En weer ben ik tegen het
advies van de huisarts in, gestart met werken. Ik voelde me redelijk goed,
dankzij de medicatie. Ik sliep nu wel gemakkelijker in, maar sliep nog geen
volle nachten en kon al weer wat beter eten. Ik wilde echt mn goede wil tov
mn werkgever tonen en mn collegas niet langer in de steek laten. Ook al had
de dokter mij vertelt dat ik op dit moment roofbouw pleegde op mijn lichaam en
geest. Wat hij nog niet wist, was dat ik redelijk koppig kan zijn .
14-10-2014
Dag Jonas,
Afspraak met Anneke van
UZ Gent. Ik had al wat weg en weer gemaild met haar en haar op de hoogte
gesteld van wat er met mij gaande was. Ook zij bevestigde wat de huisarts zei.
Die beruchte klop van de hamer ( waarvan ik dacht dat die niet voor mij zou
zijn) na al die jaren te hebben geleefd op de roes van de adrenaline .
Dit moest er volgens haar
ooit eens van komen. Ik mocht niet vergeten wat we die laatste 7 jaar hadden
meegemaakt en wat dat met ons lichaam en onze geest heeft gedaan. Dat, in
combinatie met de stress van het werk, het runnen van een huishouden, de
voortdurende rollercoaster van emoties ( nu weer blij, dan weer in een dip)
Ook zij vindt het meer
dan hoogdringend tijd om aan mezelf te denken, tijd te nemen voor mezelf, te
zorgen voor mezelf, en dus een langere periode thuis te blijven. Ze raadde mij
ook aan om dicht bij huis een psychotherapeute te consulteren voor het geval er
een dringende nood was aan hulp, aan praten, .
En daar was die dwaze
koppigheid weer. Ik blijf gewoon werken en we zullen wel zien.
Ik wide het niet en naar
mijn mening kon ik het niet . Thuisblijven .
13-10-2014
Dag Jonas,
Eline begint vandaag aan
haar 2 weken stage bij de bejaarden in Proventier te Poperinge. Ze vond het
tegen alle verwachtingen in wel leuk om met de bejaarden om te gaan, ze eten
toe te dienen en ze te begeleiden van en naar tafel of naar bepaalde
activiteiten. Maar de wasbeurten van s morgens, daar zag ze wel erg tegenop.
12-10-2014
Dag Jonas,
Niet kunnen slapen is zo
vermoeiend !!!!
Uitgeput .
09-10-2014
Dag Jonas,
Het is leuk, naar school
gaan. Vandaag moest Thomas de fiets mee hebben, want er was een fietsnamiddag
gepland. Alle eerstejaars richting Helleketelbos in Poperinge, met de fiets. Ze
moesten een zoektoch doen en allerlei soorten experimenten uitproberen. Hij
vond het wel leuk, maar zat naar zijn zeggen niet in de juiste groep. Zijn team
speelde liever in het bos dan dat ze hun blaadjes invulden en hun opdrachten uitvoerden.
Ja, die tieners hé .
07-10-2014
Dag Jonas,
Thomas moet vandaag geen
boterhammen mee hebben naar school. Het was friet-benefiet. Hij keek er naar
uit om frietjes te kunnen eten op school. Veel beter dan de soep die hij
normaal nuttigt.
05-10-2014
Dag Jonas,
Ik kijk naar buiten met
lege ogen
Voel me helemaal leeg
gezogen
Voel me op en uitgeblust
Voel in mij geen enkele
levenslus
Ben te moe om nog iets te
doen
Krijg de tranen niet uit
mijn ziel, hoe ik ook boen
Weet dat ik door moet
gaan
Om er straks ook weer te
kunnen staan
Maar het kost me zoveel
kracht
Niet te weten wat er op
me wact
Voel me opgesloten in
mijn pijn
Voel me zo nietig en zo
klein
Niemand die dat kan
oplossen
Die me van dit gevoel kan
verlossen
Ik ervaar de steun wel
van mensen
Maar het is innerlijke
rust wat ik zou wensen
Maar niets lijkt mij dat
nog te bieden
Niemand weet wat er zal
geschieden
Ik huil tranen zonder nog
te weten waarom
Ook al klinkt dat heel
erg krom
Ik kan niet meer
onderscheiden om welke reden
Ben zo ontzettend moe
gestreden
Maar wil van opgeven niks
weten
Ik zal het belang hierin
nooit vergeten
03-10-2014
Dag Jonas,
Geen school. Eline en
Thomas beslisten om samen thuis te blijven. Papa nam verlof. Hij dacht
waarschijnlijk dat ze het niet gingen redden.
Toen ik thuis kwam van
het werk, ben ik onmiddellijk doorgereden naar de huisarts. Zo kon het echt
niet meer verder. Die vermoeidheid door slapeloosheid, die lusteloosheid, die
gelatenheid, dat gebrek aan eetlust, . De huisarts zette mij onmiddellijk weer
2 volle weken thuis en verdubbelde mijn medicatie. Ook deze keer had ik het
moeilijk met die beslissing. Er was niets in mijn bloed te vinden, dus naar
mijn mening was ik niet ziek en moest ik toch mijn dagelijkse routine kunnen
volhouden. Helaas, niets was minder waar
Van mijn bed, naar de
zetel en terug naar mn bed.
Ik kon zelfs geen boek
lezen, en geen kruiswoordraadsel invullen. Alles was mij gewoon te veel. Dit
gevoel had ik van mijn hele leven nog niet gehad, dit heb ik nog nooit
meegemaakt, zelfs niet toen jij ziek werd .
