Dag 6 Postel - Eindhoven (NEDERLAND) 24 km (totaal 186 km)
Zalig Paasfeest aan iedereen.
Gisteren is het nog laat geworden. De Paaswake begon om 21u en was pas gedaan om 23u20. Het was wel de moeite waard. De kerk zat vol. Er waren zelfs mensen speciaal van West-Vlaanderen gekomen om dit mee te vieren. Vandaag Paasontbijt: minipistolets, rozijnenbrood, een gekookt ei, Postelabdijkaas, confituur, choco en Paaseitjes bij de koffie. De meesten komen hier vaker en kennen mekaar. Nog samen de afwas doen (met de machine), mijn boek laten afstempelen en afscheid nemen. Met dank aan de gastvrije paters.
Patrick en Tamara staan mij buiten op te wachten. We trekken samen naar "De Beiaard", het restaurant aan de ingang van het domein. We moeten naar het bijgebouw, want er is Paasbrunch. Hier zijn we getuige van de maandelijkse repetitie van de plaatselijke volksdansgroep. Deze is zo te zien aan verjonging toe.
Nog een stuk abdijkaas en een klein brood in de rugzak, Opnieuw afscheid nemen en naar mijn nieuwe slaapplaats. Er vallen enkele druppels maar niets erg. Ik steek voor de 2de maal deze week de grens over en laat (voorlopig)Belgie achter mij.
Om 15u30 ben ik in Eindhoven bij mijn gastvrouw. De kop thee smaakt. Op mijn kamer vind ik een assortiment koekjes, fruit en drank. Een mooie locatie, bij een energiebewuste dame, want hier is de energievoorziening via warmtepompen en zonnepanelen.
Deze morgen was het fris, maar de zon komt erdoor. Wandelen langs Lichtaart en Kasterlee naar Retie. In de Sint-Martinuskerk is men druk bezig met versieren. Nu van de grote weg af en via de fietsroute naar Postel. Misschien een iets langere weg. Wel mooi door de bossen. Om 15u30 sta ik voor de poort van de abdij.
Pater Benny is gastenpater. Mijn materiaal in de kamer en douchen. De Abdij van Postel is een Norbertijnenabdij. Ze maken nog zelf kaas. Hun abdijbier wordt gebrouwen in Opwijk. Er is ook een grote kruidentuin van waaruit allerlei helende bereidingen worden gemaakt. De zon schijnt en de dagjesmensen komen brood, kaas en bier kopen en op het terras genieten. Om 17u wordt het rustig. Na het avondgebed om 18u is het eten. We zijn met 12.
Vertrokken om 6u. Het is nog donker als ik al in Borgerhout ben. De weinigen die ik tegenkom spreken geen Vlaams. Langs Ranst en Viersel kom ik in Vorselaar.
Vorselaar is een prachtige gemeente in de Antwerpse Kempen. De zon schijnt. Ik doe nog een rondje in het dorp, eet er wat en neem eten mee naar camping de 7 geitjes. Er is een bijeenkomst van caravans van Pasar. Veel volk en mooi materiaal. Ik verblijf in een oude caravan. Oei, ineens overal water, dus naar een andere caravan. Een mooie locatie in het bos. Alles is hier wel oud.
Witte Donderdag. De zon is er al. Samen met Frans ontbijten.
Op stap. Al snel ben ik aan de expresweg. Vandaag is het straat in en straat uit. Niet zo mooi als gisteren. Uiteindelijk zie ik in de verte de Onze Lieve Vrouwetoren. Door de voetgangerstunnel en ik ben in Antwerpen.
Om de sleutel bij de toeristische dienst en naar de pelgrimsherberg. Vandaag, Witte Donderdag, staat de pelgrimstafel opgesteld. Allerlei visschotels. Kaas als nagerecht en een glas wijn. Deze avond kwamen er 12 oudere mannen die zich hier aan tegoed mochten doen. Ik ben uitgenodigd om hieraan deel te nemen.
Bijlagen: vertrek uit Stekene (foto's met dank aan Frans), info over pelgrimstafel
Om 8u vertrokken in Boekhoute om hopelijk de regen wat voor te zijn.
In Westdorpe in Nederland (na 10 km) begint het al regen. Er is ook een omleiding, dus meer km dan gepland. Ik wandel door Zuiddorpe en Koewacht. De bossen in Nederland zijn mooi. Het is hier aangenaam wandelen. Na een zeer natte tocht kom ik kletsnat terug in België, in Stekene, toe.
Ik verblijf bij heel vriendelijke mensen: Lut en Frans.
Vandaag is het de start. Al vroeg op om nog de laatste mails te controleren. Afscheid nemen thuis en om 8u30 op stap. Het is nog stil in de straat. Naar het kerkplein. Een delegatie van femma en Kwb staat mij al op te wachten. Ook enkel trouw bekenden zijn op post. Ik krijg nog een bundel mee voor de burgemeester van Damme, Duitsland van zijn collega hier. Ik beloof dat persoonlijk te overhandigen. Er is nog tijd voor de vele foto's en iets na 9 u kan ik vertrekken. Hopelijk voor een mooie tocht tot het einddoel. De eerste stempel staat al in mijn boek. Eerst nog een aantal kilometer richting Maldegem, maar aan Sanapolis kies ik voor Donk. Toevallig ontmoet daar nog iemand die op Paasmaandag vertrekt vanuit Donk, te voet naar Compostela - Buen Camino. Het begint te regenen. Dan maar de poncho aantrekken. Alleen is dat een heel karwei, maar niets is onmogelijk. In Maldegem staat Willy mij op te wachten. hij stapt een eindje mee. Ook Siegfried komt nog even goede dag zeggen. Van aan de Noordstraat ben ik alleen. De weg over en naar Sint-Laureins. Het gaat vlot. Aan de kerk vind ik een bushalte (met dank aan de Lijn). Tijd voor de boterhammen. Nog even rusten en dan langs de Goochelare, een straat met een begin en een einde, maar een heel stuk tussenin. In de verte zie ik al Bentille. Nog even stoppen om wat te drinken en dan is het kilometers aftellen tot Boekhoute. Dit is mijn geboortestreek, maar is in al die jaren al veel veranderd. Boekhoute, Weststraat. Een papierwinkel. Hier moet ik zijn. Dit is mijn slaapplaats voor vanavond. Schoonmoeder is verrast dat ik er al ben. Het is nog maar 16u. Alles is vandaag nog goed verlopen en ik ben uitgenodigd op het avondeten bij mijn broer. Wat moet een pelgrim nog meer hebben.
Bijlagen: eerste 3: vertrek kerk Sijsele, volgende 3: aankomst bij broer (een hedendaagse kunstenaar, een moderne Bruegel) Boekhoute, laatste: vertrek Sijsele
Vandaag nog eens alles grondig gecontroleerd en ingepakt. De tent en het summiere kampeergerief zijn voor deze tocht waarschijnlijk nodig om vrij te zijn in de scandinavische landen en om ook de kosten wat te drukken. het wordt zeker een "niet-georganiseerde" reis. Met alles er op en er aan zal de rugzak toch bijna 18 kg wegen.
Op mijn pelgrimshoed heb ik de tekens aangebracht van: de pelgrimstocht naar Rome, de pelgrimstocht naar Compostela, het logo van Damme en het logo van het Syndroom van Down. Allemaal tekens, die voor mij toch een speciale betekenis hebben.