|
Een ster is de laatste waar Satan last van heeft, want een tevreden klant is namelijk geen lastige klant. Tussen een ster en een gewone man is de tweede met voorsprong de grootste spelbreker van de plannen van Satan. Een gewone man die desondanks hedendaagse afgoden domineert - die qua grootte niet moeten onderdoen voor afgoden zoals Farao in de tijd van de Egyptenaren - stelt de opzet en de machtsverhoudingen (die eigen zijn aan het kerkhof) van Satan volledig ter discussie. Die gewone man is geen gewone man meer. Hij wordt gesust, een bemoederend woordje, een beetje medelijden, en hij domineert geen afgoden meer, en stelt niets ter discussie. Gesteld dat die gewone man geen gewone man meer zou zijn maar een ster, dan zou ie evenmin stokken tussen Satan's wielen steken. Integendeel, hij zou hem nog een handje toesteken. De reden daarvoor is heel eenvoudig: omdat bij een ster bewegingen plaatsvinden bovenaan (op die plaats die ik de [boosaardige] hemel noem), en die ster niet in de hand heeft wat er qua bewegingen van het kwaad die onderaan plaatsvinden (onder de gewone mensen) gaande is. Omdat hij volledig, of alleszins in te grote mate opgeslorpt wordt door wat zich in zijn hemel afspeelt. Want daarboven is de waas, die de ogen van de mens verblindt; want er is hoger, maar wie hoger zegt, zegt meer. Meer misleidingen, meer verleidingen, meer onzuivere voorstellen en meer druk. Daar laat het leeuwendeel van de sterren zich aan vangen. Ook ik ben momenteel de grootste lastpost voor Satan die ik mogelijk kan zijn. In deze situatie wel te verstaan: nu dat ik onbelangrijk, onbetekenend en onbekend ben. Ik heb de potentiële macht om de Farao's van deze tijd te veroordelen, en dat is de reden waarom mijn boek mij uit handen wordt genomen.
Er zijn natuurlijk genoeg mensen die hetzelfde kunnen als de sterren, maar dan 10 keer beter, maar niemand mag die situatie omdraaien om haar recht te zetten, want boven moet boven blijven, en beneden moet beneden blijven. Bij de sterrenstatus vinden de bewegingen van het kwaad bovenaan plaats, en die moeten ten gunste van de sterren, de complotberamers en de maffiosi uitdraaien. Die luchtbel mag niet openspatten. Normaal zou ik zeggen: "Zie daar; de duistere krochten van het universum. En zie de maden! En dat is al wat de mensen mij misdaan hebben in mijn leven. " Daarom verklaren ze mij zot! Omdat de schuldigen niet verantwoordelijk willen gesteld worden. Daarom zetten ze mij op een zijspoor. En ik blijf maar schrijven. Straks is het WC-papier op. En hoe gaat ge dan uw gat nog afkuisen? Ik heb goed WC-papier, maar ja, als mijn WC-rollen op miraculeuze wijze verdwijnen, dan zal je het op een andere manier moeten oplossen. De schuld kan je niet laten verdwijnen, maar degene die de schuld aanwijst wel. Maffiosi! Complotberamers! Satansgebroed! Voor hun voeten ligt de diepste put die ze zich kunnen inbeelden, en die is speciaal voor hen voorbereid. En toen kwam de waas voor hun ogen. En toen haakten ze af. Alles kon en alles mocht. En de absolute wetteloosheid heerste. Alles was in één oogwenk verdwenen en vergeten. En er was niks gebeurd. En er is geen enkel relaas van de feiten achtergelaten. Maar dat maakt niet uit. Het WC-papier kan je wel laten verdwijnen, maar de stront niet. Dan zeg ik: "Wie zijn dat, die mij mijn boek uit handen nemen? Wie zijn dat? " En het antwoord luidt: Dat zijn democraten! De democraten van de Radu Radu.
Dat alles doet niets af aan het feit dat mijn taak imperatief is, u in te lichten en te waarschuwen voor de heerschappijen van vandaag, die zich spiegelen aan de heerschappij van Farao, en met name voor het feit dat hun ondergang op handen is. Zoals de ondergang van het rijk van Farao. Ten tijde van de Egyptenaren. And I did it again! Ik zeg: Nul vertier, alleen WC-papier. A ja, want het enige vertier dat er is, is WC-papier. In een democratisch land heeft iedereen een stem. Waar is het mijne dan? Ik heb geen stem. Als het aan mij lag, dan zou de brief wel aankomen.
|
