Op stap. Het is al 9u30 en de zon brandt. Langs de weg het fjord volgen. Na 2 km kwartdraai links en stevig bergop (14 %, 1 km ver). Het zweet stroomt. In het beetje schaduw toch even stoppen om wat te drinken. Dan verder langs een bospad. Opletten voor de blootliggende boomwortels. Het is lichtjes dalen en dan opnieuw klimmen. In de verte zie ik Trondheim, maar nog geen kathedraal. Nog even over een afsluiting en nog één en dan nog één. Daarna tussen de paarden. Ze staan onder een boom in de schaduw. Eventjes de stem wat luider en dan gaan ze uiteen. Aan de andere kant van de weide ben ik in Lian. Ver genoeg voor vandaag.
Morgen de laatste kilometers.
Bijlagen: 2x Gaulafjord, 2x onderweg
Foto's dag 97 toegevoegd (slaapkamer, wasmachine, Haakon, slaapplaats)
Dag 97 Kleivan - Leinstrand 12 km (totaal 2.541 km)
Om 8u vertrokken met de zon en een blauwe hemel. Langs de weg tot aan het fjord. In een bushokje even rusten en nog wat eten. Nog een kleine klim langs een asfaltweg en dan een korte afdaling door het bos en ik ben opnieuw aan het fjord. Dwars door een camping tot aan de plaats waar de veerman mij zal komen ophalen. De veerman is naar de kerk dus enkele uren wachten. Er komen nog 2 Duitse pelgrims. Om 15u komt de veerman met de roeiboot ons ophalen. Hij brengt ons naar de overzijde van het fjord. De roeiboot is een beetje lek. "Komt door de droogte" zegt hij.
We verblijven op zijn boerderij in een oude schuur. Mooi ingericht als museum. Er zijn 6 bedden met gordijnen. Alles is intussen bezet door pelgrims en vanavond gaan we samen eten.
Nog 21 km.
Bijlagen:
uitzicht op het fjord
slaapkamer
gedekte tafel voor vanavond
zicht op de Gaula waar ik ben overgezet met de veerman
oude wasmachine naast mijn bed
Haakon en Mette-Marit zijn hier ook geweest (kroonprins en prinses van Noorwegen)
De Portugese pelgrim en een Duitse pelgrim zijn ook nog afgekomen in de namiddag. De kachel aangestoken want het werd koud.
Deze morgen om 7u op maar rustig aan. Ik hoef pas dinsdag in Trondheim te zijn. Nog wat naar de radio luisteren en wachten op de zon. De anderen vertrekken.
Om 9u30 ga ik ook op stap. De zon is er. Eerst naar de ruïnes van het oude kerkje van Skaun. Hier heb ik een prachtig uitzicht over het dal. En dan begint de klim. Langs een brede landweg en verder over een voetpad in het bos. Dan een steile en gladde afdaling. Ik hou mij vast aan het touw om niet naar beneden te glijden. En daarna opnieuw klimmen en langs een paadje tegen de bergwand. Nog een steile afdaling en ik kom op een weg. Verder dalen en ik ben in Kleivan.
Een mooie pelgrimsherberg. De eigenaars zijn niet thuis maar ik kan binnen. In de verte zie ik een fjord. Dat is voor morgen.
Bijlagen : zicht op Skaun, onderweg, mooie bloemen in Kleivan
Gisterenavond is nog een Portugese pelgrim binnengekomen om hier te slapen.
Deze morgen nog eens vroeg op.
