Ik ben Bert Seynaeve
Ik ben een man en woon in Kapucijnenlaan 75, 8870 Izegem (België) en mijn beroep is Opvoeder.
Ik ben geboren op 31/03/1974 en ben nu dus 51 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Triatlon, muziek, sport, film (andere film).
Het heeft bloed, zweet en tranen gekost deze morgen maar ons huisje ziet er terug proper uit. Philip en Johan zijn momenteel met het eerste deel van de bagage naar de luchthavan van Arrecive. We moeten onze bagage in twee keer vervoeren omdat we niet alles in onze huurauto krijgen.
Gisterenavond een super gezellige laatste avond beleefd met Leen en Gunter. Wie zijn die mensen? Wel... Vorig jaar waren Philip en Johan hier reeds op vakantie. Toen leerden ze Leen en Gunter kennen. Dit mooie koppel is afkomstig uit West-Vlaanderen (Wijtschaete en Poperinge) maar wonen reeds 11 jaar hier in Soo een dorpje nabij La Santa. Gunter heeft er zijn eigen praktijd als osteopaat en Leen werkte tot voor kort in een ziekenhuis hier in de omgeving. Via hen kregen we het adres van onze verblijfplaats hier in Tinajo. Om hen hiervoor te bedanken, zijn we gisteren samen een hapje gaan eten in een plaatselijk restaurant. Aangename mensen en super eten (een entrecôte van 1 kg, hm, heerlijk en vooral veel).
Om iets na 15u hebben we het vliegtuig naar Madrid, waar we nog een tweetal uurtjes kunnen rondkeuvelen alvorens we opstijgen richting Brussel, alwaar Martine, Charlotte en Evelyn ons zullen opwachten, waarvoor oprecht en hartelijk dank. See you!!!
Zo.... de laatste trainingen zitten er op. Rest ons nog een etentje met Gunter en Leen straks en morgen valiezen pakken. Aja, dat huisje moet ook nog wat uitgemest worden. Haha, drie mannen onder één dak gedurende 14 dagen. Ik zal maar geen fotootje op deze blog zetten. Dit laat ik aan jullie verbeelding over. Vandaag was het warm maar toch ook terug veel wind. Terwijl Johan en Philip in Puerto Del Carmen genoten van vakantie, in de letterlijke zin van het woord (lees: geen training) maalde ik deze morgen looprondjes rond La Santa (8 km) om vervolgens op de bike te springen voor 50 km. Aansluitend volgde nog een 12 km loop. Dan de maag wat spijzen, nog wat los fietsen en nog een laatste duik in het prachtige openlucht zwembad (50m) van La Santa. Het is mooi geweest. We bleven gespaard van kwetsuren, valpartijen... zelfs niet één lekke band. Oef!!!
Greetz en tot in Belgenland. Het is daar toch niet te koud mag ik hopen????
Hehe, gisteren kregen we reeds sms-jes omdat we niet van ons lieten horen op de blog. Haha, wel leuk dat jullie ons allemaal volgen, big brother in Lanzarote.
De dagen vliegen hier voorbij, opstaan, eten, trainen, rusten, eten en meer van hetzelfde. We vervelen ons geen moment. Na de zware en lange fietstraining van dinsdag deden we het gisteren wat kalmer aan. 1u lopen in de ochtend (vetloopje voor het ontbijt). In de namiddag wat loszwemmen en in de vooravond 1u15 lopen. Daarna douche en de voeten onder tafel schuiven voor een lekker avondmaal. Entrecôte voor de verandering. Dit heb ik hier de laatste 2 weken al meerdere keren naar binnen gewerkt. Die biefstukken smaken hier super zacht.
