Daar de
aanhoudende hoest van Jill ons een beetje verontrustte zijn we dinsdag naar een
ziekenhuis geweest voor een extra check. En gezien we first time ouders zijn
mag je dat "beetje" met een cargo zout nemen.
Diagnose: bronchitis. We gaan nu dagelijks naar het ziekenhuis waar ze
medicatie krijgt. Bij de check-up van deze morgen bleek dat ze toch weer heel
wat beter is.
Ze is nu
ook veel actiever en ze speelt met alles wat ze kan vastkrijgen. De makkelijke
slaapster van een paar dagen geleden is nu een pittige dame met een eigen
willetje geworden.
Blijkbaar is bronchitis een vaak voorkomende aandoening bij kleine kindjes in
deze periode van het jaar: gloeiend heet buiten en koud binnen door de airco. De
pediatrie zat dan ook afgeladen vol met kleine kindjes, allemaal met een infuus
voor antibiotica zoals Jill.
Hoe de ziekenhuizen
hier werken leggen we later wel eens uit. Laat ons stellen dat we verschillende
keren met verbazing en ongeloof hebben zitten kijken. Maar over de medische
verzorging op zich zijn we uiteindelijk wel tevreden.
Dinsdag
hebben we een hele namiddag doorgebracht in het ziekenhuis; gisteren zijn we
vooral op hotel gebleven om haar te laten rusten. Vandaag hebben we het weeshuis en de plaats waar ze is achtergelaten
bezocht.

10-07-2008 om 11:53
geschreven door Ann 
|