Dag 13 Nottuln (Darup) - Handorf (Münster) 32 km (totaal 406 km)
Gezellig ontbeten met mijn 2 gastvrouwen. Een lunchpakket gemaakt.
Op stap. De paden worden mooier. Langs een holle weg naar de boskapel. Hier de klok luiden brengt geluk. Ik volg het Jacobspad in tegengestelde richting en dat lukt vrij goed. Langs de Stiftskerk van Tilbeck en langs de Aasee kom ik in Münster. Na de zelfmoordaanslag zijn veel winkels dicht en er is overal politie.
Ik zou vanavond bij de Arnsteiner Patres slapen. Ik bel hen op en ze schakelen me meerdere keren door. Ik krijg een OK maar moet nog even aan de lijn blijven. Plots hoor ik meerdere stemmen en dan NEIN en er wordt dichtgelegd. Geen nood. Ik bel zuster Imelda van Emmaus. Het is in orde. Het klooster ligt bij een zeer groot gymnasium in een mooi bos in Münster-Handorf.
Dag 12 Borken - Nottuln (Darup) 36 km (totaal 374 km)
Een uitgebreid ontbijt.
Snel op pad want de zon schijnt. Eerst vooral langs de weg, daarna langs landwegen. Rustig. Na 5u heb ik Coesfeld bereikt. in de Jacobikerk geeft een vrouw mij 2 paaseieren (geschilderde gekookte eieren) mee voor onderweg. Vanaf hier volg ik een wandelpad naar de Abdij van Gerleve. Er zitten enkele korte klimmetjes in. In de abdij zijn 35 Benediktijnen. Alles is zeer modern. Nog wat drinken op het terras en mijn stempel halen. Er is geen slaapplaats meer vrij dus moet ik nog 6 km verder. Om 17u ben ik er, pelgrimsherberg "De 2 uilen". Uiteindelijk 36 km gestapt.
Morgen naar Münster. Ik hoor hier juist dat daar een man in de menigte is gereden met als gevolg verschillende doden en gewonden.
Vannacht heeft het gevroren, maar de zon komt erdoor.
Het is 8u en er lopen verscheidene (daklozen) dronken op straat. Ze vragen om geld in allerlei talen. Snel de stad verlaten. Langs rustige wegen. Hier zijn vooral grote boerderijen. In Raesfeld stop ik om enkele adressen te bellen. Er neemt niemand op. Dan maar verder.
Iets voor Borken bel ik nog eens. Het is ok, mevrouw komt mij halen. Ze is er snel. Ik was slechts 10min van haar woning. Ze vraagt mijn pelgrimsboekje. Het is in orde. Ik mag in haar huis slapen. Eerst douchen en kijken waar ik morgen terecht kan.
Gisterenavond heeft de kaas van Postel toch de voorkeur gekregen op de Duitse pizza of kebab.
Een sober ontbijt tussen veel priesters die hier ook verblijven.
De hele dag regen, soms met hagel en wind. Nu en dan een korte passage door het bos. Vooral open vlaktes. Nog de brug over de Rijn oversteken en ik ben in Wesel.
Het begint lichtjes te regenen. Uiteindelijk ben ik kletsnat en bijna bevroren (het is 5°C). Nog net op tijd om in de Raadskelder te gaan eten: braadworst, rode kool en aardappelen voor 5 euro. Dat valt mee en intussen kan ik opdrogen. Wesel is een Hanzestad en is na WO2 volledig heropgebouwd (97% van de stad was verwoest). Overal in de straten staan er ezels. Dit komt door het grapje (ook in Duits): "Wie is de burgemeester van Wesel? Ezel". De stad heeft hierop ingespeeld. Snel een slaapplaats zoeken (aan een betaalbare prijs). Het zal toch een hotel worden want het alternatief, de camping, staat onder water. En buiten slapen is geen optie nadat de mevrouw aan de receptie vertelde dat hier gisteren zwaar gevochten is. Ik ga nog even de stad in en zie overal "ordediensten". Dan maar vlug terugkeren en binnenblijven.
Dag 9 Wanssum - Kevelaer (DUITSLAND) 20 km (totaal 273 km)
Vandaag een korte tocht van 20 km. Een lange omweg om over de Maas te geraken en dan rechtdoor door een mooi bos. Het is overtrokken. Geen regen. Na 10 km al aan de Duitse grens. Altijd maar rechtdoor. Kevelaer is al in zicht. Nog enkele straten en ik ben aan de basiliek.
Mijn slaapplaats is in "het Priesterhuis". Vanuit mijn kamer kan ik de basiliek aanraken. Enkele kaarsen aangestoken en van de Duitse keuken geproefd.
Ik word pas na 17u verwacht. Ik heb dus voldoende tijd om de streek, de Peel, te bezoeken. De streek van de turfstekers. Ik wandel naar Griendtsveen, zo wat het centrum van de streek. In herberg De Morgenstond is het druk deze middag (na de begrafenisdienst). Mijn pad gaat verder langs rustige wegen tussen varkens-, kippen- en koeienstallen. De reuk is gratis. Door de kleine gehuchten Veulen en Oirlo naar de drukke hoofdweg. Nog enkele bochten en ik ben in Wanssum, mijn laatste slaapplaats in Nederland. Het is 18u30.
Was vandaag 9u onderweg. De douche zal deugd doen.
Bijlagen: woonwagen, vertrek, link Schooteindhoeve
Na het ruime ontbijt loopt mijn gastvrouw een eind mee. Ze toont me een mooiere route. We nemen afscheid en ik stap verder. Eerst langs de brede lanen en dan langs het Eindhovens kanaal. Tegen Helmond stuurt men mij in de verkeerde richting. Dan maar terug en nog een eind door het bos. De eerste druppels vallen maar ik ben er.
De Schooteindhoeve bij Hanneke en Peter. Het is een melkveebedrijf met 100 koeien. Hanneke is zo onder de indruk van mijn tocht dat ik in de woonwagen mag slapen. Deze is in 2014 speciaal voor hen gebouwd. Nog even een rondleiding op de boerderij en straks zalig slapen.