Met het korten worden van de dagen worden ook de Vlas fietstochten ingekort.
Vandaag gaat het richting Ardooie, Koolskamp naar Eegem voor de tussenstop. Na de stop fietsen we door Pittem, dan richting Meulebeke maar halfweg slaan we af om binnendoor terug te fietsen naar Izegem.
Ondanks het vrij koude weer toch een grote opkomst (40 deelnemers).
in bijlage een beeld van de fietstocht en de gpx file van deze rit.
11 november valt dit jaar op een maandag, het laatste lange weekend voor het eindejaarsverlof.
We trekken er op uit naar de Oostkantons. Op zaterdag komen we toe op het recreatiedomein Worriken aan het meer van Butgenbach, middageten doen we in het bijhorende restaurant (goede prijs/kwaliteit verhouding).
Op dit domein zijn er zowel seizoensplaatsen als trekkersplaatsen te huur. Er zijn tevens chalets te huur, voor 2 tot 6 personen. Naast het eigen restaurant is er ook een zwembad (met sauna) en infrastructuur voor zaalsporten aanwezig. Er word geen drinkwater gewonnen uit het meer, vandaar dat allerhande waterrecreatie toegelaten is.
Er zijn diverse verblijfsformules mogelijk; enkel overnachting, overnachting met ontbijt, half- of volpension... voor elk wat wils dus. Wij kozen Worriken omwille van de ligging aan de 'Quervennbahn', een voormalige spoorweg die recent omgevormd werd tot fietspad. Deze kan gevolgd worden oostelijk zowel als westelijk en kruist een paar kilometer westelijk met de Vennbahn die zowel naar het noorden als naar het zuiden gevolgd kan worden (richting Aachen of richting Groothertogdom Luxemburg). Voor fietsuitstappen vanuit een vaste uitvalsbasis heel geschikt.
We nemen s'namiddags het fietspad richting Malmedy, maar daar aangekomen slaat het weer om en krijgen we korrelsneeuw te verduren. Uit vrees voor erger (zoals ons werd voorspeld in de receptie van Worriken) maken we rechtsomkeer en fietsen terug naar Butgenbach. We hadden dit fietspad verder willen volgen tot Coo, maar dit zal voor een andere (zomerse?) gelegenheid zijn. Ook Stavelot ligt op dit fietspad, met de abdij die een bezoek meer dan waard is. (ook museum met als thema het circuit van Franchorchamps). Bij onze terugkeer in Worriken hebben we 37km op de teller.
Op zondag stralende zon maar de nachtvorst heeft zich laten gelden, het is bitter koud. We stellen ons fietsuitstapje uit tot 10 uur en vertrekken pas dan -goed ingeduffeld- op de Quervennbahn richting Weywertz. Vandaag volgen we die niet verder naar Malmedy maar slaan bij de kruising met de Vennbahn noordelijk af naar Monschau. Ook dit is een mooi stukje fietsen door de hoge venen. Ter hoogte van het voormalig station van Monschau nemen we het (steile) fietspad bergaf naar de 'Altstadt Monschau'. Het is er onverwacht druk, pas bij het derde restaurant waar we ons aanmelden is er nog plaats vrij.
Nadien wandelen we door het stadje, niet voor de eerste keer, we zijn er ook eens naartoe gefietst vanuit Eupen. (voor wie wat verder naar het noorden wil fietsen; het fietspad loopt door tot in Aachen, met onderweg het pottenbakkersmuseum in Raeren dat een bezoek waard is en nog wat verder noordelijk het mooie stadje Kornelimunster en uiteraard is Aachen zelf ook het bezoeken waard. (Oktober 2017 zijn we op stap geweest in die streek, zie in het archief). Na de wandeling door Monschau nemen we dezelfde weg terug, vanuit het centrum is het zwoegen bergop naar de aansluiting met de Vennbahn. Op de terugweg laat de zon het stilaan afweten, de laatste -van de 60- fietskilometers leggen we af in de avondschemering.
Op de laatste verlofdag (maandag) hadden we het fietspad in oostelijke richting (naar Duitsland) willen volgen, maar rijp en een kille mist nopen ons ertoe dit uit te stellen tot een volgende gelegenheid. We nemen dan maar de camper om naar Kronenburg en Stadkyll te rijden, de stadjes in Duitsland die we met de fiets wilden bezoeken.
Ter info; richting Duitsland is de spoorweg omgevormd tot fietspad tot aan de kruising met de lijn Keulen-Trier in Junkerath, daar kan dan de Kylltalradweg gevolgd worden die loopt tot aan de monding van de Kyll in de Moezel.
