Hieronder wat de jury te zeggen had over mijn idee:

informatief potentieel: de informatie wordt logisch gespreid in de afwikkeling van het verhaal, afhankelijk van de locatie.

Verhaallijn en artistieke waarde: verrassende invalshoek, die de nieuwsgierigheid prikkelt en spontaan een dynamiek op gang brengt waarbij het parlement in beeld komt en zijn werking en bevoegdheden vragen oproepen. Praktisch is dit doeltreffende maar ook zeer ambitieuze concept misschien moeilijk te realiseren. Een middelmatige realisator zou het gemakkelijk kunnen verknoeien. Bovendien is het de vraag of er niet te veel CGI-technologie aan te pas zal komen om nog enigszins betaalbaar te blijven. Eén jurylid vraagt zich af of Mission Impossible wel voldoende tot het collectieve geheugen behoort om op deze manier te persifleren. De muziek van Mission Impossible overnemen is auteursrechtelijk hoe dan ook niet haalbaar. Er valt eventueel te overwegen om een ander detectiveverhaal als invalshoek te gebruiken. Het is echter een concept met een onmisbaar potentieel.

Toen ik dat las, was ik even van mijn sokken geblazen. Dit is heel positief naar mijn gevoel. Er staan een aantal heel aardige opmerkingen in, en over de onaardige lees ik bewust overheen.
Ik krijg nog tot 11 juni 20 u tijd om per e-mail oplossingen aan te reiken voor de punten van kritiek die de jury op mijn inzending heeft. Daar moet ik toch even over nadenken.