Om 5u30 vertrekken (misschien zie ik nog eens wild). Het regent, de poncho aan. Al snel loop ik op een smal pad in het bos. Alles staat nat en door de hoge struiken en gras zijn de broekspijpen snel nat. Het is licht klimmen en dan terug dalen naar een meer. Een grindweg en dan opnieuw klimmen. Hier staat een "Gapahuk". Even schuilen en wat eten. Terug op stap. De voeten en de "waterdichte" schoenen zijn ook al nat en nu loop ik over een drassig veengebied. Het is alsof ik op natte sponsen stap. Stappen van aanduiding naar aanduiding want er is geen echt pad. Soms liggen er loopplanken maar meestal niet. Men is eraan bezig. Voorzichtig over de boomwortels en uitkijken bij de steile afdalingen. Ik kom aan een boerderij. Een steile afdaling en opnieuw door het bos. Ik kom Luc tegen met de mobilhome. Ginette en Jean-Pierre zijn al verder. Nog een stukje door het bos en ik ben aan de kerk van Skaun.
In het pelgrimshuis kan ik niet slapen. Er is feest dit weekend. Ze zijn volop bezig met tenten zetten. Iemand haalt me op. Ik kan op de boerderij slapen. Eerst krijg ik van hem een rondleiding in het mooie oude kerkje. Misschien moet ik vanavond toch eens komen kijken en luisteren.
Bijlagen: schuilplaats, onderweg, wandelen op natte sponsen
Mijn ontbijt staat klaar in de keuken. Blijkbaar ben ik hier alleen. Koffie moet ik zelf zetten. Dan mijn lunchpakket klaarmaken.
Ik sluit om 8u de deur achter mij en wandel nog even tot aan de treinstellen van het spoorbaantje. Het pad volgt eerst de hoofdweg en gaat dan gestaag omhoog langs de bergflank. Beneden mij zie ik de spoorweg verdwijnen in de tunnel. Ik bewandel de oude weg die gebruikt werd om het erts te vervoeren van de mijn naar de ovens. Het enige wat hier nog aan herinnert is een oude schoorsteen en een gedenkplaat. De route loopt verder omhoog voorbij een woonhuis met boven de voordeur "1801". Er komen donkere wolken maar ik ben aan mijn slaapplaats.
Mijn slaapplaats is het lokaal van de schietclub "Orkla Skytterlag 1861". Het begint te regenen en eéén van de leden was aan het oefenen en komt schuilen. Straks ga ik even kijken op de schietstand.
Vandaag is het 3 maanden geleden dat ik thuis vertrokken ben op weg naar Trondheim. Een gastvrouw, Mari, vindt het spijtig dat ik gisteren de "eerste" stempel van de laatste 100 km niet gekregen heb en na het ontbijt staat ze er op om mij met de auto terug te brengen naar de kerk van Rennebu. Ze heeft geregeld dat ik nu wel de kerk in kan. En daar is ook de stempel. En de kerk is één van de nog 4 bestaande kerken waarvan het grondplan een Y-vorm is. Opnieuw naar Ry waar ik afscheid neem en op stap ga. Langs de zandweg gaat het licht stijgend en dalend tussen de bossen. Een schaap vlucht weg tussen de bomen. Wat verder lopen enkele koeien op de bergflank maar ook een jong hert springt plots uit het bos over de weg en verdwijnt langs de overkant. In de verte enkele toppen waar nog hier en daar een sneeuwvlek op te zien is. Het wordt warm. Ik ben aan de kerk van Melda. De oude kerk is tot op de grond afgebrand, maar in 1988 is deze op dezelfde plaats gebouwd. Er staat een wegwijzer: 81 km naar Trondheim. Ik wil in Meldal blijven slapen. Dit zou kunnen in één van de gebouwen van het openluchtmuseum. Een mini-Bokrijk. Maar niemand neemt de telefoon op. Dus ik moet verder. Langs de bergflank en gedeeltelijk langs de weg. Ik passeer enkele steengroeven en in de verte is ook een gedeelte van een berg weggegraven en er zijn enkele hoge gebouwen. Ik ben in Løkken. Dit is een industrie'dorp'. Hier werd in de 17de eeuw al ijzererts ontgonnen en de mijn heeft gewerkt tot 1987. Allerlei materieel wat hiervoor gebruikt werd staat hier aan het industriemuseum. Maar om het erts te vervoeren werd in Løkken, in 1908, de eerste electrische trein in gebruik genomen. Het treinmuseum is dan ook niet veraf. Er staat zelfs een trein met 2 rijtuigen om toeristen die de mijn bezocht hebben te vergasten op een treinrit.
