Dag 90 Oppdal - Haeverstolen (boerderij) 24 km (totaal 2.422 km)
Gisteren nog wat inkopen voor de komende dagen gaan doen en dan een grote pizza gegeten. Dat smaakte. Samen met Jurgen naar de match Zweden - Duitsland gekeken. En dan slapen. Om 5u wakker. Maar we hebben tijd. Ontbijten om 7u en dan op weg. Oppdal is een echt skistation. Overal zijn de skiliften en de aanduidingen voor de langlaufpistes. Het Olavspad volgt hier de Oude Koningsweg. Eerst asfalt tot in een ander skistation, Stolen. Dan afdraaien en langs een graspad verder. Tussen de schapen. En hier zitten vliegen. Niet stilstaan of een wolk vliegen draait rond mij. Het uitzicht is mooi. In de verte nog bergtoppen met sneeuw. Maar hoe verder we gaan, hoe lager de toppen worden. Hier staan de bomen tot op de top. Dus lager dan 1000 m. We komen op een brede grindweg. Licht klimmen, dan weer langzaam dalen. Aan een boerderij vinden we een mooie stopplaats, de plaats waar vroeger de melkkannen opgezet werden.
Nog wat klimmen en dalen en we zijn in Haeverstolen, een mooie zomerboerderij. In één van de oude gebouwen is een pelgrimsonderdak. Er staan 8 bedden. Eerst douchen en de klederen wassen, er staat een wasmachine.
Bijlagen:
onderweg 2x
plaats om te rusten, hier werden vroeger de melkkannen opgezet voor de melkerij
Gans de nacht is de wind verschrikkelijk tekeer gegaan en de gaskachel mocht 's nachts niet aanblijven. Het werd dus bitterkoud. Om 2u ben ik klaarwakker en het slapen is voorbij. Diep in de slaapzak en proberen warm te blijven van de eigen adem. Om 5u de gaskachel aansteken en ervoor gaan zitten. Nog proberen de schoenen droog te krijgen. Het hagelen en sneeuwen is gestopt en tegen 7u verzwakt de wind. Om een emmer water in de rivier. Een oppervlakkige wasbeurt en een hete tas koffie. Gelukkig zijn de schoenen droog. De poncho weg en de jas aan. Afscheid nemen van Sebastian. (De Noor is al om 6u vertrokken.)
Op stap met Jurgen. Eerst 10 km langs een breed pad naar beneden. Steeds verder het dal in. Dan opnieuw langs een bergflank omhoog. Een smal pad en een diepe afgrond. Nog een korte afdaling en we komen aan een pelgrimshut. Deze is open. Even rusten. De kachel aansteken, water uit de rivier halen en koffie maken. Het is snel warm en de koffie smaakt. Verder langs het pad dat slingert tussen boerderijen en verder gaat door bossen. Nog een zeer steile klim en we staan aan de kerk van Oppdal. Hier staat de aanduiding: "153 km to Nidaros". Verder naar het centrum waar onze slaapplaats is.
Een goede douche en de kleren wassen. Hopelijk vannacht goed slapen.
Dag 88 Kongsvoll - Ryphusan 22 km (totaal 2.370 km)
Eerst een zeer uitgebreid ontbijtbuffet voor 95 Nok. Aan de tafel komen ook de 2 Nederlandse dames (waren ook in Fokstugu). Eén van hen is gisteren door een windstoot omver geblazen en op een rots gevallen met een bloeduitstorting in haar gezicht tot gevolg. Ze gaan vandaag overslaan.
