Op de foto - rechtsboven staat 5 A's op een rijtje en dat wil zeggen een top-toeristische trekpleister AAAAA=hoogste gewardeerd.- deze dus.



Het is in de nabijheid van Chengdu, er is zelfs een spoorlijn aangelegd van Chengdu naar QingChengShan. De trein doet enkel passagiers en stopt op 2 plaatsen. 

Het eerste gedacht is...hee in China hebben ze ook Ardennen. Veel groen, kleine beekjes, ligt bergachtig. Het verschil, slapende chinezen naast het water, dat is nog niet in de ardennen.



Tussen de bomen verschijnen dan de eerste tempels.





Om de mooiere en hoger gelegen tempels te zien, moeten we - na het betalen van een inkom - trappen doen, veel trappen.





Tussendoor nog rust-tempels.



en een souveniersdorpje. Met veel restaurants.



De mensen die hier wonen zijn "monniken", maar zonder uniform. Ze doen veel handwerk souveniertjes en verkopen diet dan. In europese ormen, zelfs heeeelll goedkoop. Hier zijn ze uit hoorns, haar-kammen aan het zagen. Ik vond dat zo geweldig en heb er meteen 3 gekocht, het was omgerekend 8€/stuk. Ge kunt er de hoorn nog niet voor kopen. en verschil met een gewone, nooit statisch geladen. Uw haar blijft op uw kop liggen.



Tja, we zijn nog niet boven, dus...... 



Dan komen we aan een meertje, hetgeen we moeten oversteken (weer tegen betaling, maar ging niet anders) en aan de andere kant is er een kabellift. Oef.





Ook hier een tussenstoptempel. Hoe ze deze vroeger konden bouwen, zonder lift..





En voor de "tammere medemens" stond de draagberrie klaar. Is de manier voor de invalieden en gepensioneerden om ook eens tot boven te geraken, maar is niet gratis, 12€, voor één uur beklimming. (eigenlijk zo goed als gratis)



En dan bereiken we de top... Het is een TAO-tempel, met de hoogst "heiligen" in rang. Als je de achtergrond wil weten, tekstje maar eens lezen.

de 6 ontsterfelijke aan weders zijde, maar ik heb ze niet gezien, ik denk dat ze nu wel zullen dood zijn.... ???



en de drie heiligen der heilige. De oppergoden. 

Daarna kon de afdaling beginnen en dat ging vrij snel en gemakkelijk. Gelukkig, want we werden moe.

Omdat Zoë-Li nu naar het eerste leerjaar gaat was er een kennismakingsdag op 28ste augustus. De ouders en leerlingen werden verwacht in de nieuwe school.



Deze school is maar 500meter verder dan haar vorige school, doch weinig kindjes van haar vroegere klasje gaan naar hier. Het is meer een Chinese school en de andere kinderen gaan nu naar een internationale school (maar die is iets te duur voor mij: 1000€/maand/kind).

Er zijn 8 klassen en 270 leerlingen, enkel het eerste jaar...... over een grote school  gesproken.



Een beetje zoals vroeger, de directeur komt binnen en iedereen staat recht.



Na het programma verloop - alles in het chinees uitgelegd - is er een bezoek aan de klassen.

De jongen naast Zoë-Li is de enige die in haar vorige klasje zat en ook daar begint.



Voor de niet Chinezen zijn er 2 klassen voorzien, één die de moedertaal engels hebben en één die een andere moedertaal hebben. Dat is beter, want anders zou het engels te snel gaan en is het ook niet meer leuk voor de kindjes.



Op hun kennismakingsdag heeft iedereen ook zijn boekentas gekregen en hun school-uniform. Enkel vandaag heeft iedereen nog iets verschillend aan.



De uniformpjes zijn niet hetgeen je verwacht, maar een soort joggingspak. Gemakkelijk en mooi voor iedereen. Zoë-Li vindt het ook mooi en doet het graag aan. De boekentassen, iedereen dezelfde, enkel de meisjes hebben een roze kleur en de jongens een blauwe. Hoe eenvoudig alles toch kan zijn.



Dan begin september, ook Hulio gaat een klas hoger maar blijft bij zijn oude school en vriendjes. Enkel het klasje en leraar(ess)en zijn verandert.



He verschil voor Zoë-Li is de begintijd en het wegbrengen/ophalen. Enkel nog tot aan de poort, niet meer mee naar binnen en ze beginnen al om 7u50. Het zal voor mama ook aanpassen worden.