Ik ga mijn slaapplaats opzoeken.
Bijlagen: onderweg 2x, uitzicht over Løkken, toeristentrein Løkken
Ingrid heeft een uitgebreide ontbijttafel klaargezet.
Om 8u vertrekken. Prachtige blauwe hemel. Ik ga met Jurgen nog mee tot aan de kerk van Rennebu. De kerk staat in de steigers. Men is bezig om de rode verf te verwijderen om straks te herschilderen. Hier staat de steen "101 km to Nidaros". Jurgen gaat verder. Zijn terugvlucht is zondag. Ik keer terug tot aan het kleine en enige winkeltje waar ik koffie kan drinken. De eigenares vraagt of ik enkele bananen wil want anders gaan ze in de vuilbak. Er is niets aan, dus ja. Ik stap verder. Een stevige klim langs de bergflank met een mooi uitzicht op het dal en dan door een weide met paarden. Ze zijn nieuwsgierig en komen af maar lopen dan toch weg. Nog een eind door het bos langs een zandweg en ik ben aan Ry Herberge.
Er zijn 2 Deense koppels die hier logeren en komen vissen in de Orkla. Eén van de dames heeft een grote zalm gevangen en moet op de foto. We zitten nog wat samen aan de tafel buiten en ik krijg van hen een biertje. Evald, de eigenaar, komt er ook even bijzitten en toont me nadien mijn verblijfplaats in het oude schuurtje. Douchen en de was doen want zodra zijn echtgenote thuiskomt gaat ze voor mij zalm klaarmaken.
Dag 91 Haeverstolen - Stamnan (Rennebu) 19 km (totaal 2.441 km)
Vertrokken na een rustig ontbijt. Het is overtrokken maar geen regen. De zon komt zelfs even kijken. Langs de "Koningsweg" verder bergaf. Na enkele km links omhoog en langs een smal pad door de bossen. Er staat een pelgrimshut. Even rusten en wat eten. Langs het graspad tot aan een mooie "Gapahuk". Alles is er: waterketel, grill, potten en pannen en de plaats voor het vuur is voor de hut. Het is nog te vroeg om te stoppen. Verder dalen tot aan de rivier Orkla. Langs de rivier en enkele schuilhutten voor vissers. Sommige zijn zelfs voorzien van een bed. Aan de andere kant gaan we langs de hoge kalksteenrotsen die al duidelijk tekenen van aftakeling vertonen. De vissers rijden ons voorbij met het visgerief vastgemaakt boven op de auto. Nog een eind langs de weg en we zijn aan de boerderij van Ingrid Meslo. We blijven hier slapen.
Een lekker avondmaal met het gastgezin. Eindelijk nog eens een echte kotelet met groenten en gekookte aardappelen. Een koffie en pap met aardbeiencoulis als dessert. De gastvrouw is pas thuis van haar werk op de hoger gelegen zomerhoeve waar ze met 3 collega's samen 75 koeien laten grazen en ze om beurt een week instaan voor het melken. Haar vriend heeft intussen hier de boerderij draaiende gehouden.
De laatste 100 km komen er aan.