Kort voor Monschau kruist de Vennbahn tevens de Ruruferradweg, een fietspad dat begint bij de bron van de Rur in de hoge venen en eindigt bij Roermond, waar de Rur uitmond in de Maas.
De Vennbahn is tussen Aachen en Trois-Vierges in Luxemburg volledig omgevormd tot fietspad en is met 125km het langste aaneengesloten fietspad op een voormalige spoorweg in Europa.
Op vandaag word er nog een klein stukje spoorweg van de Vennbahn gebruikt voor 'railbikes', zo'n 7km tussen Sourbrodt en Leykaul.
Voor wat (historische) achtergrondinfo over de Quervennbahn; zie txt-bestand als bijlage onderaan.
Aan de Vennbahn is een volledige website gewijd; vennbahn.eu
Voor enkele fotos; klikken op de kleine foto of op de link hieronder.
Vandaag 14 oktober de wekelijkse fietsuitstap met Vlas (vlaamse actieve senioren).
het gaat van de markt Izegem richting Kortrijk maar voor we Kortrijk bereiken slaan we af naar Gullegem, na Gullegem verder naar Moorsele, even richting Dadizele maar waar we de Kezelbergfietsroute kruisen gaat het via dit fietspad noordwaarts tot Ledegem. Daar is de stop voor deze namiddagrit.
Na de stop verlaten we het fietspad en rijden via binnenwegen richting Beitem, via de Zilverberg en Rumbeke terug naar Izegem. Ik haak -samen met andere buurtbewoners- af kort na het kruisen van de E403 om via de kortste weg naar huis te fietsen, met 48km op de teller.
Heel veel geluk gehad met het weer vandaag, zonnig en vrij warm.
Begin oktober, nationale feestdag(en) in China. Ook voor Jessica enkele dagen 'verlof' die we zullen doorbrengen in Milaan. Op woensdag 2 oktober komen we er aan. Het hotel waar we gereserveerd hebben ligt op 2km van de kathedraal van Milaan. Vandaag beperken we ons tot een wandeling -met etentje- door Chinatown.
Op donderdag 3 oktober opnieuw heel aangenaam nazomerweer om Milaan te voet te verkennen.
Onze eerste stop is het Parco Sempione, met de arena (die gesloten is), het aquarium & hydrologisch station, het design museum, de Vredesboog (Arco Della Pace) en het Castello Sforzesco. In dit Castello zijn 9 stedelijke musea ondergebracht met daarnaast nog een aantal culturele instellingen.
We wandelen naar het aanpalende Noord station dat echter veel minder imposant is dan het centraal station. Volgende stop is het Piazza Santa Marie Delle Grazie (met de gelijknamige kerk) en het Museo Del Cenacolo Vinciano met het beroemde muurschilderij van het laatste avondmaal van Leonarda da Vinci. Zowel de kerk als het museum zijn onderdeel van een kloostercomplex. (erkend als Unesco werelderfgoed) Het is slechts een paar honderd meter naar de volgende kerk op onze lijst, de Basilica Di San Vittore Al Corpo.
We komen nu in het gedeelte van Milaan met de oudste gebouwen. De basiliek Sant'Ambrogio is een van de oudste kerken van Milaan, 300 meter verder komen we bij de Basiliek van San Lorenzo Maggiore. Ook deze werd gebouwd met gerecycleerd materiaal (afbraak Romeinse tempels?). Op het plein voor deze basiliek staat een standbeeld van keizer Constantijn (die de vervolging van christenen heeft stopgezet in 313 na Christus) Het plein word afgezet met een rij zuilen, eveneens gerecyleerd uit oudere Romeinse gebouwen Beide kerken dateren van eind 4de eeuw.
Van hier wandelen we ongeveer rechtstreeks naar de kathedraal van Milaan, een van de grootste en mooiste kerken ter wereld. Intussen is de middag voorbij en we besluiten om eerst een hapje te eten. Nadien informeren we naar de mogelijkheden tot bezoek; gaande van een louter bezoek aan de kathedraal tot een combinatie van diverse bezoeken, zowel de kathedraal als de archeologische site eronder, de dakterrassen en het museum van de kathedraal. Omdat een combinatie van alle bezoeken meerdere uren vergt besluiten we om dit morgen te doen.
Het plein voor de Kathedraal is eveneens imposant groot, heel wat gebouwen werden hiervoor afgebroken. Ook de galerij Victor Emanuel II was deel van de stadskernvernieuwing. Deze galerij vormt een verbinding tussen het plein van de kathedraal en het plein voor de Scala, de opera van Milaan. Als laatste bezoeken we nog het het Giardini Pubblici, het stadspark van Milaan. Intussen hebben we reeds heel wat kilometers in de benen en wandelen we terug naar het hotel. (Nog één kerkbezoek onderweg..)