Er waren niet veel tranen te spotten en dat voor een nieuwe school, neuwe omgeving. Flinke kindjes.

Ook de meeste juffen hebben dit uniformpje aan. Iedereen gelijk.



Maar om 7u50 begint de les nog niet, eerst de dagelijkse oefeningen en het verzamelen op het sportterrein. Ook het nationale volkslied wordt er geoefend en de groet aan de vlag.

Om een overzicht te hebben van hoe groot de groep is. 

Tegen 8u30 is het tijd om naar de klas te gaan en kan de les beginnen.



's middags wordt er in de klas gegeten. Iedereen blijft in de school en de refter heeft niet zoveel plaats. Je moet ook zelf je ondermatje meenemen en je eigen drinken, het eten krijg je van de school (maar is niet gratis).



Dan nog wat leren/spelen in de namiddag en om 16u is het afgelopen. 

Vroeger, dan spreek ik van de jaren 600 nC. 

Om dit te doen minderen - hopen althans - werd er gedacht om de goden te eren en een reuzachtige Boeddha te bouwen, daar waar de rvieren samen komen. In de rode bergwand werd er een reuzegrote zittende boeddha uitgehamerd; grootte: 71meter afgewerkt in het jaar 806.

Van de andere kant van de rivier - met een beetje verbeelding - zie je een liggende boeddhe, het is in deze rots waar ze de grote boeddha hebben gemaakt.



De beste manier om hem optimaal te bekijken is met een boot vanop de rivier. De stroming is hevig en een reddingsvest is verplicht als je naar buiten wil komen.



En hier staat - beter gezegd, zit - hij dan... zijn oor is 7meter lang.





Het boottochtje duurde 30 minuten, maar omdat het middag werd, de innermens niet vergeten. Heeeelll belangrijk en een nieuwe omgeving is een nieuw soort specialiteit.



Vanop afstand is het groot, maar van dichtbij willen we dit ook weten. 

Niet gratis om te bezichtigen. Rond de 15€ aan inkom en veel trappen die ons opwachten.





De initiatiefnemer voor het boouwen van de Boeddha waren monniken, dus op de weg naar boven veel tempels. Dit alleen al was de moeite om te bezoeken. Let vooral op de wit marmeren muurtjes. 



In de tempels de was er voor de "gelovige" tijd om te bidden.



En voor sommige was hun evenbeeld aanwezig.





En dan kwamen we aan de top. 

Het is echt wel groot als je ernaast staat.



Ernaast, en naar beneden. Gelukkig hadden we eerst de boottocht gedaan en iets gaan eten, want al veel gehoord dat er lange wachttijden zijn om af te dalen. Door het latere uur - spijtig ook warmer - moesten we niet aanschuiven. Dit kon anders wel oplopen tot 2 uur wachten.



En hier ze je pas de grootte.



Maar eens beneden, terug naar boven. Het blijft een uitgehouwen rots, geen tunnels of roltrappen.

Dit was puffen, het was 33° en de rots was lekker opgewarmd door de zon.

Hier hadden we wel een zicht van de andere kant. En Zoë-Li, heeft alles meegestapt, zonder te dragen, daar was ik toch fier op.



Na de vele-trappen-en-terug-naar-huis-bus-trip, waren de meesten toch wel een beeteke moekes.

Tja het is moeilijk te beschrijven waar het exact ligt omdat China zo groot is. Het is er altijd vochtig, in de zomer en in de winter. Een 2,5 tal uren vliegen van Shanghai of Beijing. Chengdu is een van de grootste toeristische trekpleister van China en het heeft een stedenverband met Mechelen.

Als we toekomen is het niet in een bamboe-regenwoud, want hier is de thuishaven van de panda's in het wild, maar in een miljoenenstad. 4,5 miljoen inwoners in de stad zelf. Een kleiner Chinees stadje dus.  

En omdat de panda's hier 'in' zijn, gaan we ook het rechearcentrum eens bezoeken. De kunstmatige kweektuin.



De plattegrond van het park heeft wat weg van Belgie. Maar deze keer is Belgie groter, gelukkig want we gingen het te voet verkennen.

En er zijn natuurlijk panda's, veel panda's. 

Het verschil met een andere zoo is dat er hier alleen maar panda's zijn en geen 1000 mensen  samengeperst staan rond de kooi van die ene panda.





