Toch zin er nog steeds enkele dingen waar ook ik van verschiet. Hierbij een klein overzicht.

Overal te vinden, maar voor China vond ik het toch maar raar, kledij voor honden.



Alle soorten huisdieren, maar sprinkhanen in een kotje, eigenlijk zijn het meer krekels en houden ze die bij voor het sjirpend geluid. Tis dan dat wij ze doodtrappen.



Kleien kuikentjes, in alle kleuren... Ik zou het ook niet wete hoe ze die verven. Maar de kinderen vinden dat leuk, wl het probleem dat die nogal snel groeien, maar het kan dan maar gesmaakt hebben.



De standaard stekker in China, een smily, doch af en toe zonder de oogjes en dan is het moeilijk om een europese pries erin te krijgen.



Eens buiten de grootsteden is de controle van auto's en vrachtwagens minder belangrijk. Ze zijn al content dat ze er een hebben, en in welke staat...



Om bij de bouwmaterialen te blijven, de kruiwagen in China. Eén nadeel als je over een plank naar de container gaat.



Ook veel rare insecten. Deze was een 10cm groot.



Voor vuurwerk zijn ze iets milder in het bewaren. Rond Chinees nieuwjaar overal te vinden en staat gewoon op de straat. 



Waar ik toch het meeste van verschoot.... Belgische koffie. ..?..? en de prijs, iets meer dan 20€. 

Het is het principe om koffie te maken en niet de koffiesmaak zelf. Is een volledige installatie dat ge aan uw tafel krijgt en ge kunt er een 4 tal tassen van drinken.



Buiten de "belgische" koffie ook saké, of chinese witte wijn hoe ze het zelf graag noemen. Deze heeft slangen als smaakversterker. Is zo'n beetje als "mescal' maar het wormpje is iets langer.



De winterperiode komt eraan en door het droge weer wordt er veel 'gedroogd'. Omdat hun huizen zo klein zijn, drogen ze het openbaar, onder een hangaar, op de straat.. Overal waar er plaats is. Maar enkel waar mensen in huizen wonen, het oude gedeelte van Shanghai. En het zijn net alleen salami worsten.





Iets wat ik toch wel miste in het begin waren de patatten. Ze eten ze zo weinig dat je ze kan kopen per 2. Zelden in grotere hoeveelheden.



En omdat ze zo zeldzaam zijn (bijna niet geplant want niemand eet het) zijn ze ook duur. Daarmee dat de chips ook duur is, nog te zwijgen van al de rare smaken. Dit was toch de grappigste, met de smaak van 'aardappelen'.



Niet alleen de chips, ook de frisko's. Deze is met de smaak van groene erwten.



En het zotste was de frit in een pakje. Effe de microgolf in en klaar om op te  eten.



De gevoelige magen zullen nu keren, want yep, deze honden zijn voor consumptie. Ik kwam die vrachtwagen tegen in Hunnan - Xiangtan. .. ik moet wel zegen, dat de manier die ze daar gebruiken, de beste was die ik ooit al gegeten had. Omaai dat smaakte, die hond. Beste periode om te eten, is het jachtsezoen, nu dus.