch aanhaal, met andere woorden en vermits ik bij ‘kunnen steunen op iemand’ een wat wrang gevoel heb, en dit is zeker niet letterlijk bedoeld, maar als iemand je steun nodig heeft, hoe groot is dan de kans niet dat de druk te groot word?  En als je iemand laat steunen, kan die persoon dan nadien nog op eigen benen staan?  Ik zal er altijd zijn voor echte vrienden, zal helpen en doen wat ik kan, maar zal er altijd voor zorgen dat ikzelf niet bezwijk onder de druk en dat de persoon zelf, die vriend dus, zelf het probleem probeert op te lossen, met raad van mij indien gevraagd.

 Velen vragen wel eens, hoeveel echte vrienden kan je hebben.  Vindt dit een moeilijke vraag.  Persoonlijk ben ik van mening dat je feitelijk maar één echte vriend zou mogen hebben, dat kan wel eens twee of maximum drie zijn, maar ikzelf hou het bij één.  Vrienden genoeg hoor, maar een echte vriend, iemand bij wie je alles kwijt kan en wil, die er voor je is indien nodig, dan blijf ik bij één.  Al zullen anderen daar misschien wel anders over denken.


----------------------------------------------------------------------

Bijlagen:
http://www.youtube.com/watch?v=ZGoWtY_h4xo   

Eindelijk nog eens een leuke, goede match gezien Europees, van een Belgische Ploeg, namelijk van Club Brugge.  Was echt een plezier om te kijken, ook al ben ik zeker géén supporter van Club, toch vind ik, dat wij als Belgen, als ’t om een Europese match gaat, voor elke Belgische Ploeg moeten zijn, maakt niet uit voor wie je supportert.

Club Brugge won met 2-0 van Partizan Belgrado, en ze hadden zelfs meer goals kunnen maken, zeker als je weet dat Perisic, die de twee goals maakte, ook nog eens een penalty mist.  Geraerts, Dirar, Akpala en Hoefkens misten dan ook nog eens enkele kansen.  Veel bracht Partizan weliswaar niet, enkel een ver afstandsschot dat Stijnen goed pareerde.  Persoonlijk vond ik Geraerts en Perisic supergoed in de match, al was Club Brugge, als team zeer sterk, en met deze inzet en als zij zo blijven spelen, zouden zij wel eens ver kunnen komen.  Maar dan moeten ze allereerst al maar eens in Partizan binnen twee weken, gaan spelen voor de volle pot, de drie punten, en niet voor één punt, zoals zoveel ploegen doen.

Anderlecht daarentegen, ik weet eigenlijk niet goed wat ik daarvan moet denken.  Anderlecht had overmacht tegen Timisoara, een ploeg die deze match echt wel zwak voor de dag kwam, en toch was de eindstand 0-0.  Ook hier was weer sprake van voor één punt gaan.  En ik vreesde weer het ergste, gelukkig was Timisoara zo zwak dat zij Anderlecht geen pijn konden doen.  Met één punt blijft Anderlecht wel op kop staan in zijn groep, met gelijke punten met Ajax, beiden hebben 5 punten, maar Zagreb heeft er drie en Timisoara zelfs twee, dus van iets of wat zekerheid voor Anderlecht is helemaal géén sprake.

Feitelijk moet Anderlecht tegen dit Timisoara altijd winnen, ook al heb je een deel spelers die gekwetst zijn.  Eigenlijk héél zwak dat ze in Roemenië maar één punt mee naar huis namen.   Je hoort hier en daar wel eens zeggen van ‘ja, maar je moet ook eens kijken naar wie er allemaal gekwetst zijn bij Anderlecht’.  Ja oké, maar een ploeg als RSCA moet toch altijd een deel goede spelers hebben die bekwaam zijn om de gekwetste te vervangen, en dat mis je toch bij Anderlecht.  Sinds Michel Verschueren in 2003 ‘stopte’ als manager, stel ik me al wat vragen bij het transferbeleid.  Er zijn zeker spelers gehaald die het waard zijn om bij Anderlecht te spelen natuurlijk, maar toch, ook zijn er aankopen gedaan waarvan je zegt ‘wat komt die hier doen?’.