Er is de reuze panda maar ook de rode, de 'plankendael' panda. Kleiner, eet niet enkel bamboe en leeft in bomen.



De homo toeristus doet zijn werk hier.



Veel van de dieren zaten binnen in de kooi want het was te warm. 

In de vrije natuur verplaatsen ze zich dan hoger in de bergen, maar op hun kleine oppervlakte in het centrum is dit niet mogelijk.



Het geluk was aan onze zijde want een pasgeboren baby panda lag in de couveuse. Het is toch zo klein, lief maar ook lelijk.





Niet alleen bamboe, maar af en toe een bananenboom. Door zijn grote bladeren, een ideale schuilplaats voor de zon.



En het zwanenmeer met zijn goudvissen (koois). Je kon ze voeden en dat wisten die vissen ook. Ze zwommen gewoon over elkander om aan eten te geraken. Het was de moeite om die bezig te zien.



Natuurlijk kwam het kinds boven en wilden mijn broertje en ik ook eten strooien en direct veel. WWhhhaaaaaaa



Het eten van de panda's, bamboe, bamboesheuten en bamboewortels. Ze eten 40kg/dag en wegen zelf maar 60kg. 

Goed om te weten is ook dat het een beer-soort is (de enige) die enkel vegetarisch eet. Doordat ze zo weinig colorieren/energie binnen krijgen doen ze buiten het eten van bamboe ook niets anders dan slapen. 

Een zoogdier heeft een gemiddelde levensduur van 5miljoen jaar en de panda leeft al 8 miljoen jaar. Statistisch gezien had die al lang uitgestorven moeten zijn. De laatste 10talle jaren worden ze wel grotendeels in leven gehouden door geforceerde kweekprogramma's en bijvoeden, maar ze zien er dan ook zo schattig uit. 



In China zelf is Chengdu ook gekend om zijn keuken met op stip hun "hot-pot". 

Hot-pot is een kom op het vuur met water en kruiden, soort fondue maar geen olie. Hier is onze pot verdeeld in 2 delen, de ene kant is gewoon, de andere kant is pikant. 

Alles wordt gekookt, ook de groenten en de sla, maar een tip om te onthouden, bij groenten (bloemkool - sla..) gekookt in de pikante zijde, die absorberen enkel het pikant. Men weze gewaarschuwd....... of zoals ze zeggen, dubbel geniet de dag erna. (poep pikkepik) - waarom had ik geen ijsje als dessert besteld = doordenkertje



De potten staan gereed, het vles en groenten moesten we zelf halen. Kleine satestokjes = 0,05€ en de grote = 0,2€/stokje. Onze eindbalans was rond de 100 stokjes, gelukkig hadden we niet zo'n grote honger. 

Om al een beetje van China t zien reizden we met de trein van Beijing naar Shanghai. 1300km, met een bullet trein (300km/h) = 4,5u maar met de gewone, dewelke wij namen was het 13uur. Het was een nachttrein, het grootste deel lagen we te slapen.'s Ochtens naar de restaurant wagen en ontbijten.



Ik woon naast het water, maar Shanghai is groot en na de oversteek met de boot (overzet) nog een lift met de brommer tot bijna bestemming.



De innermens bevredigen met de beste dim sung ter wereld - wordt toch gezegd en ook niet ontkend door de eters.



en de tuin kan bezocht worden. Aangelegd in 1559 en na 20 jaar af. Verschillende oorlogen doorstaan en ook zwaar vernield maar telkemale terug opgebouwd.



Het is in het centrum van Shanghai en je hoort en voelt de rust. Veel waterpartijen en rotsen, hetgeen als symbool staat voor de hemel op aarde of zoals wij zeggen "ZEN"







De eeuwige vijvers. Het mooiste stukje van de tuin.





En veel vissen in het water. 



De wandelpaden zijn niet recht, want boze geesten zijn dom en lopen zo ofwel tegen de rotsen of belanden in het water.







De horizon is sinds enkele maanden verandert, door de aanbouw van het hoogste gebouw van Shanghai (en momenteel gans China).



Sommige bomen waren enkele 100'en jaren oud.

Om in te schatten hoe warm het is, mijn airco binnen staat op een frisse 29°C. dat is meer dan 10 graden kouder dan buiten. En een paar dagen geleden had het een halve dag geregend en was de buitentemperatuur gedaald tot 28°. Toen ik met mijn scooter rondreed had ik het frisjes. Tja wat wil je, 10 graden kouder dan de dag voordien. 

