Het verzamelpunt in Shanghai was den dijk, 'the bund' aan beide zijde. Aan de oude kant (Puxi) was er meer entertainment, maar wij wonen aan de nieuwe zijde (Pudong) en blijven ook aan deze zijde.

Ook aan deze zijde is het over de koppen lopen. Alle Duitser denken nu dat ik ook duits ben... "Er is geen jupiler in duitsland..."



Gelukkig was er ook een beetje entertainment aan onze zijde, zelfs een beete beter want wij hadden een DJ, de andere kant was meer spectakel, dansen en zingen.



Geen Chinese kaategejang, maar de nieuwere hits. ... ambiance maken, dat moeten ze toch nog leren. Iedereen was gewoon aan het wachten en aan het aftellen.



Het voorprogramma aan de andere zijde begon, maar aan deze zijde bleef de DJ spelen. Geen biertenten te zien, maar overal kleine winkeltjes en daar een portie bier gaan kopen. Ik was blijkbaar wel de enige, de rest stond daar met hun 'starbucks' in de hand. 



Ipv op de schermen de show van de overkant te projecteren, nee, het publiek aan mijn zijde. 



Er was een groots lichtspectakel op de oude gebouwen aan de overkant, meer licht, minder vuurwerk, vanwege het smog-alarm. Ze spreken zelfs van een vuurwerkverbod op chinees nieuwjaar als het smogpeil te hoog is. Als dat geen drastische maatregelen zijn, chinezen die geen vuurwerk mogen afsteken.





En dan 00u..........luid geknal, vanop 4 boten werd het gelost. Om meer te zien verwijs ik naar google of youtube, ik kan geen filmpjes op de blog zetten. Het was kort (5minuten) maar krachtig.



Ondertussen een massa mensen, dewelke allemaal tegelijkertijd vertrokken na het vuurwerk. Daarmee ook dat we aan onze zijde bleven want over de rivier geraken kan na 23u enkel met een taxi en die zijn allemaal bezet en dan nog eens 1000en auto's op de baan.





ook populair zijn de balonnetjes.





Eindelijk eens sterren aan de hemel  . 

Ik herinner mij nog toen we vertrokken naar China. Een beetje tegen onze zin zijn we naar Shanghai verhuisd, we wilden meer lokaal zitten, tussen de echte Chinezen, maar nu, 18 maanden laten willen we eigenlijk niet meer weg. Deze stad heeft het. Ze zeggen ook, dat hetgeen je niet kunt vinden in Shanghai, gewoonweg niet bestaat.  De westerse goederen, zijn meestal iets prijziger, maar vindbaar. Ik moet wel zeggen, er is mayonaise, maar geen D&L, la william (goeie). Zoals in een vorige reeks met de chips, dit is redelijk duur, want goei patatten... nooit gevonden, ze zijn allemaal glazig van binnen, het regent hier ook bijna nooit en als het regent is het een stortvloed, niet goed voor patatten te kweken.

In het begin zijn er veel gerechten die je mist (stoofvlees en fritten; vol au vent; een gegrilde kip; ...) maar met de tijd neemt die zin af en er komt zelf een moment dat je Chinees eten wil, zeker elke dag ofwel rijst (liefst) ofwel noodels, de 2 hoofdgerechten in China. 

Ook andere dingen beginnen te verwateren. De eerste maanden bel je (skype) of schrijf je e-mailtjes naar vrienden en familie. Vooral om iets te horen van uit het Belgie-land. Niet iedereen antwoord, zij hebben hun leven en jij het uwe, maar dat is natuurlijk nieuw en dat wil je delen met iedereen. Maar ook dit begin je minder te missen want ondertussen heb je hier nieuwe vrienden gemaakt waarmee je dingen doet die je normaal gezien in Belgie doet (voor mij: pinten gaan drinken ). Je voelt je nu helmaal thuis, de heimwee is nu totaal verdwenen, er zijn quasi geen dingen meer die je wilt uit Belgie, je eigen leven heeft zijn draai gevonden, je voelt je nu thuis. Het komt in zo'n fase, dat ik mij afvraag of mensen wel geintresseerd zijn in de blog die ik maak?, willen ze wel lezen wat ik doe? Als ik terugkijk naar de begin berichten , vooral met de speciallekes, ze zijn niet meer speciaal, dit is alledaags geworden. Veel van die dingen vallen niet meer op.

