2017_10_03 Spa
Vandaag keren we terug naar België, naar Spa, waar we een stadswandeling doen. We maken een kleine omweg voor een tussenstop op het 'dak' van België, het signal de Botrange, waar helaas alles potdicht is. Geen bezoek aan de uitkijktoren dus, en ook een koffie moeten we zelf brouwen in de camper.
Spa heeft het oudste casino ter wereld, de plaatsnaam is synoniem geworden voor elke plaats waar genezing d.m.v. het drinken van of baden in bronwater aangeprezen word. Spa was reeds gekend bij de Romeinen, maar is pas echt befaamd geworden na het bezoek van Tsaar Peter de Grote die het bronwater beter vond dan de beste Wodka.
De camping in Spa is op deze tijd van het jaar reeds gesloten, na ons bezoek aan de stad rijden we naar camping Spa d'or in Nevezé. Volgens de dienst voor toerisme zijn er in Spa 2 parkings waar een overnachting in een camper gedoogd word, echter beide liggen langs een drukke weg en zijn bijgevolg niet aantrekkelijk.
Het weer is ons ook vandaag gunstig gezind, ik besluit dan ook om nog even het pré-ravel fietspad op te zoeken dat loopt van Spa naar Stavelot.
We zijn hier eind mei 2009 reeds in de buurt komen fietsen, vanuit Stavelot op de L45 (waar destijds nog volop aan gewerkt werd), om wat verder de aftakking naar de L44a te nemen. Dit fietspad bracht ons langs het circuit van Franchorchamps. Echter wat verder (in Hockai) hebben we toen rechtsomkeer gemaakt, na zo'n halfuur te hebben geschuild voor de regen onder de spoorwegbrug van Hockai. De toestand van de pré-ravel zag er verderop niet zo goed uit (single-track tussen het onkruid) en na gewacht te hebben tot de stortbui over was leek het ons aangewezen terug te fietsen naar Stavelot..
Vandaag dus een ander stukje van dit fietspad.
Dank zij de GPS vind ik snel een plaats waar ik de L44a op kan, de toestand ervan is echter vergelijkbaar met de toestand in 2009, hetgeen bevestigd word door de infobordjes; deze weg is opgenomen in een lokale mountainbikeroute en zo ziet hij er ook uit... veel plassen en bijhorende modder, de 2 fietsers die ik tegenkom zijn dan ook mountainbikers. Ik volg het fietspad tot aan het voormalig station van Sart, niet helemaal tot Hockai dus. In betere omstandigheden (droog) een heel mooi traject door de bossen, deels op een verhoogd talud.
|