Bijlagen: onderweg 2x, zo vervoeren ze hun vislijnen
Dag 90 Oppdal - Haeverstolen (boerderij) 24 km (totaal 2.422 km)
Gisteren nog wat inkopen voor de komende dagen gaan doen en dan een grote pizza gegeten. Dat smaakte. Samen met Jurgen naar de match Zweden - Duitsland gekeken. En dan slapen. Om 5u wakker. Maar we hebben tijd. Ontbijten om 7u en dan op weg. Oppdal is een echt skistation. Overal zijn de skiliften en de aanduidingen voor de langlaufpistes. Het Olavspad volgt hier de Oude Koningsweg. Eerst asfalt tot in een ander skistation, Stolen. Dan afdraaien en langs een graspad verder. Tussen de schapen. En hier zitten vliegen. Niet stilstaan of een wolk vliegen draait rond mij. Het uitzicht is mooi. In de verte nog bergtoppen met sneeuw. Maar hoe verder we gaan, hoe lager de toppen worden. Hier staan de bomen tot op de top. Dus lager dan 1000 m. We komen op een brede grindweg. Licht klimmen, dan weer langzaam dalen. Aan een boerderij vinden we een mooie stopplaats, de plaats waar vroeger de melkkannen opgezet werden.
Nog wat klimmen en dalen en we zijn in Haeverstolen, een mooie zomerboerderij. In één van de oude gebouwen is een pelgrimsonderdak. Er staan 8 bedden. Eerst douchen en de klederen wassen, er staat een wasmachine.
Bijlagen:
onderweg 2x
plaats om te rusten, hier werden vroeger de melkkannen opgezet voor de melkerij
Gans de nacht is de wind verschrikkelijk tekeer gegaan en de gaskachel mocht 's nachts niet aanblijven. Het werd dus bitterkoud. Om 2u ben ik klaarwakker en het slapen is voorbij. Diep in de slaapzak en proberen warm te blijven van de eigen adem. Om 5u de gaskachel aansteken en ervoor gaan zitten. Nog proberen de schoenen droog te krijgen. Het hagelen en sneeuwen is gestopt en tegen 7u verzwakt de wind. Om een emmer water in de rivier. Een oppervlakkige wasbeurt en een hete tas koffie. Gelukkig zijn de schoenen droog. De poncho weg en de jas aan. Afscheid nemen van Sebastian. (De Noor is al om 6u vertrokken.)
Op stap met Jurgen. Eerst 10 km langs een breed pad naar beneden. Steeds verder het dal in. Dan opnieuw langs een bergflank omhoog. Een smal pad en een diepe afgrond. Nog een korte afdaling en we komen aan een pelgrimshut. Deze is open. Even rusten. De kachel aansteken, water uit de rivier halen en koffie maken. Het is snel warm en de koffie smaakt. Verder langs het pad dat slingert tussen boerderijen en verder gaat door bossen. Nog een zeer steile klim en we staan aan de kerk van Oppdal. Hier staat de aanduiding: "153 km to Nidaros". Verder naar het centrum waar onze slaapplaats is.
Een goede douche en de kleren wassen. Hopelijk vannacht goed slapen.
Dag 88 Kongsvoll - Ryphusan 22 km (totaal 2.370 km)
Eerst een zeer uitgebreid ontbijtbuffet voor 95 Nok. Aan de tafel komen ook de 2 Nederlandse dames (waren ook in Fokstugu). Eén van hen is gisteren door een windstoot omver geblazen en op een rots gevallen met een bloeduitstorting in haar gezicht tot gevolg. Ze gaan vandaag overslaan.
Jurgen en ik vertrekken. De poncho aan want het is aan het motregenen. Onmiddellijk klimmen tussen bomen en struiken langs de flank van de berg. Gevaarlijk. Het is nodig om takken en struiken vast te grijpen om niet uit te glijden over het natte gras of de rotsblokken. Na 3,5 km staan we terug op het niveau van de weg waar we begonnen. Intussen is Sebastian bij ons. Nu opnieuw klimmen langs een historische weg. Steeds maar hoger. Het blijft regenen en het is koud. Nog wat hoger en het wordt hagel en sneeuw. Er komt een felle koude wind op. We zijn op het plateau. Boven 1.200 m. Geen bomen, geen beschutting. We stappen verder. Soms zien we elkaar niet ook al lopen we nog geen 10m van elkaar. De handen zijn verkleumd en de voeten nat (de schoenen zijn al een tijd niet meer waterbestendig). Na enkele uren stoppen we toch even achter de zijgevel van een hut. Dan opnieuw verder. Klimmen en proberen recht blijven bij de hevige windstoten. Recht vooruit kijken gaat niet want dan vliegen de fijne ijsdeeltjes in de ogen en dat doet verschrikkelijk veel pijn. We komen aan het hoogste punt van de Olavsweg - 1.321 m. Vanaf dan alleen maar dalen. Maar het begint nog meer te hagelen en sneeuwen en nog harder te waaien. Na 6u in dit weer komen we aan de hut in Ryphusan.