Als expat (werknemer in het buitenland voor een lange periode) doorga je zo verschillende fases, de eerste bij aankomst is 'vakantie'.. alles is nieuw en het geeft je een vakantie gevoel (bij mij nooit weggegaan ), dan de aanpassingsfase, de dingen die je gewent bent zijn toch net dat beetje anders, je begint je ook te ergeren, de overal rochelende chinezen, auto's die je op het voetpad/zebrapad bijna omver rijden,  voorstekende mensen, vooral om in de lift te gaan, betalen met de bankkaart, is EN code ingeven EN handtekenen. Voor mij gelukkig niet mijn eerste keer China (al 5x geweest voor definitief vertrek) en gelukkig ook een Chinese madam die het papierenwerk voor haar rekening neemt, want hier is het ook totaal anders. Dan is er de fase van harmonie (waar ik nu inzit) het is zoals het is, het is anders dan belgie, maar je woont ook niet meer in  Belgie. De 'indringer' past zich aan - zouden ze in Belgie toch ook eens mogen opleggen aan de inwijkelingen. En nu komt de laatste en zwaarste fase, de terugkeer. Hej, wat is er mis met Belgie, ik heb er 39 jaar gewoont (geen 40 want al eens 1 jaar in Slowakije verbleven) maar het zullen de dingen worden waar je je aan aangepast hebt dat terug anders zijn. Niet alles is slecht, maar ook niet alles is goed. We komen terug van een avontuur, we zijn inhoudelijk verandert, een andere visie op het leven gekregen. Maar zoals gezegd, ieder heeft zijn eigen leven en wij komen terug en worden verwacht terug hetzelfde te doen als toen we vertrokken, met dat verschil dat we niet meer dezelfde zijn als toen we vertrokken. Daar, daar ben ik nu een beetje bang van, voor de terugkeer. Terug in mijn dorp wonen, met mijn huisje met tuintje, hetgeen ik niet had in China. Eigenlijk ook nooit gemist heb,daar er parken zijn of een veel mooiere tuin aan de apartementsblokken waar ik woon en een grotere speeltuin voor de kinderen. Overal te voet naartoe gaan en altijd omringd door mensen, er wonen 20miljoen mensen in Shanghai, dat is evenveel als  er nederlandssprekende zijn in de hele wereld. Een klein aantal heeft een auto, dus er zijn er altijd veel op de straat, te voet, met de brommer, de fiets.

Ook de kinderen, ze doen/deden het goed op school, ze zijn perfect 2 talig (vlaams & chinees) en ze kunnen al wat engels ook, al vind ik de leermethode soms een beetje overdreven, de 1ste jaars basis school hebben zo dagelijks een 2 tal uren huiswerk, vooral engels en chinees leren lezen en schrijven. Alle dagen wordt het een beetje meer en meer, want  - zoals de Chinezen denken en wel waar is - nu is hun brein een spons en leren ze het snelst en het meeste. Dat zie ik als Zoë-Li een Chinese tekst leest, ik heb indertijd 1,5jaar Chinees gestudeerd en kon na deze periode een 200 tal karakters, zij kent er ook al +200 en dat in 3 maanden. Hiervoor vinden we de terugkeer ook zeer spijtig, de snelheid waaraan ze chinees studeerden zal nooit meer goed te maken zijn. Ook Hulio zijn Engels kwam op een hoger niveau en zijn Chinees is van zoals een 5jarig Chinees kind.

En Guizhou, tja, die heeft zo haar eigen leven. Met de mama's van de klas (soort comité, maar dan enkel van één klas) deden ze hun wekelijkse uitstap, ze volgde cursussen, alles is ook op wandelafstand.Het zal ook terug aanpassen worden eens ze terug is.

