Ik ben Bert Seynaeve
Ik ben een man en woon in Kapucijnenlaan 75, 8870 Izegem (België) en mijn beroep is Opvoeder.
Ik ben geboren op 31/03/1974 en ben nu dus 51 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Triatlon, muziek, sport, film (andere film).
Vandaag stond een lange fietstraining van 180 km op het programma onmiddellijk gevolgd door een loopje van 5 km. Voor het fietsen kozen we het parkoers van de ironman hier. Ongelooflijk prachtig maar lastig parkoers. Het weer zat ons goed mee, niet te warm, niet te koud en de hevige wind die er in het begin van de week was, was wat gaan liggen. Al waait het hier altijd wel. Deze morgen rond 8u30 vertrokken, we hadden geen haast. Wat genieten van de zon en de prachtige omgeving. Af en toe stoppen en wat eten. Zalig!!! Na 180 km de fiets in Club La Santa gezet en een toerke gelopen. Vervolgens de benen in het koude water, wat stretchen en genieten van een heerlijke sandwich Club La Santa. Wat moet een mens meer hebben. Ondanks de lange training voelen de benen nog goed aan. Morgenvoormiddag 4000 m zwemmen en in de late namiddag 18 km lopen. Maandag is een rustdag waar we enkel 4000 m zullen zwemmen in open water (hier in de Oceaan). Voor de rest goed uitrusten en genieten om dinsdag goed gerecupereerd te zijn voor de langste fietstraining van deze stage, 220 km. Zoals je kan lezen verloopt alles hier voortreffelijk. Gisteren zwommen we in dezelfde baan van Rutger Beke, die gewillig met ons op de foto wou. Reeds een aantal dagen gaan we ook af en toe kijken naar twee Russische topsporters (atletiek). Intussen hebben we ook reeds kennis gemaakt met hen. Johan heeft (osteopaat) trouwens al één van hen behandeld. Het gaat om niemand minder dan Tatiana Lebedeva, de olympische kampioene 400 m van Athene 2004.
De naam van haar vriendin kennen we nog niet, maar het betreft een opkomend talent naar het schijnt. We kunnen haar in september gaan bewonderen in de memorial Vandamme waar ze zal deelnemen aan het hinkstapspringen. Zij zijn daar samen met hun manager, een sympathieke knul uit Estonia. Die man heeft ook nog een Braziliaanse hinkstapspringer mee hier in La Santa, waar we ook kennis mee maakten. Robin meet 2m03 cm en doet ook aan hinkstapspringen. Toffe knul, maar ik zou er niet graag tegenlopen. Zo tot één van de volgende.Ciao!!!
Reeds een vijftal dagen verblijf ik met Philip en Johan op trainingsstage in Lanzarote. Ondanks het feit dat het weer hier niet is zoals normaal, lijden we toch geen kou. Elke dag een twintig graden, bewolking en zon wisselen elkaar af. De wind waait hier elke dag enorm hard.
Vandaag, vrijdag, is een relatieve rustdag. Straks gaan we zwemmen in het 50 meter bad van Club La Santa, voor de rest rust. Dit zal deugd doen want de benen zijn loom van de training van gisteren, een combinatietraining, 15 km lopen, 80 km fietsen en aansluitend 10 km lopen. Dit bij een goeie 20 graden en enorm veel wind. Onze fietstraining vrtrok na de 15 km-loop, in La Santa. Met de wind in de rug vertrokken we richting Yaiza. Terugkeren was andere koek. Tegen de felle wind in moesten we over de Timan Faya. We haalden amper 13 km per uur op de Timan Faya ... moordend. Eens terug in Club La Santa vertrokken we onmiddellijk voor de afsluitende 10 km loop. Alle drie hebben we de training goed verwerkt en beloonden we ons zelf met een heerlijke sandwich "La Santa" (moet je zeker proberen als je eens naar hier komt), waarna we wat relaxten aan het zwembad.
De andere trainingen deze week:
maandag : 4200 zwemmen en 85 fietsen. Dinsdag: interval loop van 18 km. Woensdag: 96 km fietsen en 4000m zwemmen.
Morgen (zaterdag) staat een fietstocht van 180 op het programma met aansluitend 5 km lopen. Vandaag wordt dus wel degelijk nodig om de benen wat rust te gunnen.
Alles verloopt hier super. Club La Santa ademt sport. Heerlijk!!! Van 's morgens vroeg tot 's avonds laat zijn de mensen hier aan het trainen (zwemmen, lopen, fietsen, atletiek, fitness en allerhande meer). Hier kick je nog meer op sporten dan thuis. It feels great. Rutger Beke en Dennis Devriendt zijn hier ook aanwezig, maar niet alleen de grote atleten. Hier sport iedereen, van jong tot oud van gewoon tot topniveau. Geen onderscheid. Iedereen sport op zijn niveau. Wat moet een mens meer hebben.
Tot één van de volgende dagen.
Aan Martine: Philip amuseert zich te pletter, wat had je gedacht, maar hij mist je ook wel enorm. "2 weken zonder jou is lang", zegt hij. Hij heeft een goed gevoel na de trainingen die we reeds afwerkten.
Onze trainingen zijn steeds opgesteld op basis van de hartslag. Om de eigen hartslagzones te kunnen bepalen, gebruiken we de formule van Karvonen. Om die zones te kunnen berekenen heb je je rustpols en je maximale hartslag nodig. Mijnn rustpols neem ik elke morgen en ligt tussen 43 en 52, afhankelijk van de trainingsarbeid de voorbije dagen. Vanavond was er met onze club een gezamelijke looptraining met het bepalen van de maximale pols als doel. Dit gaat als volgt: 20 minuten inlopen, 3 versnellingen, 5 minuten volle bak en 20 minuten uitlopen. De hartslag na 5 minuten volle bak lopen, is de maximale hartslag. Voor mezelf was het 2 jaar geleden dat ik de proef nog eens had gedaan. Toen haalde ik 206. Vanavond haalde ik nog 203.
