Camino 2, dag 1, 10/04/2011, Irun-San Sebastian,24,8 km
Beste lezer,
gisteren zijn Jorg, Heidi en ikzelf aangekomen in Irun, na een ritje met de auto van 1180 km. Na de incheck in ons hotel rond 16u trokken we op verkenning. Op zoek naar het haventje en de zee... Echter, geen zee te bespeuren, wel een kerk, echter zonder kaarsjes. Wel genieten van gebed en rust. De zoektocht naar een leuk restaurant was evenzeer een flop. Daarom beslissen we om per tram naar Hendaye te reizen om te souperen. Hendaye is het stadje in Frankrijk waar Heidi en Luc me vorig jaar zijn komem oppikken. Op die manier doen we toch wel iets speciaal gisteren: met de auto van België naar Spanje, dan met de tram van Spanje naar Frankrijk, en zo terug naar Spanje, je moet het maar doen... Lekker gegeten, vroeg in bed en we spreken af 8u aan het ontbijt.
Na een deugddoend ontbijt nemen we omstreeks 9u30 afscheid, Heidi en Jorg terug naar Koksijde, ik op weg voor de eerste etappe. Bedankt Heidi en Jorg om me te brengen: Bedankt Heidi om me alweer de kans te geven op zoek te gaan naar rust.
Ik zit direct op de juiste weg, na de verkenning van gisteren. Het wordt zeer snel duidelijk dat deze tocht niet voor ongetrainde wandelaars is: na anderhalve km door het stadje Irun, direct 4 km klimmen langs moeilijke weg richting Ermita De Guadelupe. Daar , badend in het zweet, de eerste stop in het kleine kerkje, en de eerste kaarsjes gebrand.
Van hierboven een prachtig zicht op Irun...met zijn haven...en zijn strand...
Het is dus waar dat je vanop afstand vaak dingen beter ziet, voor het eerst ziet of anders kunt beschouwen.
Van Guadelupe verder klimmem naar de Momt Jaizkibel. Van welke koers ken ik deze col vake Ludo? Deze bedwongen daalt de route over Lezo naar Passaja de San Juan, waar ik het veerpont neem om de camino verder te zetten richting San Sebastian.
Alhoewel weer volop klimmen, geniet ik met volle teugen: ik loop langs, of liever hoog boven, de zee: Landschap een beetje vergelijkbaar met de Opaalkust, doch ruwer en hoger. Gewoon fantastisch! De moeilijkheid is evident: tussen 14u en 15u doe ik amper 2 km...Aan de kust van Koksijde haal ik 6,5 km per uur! De laatste 300 m zijn sterk dalend en tegen 15u30 kom ik bij het strand van San Sebastian, waar ik direct betoverd ben door de blauw-groene kleur van het strandwater. Prachtig!
Ik zoek de weg naar de jeugdherberg, want een gewone herberg hebben ze hier niet. Op weg er naar toe wordt ik aangesproken door een Engelsman, die gisteren zijn Camino had afgewerkt. Hij reisde terug omdat hij San Sebastian nog eens extra wilde bezoeken vooraleer weer af te reizen naar zijn Home. Hij startte 1 maart en deed er dus 38 dagen over. Mijn 22 dagen planning zijn dus wel zeer ambitieus. Daarom vraag ik hem welke etappes ik best met de bus kan doen zonder veel schoonheid in te binden. Ik dank hem voor de tips en vervolg mijn weg door het centrum. 500 m verder wordt ik alweer aangesproken, door een Spanjaard deze keer, die me een overnachting in zijn herberg wil verkopen. Na een bezoek ter plaatse ga ik in op zijn aanbod en vandaar dat ik voor 15 slaap in Hostel Betianayak, www.betianayak.com, vlakbij de Mc Donnald. Jullie kunnen dus al raden waarmee ik straks de innerlijke mens zal versterken...of ga ik toch op zoek naar trage suikers, pasta dus???
De fysiek is goed, de benen voelen wel moe, doch voldaan, de voeten zijn nog "blaarloos". Ik doe dit jaar de truc van de para's: ik tape mijn voeten in. Het weer is goed, rond de 14 graden, veel wind en af en toe regen. De sympathieke Bask gaf me moed door te zeggen dat het binnen de 4 dagen overweldigend zonnig wordt en warmer. We zullen zien.
Ik ben nog geen andere pelgrim tegen gekomen, behalve de Engelsan natuurlijk. Hier in de herberg slapen wel 2 Canadese vrouwen, doch die zijn op doorreis en doen city per city: zo reizen ze morgen naar Madrid. Verder nog een Frans koppel die 2 dagen de stad bezoeken en een jongen uit Algerije, die hier reeds 4 maanden blijft hangen...