Maar er zijn ook minder goede dingen, de smog, zeker in de winterperiode, sommige dagen ondoenbaar (600deeltjes daar waar de maximum limiet in europa 25 is ; dat is 25keer meer) en dan denkende aan de kinderen met hun nog groeiende longen, neen dank u. (In de klassen en op de buro's staan er wel overal luchtfiltermachines, is de grootte van een airco, maar dan een luchtzuivering).

Alles bij elkaar genomen: 

wo ai shanghai, kijk maar rechts op de foto:

Jaja; ik ga dat hier missen.

En ik heb de grootse voorbereidingen gezien om oud jaar af te sluiten, dat zal nog knallen worden.

Aan allen , een gelukkig 2014 gewenst.

Bij de meeste staat de smaak er in het engels bij, de andere zal ik het erbij zetten.






red italian meat = bolonaisesaus







cola & kip





















sla komkommer en dressing



Kroepoek smaak, of garnalen.



en de grappigste... patattensmaak.

Ze kennen het wel, ze vieren het ook, de betere klasse dan toch, maar er is geen verlof voor.

Als mijn nieuw vrijwilligerswerk heb ik mezelf opgegeven om de kerstman te zijn. Eerst wat moed indrinken...



gaan verkleden (in het veel te klein op een chinees gemaakte maat kostuum) en intreden.



Dit was voor de klas van Zoë-Li, het was één chaos. Iedereen tegelijkertijd naar mij en vooral naar de kadootjes.



Nog snel wat fototjes met de kerstman en ik kon terug verkleden en verder drinken, eeuh vieren.



Dan de school van Huilo. In de laatste kleuterklas werd de kerstman verwacht, ik met mijn enorme ervaring als kerstman te spelen () deed het dan nog maar eens. Dik kostuumpje was al iets beter (lees: groter) en er was een zak met kadootjes bij en de baard bedekte mijn volledige gezicht.



Jaja, ik heb min roeping gevonden.



Hup naar de grote zaal waar een 80 tal kleuters EN ouders mij stonden op te wachten. 

Hier was het wel beter georganiseerd en geen chaos. Daarna nog lekker mee gaan eten van de kalkoen, maar met een baard en veel te lange nepsnor is dat zo goed als onmogelijk.

Bij Zoë-Li hadden ze mij wel herkent en nu niet.. .. ik wordt beter. Toch na het aparte klasbezoek had Zoë-Li mij herkent aan mijn oorbel, Hulio zijn "euro" vil pas toen we terug thuis waren en naar mijn botten keek. Vanaf nu is elke kerst man papa denk ik.

Bij ons bezoek dook het kwik naar -12 overdag met soms een lekker koel siberisch noorderwindje erbij en dat was bevriezend koud.

De mondmaskertjes die ze dragen zijn een beetje voor de smog maar vooral voor de kou.



De zon scheen wel geregeld, dus tijd voor een winterwanfeling naar het park. Hetgeen hier wel veel rondrijd zijn de grappige Mr Bean autootjes op 3 wielen.



De ijzige kou heeft zo zijn voordeel op de stadsvijvers. Compleet bevrozen, een elf stedentocht zou jaarlijks haalbaar zijn. Wij dus op de Chinese slee over het ijs.



Dat werd redelijk vermoeiend, dus overgeschakeld naar het gemotoriseerde model. 



En de Chinezen, die doen het meer atletischer en evenwichtiger op hun zelfgemaakte zittende schaats. Eens het evenwicht gevonden, gaat dat goed vooruit.



Die dingen zijn niet gratis, maar ook niet duur en het betalingskotje stond naast de vijver. Had die geluk dat het vast lag of ik was ermee weg. 



Een wandeling is wel eens plezant, maar binnen is het toch aangenamer warmer. 

En dat ze inspiratie hebben, weeral een geweldig soort meubels gezien, gemaakt van wrakstukken van een oude boot.



Of een ideetje voor de marine hun buro inrichting.



