Opstaan en de eilandjes in het fjord zien. Mooi, maar er moet gestapt worden. Opnieuw naar Son. Het marktplaatsje ligt er verlaten bij. Nog geen beweging in de haven.
De grote weg op en dan opnieuw in het bos. Gelukkig niet te steil en tussendoor een grindpad. In Vestby eerst wat eten en dan verder tussen de akkers van Ås, een universiteitsplaats. Maar het is zondag. Geen studenten te zien. Het is 11u en bloedheet. Drinken en verder. Nu loopt het pad verder langs het meer van Årungen. Het krioelt hier van de muggen maar de vitamine B beschermt mij (voorlopig) nog goed. Het bos in en enkele stevige klimmetjes. Zo kom ik aan de kerk van Nordby. Hier vind ik water. En het is nodig want het blijft warm. Via de brug over de snelweg kom ik opnieuw in een bos. Eindelijk wat schaduw. In Oppegård is het druk.
Gisteren in Råde geen slaapplaats. Wat in een bushokje gezeten en dan langs weg 118 verder. Er is een voetpad naast. Wel niet zo mooi om te wandelen. Het is bijna donker als ik in Moss aankom. Jeugdherberg gesloten en hotel te duur. Dat wist ik al want ik had gebeld. Nog een pizza eten aan de haven en dan naar het strand om te slapen. Maar regelmatig politie. Om 3u45 opnieuw op stap. Door het bos en door nieuwe dorpen. In de verte het fjord. Ik ben om 7u30 aan de pelgrimsherberg in Solåsen. Mooi uitzicht op het fjord maar gesloten. Verder naar Son.
In de oude dorpskern van Son allemaal kleine huizen (winkels of restaurants). Iemand helpt mij om toch naar de pelgrimsherberg te kunnen. Hier eerst even rondlopen op de rommelmarkt. In Solåsen zijn enkele huizen op een domein van 25ha die gebruikt worden voor feesten of om te overnachten. Straks wat slapen.
Bijlagen: verblijfplaats Solåsen, eilandjes voor Son
Alles staat al ingepakt als mijn gastheer opstaat. We ontbijten samen en dan voert Carl-Andreas mij naar een punt op de route. We nemen afscheid. Een zeer vriendelijk persoon en blijkbaar ook een goed componist.
Het is al 9u en warm. Eerst de weg op en dan opnieuw bos. Hier is nog wat schaduw maar het is zweten. Regelmatig een klauterpartij en dan langzaam bergaf. Tegen de middag ben ik aan het kerkje van Solli. Eerst eten. Nog 8 km naar Råde. Opnieuw langs de weg en dan een pad langs de rivier. Het water is wild en een eind verder staat het pad onder water. Het vele water komt van de plotse temperatuurstijging 14 dagen geleden waardoor een massa sneeuw gesmolten is. Een kleine omweg brengt me terug langs de rivier. Regelmatig even rusten want het is bloedheet. Het kerkje van Råde is open. Daar is het fris. Nog een eind langs het fietspad en ik ben er.
Wakker geworden van de koude. Dan maar alles opplooien. De tent is nog wat nat (nog meer gewicht). Wat op een bank gaan zitten (uit de wind).
Op stap. De berg af naar Halden centrum en omhoog aan de andere kant. Na het asfalt opnieuw bos. Het wisselt wat af. In Skjeberg aan de kerk wat eten. Hier staan runentekens in de zijmuren van de kerk. Opnieuw bos, stevig klimmen en uiteindelijk Sarpsborg.
Aan de brug over de rivier, de Glomma, is een mooie waterval van het water van de waterkrachtcentrales. In de winkelstraat is het druk. Eerst naar de Lutherse Kerk. Men is er aan het zingen en nadien wordt er gegeten. Ik word uitgenodigd door Dag Skottene. Men is met deze zangsessies al 10 jaar bezig en ze zijn er begaan met het pelgrimsgebeuren. Ze hebben zelfs een tijdschrift. Ik krijg er één mee.De organist van het gezelschap, Carl-Andreas Naess, stelt voor om in zijn huis te overnachten. Terwijl hij nog wat aan zijn huis werkt rij ik het gras af. Na de barbecue rijden we naar Fredrikstad. Even wat rondlopen. Intussen heeft hij de pelgrimspastoor gebeld en gaan we bij haar nog iets eten. Het is al laat als we terug zijn.
Dag 58 Vassbotten - Halden (NOORWEGEN) 36 km (totaal 1.686 km)
De nevel trekt weg over het meer. Het is 4u15 en het is bijna licht. Een beetje fris maar ik kan stappen zonder jas. Na 500m sta ik aan de grens. De handelaar hier is blijkbaar al jaren gesloten. Aan de overkant van de straat staat een infobord. Dit was vroeger een belangrijk smokkelpunt en ook in WO II is deze weg veel gebruikt om te ontkomen aan de Duitsers. Aan de parking om naar de waterval te gaan staan opnieuw infoborden. Nu ook over de route die ik ga volgen naar Oslo. De brug over en na 400m ben ik aan de Elgafossen - de waterval van de eland. Deze is 46m hoog maar nu is er maar weinig water. De route loopt de andere kant op. De aanduidingen zijn goed. Het is een brede landweg langs het bos. Het gaat snel omhoog en ik heb een mooi zicht op het water beneden. Terug dalen, aan de camping van Svingen de weg over en nu verder langs het water. Een visser ligt bijna te slapen en verschiet als ik voorbijkom. Al snel ben ik in Berby en het stappen gaat nog steeds goed. De camping van Bakke ligt aan het water. Maar het is nog te vroeg om te stoppen. Opnieuw op een brede weg langs het bos. Ik heb al uitzicht op het fjord. Nog een eind weg 22 volgen en ik zie de aanduiding van de camping en van het Fort Fredriksten. Nog een stevige klim en ik ben er. De rugzak achterlaten en eerst naar de tourist office. Het is gelukkig nog open. Wat info en dan naar het kerkenburo om de pelgrimsstempel. En nu nog even naar het fort van waar ik een mooi uitzicht heb op de stad, het fjord en de rivier Tista. Nog douchen en de was en de stapdag is voorbij.