Jurgen en ik vertrekken. De poncho aan want het is aan het motregenen. Onmiddellijk klimmen tussen bomen en struiken langs de flank van de berg. Gevaarlijk. Het is nodig om takken en struiken vast te grijpen om niet uit te glijden over het natte gras of de rotsblokken. Na 3,5 km staan we terug op het niveau van de weg waar we begonnen. Intussen is Sebastian bij ons. Nu opnieuw klimmen langs een historische weg. Steeds maar hoger. Het blijft regenen en het is koud. Nog wat hoger en het wordt hagel en sneeuw. Er komt een felle koude wind op. We zijn op het plateau. Boven 1.200 m. Geen bomen, geen beschutting. We stappen verder. Soms zien we elkaar niet ook al lopen we nog geen 10m van elkaar. De handen zijn verkleumd en de voeten nat (de schoenen zijn al een tijd niet meer waterbestendig). Na enkele uren stoppen we toch even achter de zijgevel van een hut. Dan opnieuw verder. Klimmen en proberen recht blijven bij de hevige windstoten. Recht vooruit kijken gaat niet want dan vliegen de fijne ijsdeeltjes in de ogen en dat doet verschrikkelijk veel pijn. We komen aan het hoogste punt van de Olavsweg - 1.321 m. Vanaf dan alleen maar dalen. Maar het begint nog meer te hagelen en sneeuwen en nog harder te waaien. Na 6u in dit weer komen we aan de hut in Ryphusan.
Er is al een Noor hier. Hij ligt op zijn bed. De gaskachel aansteken en dan water halen uit de rivier en het koken voor koffie. De natte kleren uit en droge aan. Douchen zal voor morgen zijn. Iets eten en in bed. Doorweekt, verkleumd en doodmoe.
Bijlagen: slecht weer 2x, verblijf Ryphusan, Jurgen en Sebastian in de hut
Dag 87 Hjerkinn - Kongsvoll 16 km (totaal 2.348 km)
Een zeer goed en uitgebreid ontbijt.
Ik ga terug op stap met Jurgen. Op weg maar de aanduidingen zijn verwarrend en we lopen verkeerd. Uiteindelijk moeten we terugkeren naar het startpunt en de andere route nemen. Intussen al 10 km gewandeld. Het gaat stevig bergop. Nog altijd geen aanduidingen. Het uitzicht is mooi. Steeds maar klimmen. Toch een aanduiding. Het overtrekt en het begint te hagelen. Niets om te schuilen en ijskoud. Een Noor haalt ons in en zegt dat dit in de bergen meer voorkomt. Het stopt. Een mooi wit winterlandschap. In de verte ligt nog sneeuw op de toppen. De zon komt erdoor en het is bergaf. Daarna opnieuw bergop tussen de schapen. Een kleine omweg om het verkeerop de hoofdweg te vermijden. Het begint te regenen en het gaat steil bergaf maar we zijn er.
De 16 km hebben uiteindelijk 7u in beslag genomen.
Dag 86 Fokstugu - Hjerkinn 26 km (totaal 2.332 km)
De kachel brandt al als ik om 6u opsta. Eerst water warmen voor de koffie. De anderen staan ook op en we ontbijten samen. Ik vertrek samen met Jurgen. De weg over en opnieuw in een Nationaal Park. Onmiddellijk klimmen. Links op de flank van de berg ligt nog sneeuw. We zijn snel boven de 1000 m. In de verte zien we nog de boerderij. Het wordt koud en er is een koude wind. Het gaat steeds maar op en neer langs een smal pad maar we blijven op het plateau. Rondom ons is in de verte sneeuw te zien. We lopen tussen lage struiken. Soms hoor ik een bel van de schapen. Langs een smal paadje rond een bergwand en ik sta in de sneeuw. Nu bergaf. De ondergrond wordt drassiger en regelmatig moet ik over een riviertje. Op sommige plaatsen is de ondergrond zo nat en is het echt veengebied dat ik over balken naar de overkant moet stappen. Even rusten op een droge plek beschut voor de wind. Dan opnieuw klimmen en nog meer drassig veengebied. Langs een meer en dan nog een heuvel over en we zijn aan de camping. Maar we gaan verder. Opnieuw een heuvel over en tussen de lage berkenbomen verder. Nog een brede rivier dwarsen en in de hoogte staat de kerk van Hjerkinn. Een stevige klim en we kunnen de kerk binnenstappen. Ze is pas in 1969 gebouwd. Hier is ook het pelgrimscenter. Maar er is niemand. Dan maar naar de slaapplaats in Hjerkinnhus. Eerst douchen en de was doen. Straks staat op het menu stoverij van elk met salade, bosbessen en rijst.
