|
Voor hen die dat nog niet wisten; er zijn opmerkelijke verschillen tussen mannen en vrouwen. Zeker waar het gaat om de afweging van persoonlijke smaak versus onze persoonlijke gevoelens. Dat bleek me weer eens toen ik weer een leuk Engels onderzoek onder ogen kreeg waarvan de uitkomsten me troffen. Wij mannen, toch de Heren der Schepping, kijken naar vrouwen met een kennersblik. We laten de ogen gaan over de rondingen van de dames en genieten daar al dan niet zichtbaar van. In feite zijn we slaven van die vrouwen die de boel een beetje leuk in- of uitpakken. Maar
..er zijn grenzen!Als het iets te veel vrouw wordt haken zelfs de meest verstokte vrouwenmannen af. Een buikje is prima, maar een echte buik mag van ons niet. Zodra er een kilo of twintig aan overgewicht aan het vrouwenlijf is toegevoegd minderen wij vaart en verliezen de interesse. In relaties kan dat dodelijk zijn natuurlijk. Want als een man zich afkeert van zijn partner is dat fnuikend voor het in stand houden van die relatie. Gaat die man elders kijken en je weet maar nooit wat er dan allemaal kan gebeuren. Nu is het zo dat mannen over het algemeen ook niet zijn voorzien van een figuur dat Adonis in de schaduw stelt. Teveel Amstelbier-vrienden, een gebrek aan beweging en een carrière die zich vooral zittend achter een bureau ontwikkelt maakt dat het gros van ons mannen ook niet hoeft in te schrijven voor de verkiezing van Mister World. Maar nu komt het vreemde, dat maakt voor het gros van onze vrouwen niets uit. Die houden toch wel van hun mannen, of ze nu zijn voorzien van lovehendels of stevige afdakjes voor hun gereedschap of niet. Zou het daardoor komen dat wij bij het grondig observeren van alles wat er voorbij loopt als we weer eens op een terrasje genieten van wat er zoal om ons heen plaatsvindt, zo vaak idiote combinaties zien? Veel te zware mannen met vrouwen die zo uit een of ander modeblad lijken te zijn gestapt? Oudere mannen met jonge deernes, een olifant met een muis aan de hand? En vaak zo verliefd op elkaar als twee pubers? Ober, doet u mij nog maar een Witte denken we dan en zitten onze tijd wel uit. Ineens is mijn eigen afdak minder belangrijk geworden, zolang vrouwlief de weg daar maar weet is er niet veel aan de hand. Maar die melkflessen, daar moet ik hoognodig iets aan doen. Dus gaan we vandaag weer even onderweg. Naar een plek waar het zeker warm zal zijn en zonnig. Morgen doe ik daarvan Deo Volente verslag. Ennuh
. Kijk eens kritisch in de spiegel
wat zie jij dan? En je partner???
PS) Dit is voorlopig het laatste gekopieerde logje dat hier wordt geplaatst. De stabiliteit van het aloude weblog (www.altijdeenmening.web-log.nl) is na een paar dagen meer dan voldoende om alle aandacht daar weer op te richten. Dit schaduwlogje krijgt een andere functie, daar beraad ik me nog even op. Dus als u mij gewoon weer wilt volgen, doe het dan op het oude en bekende adres. Dank voor het meelezen hier.
|