Op vrijdag wandelen we rechtstreeks naar de 'Duomo', wel, bijna rechtstreeks toch, we bezoeken eerst nog de Basilica Di San Simpliciano en de Chiesa Di Santa Maria Del Camine die nagenoeg op onze weg liggen. We opteren voor het combiticket waarmee we alles kunnen bezoeken (in, op, onder de kathedraal). Beginnen doen we met het lastigste gedeelte, we klimmen tot de dakterrassen via een trap met 251 treden..
Vanop het dak is het uitzicht over Milaan indrukwekkend. Helaas is het vandaag overtrokken, de Alpen krijgen we niet te zien. Na de wandeling over het dak dalen we af via een ander trappenhuis. Onderweg worden de bezoekers gesplitst: diegenen met een ticket geldig voor een bezoek aan de kathedraal komen rechtstreeks in de kathedraal terecht, anderen worden via een andere trap naar de uitgang gestuurd.
In de kathedraal is er een trap die je onder de grond brengt voor een bezoek aan de fundamenten van oudere kerken die ooit op deze plaats stonden en een uitstalling van voorwerpen die tijdens opgravingen gevonden werden. Na dit ondergronds bezoek gaan we naar het museum van de kathedraal.
Heel wat kerkschatten te bewonderen, maar de originele houten maquette uit 1529 van de Kathedraal op schaal 1:22 was voor mij toch de blikvanger. (de bouwwerken waren toen reeds decennia bezig).
Het bezoek heeft effectief uren in beslag genomen, we zetten onze wandeling verder met een bezoek aan de kerk Santo Stefano Maggiore en de aanpalende kerk Di San Bernardino Alle Ossa. (met bijhorend ossuarium). Van hier wandelen we tot aan het Teatrale alla Scala, het beroemde operagebouw van Milaan. Het is bijna sluitingstijd als we er toekomen, we besluiten om ons bezoek uit te stellen tot morgen.
We bezoeken nog het Palazzo di Brera, maar mogen slechts een blik werpen in de beroemde bibliotheek, hier is het ook bijna sluitingstijd.. De botanische tuin die bij dit gebouw hoort is wel nog te bezoeken, het museum met tal van beroemde kunstwerken spijtig genoeg niet meer. Tijd dus om terug te keren naar het hotel.
Zaterdag is onze laatste volledige dag in Milaan, we starten met een bezoek aan het Cimitero Monumentale, de begraafplaats voor de gegoede Milanezen... Door de talrijke praalgraven lijkt dit meer op een openluchtmuseum dan op een kerkhof.. Een wandeling over het kerkhof ziet Jessica echter niet zitten zodat we na een korte rondblik verder wandelen richting de Scala, of beter gezegd het bijhorende museum.. We mogen wel een blik werpen in de zaal vanuit een van loges maar meer niet (er word gerepeteerd, mogelijk is dit de reden..). Dit bezoek valt dus wat tegen, we hadden gehoopt ook de zaal en het podium te kunnen bezoeken.
Na het middageten wandelen we richting Castello Sforzesco met de bedoeling om hier nog een museum te bezoeken, bij het mooie weer van vandaag is er echter veel volk op de been (het is ook weekend voor de Milanezen..) en er zijn ook een aantal andere activiteiten aan de gang.
Een dame die uitleg geeft over de diverse musea wijst er op dat het minstens een half uur aanschuiven is.. voor het kopen van tickets. (Ze geeft ons de tip om dinsdag terug te keren) We zien dan maar af van een museumbezoek en opteren voor een uurtje platte rust in het hotel, de vele kilometers van de voorbije dagen eisen hun tol...
Na deze rustpauze wandelen we richting station Garibaldi, bij dit station is een moderne wijk. Onder meer 2 'groene' appartementsgebouwen bekend als de 'bosco verticale'. Als afsluiter doen we nog wat inkopen in de 'Eataly', een delicatessezaak met lokale produkten.
Op zondagmorgen nemen we de tram naar het centraal station, van daar de shuttlebus naar het vliegveld en komen volgens schema terug thuis.
de links onder de gpx files leiden ofwel naar een selectie fotos (per dag), één ervan geeft toegang tot een uitgebreide reeks fotos voor de geïnteresseerden... (er zit geen logica in de volgorde van deze links..
klikken op de kleine foto leid naar een selectie fotos van de derde oktober.