Er is al een Noor hier. Hij ligt op zijn bed. De gaskachel aansteken en dan water halen uit de rivier en het koken voor koffie. De natte kleren uit en droge aan. Douchen zal voor morgen zijn. Iets eten en in bed. Doorweekt, verkleumd en doodmoe.
Bijlagen: slecht weer 2x, verblijf Ryphusan, Jurgen en Sebastian in de hut
Dag 87 Hjerkinn - Kongsvoll 16 km (totaal 2.348 km)
Een zeer goed en uitgebreid ontbijt.
Ik ga terug op stap met Jurgen. Op weg maar de aanduidingen zijn verwarrend en we lopen verkeerd. Uiteindelijk moeten we terugkeren naar het startpunt en de andere route nemen. Intussen al 10 km gewandeld. Het gaat stevig bergop. Nog altijd geen aanduidingen. Het uitzicht is mooi. Steeds maar klimmen. Toch een aanduiding. Het overtrekt en het begint te hagelen. Niets om te schuilen en ijskoud. Een Noor haalt ons in en zegt dat dit in de bergen meer voorkomt. Het stopt. Een mooi wit winterlandschap. In de verte ligt nog sneeuw op de toppen. De zon komt erdoor en het is bergaf. Daarna opnieuw bergop tussen de schapen. Een kleine omweg om het verkeerop de hoofdweg te vermijden. Het begint te regenen en het gaat steil bergaf maar we zijn er.
De 16 km hebben uiteindelijk 7u in beslag genomen.
Dag 86 Fokstugu - Hjerkinn 26 km (totaal 2.332 km)
De kachel brandt al als ik om 6u opsta. Eerst water warmen voor de koffie. De anderen staan ook op en we ontbijten samen. Ik vertrek samen met Jurgen. De weg over en opnieuw in een Nationaal Park. Onmiddellijk klimmen. Links op de flank van de berg ligt nog sneeuw. We zijn snel boven de 1000 m. In de verte zien we nog de boerderij. Het wordt koud en er is een koude wind. Het gaat steeds maar op en neer langs een smal pad maar we blijven op het plateau. Rondom ons is in de verte sneeuw te zien. We lopen tussen lage struiken. Soms hoor ik een bel van de schapen. Langs een smal paadje rond een bergwand en ik sta in de sneeuw. Nu bergaf. De ondergrond wordt drassiger en regelmatig moet ik over een riviertje. Op sommige plaatsen is de ondergrond zo nat en is het echt veengebied dat ik over balken naar de overkant moet stappen. Even rusten op een droge plek beschut voor de wind. Dan opnieuw klimmen en nog meer drassig veengebied. Langs een meer en dan nog een heuvel over en we zijn aan de camping. Maar we gaan verder. Opnieuw een heuvel over en tussen de lage berkenbomen verder. Nog een brede rivier dwarsen en in de hoogte staat de kerk van Hjerkinn. Een stevige klim en we kunnen de kerk binnenstappen. Ze is pas in 1969 gebouwd. Hier is ook het pelgrimscenter. Maar er is niemand. Dan maar naar de slaapplaats in Hjerkinnhus. Eerst douchen en de was doen. Straks staat op het menu stoverij van elk met salade, bosbessen en rijst.