Shenyang was vroeger de industriestad en zoals Vilvoorde vroeger waren de fabrieken in het midden van de stad, of eerst de fabriek en dan de stad errond? Een oude ijzersmelterij was zo in het centrum en nu omgetoverd tot museum. Was wel enorm maar dacht dat zo'n smelterij toch grooter zou zijn.



En waar er ijzer gesmoten wordt moet er ook erts en steenkool toekomen. Dat werd gebracht door deze mastodond. Deze deed dienst tot 1986.



En groot was hij.    ALL ABOARD.... - tja de facebookers hebben sommige foto's al eens zien opduiken.


Waar ijzer is = metaalindustrie = autoassemblage.

De eerste auto's gemaakt in China maar van Russische oorsprong, de Volga's.



En een stad heet ook een winkelstraat. Veel volk voor deze temperaturen.



Maar iedereen past zich aan, aan de siberische temperaturen, ook de straatverkopers.



Bij het terug opzoeken naar haar geboorteplaats, ook even de familie goeiendag zeggen. Zöe-Li haar 2 nichtjes.



Met de andere familieleden was het vooral eten en veelllll vvvveeell drinken.

Ze kennen al wel mayonaise, nu nog op het juiste gerecht gebruiken en niet op een fruitsla. BBBwwaaa, was da slecht zeg.



Het bier daarentegen smaakte veel beter.



En een typische chinese bijeenkomst. Veel eten en drinken. Stoppen  met eten wil zeggen, dat ge naar huis gaat.

Het heeft gesmaakt.

Maar nu de stad zelf, toen we zo over die muur wandelde - dewelke toch niet zo oud was, maar de originele dan weer wel - was ik verbaasd over de gebouwen die binnen de muur staan. De meeste gebouwen zijn zeker geen 100jaar oud, er is ook geen hoogbouw toegestaan binnen de muur en ze zagen er wel oud uit. Een traditioneel flatgebouw in China dat ouder is dan 20 jaar is normaal gezien langs buiten bezet met geglazuurde tegeltjes. Hier niet te zien, maar als je goed kijkt, achter de boom, is een deel van de voorzetsteen afgevallen en jawel, de geglazuurde tegeltjes zijn erachter verstopt. Hetgeen wat ik hier dan weer wel uit leer is, dat Xi'an, moeite doet om er goed uit te zien voor de toeristen. Een andere stad zou enkel zorg besteden aan hun (wereld)erfgoed en de rest moet je er maar bij nemen.



Eens in de straten worden de lokale prularia aangeboden. Natuurlijk de terracotta krijgers, maar ook nu, dit sezoen, de kalabassen en noten.

Koeloe waa (fonetisch en chinees voor kalabas), is te vinden in alle vormen en grootte. De noten, een soort okkernoot, maar met bijna geen vruchtvlees en diep ingesleten aders, worden verkocht voor zeer veel geld. Ze kopen ze per 2 om dan rond te draaien in je hand en iedere volwassene heeft zo wel een stel bij.



Een lange autovrije straat met - goed voor de bourgondiers onder ons - 80% restaurants.



en in deze straten een gezellige drukte.





Ook een zeer raar verkeersbord... zelfs de Chinezen op mijn werk wisten niet wat dit betekend. Ieder zijn gedacht zou ik zeggen.





We zijn een beetje meer naar het westen, dus in de winter gaat de zon pas onder rond 18u, In Shanghai is dat al om 16:30u, maar de drukte blijft.





Guizhou had het al gezegd en inderdaad, het krioelt hier van de moslims. (geen verkensvlees te bespeuren), aan hun hoedjes te zien, eerder het Turkse type maar dan Chinezen. Ja ze bestaan ook, Chinese moslims.. hahaha.. hier moeten ze wel werken vor hun geld en het mag gezegd worden, het beste eten, overal in China, is te vinden bij de moslims. Hun pasta's is altijd vers gemaakte pasta en de soorten gerechten liggen dichter bij de smaken die ik gewent ben.



