|
Beste Vrienden
Vandaag heb ik (Annelies) een ongelofelijke energieboost. Wel laat ons zeggen dat het vergelijkaar is met het normale energielevel dat ik heb in Belgie als ik uitgeslapen ben. Normaalgezien ben ik hier in Paraguay ´s avonds uitgeput. Vandaar dat 1 van de eerste zinnetjes die ik leerde in het Guarani (de officiele indianentaal van Paraguay) was ik ben moe, ik ga slapen. Maar vandaag is dus anders, samen met m´n mama van hier heb ik zitten uitzoeken hoe het kwam, normale dag, normaal eten,... gemeenschappelijke consensus: het weer. Jaja, vandaag was het frisjes ´s morgens en ´s avonds. Deze morgen zat ik met m´n mama mate te drinken (typische thee van argentinie en paraguay) met daarin een kruidje tegen m´n hoest, intussen keken we tv en de 2 presentatoren waren bezig over het weer, hoe koud het wel niet was, dat er veel mensen buiten liepen met een trui. De mannelijke presentator hield blijbaar wel van het briesje, maar de presentatrice zei dat ze het maar niks vond dat herfstweer, dat haar keel pijn deed en dat het een gevaarlijke tijd was voor verkoudheden. Nu ja, grappig zijn die conversaties wel als je bedenkt dat het op dat moment 18 graden was en ik me in belgie waande op een mooie zomerse morgen. Heerlijk...
Paraguay is elke dag opnieuw een avontuur, intussen krijgen we ook iets meer inzicht in de problemen van het land, en dat zijn er heel wat, op alle vlakken. Een mooie zin om dit uit te drukken is: el Paraguay es un paìs rico con la gente povre en Paraguay la gente es povre para ser rica, wat dus wil zeggen dat Paraguay een rijk land is met arme mensen maar dat de mensen arm zijn (van geest) om rijk te zijn. Paraguay heeft veel mogelijkheden, maar de mentaliteit van de mensen is een beetje raar, ze nemen geen initiatief om zich op te werken, ze berusten zich te makkelijk in hun lot en zijn te snel tevreden. Ze durven zich niet opwerken, ze denken dat ze eenzelfde leven moeten leven als hun ouders. En dit alles zie je wel een beetje in het dagelijkse leven, zo hebben ze bvb geen respect voor het milieu, al hun vuilnis gooien ze ongegeneerd in de graskant, vanuit de voorbijrijdende bussen vallen quasi continu al dan niet lege colaflesjes.
We kunnen wel wat leren van hen als het gaat om gastvrijheid, we zijn hier overal welgekomen, zonder morren maken ze een bed vrij, nodigen ze ons uit aan tafel en delen hun avond met ons. De familiebanden zijn ongelofelijk sterk, zo hechten ze bvb heel veel belang aan meters en peters, een kind krijgt er 2 bij het doopsel en 2 andere bij het heilig vormsel, en die mensen zijn echt wel belangrijk voor de hele familie. De zondag is een familiedag, dan doen ze echt niks, eten ze asado met veel vlees en drinken wijn gemengd met cola (zeer typisch).
Er moet echt wel iets gebeuren in dit land op politiek vlak, misschien een bloederige revolutie zoals sommigen beweren, of misschien een echte democratische verkiezing en een president met het hart op de goede plaats al zal dit niet voor de nabije toekomst zijn. Het hele politieke systeem is corrupt, heel veel geld verdwijnt zomaar in het niks.
En zo is er bvb veel te weinig geld voor de gezondheidszorg. In het universitair ziekenhuis hebben ze de beste scanner van het land maar ze doen geen onderzoeken met contrast omdat een student de scanner bedient en een student mag niet met contrast werken, de scanner kan maar gebruikt worden tot 13 uur want dan gaat de student weg, de mensen kopen zelf de cd om de beeldjes van de scanner op te zetten en aan de dokter te tonen. Het gevolg is dat de dokters van de patienten een cd-tje krijgen, lijkt allemaal tof maar er zijn quasi geen computers in het ziekenhuis om het te bekijken, en nog absurder, de dokters kunnen helemaal geen scan zonder contrast interpreteren. Dus er gebeuren dure onderzoeken die eigenlijk voor niets dienen, absurd allemaal.
Het ziekenhuis is gebouwd waar vroeger een beekje was, dus wat gebeurt er nu als het regent, langs de achterdeur ontstaat er een beekje als verbinding tussen 2 waterplasjes waar er dus werkelijk visjes in voorbijzwemmen, ongelofelijk eigenlijk hoe weinig er hier eigenlijk nagedacht wordt en hoe weinig efficient alles verloopt.
Dat deze stagemaanden ons allemaal een beetje zullen veranderen dat staat nu al vast, en dat we nog meer dan ooit houden van ons gestroomlijnd verlopend leventje in Belgie dat is zeker. We hebben het zo goed maar we beseffen het zo weinig. Armoede maakt een mens ziek, dat is duidelijk. En ja, de mensen zijn arm maar ze zijn tenminste gelukkig, dat hoor je vaak zeggen... ik zou eerder durven zeggen dat ze de luxe niet hebben om na te denken over hun leven, en dat ze daarom gelukkig lijken...ik ben er meer en meer van overtuigd dat ieder mens een zekere levensstandaard verdient: een goed huis, gevarieerd eten, proper water, goed onderwijs en voldoende toegankelijheid van de gezondheidszorg. Dit zijn de minimum vereisten voor een echt gezond en gelukkig leven volgens mij.
voila, wat een luchtig tekstje moest worden is intussen een beetje meer beladen, maar ik ben zeker dat jullie me dat voor één keer wel niet kwalijk zullen nemen zeker?
|