Nu met het warmt-onweer, er was geen regen bij, het moment om dit vast te leggen op foto. Het is moeilijk maar ik heb een goed trukje gevonden. En ja, het is donker buiten, maar met een flits trekken ging niet.







De ganse stad wordt verlicht bij een inslag.











Sommige bliksems blijven in de wolken hangen, ze raken geen grond.

Maar de dag begon reeds vroeg, om 7u moesten de kinderen al aanwezig zijn. Iedereen werd mooi gemaakt - gesminkt, zowel de jongens.

De feestkleedjes werden aangedaan en de bus kon vertrekken (1,5u later)





Alle meisjes werden princessen en de jongens play-boys.





De zaal waar het evenement zich ging afspelen was versierd met ballonnen. Eigenlijk toeval want de ballonnen waren voor een ander feest. Maar ze hebben of nemen hier nog de tijd om er kunstwerken van te maken.





Er waren 3 klassen van elk een 25 tal leerlingen. Om te beginnen het schoollied...in het engels. De school is van Malaisische oorsprong en hier volgen ze niet 100% het chinees regime.- gelukkig.



Jaja, het zijn kleuters van 6 jaar, allemaal mooi op een rijtje.

Iedereen werd dan opgedeeld in groepen en deden hun act de presence.



De dromen van de kinderen werden bekend gemaakt. Doch veel inspiratie was er niet, ofwel brandweerman ofwel zangeres. De bijbehorende tekening hadden ze zelf gemaakt.



Andere groepen, andere voorstellingen.



En de afstudeergroep...



De hoeden werden ook naar boven gesmeten. Nog een roos voor mama - een namaak maar met de nodige rozenparfum.



En de innermens vullen.



De jarigen onder het verlof (4) gaven nog een apart feestje...aaaaa you sexy lady - woep woep woep gangmanstyle... ze kenne het hier ook.



en Chinese feestjes zijn.......karaoke.

Vrouwen maken hier ook cement en beton, ze zijn er niet vies van om vuil te worden.Of ze sleuren met stenen..



Hetgeen ik vorige keer al zei, ook niet chinezen beginnen hier een zaak en jawel een belg gevonden. De foto met de fritjes sprak mij aan en de uitbater was een west vlaming.



Ook de traditionele eetgelegen heden waren aanwezig.



Dit zijn souveniertjes met een boodschap. Een soort malse steen / klei, en dat wordt dan een hangertje.Er waren ook glasblaers, maar heel veel zilver smids. Veel zilveren sierraden.



Die op dat bankje, heeft daar zeker zo 4 uur gelegen... iets teveel gedronken denk ik. Toen we een 2de keer passeerden lag die daar nog



De naam van de straat: vreemdelingenstraat, omdat er zoveel niet chinezen een zaak hebben. 









De marmer is bekent, maar er was een winkeltje dat houtbewerking deed. Allemaal kunstwerken, gehouwen uit een stam. Let op de arend.



Maar het prachtstuk stond buiten. Eén stam... en in hout. Prachtig. Fenomenaal, iemand met veel tijd denk ik.





Het oude centrum had vroeger een muur, deze is verdwenen maar de poorten zijn er nog. 



En het lokale eten... bbbrrrr, vooral die wormen en larven in het water.







En dan met de trein terug. Een slaaptrein tot Kunming en daar het vliegtuig. De "nchttrein" was iets te kort, slechts 5 uur, --> maar 3 uur geslapen.



Iedereen was moe. De valiezen die we bij hadden hebben we per post opgestuurd (was 15€), handen vrij om andere dingen te dragen.

Maar het meer is behoorlijk, wel kleiner dan het Balaton meer van Hongarije. Een rondrit is iets meer dan 100km.



We gingen met een bootje varen, maar het was niet onderstaande.







R E L A X . . . .



Er waren vele 'chinese minderheden' aanwezig in hun klederdracht. Let vooral op de pomponnekes, die zijn allemaal verschillend.



Eerste stop een klein eilandje, met enkel een soort tempel op.



Het was er druk.



En het enige wat ze daar deden was eten verkopen. We legden ook maar 10 minuten aan.



Op de 4 uur durende rit was er ook animatie. Was met thee en ze wilden dat je deze thee kocht. In dit gebied zijn ook veel thee-plantages. 



2de stop, een iets groter eiland. Ook het villa-eiland genoemd. Er stonden een paar zeer luxueuze huisjes.