Dag 85 Dovre - Fokstugu (Dombås) 15 km (totaal 2.306 km)
Eerst ontbijten samen met 2 Nederlandse dames die hier vandaag aan hun tocht beginnen.
Het pad gaat onmiddellijk bergop. Over een weide en dan een echt bergpad. Stevig klimmen over een rotspad. Ik haal een pelgrim in. Jurgen, een Duitser. We gaan samen verder. Steeds maar klimmen. Het uitzicht is fantastisch. Er lijkt maar geen einde aan de berg te komen. Het waait flink. Het voelt aan als 0 °C. Even dalen en dan terug omhoog. In de verte zijn de restanten van de sneeuw nog te zien. Eindelijk de top (1.210m). Ook hier is een stenen bergje waar men een steen kan achterlaten. Het is hier ijskoud en een verschrikkelijke wind. Dan geleidelijk afdalen door drassig veengebied, soms over een klein riviertje en zelfs over een restant sneeuw en een brede rivier. Verder dalen tussen het lage struikgewas. Een donkere wolk komt af maar geen regen. Eindelijk de weg, de E6, en aan de overzijde Fokstugu Fjellstue, een schapenboerderij.
De boerin zegt dat hier normaal nog sneeuw ligt. Het ligt hier op 938m. De schoenen aan de voordeur en ik krijg slippers. De kachels branden. Hier woont nu de 11de generatie boeren. De normale gemiddelde temperatuur is hier nu 8 °C. Het is nu iets meer maar niet veel. Rondom bergtoppen met resten sneeuw. Mooi maar hard om hier te leven. Het is goed aan het vuur in een oude schommelstoel. Intussen zijn we hier al met 5 pelgrims.
Bijlagen: bruine kaas bij het ontbijt (typisch product Gudbrandsdalen), onderweg, Dovrefjell 1.210m, schapenboerderij Fokstugu
Dag 84 Dovreskogen - Dovre 18 km (totaal 2.291 km)
Mijn lunchpakket stond aan de deur. Bewolkt maar droog en niet koud. Ideaal om te wandelen.
Een eind over asfalt en dan in het bos. Heuvelachtig. Gemakkelijk. Het uitzicht over de bergen en de vallei voor en naast mij wordt steeds mooier. In Rudiåa loop ik even in het "historisch building park" waar men leert hoe oude gebouwen moeten worden opgezet. Het kerkje van Dovre is gesloten. Nog een korte klim en ik ben aan de Budsjord Farm.
Een technieker zit in zijn auto te wachten tot de koeien voor hem willen wijken. De dieren staan hem dwaas aan te kijken en blijven staan. Ik ga er tussen en met wat lawaai gaan ze uit elkaar. Budsjord betekent "bisschoppelijke grond". Dit zou in 1400 al de grond van de aardsbisschop van Nidaros geweest zijn. De gebouwen nu dateren van rond de 18de eeuw. Men is ze met een tentoonstelling aan het opzetten. Ik ga straks wat helpen.
De repetities hebben tot laat in de avond geduurd. Ik bleef alleen achter op de filmlocatie. Pas om 22u naar bed. Het was duidelijk een middeleeuws bed: een schapenvel op wat planken en overhoeks kon ik er juist in liggen. De gebouwen hebben geen ramen. Het was hier 's nachts dus koud (10 °C). Toch goed geslapen.
Het regent lichtjes als ik vertrek. Aan de kerk van Nord-Sel staat het beeld van Kristin Lavransdatter. Dan begint het klimmen. In het bos wordt het een smal pad, nauwelijks 30 cm breed. Soms moet ik me vasthouden aan de bomen. De afgrond is niet ver en beneden is de rivier. Enkele mooie uitzichten. Nog een klauterpartij (bijna ondoenbaar met deze rugzak) en ik sta voor een enorme waterval. Na de klim een korte afdaling en dan verder langs een brede weg tot in Dovreskogen.
In het pension is men verwonderd dat ik er al ben (10u). Ik krijg een gratis ontbijt. Douchen en rusten.