Dag 85 Dovre - Fokstugu (Dombås) 15 km (totaal 2.306 km)
Eerst ontbijten samen met 2 Nederlandse dames die hier vandaag aan hun tocht beginnen.
Het pad gaat onmiddellijk bergop. Over een weide en dan een echt bergpad. Stevig klimmen over een rotspad. Ik haal een pelgrim in. Jurgen, een Duitser. We gaan samen verder. Steeds maar klimmen. Het uitzicht is fantastisch. Er lijkt maar geen einde aan de berg te komen. Het waait flink. Het voelt aan als 0 °C. Even dalen en dan terug omhoog. In de verte zijn de restanten van de sneeuw nog te zien. Eindelijk de top (1.210m). Ook hier is een stenen bergje waar men een steen kan achterlaten. Het is hier ijskoud en een verschrikkelijke wind. Dan geleidelijk afdalen door drassig veengebied, soms over een klein riviertje en zelfs over een restant sneeuw en een brede rivier. Verder dalen tussen het lage struikgewas. Een donkere wolk komt af maar geen regen. Eindelijk de weg, de E6, en aan de overzijde Fokstugu Fjellstue, een schapenboerderij.
De boerin zegt dat hier normaal nog sneeuw ligt. Het ligt hier op 938m. De schoenen aan de voordeur en ik krijg slippers. De kachels branden. Hier woont nu de 11de generatie boeren. De normale gemiddelde temperatuur is hier nu 8 °C. Het is nu iets meer maar niet veel. Rondom bergtoppen met resten sneeuw. Mooi maar hard om hier te leven. Het is goed aan het vuur in een oude schommelstoel. Intussen zijn we hier al met 5 pelgrims.
Bijlagen: bruine kaas bij het ontbijt (typisch product Gudbrandsdalen), onderweg, Dovrefjell 1.210m, schapenboerderij Fokstugu
Dag 84 Dovreskogen - Dovre 18 km (totaal 2.291 km)
Mijn lunchpakket stond aan de deur. Bewolkt maar droog en niet koud. Ideaal om te wandelen.
Een eind over asfalt en dan in het bos. Heuvelachtig. Gemakkelijk. Het uitzicht over de bergen en de vallei voor en naast mij wordt steeds mooier. In Rudiåa loop ik even in het "historisch building park" waar men leert hoe oude gebouwen moeten worden opgezet. Het kerkje van Dovre is gesloten. Nog een korte klim en ik ben aan de Budsjord Farm.
Een technieker zit in zijn auto te wachten tot de koeien voor hem willen wijken. De dieren staan hem dwaas aan te kijken en blijven staan. Ik ga er tussen en met wat lawaai gaan ze uit elkaar. Budsjord betekent "bisschoppelijke grond". Dit zou in 1400 al de grond van de aardsbisschop van Nidaros geweest zijn. De gebouwen nu dateren van rond de 18de eeuw. Men is ze met een tentoonstelling aan het opzetten. Ik ga straks wat helpen.
![thumbnail_20180624_123215[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/340079.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180624_124410[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/340080.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180624_125139[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/340081.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180624_143234[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/340082.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180624_143617[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/340083.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180623_082238[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/340052.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180623_100835[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/340053.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180623_113510[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/340054.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180623_113516[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/340055.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180623_120626[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/340056.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180623_121113[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/340057.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180623_152955[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/340058.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180622_131542[2].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/340043.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180622_142621[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/340044.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180623_072726[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/340045.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180623_074220[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/340046.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180621_072003[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/339956.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180621_072241[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/339957.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180621_072252[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/339958.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180621_072328[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/339959.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180621_072516[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/339960.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180621_133431[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/339992.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180621_141314[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/339993.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180620_085323[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/339918.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180620_114956[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/339919.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180620_144048[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/339917.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180620_151334[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/339916.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180619_075927[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/339931.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180619_092058[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/339921.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180619_113348[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/339922.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180620_074031[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/339920.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180618_111328[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/339932.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180618_111729[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/339924.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180618_165350[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/339925.jpg){kind=link}