Enkele lokale specialiteiten. Dit is een gestoomde rijst bol, versierd met een tekening naar keuze. (2€)



Ook pitta kennen ze, maar geen groenten. Hier een niet moslim gevonden en deze bereidde het broodje MET varkensvlees. Was dat lekker zeg. 



Dan een soort noodelsoep, maar ipv noedels brood. Dat brood moet ge zelf in stukjes breken, terug geven en ze voegen dan vlees, roentjes en boullion toe. 



Tja en in China eten ze alles op, normaal gezien overal kippenpoten, maar omdat ze hier meer schapen en geiten eten.....



Onder dit hotel is een straat en deze straat is het begin van de XI'aneese beenhouwersstraat.



De laatste dagen nog wat profiteren van China en met de trein naar huis. Een 'D' trein = snelle trein. Er zijn 3 soorten, een bullet trein (300km/h) een snelle trein (= TGV = 200 - 250km/h) en een gewone (80 - 120km/h). Doch, de treinrit duurde 13uur. Xi'an --> Shanghai



Maar als je kunt slapen is die 13 uur zo voorbij. 

Vanaf nu, om de 2~3 dagen een nieuw bericht. 

Het is een heel oude stad in China en oude steden hadden een muur om zich te beschermen tegen de vijand van buiten af. Ook Xi'an had deze en in 1983, yep 30 jaar geleden, hebben ze deze terug volledig gerenoveerd en opgebouwd.



De muur is vrij breed. Breder dan de grote muur van China. De breedte kwam er door de jaren, bij elk nieuw kijzerrijk werd de muur verbree of bij onwoelige jaren versterkte ze die ook.



Er waren 4 ingangen, in elke windrichting en deze waren speciaal ontworpen en dunnen gemaakt om de vijand hier doorgang te geven en ze dan als ratten in een val te lokken .



De wintertijd is aangebroken dus ook de mist (lees: smog)



In de muur is een gedeelte van de echte oude muur zichtbaar. Hier kun je de verschillende diktes zien die volgens verschillende keizers werd verbreedt.



Naast de volledige muur - een 18km - zijn er in de oude stad ook de drum- en de klokkentoren. Drum om te waarschuwen voor gevaar, Klok om het uur aan te geven.



De verlichte drum toren



Veel grote drums buiten.



maar onderstaande was toch wel enorm. Wetende dat zo'n drum uit één vel van een koe is gemaakt, en aan 2 zijden, dus 2 enorme koebeesten.



Binnen  op een ander verdiep werd er een kleine percutie gegeven. Goed maar de drumtoren in Beijing is imponanter. Ook grotere drums daar.



Vanop de drum kun je de klokken toren zien.



Met nog één van de vroegere klokken aanwezig.



Ook hier binnenin een klein voorstelling en de vrouw onderaan links, die kon goed spelen.



Een oude pagode, maar betalend om binnen te gaan 



En;... ze copieren de bierfeesten, dus dan maar ook de kerstmarkten.



Niet te veel kraampjes, maar wel veel belgisch bier.





En de foto met de kerstman.

Het was de grootste archeologische vonst van de vorige eeuw. DE KEIZER Qin regeerde wel 2200 jaar geleden, maar pas in 1975 heeft een boer, per toeval dit leger ontdekt door een waterput te boren.Het leger was ondertussen al 6 meter onder de grond terecht gekomen.

Qin de eerste keizer van China heeft volgens sommige ook de naam aan China gegeven. China is in het Chinees wel "zhong guo = midden rijk" maar voor buiten China is China natuurlijk China en "Q" wordt "TSCH" uitgesproken in het Chinees. 

Het graf van de keizer zelf is de heuvel op onderstaan landschap, ver verwiderd van het leger. Zijn graf is nooit opgegraven geweest of blootgelegd, uit vrees om teveel te beschadigen wanneer er zon en verse lucht aankan. 

Het leger is te vinden in de 3 hangaars. Dat is ook de orginele plek.



Qin zelf werd al keizer op zijn 22ste. Hij werd het niet echt maar riep zichzelf uit tot opperhoofd want vanaf zijn 14de was hij al beginnen strijden en zo een leger beginnen te vormen. Hij werd alleen maar machtiger en machtiger. 