De weersvoorspellingen die Frank en Sabine vorige week maakten, klopten tot op het uur. Prachtig lente weekend gehad. Eindelijk eens een weekend waar ik niet moest werken en leuk fietsweer. Vaneigens dat ik op mijn bike gezeten heb en nog wel op mijn nieuwe Time.
Vorige woensdag deed ik een kort ritje van een zestig tal kilometen om hem eens te testen. Het is altijd wat wennen, andere houding, andere afmetingen,... Daarnaast heb ik ook een paar nieuwe schoenen, alsook is het een ander kliksysteem (nu Time, vroeger Look). Dit alles samen is toch wat wennen. In mijn test ritje had ik behoorlijk wat pijn aan mijn linker voet. De schoen die wat knelde.
Vorige zaterdag zat die voet ook nog steeds gekneld en had ik ontzettend veel last aan mijn zitvlak. Maar vorige zaterdag had ik dan ook 160 km op de teller, misschien wat veel voor een tweede rit met een nieuwe fiets. Maar wat wil je ... mooi weer, zin om te fietsen. En zoals het zo vaak het geval is bij mij, het gevoel haalt steeds de bovenhand op het verstand. Bij mijn thuiskomst zaterdag namiddag ben ik een uurke op mijn bed moeten gaan liggen, maar zondag had ik terug goeie benen en werkte ik met onze club een goeie training af van precies 100 km. Deze keer geen last aan mijn zitvlak en ook de pijn aan mijn voet is verdwenen. Deze week geen fietsen op het programma. Een stevige rustweek waar ik gretig gebruik van zal maken. Straks mag de fiets in de koffer, want zondag morgen om 8u zit ik op het vliegtuig richting Lanzarote.
Deze die stevig gaan trainen groeten u.
Greetz,
Bert
Het ziet er niet slecht uit. Proficiat aan Frank en Sabine. De laatste 2 dagen voorspellen ze het weer tot op het uur juist. Volhouden zo, zo ik zeggen. Ik hoop dat zij er het komende weekend ook recht op zijn, want dan krijgen we een droog weekend met op zaterdag wat zon en op zondag een constante zon met zo'n 15 graden.
Voor morgen staan 140 km op het programma, zondag 115 km. Eindelijk komt de tijd van de langere duurtrainingen er aan. Wanneer ik die kan afmalen onder een heerlijk voorjaarszonnetje, dan kan mijn weekend niet meer stuk.
Ik kijk er alvast ontzettend naar uit.
Dat sport mijn grote passie is, dat weten de meesten onder de lezers onderhand wel.
Maar naast het sporten is muziek een al even groot interesse veld voor mij. Ook al volg ik het reilen en zeilen in muziekland de laatste jaren slechts vanop de tweede of zelfs derde rij.
In de jaren '90 had ik steevast een VIP-pas, wat zich uitte in het afschuimen van cd-winkels, snuisteren in tweedehandsplaten zaken, opzoeken en verzamelen van lp en cd klassiekers, het wekelijks bijwonen van een concert,... en talloze zaken meer. De tijd die ik momenteel investeer in sporten, ging allemaal op in muziek. Ook al volg ik het momenteel niet meer zo goed, toch blijft de passie. Dimitri Pollentier, mijn muzikale vriend, is door diezelfde muziek microbe gebeten en we houden er zowat dezelfde smaak op na. Op zijn website, http://www.dimitripollentier.be/, stelde hij onlangs zijn eigen top 100 allertijden samen. Een lijstje waar ik mezelf ook heel goed in kan vinden. Ga maar eens kijkje nemen, het loont de moeite.
Greetz, Bert
Gisteren vatte ik het seizoen aan met de 10 mijl Oostende-Brugge.
Een loopwedstrijd langs het kanaal Brugge-Oostende, startende vanuit Zandvoorde.
Met ongeveer 1200 lopers aan de start. Het is leuk om tussen de vele trainingen door eens een wedstrijdje te kunnen meepikken, ook al stond ik er niet aan de start om een mooie eindtijd neer te zetten.
De wedstrijd was niet meer dan een doorgedreven (intensieve) duurtraining. Wat concreet betekende dat ik de wedstrijd afhaspelde aan 90% (harstslag tussen 184 en 187).Tussen kilometer 12 en 13 liep ik voluit (hartslag 192), zoals ik gepland had.
Ondanks het feit dat ik aan 90% liep, had ik het gevoel dat ik niet veel meer overschot had. Reeds van in de aanvang speelde de pijn in mijn linkerkuit waar ik reeds van in september mee sukkel, op. De ene week is de pijn er, de andere week voel ik weinig of niks. Tijdens de winter ging ik reeds op zoek naar de oorzaak, maar dit leidde tot niks. Mijn vriend en osteopaat Johan, kon vaststellen dat de kuitspier niet goed in haar vel zit. Door de spier wat los te kneden, verbetert het wel wat. Daarnaast doe ik ook wat warmte-behandeling. Maar hiermee is het euvel toch niet verholpen.
Uiteindelijk finishte ik in een tijd van 1u06min17sec, als 248ste op een 1200-tal deelnemers. Niet goed, maar ook niet slecht. Veel aandacht schenk ik er niet aan. Ik zie het echt als een training.
Nu nog 1 week goed doortrainen en dan een recup weekje vooraleer ik voor een tweetal weken naar Lanzarotte vertrek. Daar kijk ik reeds reikhalzend naar uit.