Deze morgen vertrokken we na het ontbijt voor een tochtje van 90 km met de bike, onmiddellijk gevolgd door een rustig loopje van 7 km. Kwestie van ons lichaam terug wat te laten wennen aan de overgangen in de wedstrijd. Het weer vandaag. Terug zoals de voorbije week, bewolking en zon en enorm veel wind. Zoals the Russische manager zegt "The wind is crazy". Gelijk heeft hij. Vanuit Tinajo reden we met de wind in de zeilen tot in het uiterste zuiden (Playa Blanca) van het eiland. 50, 60, 70 km/u, geen probleem. In de lange afdaling van de Timanfaya haalde ik zelfs 80 km/u. Als lichtgewicht moet ik stoempen om mijn grotere en wat zwaardere kompanen bij te benen bergaf. Zij haalden tot 85 km/u. Hoge snelheden, dat wel, maar niet gevaarlijk. De wegen lopen hier looprecht. Wees gerust we zijn voorzichtig. We are still in a good health. En dan terug van Playa Blanca naar La Santa. Stoempen, stoempen, stoempen. Haha, I like it very much!!! Tegen de wind in, bij momenten haal we geen 15km/u op de teller. Philip en Johan liggen hier momenteel op hun luie krent aan het zwembad. Straks gaan we terug naar La Santa voor de zwemtraining. En .... morgen onze laatste dag. Jammer, maar niet getreurd. Hoe leuk het hier ook is, ik zal ook blij zijn om eens terug thuis te zijn. Ik verlang al om terug bij Laïka in de zetel te zitten. Ze zal me wel enorm gemist hebben, ik haar ook trouwens. By the way, aan ma, bedankt voor de goede poezen-zorg.
See you!!!!
Vandaag stond de langste training op het programma hier in Lanzarote. Dirk (trainer) plande een fietstraining van 220 km. Eerst en vooral een flink aantal kilometer en dan nog hier in Lanzarote met de hevige wind en nooit vlak. Deze morgen sloten we aan met een groepje fietsers die in La Santa vertrokken voor een zestigtal kilometer, zo moesten we niet de ganse dag alleen (met ons drietjes rijden). Vervolgens trokken we er met ons drieën op uit. Eerst van La Santa tot in het uiterste zuiden van het eiland, naar het toeristische badplaatsje Playa Blanca. Zalig, met de wind langs achteren haal je hier vaak boven de zeventig kilometer per uur. In Playa Blanca deden we ons tegoed aan een spaghetti en een pizza (we kunnen hier niet genoeg eten). Wat volgde was andere koek. Terug noorderwaarts met de strakke wind pal op kop. De wegen zijn hier loodrecht, dus geen recuperatie mogelijkheid. Beuken, beuken en nog eens beuken. Enorm lastig, maar je kickt er wel op. Tot boven op de Haria ten noorden van het eiland en vervolgens via Teguise, Caletta de Famare en Club La Santa terug naar Tinajo, waar we verblijven. Welgeteld 210 km op de teller. Net een douche genomen, de zon is hier juist aan de horizon verdwenen en wij gaan ons tegoed doen aan een lekkere entrecôte met friet.
Greetz.
Jesus, Maria, Jozef ..en al die daar nog bij was . Waar heb ik dat verdiend???? Ik ben hier op een eiland beland met twee beesten. 210 km op de fiets. Ik voel me Sylvain .. ist eten nog nie gerjeit en k ee gin bjin
Bert is een echt dier op de fiets. Zonder hem was ik er niet geraakt. De hele tijd beuken tegen de wind in . Das nie normaal met die jongen. En Pippo Pinket heeft dan altijd nog wat macht over om eens te tonen wie de beste is. Het fietsverslag zelf zal Bert zelf wel int lang en breed schrijven. Ik wilde alleen mijn bewondering voor die gasten even uiten. k heb ze de hele dag kunnen gezien van hun mooiste kant hun achterkant!
Groeten aan iedereen thuis en dank voor de vele reacties
En voor Elsje .. een beetje karakter hé meisje!!!!
beste allemaal,
zoals jullie kunnen zien en lezen amuseren we ons hier kostelijk! Het is ook leuk dat jullie massaal meeleven op het thuisfront. De hele TER in de lappenmand.... we voelen mee.. (TER= Ten Elsberge Runners = een bende toffe lopers die stilaan triatleten worden). Het leven is wel degelijk meer dan fietsen zwemmen lopen slapen en eten. We bevinden ons hier op een zeer speciaal eiland. Moeder aarde heeft het landschap overgoten met warme kolkende massa uit haar eigen ziel, ondertussen versteend en verhard. Het zorgt voor een speciaal zicht en mooie kleur schakeringen. Het is een landschap vol zwarte stenen waar al honderden jaren geen plantje meer op groeit. De meestal heldere blauwe lucht maakt de zee soms paradijselijk mooi zodat we denken dat we in een "Fa" reclame zijn beland. Maar het trainingsschema en Bert zijn gedrevenheid zet ons weer met de voeten op de grond en op de trappers.... we moeten door fietsen.
Johan