Ook hier maar 30minuten stop, maar zijn niet meer terug gegaan, op de achtergrond vaart onze boot.



Ik had hier het gevoel à la côte d'azur. 







Daar we op een eiland zaten, moesten we terug op vast land geraken. Er was een overzet, maar die was net weg.... dacht ik. De officiele was niet deze maar 100m verder.



Hier was ons bootje.



Bij het aanleggen ramt die toch wel de kade. Stenen los, op de boot, geen schade aan de boot, enkel aan de kade. 

Dan een taxi gezocht om ons terug te brengen. Was wel vrij duur. 1,5u in de taxi. Maar de wegen zijn iets hobbeliger dus dat duurt iets langer.

Er onder wandelen en met je handen door de bordjes friemelen was ook leuk, zeker voor de kinderen.



Romantiek in China.....











Een local verkoopt handgemaakte spulletjes. Prijs 2RMB = 0,25€. Rijk zal ze er niet mee worden.







En die eigenaar van die vogel maar aan dat touwtje trekken, dan doet dien arend zijn vleugels open, maar verdoemme, zo'n vogel weegt zwaar en dan nog enen die mijnen arm naar beneden trekt. Amaai mijnen arm.









Tja, als de auto's niet binnen mogen, dan wordt het geleverd met het brommertje.



En het zat erop..... hup naar DALI.

De jas van Guizhou is niet voor de regen, maar tegen de zon. Chinezen willen zeker NIET bruin worden. 































Is een echte, geen pop. Ze zijn zeldzaam maar bestaan, Chinezen met een lange witti baard.

Nieuwbouw moet voldoen aan de oude bouwtechnieken en hierdoor is nieuw en oud zeer moeilijk te onderscheiden. Sommige gebouwen zijn reeds 800jaar oud, andere misschien 2 jaar. Eén nadeel, alles alles in het chinees. Nog niet zo bekend bij de westerse toeristen en hierdoor ook bijna geen chinezen die engels kunnen. Maar ik heb mijn tolk bij mij -  Zoë Li en Hulio, zij spreken ondertussen al vloeiend chinees. Zelfs beter dan un nederlands. (en ook mijn vrouw natuurlijk).

Dit is ook in 3 delen, want de blog laat maar 18 foto's per sessie toe,  daarmee ook al de vorige berichten met een max van 18 foto's. Het is een selectie uit 100'en foto's. Ik ben dan ook getrouwd met een Chinese en die nemen per uitstap elke minuut een foto. (bij wijze van spreken).



Van de luchthaven naar het centrum kom je overal watermolens tegen. Hun functie??? want er is niets aangekoppeld, niets malen, niets wegpompen. Maar wel mooi.



Het dorp, de buitenste rand nog niet verkeersvrij, maar eens dieper in het centrum, geen auto's meer.





De binnenkoer van ons hotel.



Het verdiep van het hotel.











En hoe meer zuiders, hoe specialer het eten. 

Hier zeggen ze, "alles met poten eten we op, behalve de tafel en de stoelen". Als je goed kijkt, schorpioenen, sprinkhanen, vlinderlarven, ...

Ik wilde wel proberen, maar - te dju - niet gedaan. Mijn ogen waren baas en dan lukt het niet.



Ook overal tamtam's. Zo kun je het hier noemen, want iets goed qua muziekstijl kwam er niet uit. Ook steeds hetzelfde liedje dat ze (probeerden) na speelden in de 10tallen winkeltjes. Nee, een chines heeft geen muzikale aanleg.









En voor de facebook volgers - ze waren ook hier weer aan het dansen, massaal.

Hier een in het zuiden van China - Lijiang - en het verschil met het noorden, meer kruiden en thee en vooral veel pepers. In alle soorten en o pverschillende manieren geplet/gemalen.

Hier worden pepers platgestamp maar met een machine. 





Alleen maar pepers.



Die grotere dingen is zeep. 



Alleen thee. 



1€ = 7,5RMB (Y), ge kunt zelf berekenen hoe duur de kleren zijn.(3,5€)









Nootjes en zaadjes - degene die wij aan de papagaaien geven zijn de lievelingszaadjes bij de Chinezen.



De Chinese SERANO-ham, ik heb ze geproefd en ze was heel heel lekker. Er is een soort as overgestooid - het heeft geen zicht, maar ze weten wat ze doen. Als ge goed ziet, de poten hangen er ook nog mee aan.