We hadden de lijnbus genomen vanuit het centrum en op één uur stonden we ter plaatsen voor het ronde bedrag van 1 euro. Tja China is China en de meeste bezienswaardigheden zijn altijd 1 a 2 uur verwijderd van het centrum van de stad.



Er zijn 3 putten gevonden met krijgers waarvan één met een elite-leger, tevens de beschermelingen van de keizer, een ander met een leger op schaal 1/2 en een 3de met het meest bekendere gewone leger, tevens ook de grootste vonst.

Afhankelijk van de klederdracht kun je de status herkennen, hoe meer lagen, hoe belangrijker.



De mannetjes die ze opgroeven waren origineel allemaal geverfd, maar door de tijd en door graschennins zijn de meeste kleuren verdwenen.



Dit was één van de meest belangrijke, buiten de keizer natuurlijk.



Toen ze begonnen met het opgraven ontdekte ze ook dat het leger in gangen stonden, bedekt met houten plafonds. Doch deze zijn ingestort en de meesten zijn opgebrand. Ze liggen dan ook overal en soms in veel stukken. 

Het volk was nogal boos op hun keizer en njaren na zijn dood hebben ze verschillende putten terug blootgelegd en deze in brand gestoken. Maar ja, als je weet dat er meer Chinezen aan dit kunstwerk hebben gewerkt dan voor het bouwen van de Chinese muur EN dat iedereen die eraan meehielp levend begraven geweest is om het geheim niet vri te geven, hetgeen gelukt is want niemand wist iets af van dit leger, stond ook nergens vermeld in de oude geschriften die terug gevonden werden over de keizer en zijn rijk.



Door die instortngen zijn er natuurlijk veel van die mannekes in stukken gebroken. Dit kwam ook omdat deze hol zijn, om materiaal te sparen en ook gewicht.Het hoofd werd er ook maar opgezet en niet gemetst - daarom de velen zonde hoofd.





In de grootste put die ze gevonden hebben is nog maar 20% blootgelegd, ook hier de reden om beschadiging te mijden. Kleuren verdwijnen direct bij blootstelling aan zonlicht.



Nog effe een fotootje tussen die rare snuiters (wel betalend)


En een beetje meer close-up. Er wordt gezegd dat ze allemaal anders zijn en dat is ook zo. Niet de pose maar wel het aangezicht en de uitdrukking, doch één ding is bij iedereen hetzelfde en dat zijn de ogen. Omdat de keizer zulke ogen had moest iedereen dezelfde ogen op zijn iguurtje plaatsen, als iedereen hetzelfde is wordt het automatisch mooi - dacht hij toch.



Er waren een 3 tal verschlende poses, een stijder, met lans en schild vast, een ruiter of een (kruis)boogschutter. 

Het geweldige aan de wapens die ze vonden, was dat het hout wel volledig weggerot was, maar het ijzer nog intakt was. Na onderzoek is hier vastgesteld dat ze de punten haden ge-coat. Er was een filterdunne zinklaag over, hetgeen ze in de autoindustrie ook doen om niet door te roesten. Deze techniek bestaat nog maar sinds 1985, maar 2200jaar geleden deed die Chinees Qin dat ook al, gelukkig was zijn patent vervallen. 



Momenteel graven ze nog beetje bij beetje op, zeker om nieuwe technieken uit te testen, maar heel langzaam want er is nog niets doeltreffends uitgevonden.



Tja, als alles ineen is gestuikt, zijn er veel brokken en deze moeten gelijmd worden.



Verlijmen, en ontbrekende stukken opvullen en klaar.

Als je ooit gaat en je wil zo'n beeldjes kopen, huidige prijs voor een van 50cm = 10 euro (80RMB), ze verkopen ook setjes in het miniatuur, hier oppassen, ze beginnen bij 200RMB maar je kan ze vinden voor 10 a 15RMB. Zeker in het centrum eens rondwandelen en NIET in muzea of 'schoonere' winkels kopen, maar op 't straat.