Dag 57 Svarteborg - Vassbotten 32 km (totaal 1.650 km)
De klederen zijn gewassen en gedroogd. En ik ruik nu ook wat frisser. De tent opruimen en terug naar Svarteborg centrum om de tocht verder te zetten. Ik ga niet langs de Bohusleden want deze maakt hier een grote omweg die voor mij niet nodig is. Ik neem de weg 165. Het is wel asfalt maar na de dagen in het bos is het nu eens langs de bewoonde wereld. De weg is licht golvend maar zeer goed begaanbaar. Echt eens een luxe om zo te kunnen stappen. De route volgt de loop van een meer. soms kom ik er juist naast maar ook soms tussen het bos. Ik kom in Östad, hier ga ik blijven slapen. Maar stad, het is nauwelijks een dorp. Met een pompstation en een winkel. De keuze is snel gemaakt. Niet Östad maar Vassbotten. Daar is een camping. Ik voel mij goed en regelmatig een 10 minuten rust. Er rijdt me een auto met belgische nummerplaat voorbij. Even verder kom ik terug aan het water en hier liggen nog anti-tank barricades uit WO II (Dit zijn grote puntvormige betonblokken). Ik zie al een aanduiding van de camping. Het is camping "Nellie's". Een camping aan het meer. Ik kan verblijven in een cabine. Snel wat klederen wassen. Ik heb gehoord op de receptie dat hier Belgen zijn. Op zoek. En ik zie een belgische vlag. Hubert en Hannelore komen hier al jaren. En na zijn pensionering zijn ze hier zelfs voor gans de zomer. Hubert is een verwoed visser en kan uren over zijn passie vertellen. Hannelore heeft intussen zelfs Zweeds geleerd. Ik krijg een koffie en extra nog een ijskreem. Zij hebben hier het beloofde land gevonden. Ik neem afscheid en ga alles nog eens bekijken want morgen steek ik de grens over en ga de aanwijzingen van het Olavspad al kunnen volgen.
Bijlagen: de nieuwe schoenen zijn bijna versleten, ontbijt: Kanelbulle met koffie, anti-tank barricades, Hubert en Hannelore uit Diepenbeek
Dag 56 Krokestugan - Svarteborg 39 km (totaal 1.618 km) Aankomst Bohusleden
Gisteren om 23u kwamen nog 3 Zweedse studenten binnen. Dus terug uit de slaapzak. Ze staken de kachel aan om hun eten op te warmen.Toen om 1u nog één van hun vrienden aankwam zijn ze buiten gaan zitten en hebben daar het vuur aangestoken. Terug in de slaapzak maar van slapen was geen sprake meer. Het werd licht en om 4u liet ik hen achter bij hun kampvuur. Eerst langs een brede weg maar dan het bos in, stevig klimmen en steil naar beneden. Voorzichtig en mij vasthouden aan stammen en takken. De ondergrond is vooral rots en soms is het wat zoeken naar de markering maar ze is er. Op een bank met uitzicht op een meer is het tijd voor ontbijt en spaarzaam zijn met het water. De weg wordt grilliger. Nog meer klimmen en bijna loodrecht naar beneden. Een huis. Hier moet ik zijn om water te vragen. Gelukkig is men al op. Ik kom voorbij een slaapplaats maar gesloten. Het pad wordt smaller en smaller en er is meer en meer modder. En die is niet te omzeilen. Aan een groot meer moet ik over een hangbrug. Max 3 personen staat op het bordje. In de verte, na het zoveelste meertje, zie ik mensen. Dit is het eindpunt van etappe 14 uit het boek. Ik ben in Kaserna. Het koppel biedt me een tas koffie aan. Ze zijn op uitstap met het mooie weer. En het is warm. Ik stap verder. Opnieuw het bos in. Het pad is beter. Geen spectaculaire toeren meer bij het klimmen en dalen. Het is heet en het water mindert snel. Maar deze etappe is slechts 11,5 km. Het is 14u. En in het boek staat dat volgende etappe licht is. Ok, vooruit. En het is licht. Het is golvend en een mooie weg. Ik ben moe maar dit gaat op adrenaline. Om 16u30 ben ik in Svarteborg. De kilometers voor vandaag zitten erop. Nu een camping zoeken en mij en de klederen wassen.
![thumbnail_20180528_105154[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/338760.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180526_075542[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/338677.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180526_082640[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/338675.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180524_074455[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/338678.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180522_153130[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/338515.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180522_160331[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/338513.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180523_052627[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/338514.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180523_140158[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/338516.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180523_140210[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/338517.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180523_142457[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/338518.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180523_150125[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/338519.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180521_072920[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/338419.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180522_074507[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/338420.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180522_111955[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/338520.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180522_190001[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/338521.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180520_074232[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/338391.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180520_102950[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/338390.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180521_112540[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/338392.jpg){kind=link}