Morgen wacht een andere klim. Hopelijk zonder regen.
Maar om 7u30 vertrokken. De winkel in Otta is pas open om 8u. De zon schijnt en er is een frisse wind. De route volgt de rivier. Langs het fietspad tot aan de kerk van Sel. De kerk is dicht. Aan de overkant van de E6 is een mooie waterval. Verder langs een grindweg langs de andere oever van de rivier. Er stroomt weinig water. De vissers kunnen tot aan de overkant stappen. Links en rechts bergtoppen. In de verte zie ik nog een beetje sneeuw. Ik ben er.
Ik verblijf in Jørundgard. Het is een replica van een middeleeuws dorp dat gebouwd is voor de buitenopnames van een film (De Bruidskrans) over Kristin Lavransdatter naar een boek van Sigrid Undset (de eerste vrouw die de Nobelprijs won voor literatuur, in 1928). Men is hier nu aan het repeteren voor een voorstelling op 23 juni. Ik verblijf in één van de oude gebouwen.
Deze nacht zijn nog enkele pelgrims binnengekomen en tot 2u was er lawaai. Ik had er genoeg van en ben om 2u30 opgestaan en heb alles ingepakt.
Om 3u vertrokken. Opnieuw klimmen. Mooie paden, een mooi uitzicht en het is droog. Na 14 km dalen tot bijna aan de rivier en dan klimmen van 600m tot bijna 800m. Langs een steenpad. Er lijkt geen einde aan te komen. Boven is het uitzicht enorm mooi. Dan een lange afdaling in zigzag langs een graspad. Verder langs het fietspad de rivier volgen. De groene schijn valt op, zeker als in Otta de donkere rivier Sjoa er in uitmondt.
Otta centrum ligt gevangen tussen de rivieren en de bergwand en is bijna het einde van Gudbrandsdalen. Ik ga naar de camping. Gentse pelgrims komen er ook aan. Het is intussen fris geworden en harder aan het waaien.
Nu komen er enkele korte etappes met toch klimwerk tot boven de 1000m.
Bijlagen: dit is hier het dal van de trollen, onderweg
Tijdens de rondleiding gisterenavond wist men nog te vertellen dat het Noors koningspaar en de Koningin van Denemarken hier soms verblijven.
Vroeg op stap en onmiddellijk klimmen. Steil omhoog naast de droge rivierbedding. Over een weide en over een grindweg naast de bergen. Mooie panorama's. Opnieuw klimmen. Bijna op handen en voeten verder langs een smal pad. Bijna geen plaats met de rugzak. En dan dalen. Soms haast loodrecht. Mij vasthouden aan takken en struiken. Het uitzicht blijft mooi, maar het kost kracht. Opnieuw klimmen van 400m naar 600m tussen de dennenbomen. Daarna langzaam naar beneden . Er komen dreigende wolken opzetten en het begint te motregenen. De aanduidingen wijzen terug naar omhoog maar ik ga naar de weg en stap de laatste kilometers langs het fietspad. Het begint harder te regenen maar ik zie de kerk. Ik ben er.
Mijn verblijfplaats is camping Kirketeigen. Als ik toekom is hier niemand. Alles is hier verlaten. Uiteindelijk kan ik iemand bereiken. Ik krijg de code van het slot en kan binnen in het hoofdgebouw. Ik mag een kamer uitzoeken en moet morgen alles terug op slot doen. Het is intussen een echte stortbui buiten en het waait verschrikkelijk. Voorlopig ben ik hier alleen op het ganse domein. Het is een camping met verschillende cabines, het parochiehuis, een kapel en een volledig ingerichte grootkeuken.