Ik vond ook dat Anderlecht wel héél verdedigend speelde gisteravond.  Vier verdedigers, dan drie man op het middenveld, maar in de match kon je zien dat die allemaal speelden als verdedigende middenvelder, zelfs Diandy.  En dan had je aanvallend Boussoufa, Kanu en Lukaku.  Is toch véél te verdedigend, zeker als je ziet wat Timisoara bracht.  Ik weet nu niet hoe het met de gezondheid van de bankzitters gesteld was, maar als je ziet hoe Suarez invalt, waarom hem niet laten starten op rechts, met op links Boussoufa en in de spits een Lukaku?  Of nog anders, Lukaku in de spits, Suarez of Chatelle op rechts, op links Diandy of Reinaldo.  Als man achter de spits, Boussoufa natuurlijk, want ik vrees dat Anderlecht nog meer problemen krijgt als die moest wegvallen.  En als verdedigende middenvelders heb je dan Biglia en Saré.  Er zijn toch opstellingen mogelijk om meer aanvallend te spelen.  Maar het is natuurlijk de trainer die beslist, spijtig genoeg bracht deze beslissing maar één puntje op, terwijl er meer heeft ingezeten, sorry, moest gewoon meer zijn, tegen een ploeg als Timisoara gisteren moet je altijd de drie punten pakken.

____________________________________________________________________________________

Finally, a good, amusing match of football, from a Belgian team in Europe, namely Club Bruges.  Was really a pleasure to watch the match, even if I’m not a supporter of Club.  But it’s my opinion that if a Belgian team plays in Europe, it doesn’t matter which Belgian team you support for, you just have to support the Belgian team in Europe.

Club Bruges won with 2-0 of Partizan Belgrade, and they had even more chances to make goals, certainly as you know that Perisic, who made the two goals, missed a penalty.  Geraerts, Dirar, Akpala and Hoefkens also missed good chances.  Partizan wasn’t playing well, only a 25-yard right-footed shot from Jovanovic that Stijnen pushed over the bar.  I think Geraerts and Perisic where the best players.  But in fact, the whole team was strong, and if they keep playing this way, the can surprise in Europe this season.  But, first, they should go to Belgrade, within two weeks, and play there for three points, and not, like so many other teams, for one point.

Anderlecht on the other hand, I don’t know what to think about the match.  Anderlecht played 0-0 in Romania, against Timisoara, a team, that played really bad this match.  Also, there were people of Anderlecht, talking about playing for one point instead of three.  And I feared again the most awful, fortunately Timisoara was so bad, that they couldn’t harm Anderlecht.  With one point Anderlecht remains first in his group, with 5 points, Ajax also has 5 points, but Zagreb has 3 and Timisoara 2, so they aren’t far away and you can’t say that RSCA is safe for the next round.

Anderlecht had to win against this Timisoara, even with a few players that could not play because an injury.  Actually, it’s very weak that Anderlecht only won 1 point in Romania.  But now you hear people say ‘yes, but you have to know that a lot of players are injured’.  Yes okay, but a team like RSC Anderlecht must have good replacements for the injured players, and Anderlecht apparently doesn’t have that.  Since Michel Verschueren, in 2003, 'stopped' as a manager, I’m having questions about the transfers Anderlecht did.  There are players bought who are good and talented.  But, there are also players bought, where you have to ask the question ‘what are they doing here’.

I also found that Anderlecht played to defensive.  Four defenders, then three players on the midfield, but you could see that all three of them, played defending, even Diandy.  In the offence you had Boussoufa, Lukaku and sometimes Kanu.  It’s really to defensive, certainly because Timisoara was very weak.  I don’t know how fit the players on the bench were, but looking at Suarez, when he came on the field, I’m asking myself, why didn’t he start the match, on the right field, Boussoufa left and Lukaku in point?  Or otherwise, Lukaku as striker, Suarez or Chatelle on right wing, on left Diandy or Reinaldo.  As man behind the striker, Boussoufa of course.  I fear that if Anderlecht looses Boussoufa, they have a big problem.  Obviously there are more line-ups possible to play attacking football.  But it’s the coach who decides.  But his line-up brought only one point, while three points were possible, sorry, I had to be three points, against a Timisoara that played that weak.

19-10-2009 om 00:00 geschreven door Bob - Sergei - Emil  

Categorie:sport (sports)
Tags:Club Brugge Bruges RSCA RSC Anderlecht belgië belgium europees european Partizan Belgrado perisic geraerts dirar akpala hoefkens stijnen timisoara ajax zagreb roemenië Michel Verschueren 2003 manager Boussoufa Lukaku Suarez Chatelle Diandy Reinaldo Kanu