27-09-2014
Dag Jonas,
Weet dat ik aan je denk,
Dag in, dag uit, mn
engeltje,
Elke dag, nooit uit mn
hart
Als ik aan jou denk
Wordt er een snaar
aangeroerd
Die tot in de diepste
uithoeken
Van mijn hart haar
weerklank vindt
26-09-2014
Dag Jonas,
Jouw droom heb ik
proberen te verwezenlijken. Het samenbrengen van de stamboom van de familie
Vanhoorneweder. Op vraag van Angelo had ik mn schouders onder dit project
gestoken, al moet ik toegeven dat het organiseren deze keer niet zo
vanzelfsprekend was. Ik schoof het eigenlijk altijd voor mij uit,
waarschijnlijk omdat ik te moe was en geen zin had om ook maar iets te plannen.
Hoe dichter de datum kwam, hoe meer stress ik kreeg, want er moest op het
laatste nippertje nog van alles geregeld worden. Toch waren we met een 60-tal
en ik was uiteindelijk wel tevreden en vond dat ik in mijn opzet geslaagd was.
Ook had ik een powerpoint samengesteld van de stamboom en deze kreeg veel
bijval van de familie. Zelf heb ik er niet zoveel van genoten. Ik had enorm
veel stress en zenuwen aan het begin van de avond en hoe verder de avond
vorderde, hoe meer ik voelde dat ik weer moe werd, hoofdpijn kreeg, misselijk
werd, Het ging echt niet goed met mij. Ik voelde me echt opgebrand.
22-09-2014
Dag Jonas,
Tegen beter weten in en
zeer tegen het advies van de huisarts in, ben ik vandaag toch weer gestart op
het werk. Bezweken onder de druk ? Misschien . Ik voel me nochtans doodmoe, ik
slaap en eet nog steeds niet zoals het hoort en de emoties worden een beetje
afgeremd door de medicatie. Ik handel op automatische piloot en voel mij echt
een zombie. Niet normaal en zeker niet gezond. Maar ik wil mn collegas en
werkgever niet in de steek laten .
11-09-2014
Dag Jonas,
Verder dan mn bed geraak
ik niet. Ik voel me flauw op de benen en ben echt duizelig bij het rechtstaan.
Dat wordt dus in bed blijven en rusten, zoals de dokter al zei en de tijd nemen
om te wennen aan de voorgeschreven medicatie.
10-09-2014
Dag Jonas,
Mijn afspraak met mn
vriendin heb ik geannuleerd. Ik voel me vandaag echt niet lekker in mn vel. Ik
slaap al enkele dagen niet meer en ik eet ook praktisch niets meer. In plaats
van op stap te gaan, wordt dit een bezoekje aan de huisarts. Toen hij mn
verhaal hoorde, was de diagnose rap gemaakt : depressieve stoornis +
geclompiceerde rouw. De rest van de week en de hele volgende week thuis en
rusten !!Bij thuiskomst ben ik beginnen
wenen, er was geen stoppen meer aan, ..
06-09-2014
Dag Jonas,
Gisteren werd Maurice 1
jaar en dat vieren we vandaag met een lekker stukje taart.
01-09-2014
Dag Jonas,
Eerste schooldag. Zus
start in het laatste jaar middelbaar onderwijs en Thomas begint aan zijn eerste
jaar. Hij keek er enorm naar uit, maar had deze morgen wel wat kriebels in zijn
buik door de zenuwen. Al een geluk dat zus mee was met de bus. Dat stelde hem
gerust. Vanavond moet hij echter al op zn eentje naar huis komen, want op
maandag volgt Eline nog een cursus bedrijfsbeheer. Thomas ziet het echter
helemaal zitten !!
30-08-2014
Dag Jonas,
Thomas krijgt vandaag een rondleiding in het
VTI, spelenderwijs met een zoektocht. Ondertussen zit mama (samen met Eline) in
de vergaderzaal en krijgen wij de uitleg van de werking van de school. Nadien
werd ons een drankje aangeboden. Dat vond ik fijn
27-08-2014
Dag Jonas,
Op naar het jaarlijks
consult bij de neuroloog met Thomas. Hij is weer goedgekeurd voor een jaar.
Nog geen medicatie
afbouwen, maar misschien na dit schooljaar nog eens herzien. We leven op hoop
25-08-2014
Dag Jonas,
Met Thomas richting ziekenhuis in Veurne. Daar
hadden we een afspraak voor een operatie onder narcose. Je weet dat Thomas een
panische angst heeft voor de tandarts. Dus hebben we een afspraak om onder narcose
de tandverzorging toe te passen. Er moesten een 10-tal mini-gaatjes worden
opgevuld en 1 tand moest er volledig uit. Hij had niet te veel pijn, maar
voelde zich wel mottig van de narcose. Onderweg naar huis, moest hij overgeven.
Gelukkig was mama erop voorzien en kon ik tijdig aan de kant staan en hem een
teil toestoppen .
23-08-2014
Dag Jonas,
Feest ! Tante Nancy werd
vandaag 40 jaar en dat mag gevierd worden en wij zijn uitgenodigd. Er waren
hapjes en drankjes voorzien. Maar tante was ziek, voelde haar echt niet goed (
had beetje buikgriep) en ging na de receptie terug naar huis. Daar zaten we
dan, feest te vieren, zonder het feestvarken. Het is eens iets anders