Dag 79 Fryabrua - Harpefoss 15 km (totaal 2.193 km)
Om 6u op stap. Een eind terug om op het pad te komen. Een grindpad en dan steil bergop om langs de zijkant van de berg verder te klimmen. Een smal pad. Steil naar beneden en ik kom aan het Pelgrimscenter. Er zijn daar 3 fietsers uit Bilzen. Ze willen zondag in Trondheim zijn. Opnieuw langs de weg verder en na 2 km ben ik aan het mooie kerkje van Sør-Fron. Maar gesloten. Eerst om boodschappen. Een tankstation heeft, zoals hier, ook een garage en een winkel. Velen komen hier koffie drinken en een hotdog of een hamburger eten. Nog enkele kilometers en ik ben aan mijn slaapplaats.
Mijn slaapplaats is Sygard Grytting, een historische hoeve met zelfs één van de gebouwen uit de 12de eeuw. De hoeve is nog steeds werkend. Men kweekt er schapen. Deze zijn nu tot oktober in hoger gelegen weiden. Straks krijg ik een rondleiding.
Bijlagen:
typische boerderij uit de streek (het hout is onbehandeld en verkleurd na jaren)
kerkje van Sør-Fron
mijn verblijfplaats, oude schuur en zicht op Sygard Grytting
zicht op Sør-Fron 2x
interieur in de woning op Sygard Grytting (koningspaar Noorwegen en Koningin Denemarken verblijven hier soms)
![thumbnail_20180702_073820[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/340478.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180702_073833[2].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/340479.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180702_091200[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/340480.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180702_112936[2].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/340481.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180701_083212[2].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/340444.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180701_150006[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/340482.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180701_150533[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/340445.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180701_151355[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/340446.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180701_153758[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/340483.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180702_073419[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/340484.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180702_073919[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/340486.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180630_094245[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/340388.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180630_111413[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/340389.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180630_205258[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/340390.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180629_070924[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/340393.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180629_073030[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/340394.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180629_080031[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/340395.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180628_100225[2].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/340391.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180628_155821[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/340392.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180627_090825[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/340257.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180627_101655[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/340258.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180627_160624[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/340259.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180627_161853[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/340260.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180626_184052[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/340264.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180627_083445[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/340265.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180625_113032[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/340261.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180625_113047[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/340262.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180625_113435[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/340263.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180624_123215[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/340079.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180624_124410[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/340080.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180624_125139[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/340081.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180624_143234[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/340082.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180624_143617[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/340083.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180623_082238[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/340052.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180623_100835[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/340053.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180623_113510[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/340054.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180623_113516[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/340055.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180623_120626[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/340056.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180623_121113[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/340057.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180623_152955[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/340058.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180622_131542[2].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/340043.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180622_142621[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/340044.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180623_072726[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/340045.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180623_074220[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/340046.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180621_072003[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/339956.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180621_072241[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/339957.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180621_072252[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/339958.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180621_072328[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/339959.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180621_072516[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/339960.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180621_133431[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/339992.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180621_141314[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/339993.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180620_085323[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/339918.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180620_114956[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/339919.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180620_144048[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/339917.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180620_151334[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/339916.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180619_075927[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/339931.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180619_092058[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/339921.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180619_113348[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/339922.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180620_074031[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/339920.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180618_111328[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/339932.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180618_111729[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/339924.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180618_165350[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/339925.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180617_065417[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/339954.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180617_071048[2].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/339955.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180616_110144[2].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/339926.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180616_112641[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/339927.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180616_121849[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/339928.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180616_140823[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/339929.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180615_061559[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/339704.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180615_080842[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/339705.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180615_081212[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/339706.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180615_081422[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/339707.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180615_082836[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/339708.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180615_092511[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/339709.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180615_094756[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/339710.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180613_143909[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/339670.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180613_144833[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/339671.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180613_145513[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/339672.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180613_145622[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/339673.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180613_152514[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/339674.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180613_072111[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/339662.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180613_105216[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/339663.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180613_122741[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/339664.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180613_141639[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/339665.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180613_143034[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/339666.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180613_154940[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/339667.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180613_161500[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/339668.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180613_171544[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/339669.jpg){kind=link}